80Y-ตอนที่ 71 สรรเสริญ
หลังจากการเรียกของ หลินจิ่วเฟิง…
กระบี่กระดูกที่เจ้าแมวขาวเคยเห็นว่ามันเป็นสิ่งของไร้ประโยชน์ในเวลานี้มันได้สำแดงพลังออกมาให้โลกหล้าได้ประจักษ์
ทักษะกระบี่กระดูกมรณะ!
นี่เป็นทักษะกระบี่ไร้ใดเทียบที่ หลินจิ่วเฟิง ได้รับมาจากการลงชื่อเข้าใช้สถานที่
ถูกต้อง ทักษะนี้ทรงพลังอย่างมาก มันสามารถรีดเค้นพลังโจมตีออกมาได้มากกว่าปกติถึงสองเท่า
ในเวลานี้กระบี่กระดูกทั้ง 365 เล่มได้ฟาดฟันออกไปพร้อมเพียงกัน…
มันได้ปะทุพลังออกมาราวกับปลดปล่อยโทสะที่เก็บงำมาหลายทศวรรษ
พวกมันต้องการแสดงให้ หลินจิ่วเฟิง เห็นว่า ทักษะกระบี่กระดูกมรณะที่ใช้กระบี่กระดูกเป็นตัวขับเคลื่อนเป็นทักษะกระบี่ดีที่สุดในโลก
บูม!
บูม!
บูม!
รัศมีพลังที่มันปลดปล่อยออกมาล้วนทำให้โลกหล้าล้วนตกตะลึง
…
ในกองทัพของราชวงศ์หยานที่ยิ่งใหญ่ ขณะที่ ท่านหญิงหง นำเทพมนุษย์กว่า 30 คนมาที่นี่ นางได้มองไปยังทิศทางของเมืองหลวงราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวา
ที่นั่นเต็มไปด้วยกลิ่นอายพลังที่รุนแรงจนสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
การปรากฏตัวของกระบี่กระดูกนี้เพียงพอที่จะทำลายทุกสิ่งซึ่งมันน่าเหลือเชื่อมาก
“ข้ากำลังมองดูอะไรอยู่กัน?”นักบวชชิงหยุนไม่เข้าใจสิ่งที่เขากำลังมองดู
พวกเขาล้วนเป็นเทพมนุษย์ แต่เหตุใดคนผู้นี้ถึงแข็งแกร่งกว่าเขามากนัก?
การแสดงออกของท่านหญิงหงก็เปลี่ยนไป
นางกัดริมฝีปากแดงของนางและบ่นพึมพัมออกมา“เป็นได้อย่างไรที่ปีศาจพวกนี้จะออกมาก่อนเวลา? ข้าล้มเหลวในความรับผิดชอบของข้าหรือไม่?”
นางสั่งให้กองทัพตั้งค่ายขณะที่นางหยิบเข็มทิศออกมาและมองดูอย่างระวัง
…
ลึกลงไปที่ใต้ดินตำหนักเย็น
ในถ้ำปีศาจใต้โลงศพทองแดง
เทพปีศาจเหล่านี้สัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนภายในเมืองหลวง
พวกเขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดัง ๆ
“คราวนี้ในที่สุดพวกเราก็จะได้ออกไปแล้วใช่หรือไม่?”
“ปีศาจตัวอื่น ๆ กำลังมาที่นี่เพื่อช่วยพวกเรา ไม่มีมนุษย์คนใดในยุคปัจจุบันที่จะสามารถต้านทานพวกมันได้”
“ต่อให้มนุษย์นั่นจะแข็งแกร่งเพียงใด ก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของพวกมันได้ หลังจากพวกเราออกไปจากที่นี่ได้สำเร็จ ก็ได้เวลาที่พวกเราจะชะโลมดินแดนที่ทอดยาวออกไปหลายหมื่นกิโลเมตรด้วย โลหิตเพื่อที่จะระบายความแค้นของพวกเรา”
ปีศาจและเทพปีศาจได้กัดฟันแน่
พวกมันรู้สึกเกลียดชัง หลินจิ่วเฟิง
…
ในขณะนี้ นอกเมืองหลวงของราชวงศ์
กลิ่นอายพลังของปีศาจนับหมื่นน่ากลัวเกินกว่าที่จะมองดูได้
แม้แต่เทพมนุษย์ก็อาจจะวิ่งหนีไปหลังจากมองดูเพียงครั้งเดียว
แต่ด้วยทักษะกระบี่กระดูกมรณะ!
