ตอนที่170 ผลผลิตในรัฐเจียงและอู๋เท่ากับทั้งโลก (ฟรี)
ศิษย์นิกายอสูรฟ้าทั้งสองคนรู้สึกสิ้นหวังเมื่อได้เห็นเทพอสูรปล่อยสายฟ้าสองเส้นใส่พวกมัน อันที่จริงพวกมันหวังว่าเทพอสูรคนนี้จะไว้ชีวิตพวกมัน
เปรี้ยง! เปรี้ยง!
เมื่อสายฟ้าทั้งสองฟาดใส่เจียนรู่เฉิงและศิษย์นิกายอสูรฟ้าอีกคน พวกมันทั้งคู่ก็กลายเป็นเถ้าธถลี กระทั่งของติดตัวก็ยังหายไป เหลือเพียงแต่หลุมสองแห่ง
เขาต้องกำจัดความชั่วร้ายให้หมด! เมิ่งชวนไม่เคยปราณีอสูรหรือนิกายอสูรฟ้าเพราะเขารู้ว่าศิษย์นิกายอสูรฟ้าที่แม้จะดูอ่อนแอก็พร้อมจะสังหารคนบริสุทธิ์ และเมื่อพวกมันเข้าร่วมกับนิกายอสูรฟ้าและทรยศต่อมนุษยชาติ ลืมไปได้เลยว่าเขาจะไว้ชีวิต
…
เมิ่งชวนพาผู้อาวุโสของนิกายอสูรฟ้ากลับไปที่คฤหาสน์
“น้องเมิ่ง” จางหวินเฟิงและหยางฟางรีบมารับเขาในทันที และเห็นชายชราเคราแพะในเงื้อมมือของเมิ่งชวน
“มันเป็นอสูรฟ้าระดับสอง” เมิ่งชวนกล่าว “มันมีหน้าที่ประสานงานกับพวกหน่วยสายลับ สามารถเปลี่ยนเป็นนกได้ด้วยร่างแปลงอสูร หากข้าช้ากว่านี้ มันคงหนีรอดไปแล้ว”
“สามารถเปลี่ยนเป็นนกได้ด้วยร่างแปลงอสูรรึ?” จางหวินเฟิงพยักหน้า “มันเป็นอสูรฟ้า ข้าเกรงว่าคาถาลวงตาของข้าจะไม่แข็งแกร่งพอที่จะสอบสวนมัน ข้าต้องไปขอให้ศิษย์น้องเฉิงมาช่วย ศิษย์น้องเฉิงเป็นเทพอสูรลวงตาระดับมหาสุริยัน เขาเก่งในวิชาลวงตามากกว่าข้า การจะสืบสวนอสูรฟ้าระดับสองที่ถูกสะกดพลังอสูรไว้นั้นไม่ใช่เรื่องยากหรอก”
“ข้าจะไปด้วย” หยางฟางกล่าว “เจ้าเก่งในวิชาเขตแดนอย่างเดียว อย่าทำอะไรคนเดียว”
"อืม" จางหวินเฟิงพยักหน้ารับ
ทั้งสามคนจากคฤหาสน์ไปที่เขาหยวนชูสาขารัฐเจียง และได้พบกับเฉิงชี่โหย่ว
หลังจากที่จางหวินเฟิงหยิบตราออกมา เฉิงชี่โหย่วก็กล่าวในทันที “ศิษย์พี่โปรดรอสักครู่ ข้าจะสอบปากคำอสูรฟ้าเดี๋ยวนี้เลย”
…
ภายในห้องโถง
ข้างหน้าเมิ่งชวนและคนอื่นๆ เฉิงชี่โหย่วเริ่มใช้วิชาลวงตากับอสูรฟ้า ด้วยความที่เป็นเทพอสูรมหาสุริยันระดับสูงสุดที่มีร่างอสูรลวงตา เขาจึงเป็นหนึ่งในเทพอสูรที่สำคัญมากในเมืองหลวงรัฐเจียง เขาไม่ด้อยไปกว่าหยูจี่หยาน หนึ่งในสหายของเมิ่งชวนที่ด่านเป่ยเหอเลยแม้แต่น้อย
ชายชราเคราแพะถูกเฉิงชี่โหยว่ควบคุมโดยสมบูรณ์และตอบทุกสิ่งที่ถูกถามไป
“ข้าไม่รู้ ข้ามีหน้าที่แค่รวบรวมข้อมูลและส่งต่อไปให้ผู้อาวุโสสูงสุด ผู้อาวุโสสูงสุดสามารถติดต่อกับนิกายในได้” ชายชราเคราแพะกล่าว
“ใครคือผู้อาวุโสสูงสุด? แล้วจะติดต่อหาเขาได้อย่างไร?” เฉิงชี่โหย่วถาม
“เขาคือผู้อาวุโสสูงสุดของตำหนักวู่ชาน(เขาอีกา) จุนหยูเซี่ยว ข้าต้องบิน 600 ลี้เพื่อไปยังทะเลสาบหลานเสอ...”ชายเคราแพะกล่าวต่อ
มีข้อมูลเพียงนิดหน่อยที่ออกมา