ทันทีที่มันฟาดฟันออกไป กลิ่นอายพลังปีศาจก็หายไปในทันที
กระบี่กระดูกมรณะนี้ได้ส่งปีศาจเหล่านี้ไปสู่ชีวิตหลังความตาย
บูม!
บูม!
บูม!
กระบี่กระดูกได้ระเบิดเข้าใส่พวกปีศาจ
การโจมตีนี้ได้แบ่งร่างของพวกมันออกเป็นสองส่วนโดยตรง
กลิ่นอายพลังปีศาจที่ปกคลุมรอบเมืองหลวงได้อันตธานหายไป
แสงแดดได้ส่องลงมาที่ประตูหลักของเมืองหลวงราชวงศ์อีกครั้ง
หลังจากที่แสงแดดสาดส่องลงมากระทบร่างของ หลินจิ่วเฟิง ฉากที่เผยต่อไปให้เห็นก็คือ…
ภาพลักษณ์ของบุรุษที่สมบูรณ์แบบ!
ถูกต้องแล้ว ภาพลักษณ์ของ หลินจิ่วเฟิง คล้ายกับร่างของบุรุษที่สมบูรณ์แบบในหัวใจของหญิงสาวหลายคน กระทั่งรูปลักษณ์ที่สงบและเสื้อผ้าที่กระพือของเขาก็ล้วนสลักตราตรึงเข้าไปในใจของเด็กสาวที่กำลังโหยหาความรัก
ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ!
ภายใต้แสงอาทิตย์ที่สาดส่อง ซากศพของพวกปีศาจได้ร่วงหล่นลงจากฟ้าทีละคน
พวกมันได้กระจัดกระจายไปทั่วพื้นดินและไม่มีใครรอดชีวิตเลย
หากนับอย่างระวังละก็…
มีศพมากกว่า 365 ศพ
แต่ละศพล้วนถูกกระบี่กระดูกสังหาร
พลังของกระบี่กระดูกนี้ทรงพลังมาก หลายคนที่เห็นฉากนี้ล้วนไม่เชื่อในสายตาของตัวเอง
กระบี่กระดูกกว่า 365 เล่ม ที่หมุนวนรอบตัวของ หลินจิ่วเฟิง ได้ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า
ฉากนี้ทำให้มันดูคล้ายกับกระบี่อมตะ
นี่คือทักษะกระบี่กระดูกมรณะ!
ภายใต้คมกระบี่ทุกเล่ม มันได้สังหารปีศาจไป
ไม่มีกระบี่เล่มใดล้มเหลวในการสังหารปีศาจ พวกมันล้วนพรากชีวิตของพวกปีศาจไปในทันที
หลินจิ่วเฟิง ได้ยกมือขึ้นและมองไปที่ปีศาจที่เหลือ
มีเพียงประโยคเดียวที่หลุดออกมาจากปากของเขา
“ไปตายซะ!”
บูม!
กระบี่กระดูกกว่า 365 เล่มที่บินอยู่ได้พุ่งออกไปหาปีศาจพวกนั้น
ฆ่า!
หลินจิ่วเฟิง ได้ใช้ทักษะกระบี่ทั้งหมดของเขา และเปลี่ยนตัวเองเป็นเครื่องจักรสังหารพวกปีศาจ
ทุกการเคลื่อนไหวของเขาล้วนเต็มไปด้วยการฆ่า
พวกปีศาจไม่สามารถต้านทานการโจมตีอันน่าสะพรึงกลัวของเขาได้
นี่เป็นครั้งแรกที่ หลินจิ่วเฟิง ปลดปล่อยความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขา
ถ้ำสวรรค์!
หลังจากหลอมรวมถ้ำสวรรค์ระดับเทพที่ได้รับมาจากการลงชื่อเข้าใช้ได้สำเร็จ เขาก็ทะลวงผ่านอาณาจักรพลังถ้ำสวรรค์ และ ได้ปรับแต่งถ้ำสวรรค์ระดับเทพ เป็นถ้ำสวรรค์แห่งแรกของเขาด้วย
ครื่นน!
ในเวลานี้ ถ้ำสวรรค์ของ หลินจิ่วเฟิง ได้ปรากฏออกมามันได้ขยายไปทั่วพื้นที่รอบตัวเขา เพียงชั่วพริบตาเดียว ปีศาจทุกตัวในเมืองหลวงราชวงศ์ก็ตกอยู่ในอาณาเขตของถ้ำสวรรค์ของเขา
“นี่คือถ้ำสวรรค์?”ปีศาจตัวนึงได้พึมพัมออกมา
“ถ้ำสวรรค์ของข้ามีระยะเพียงแค่ 100 เมตรเท่านั้น และ เป็นถ้ำสวรรค์ระดับกลาง แต่ทว่า ถ้ำสวรรค์ของเขา กลับเป็นตัวแทนของโลกใบเล็ก ๆ เลยหรือไม่?”
มีปีศาจตัวนึงแทบจะเสียสติ
มันไม่ต้องการจะต่อสู้กับ หลินจิ่วเฟิง และ ต้องการที่จะหลบหนี
แต่มันจะหนีไปไหนได้?
กระบี่กระดูกกว่า 365 เล่ม ได้เคลื่อนไหวและพรากชีวิตพวกปีศาจอยู่เสมอ
นอกจากนี้พวกมันยังติดอยู่ในโลกถ้ำสวรรค์ระดับเทพของหลินจิ่วเฟิงอีก ทำให้พวกมันไม่สามารถหลบหนีไปได้ พวกมันเปรียบเสมือน วัว และ สุกร ในโลงเชือดสัตว์
ไม่นานหลังจากที่ หลินจิ่วเฟิง เรียกถ้ำสวรรค์ออกมา เขาก็ลอยขึ้นไปอยู่บนกำแพงเมือง
เสื้อผ้าของเขาตั้งแต่ต้นจนจบล้วนปราศจากสิ่งสกปรก ราวกับว่าเขาไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้นี้เลย
ในเวลานี้ เขาได้มองดูกระบี่กระดูกไล่ล่าสังหารพวกปีศาจ
หลังจากจัดการพวกมันเสร็จแล้ว กระบี่กระดูกกว่า 365 เล่มก็ถูกเก็บเข้าไปในตันเถียนของเขา
แสงอาทิตย์ได้สาดส่องกระทบร่างของเขา ทำให้เขาดูเหมือนกับผู้อมตะที่สืบเชื้อสายมาจากอาณามนุษย์
ทุกคนในเมืองหลวงล้วนมองไปที่เขาอย่างคาดหวัง
พวกเขารู้สึกกังวลจนพูดไม่ออก
ใครเป็นฝ่ายชนะกันแน่?
แล้วปีศาจพวกนั้นไปไหนแล้ว?
เมี้ยว!
ทันใดนั้นเจ้าแมวขาวก็โผล่มาจากด้านล่าง
มันได้วิ่งออกมาจากตำหนักเย็นด้วยความเร็วสูงสุดและกระโดดไปยังอ้อมแขนของ หลินจิ่วเฟิง
“เจ้าบาดเจ็บหรือไม่?”เจ้าแมวขาวได้กล่าวถามอย่างประหม่า
“ข้าไม่เป็นไร”หลินจิ่วเฟิง ได้กอดเจ้าแมวขาวและเอื้อมมือไปลูบมันเบา ๆ
การได้ลูบหลังเจ้าแมวขาวหลังจากการต่อสู้อาจเป็นหนึ่งในสิ่งที่ทำให้เขามีความสุขที่สุดในชีวิต
“แล้วพวกปีศาจไปไหนแล้ว?”เจ้าแมวขาวกล่าวถามด้วยความสงสัย
“ข้างบน”หลินจิ่วเฟิง ได้ชี้นิ้วออกไป
บนท้องฟ้าถ้ำสวรรค์ของเขายังคงอยู่ที่นั่น
ขณะที่เขายื่นมือออกไปถ้ำสวรรค์ระดับเทพก็ค่อย ๆ หายไป
ปีศาจนับพันตัวได้ถูกกวาดล้าง
พลังปีศาจที่หนาแน่นได้ถูกดูดซับโดยถ้ำสวรรค์ระดับเทพ
หึ่มม!