เมิ่งชวนและคนอื่นๆฟังไปและขมวดคิ้ว
“เครือข่ายสายลับของนิกายอสูรฟ้านั้นประกอบไปด้วยสายสั่งการต่างๆมากมาย ไม่มีทางที่จะตรวจสอบได้หมด” เมิ่งชวนกล่าว
“หากมันสามารถตรวจสอบได้ง่าย นิกายอสูรฟ้าคงอยู่มาได้ไม่นานถึงขนาดนี้หรอก” จางหวินเฟิงพูดนิ่งๆ “อีกอย่าง ข้าได้รู้อะไรใหม่ ตอนที่เจ้าวังวู่ชานสั่งคำสั่งมา เขากล่าวว่าราชวงศ์โจวที่ยิ่งใหญ่มีประชากรมากที่สุดและในรัฐเจียงและรัฐอู๋นั้นมีคนมากที่สุด นั่นเป็นเหตุว่าทำไมพวกมันถึงเข้ามาตรวจสอบเทพอสูรในเมืองหลวง”
“เจ้าวังวู่ชานยังมีฐานะที่สูงมากในนิกายอสูรฟ้าด้วยเช่นกัน นอกจากเจ้าสำนักและรองเจ้าสำนักทั้งสอง ยังมีเจ้าวังทั้งเจ็ดในนิกายอสูรฟ้าอีก” จางหวินเฟิงกล่าว “และเพราะเขากล่าวว่ารัฐเจียงและอู๋นั้นมีประชากรมากที่สุดในราชวงศ์โจว นั่นหมายความว่าเป้าหมายหลักของพวกมันคงเป็นรัฐเจียงและอู๋นี้”
“อืม” หยางฟางและเฉิงชี่โหย่วพยักหน้าเห็นด้วย
เมิ่งชวนอึดอัดใจ เขาเองก็เห็นด้วยกับการคาดเดาของศิษย์พี่จาง แต่ว่าเมืองตงหนิงนั่นอยู่ในรัฐอู๋ พ่อของเขา หลิวเยว่ป๋ายและคนในตระกูลเมิ่งกว่าหมื่นชีวิตนั้นอยู่ในเมืองตงหนิง เขารู้สึกเป็นกังวลเมื่อต้องเผชิญหน้ากับการรุกรานของอสูร แต่ว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอยู่นิ่งๆ เทพอสูรทุกคนอยู่ภายใต้คำสั่งของเขาหยวนชู
แน่นอนว่าเมื่อเขาหยวนชูเตรียมกำลังป้องกัน พวกเขาก็จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อดูแลตระกูลเทพอสูรด้วยเช่นกัน แต่ว่าหน้าที่หลักของเขาหยวนชูคือการปกป้องทุกคน ไม่ใช่เพียงแค่ตระกูลเทพอสูร
“ข้าจะเขียนจดหมายและรายงานทุกอย่างที่เจอไปให้เขาหยวนชู” จางหวินเฟิงกล่าว
…
เมิ่งชวนและคนอื่นๆซ่อนตัวอยู่ลับๆและเฝ้ารอในเมืองหลวงรัฐเจียงอย่างเงียบๆ
วันเวลาผ่านไป
ผู้คนจากเมืองด่านขนาดเล็กและขนาดกลางจำนวนมากกำลังอพยพกันอยู่ พวกอสูรโจมตีเมืองด่านบ้างเป็นครั้งคราว แต่พวกมันก็จะรีบกลับไปยังแดนอสูรเมื่อพบว่าเฟิงโหวเทพอสูรยังอยู่ การที่มีเฟิงโหวเทพอสูรอยู่ทำให้เหล่าอสูรหวาดกลัวเป็นอย่างมาก
เป้าหมายของอสูรคือการบังคับให้เฟิงโหวเทพอสูรป้องกันเมืองด่านเอาไว้
ในวันที่ 19 มีนาคม ช่วงเช้า
ท้องฟ้ามืดครึ้มเป็นสัญญาณว่าฝนกำลังจะตก
จางหวินเฟิงและหยางฟางอยู่ในคฤหาสน์ในขณะที่เมิ่งชวนออกลาดตระเวนตามปกติ
บนเหนือเมฆห่างจากเมืองหลวงรัฐเจียง 100 ลี้ มีน้ำสีดำลอยผ่านมา
ฟิ้ว
มีร่างสิบเอ็ดร่างยืนอยู่บนก้อนน้ำสีดำนั้น คนที่อยู่ด้านหน้าเป็นชายชุดดำหัวโล้น เขายืนอยู่บนก้อนน้ำสีดำนั้นด้วยเท้าเปล่า มีอสูรฟ้าสิบคนอยู่ด้านหลังเขาและปล่อยพลังอันน่าสะพรึงออกมา พวกเขาดูน่านับถือมาก