หลังจากที่ถ้ำสวรรค์ระดับเทพดูดซับพลังปีศาจเสร็จแล้ว ดวงอาทิตย์ที่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้ามันได้ส่องสว่างลงมาผืนปฐพีด้านล่างจนมองเห็นได้ชัด
พวกปีศาจได้หายไปจากสถานที่แห่งนี้
เจ้าแมวขาวอุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ“เจ้าแข็งแกร่งมากจริง ๆ”
หลินจิ่วเฟิง ได้ยิ้มตอบและไม่ได้พูดอะไร
เขาลูบเจ้าแมวขาวอีกครั้งและพยายามสัมผัสขนของมันให้มากที่สุด
อย่างไรก็ตาม เจ้าแมวขาวไม่ได้โกรธ มันปล่อยให้ หลินจิ่วเฟิง ลูบมันอย่างเชื่อฟัง
เมื่อถ้ำสวรรค์หายไปปีศาจเหล่านี้ก็สลายกลายเป็นเถ้าถ่าน
ภายใต้แสงอาทิตย์ หลินจิ่วเฟิง ได้ยืนอยู่บนหน้าประตูหลัก
ตั้งแต่ต้นจนจบเขาทำตัวราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ผู้คนในเมืองหลวงต่างพากันส่งเสียงเชียร์
พวกเขาได้คุกเข่าต่อหน้าหลินจิ่วเฟิงด้วยความตื่นเต้น
พวกเขาได้เอาชีวิตรอดมาจากภัยพิบัติขนาดใหญ่นี้ได้เพราะ หลินจิ่วเฟิง
เรื่องนี้ตองขอบคุณอีกฝ่าย
ในท้องพระโรงของพระราชวังต้องห้าม เหล่าเจ้าหน้าที่ในราชสำนักต่างก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
พวกเขาได้แสดงความยินดีต่อ หลินจิ่วเฟิง ด้วยเสียงดังพร้อมกับคุกเข่าไปทางเขา
วันนี้หลินจิ่วเฟิงได้ช่วยชีวิตผู้คนนับล้านในเมืองหลวง
ที่หน้าตำหนักเย็น หลินเทียนหยวน ยิ้มด้วยใบหน้าซีดเผือก
“พวกเราชนะ!”เขาทรุดตัวลงอย่างอ่อนแรงในทันที
แผ่นหลังของเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ
เขาไม่ได้นอนมาหลายวันแล้ว
เขาได้ใช้พลังส่วนใหญ่ไปกับการจัดการงานราชกิจ
แต่ทว่าตอนนี้เขากลับรู้สึกผ่อนคลายอย่างมาก
เขารู้สึกยินดีที่ หลินจิ่วเฟิง สามารถจัดการปีศาจได้
แต่สิ่งที่น่าเศร้าก็คือ กำลังรบปราชญ์การต่อสู้ที่เขาสร้างมาอย่างอุตสาหะได้ถูกทำลายหายไป
อีกทั้งร่างกายของ หลินเทียนหยวน ก็ยังอยู่ในสภาพที่ไม่ดี
ในเวลานี้เขาใกล้มาถึงจุดจบของชีวิตแล้ว
“โชคดีที่ราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวาไม่ได้ถูกทำลายไปภายใต้เงื้อมมือของข้า สาเหตุหลักก็เป็นเพราะท่านลุงที่มีอำนาจที่แข็งแกร่ง อย่างน้อยข้าก็ถือว่าประสบความสำเร็จตามเส้นทางของท่านบรรพบุรุษแล้ว”
หลินเทียนหยวน รู้สึกวิงเวียนร่างกายของเขาได้ซวนเซ
แต่เขาก็ยังยืนขึ้นด้วยความดื้อรั้น
“ข้ายังมีเรื่องที่ต้องจัดการเรื่องสุดท้าย”หลินเทียนหยวนได้กัดฟันแน่นและพูดออกมา
เขาไม่ได้ไปหา หลินจิ่วเฟิง เพราะเขาเห็น หลินจิ่วเฟิง กำลังบินไปทางกองทัพของราชวงศ์หยานที่ยิ่งใหญ่เป็นการส่วนตัวหลังจากกำจัดพวกปีศาจไปแล้ว
อีกฝ่ายมีเรื่องที่ต้องจัดการดังนั้นเขาจะไม่รบกวนอีกฝ่าย