“ดูนั่น มีราชาอสูรนกอยู่ด้านหน้า” ชายหัวโล้นชุดสีดำเห็นนกที่บินอยู่ไกลออกไปหนึ่งลี้ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความสงสาร เขากล่าว “ช่างน่าเศร้าที่ราชาอสูรนกนี้ถูกเทพอสูรล้างสมอง คราวนี้มันกลับรับใช้เทพอสูรอย่างเต็มที่ มันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเป็นราชาอสูรของโลกอสูร”
“นกนี่คงจะกำลังลาดตระเวน แต่ว่ามันไม่เห็นพวกเราแม้แต่น้อย แม้จะอยู่ใกล้ขนาดนี้ก็ตาม”
“ราชาอสูรตนนั้นจะมองเห็นทะลุการซ่อนตัวของท่านเจ้าวังได้อย่างไรกันขอรับ?”อสูรฟ้าชื่นชมความสามารถของเจ้าวัง
ชายหัวโล้นชุดดำนั้นคือเจ้าวังเฮ่ยฉุ่ย(วารีทมิฬ) วังเห้ยฉุ่ยนั้นเป็นหนึ่งในกลุ่มทั้งเจ็ดของนิกายอสูรฟ้า เขามียศสูงมากในนิกายอสูรฟ้า
ฟู่ววว
ชายหัวโล้นชุดดำยื่นมือออกไป มีพลังที่มองไม่เห็นปกคลุมร่างของนกตัวนั้นที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งลี้ นกตัวนั้นดิ้นด้วยความเจ็บปวด เลือดทะลักออกมาจากร่างของมันจนในไม่ช้ามันก็กลายเป็นเพียงซากศพแห้งๆ ไม่มีเลือดหรือน้ำใดๆในร่างกายอีกต่อไป
“ไปหาราชาอสูรเถอะ” ชายหัวโล้นชุดสีดำกล่าว เขาควบคุมน้ำสีดำนั้นให้ลงสู่พื้นพร้อมกับอสูรฟ้าทั้งสิบด้านหลังเขา
…
นอกเมืองหลวงของรัฐเจียง 100 ลี้
ราชาอสูรกว่าร้อยตนรวมตัวกันบนทุ่งหญ้า มีสิบหกตนที่เป็นราชาอสูรระดับสาม และมี 103 ตนที่เป็นราชาอสูรระดับสอง
"เขามาแล้ว" ราชาอสูรเห็นภาพตรงหน้าบิดเบี้ยวและมีชายหัวโล้นชุดสีดำพร้อมกับอสูรฟ้าระดับสามสิบคนเดินออกมา
“คารวะเจ้าวังเฮ่ยฉุ่ย” ราชาอสูรที่เป็นผู้นำคารวะพร้อมกับราชาอสูรตนอื่นๆ
แม้ว่าอสูรจะแข็งแกร่งกว่านิกายอสูรฟ้า แต่อสูรก็ยังต้องให้หน้านิกายอสูรฟ้าเมื่ออยู่ในโลกมนุษย์ เมื่ออยู่ที่นี่ พวกเขามีฐานะเท่าเทียมกัน
เพราะไม่ว่าอย่างไรแล้วเจ้าวังเฮ่ยฉุ่ยก็เป็นราชาอสูรระดับสี่ เขาแข็งแกร่งพอๆกับราชาอสูรระดับสี่และเฟิงโหวเทพอสูรเลย ในแดนอสูรนั้นมีราชาอสูรระดับสามมากมาย แต่ว่ากลับไม่ค่อยมีราชาอสูณระดับสี่มากนัก ราชาอสูรระดับสี่ทุกตนต่างมีฐานะที่สูงในแดนอสูร ถึงกระนั้นพวกมันก็ไม่กล้าจะทำตนดูหมิ่นเมื่ออยู่ต่อหน้าเจ้าวังเฮ่ยฉุ่ย
หากเจ้าวังเฮ่ยฉุ่ยบดขยี้มันด้วยเพียงพลิกฝ่ามือและบอกว่าเทพอสูรเป็นคนทำ พวกอสูรก็ไม่มีอะไรที่จะโต้แย้งได้
“ราชาอสูรทั้งหมด 119 ตนรึ?” เมื่อเจ้าวังเฮ่ยฉุ่ยเห็นดังนั้นเขาก็ถามในทันที “แค่นั้นรึ?”
“เราถูกไล่ล่าอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่เข้ามายังโลกมนุษย์ขอรับ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะรวบรวมกำลังมาได้มากขนาดนี้เพื่อบุกรัฐเจียง” ราชาอสูรแพะกล่าวอย่างสุภาพ “ท่านเจ้าวังเฮ่ยฉุ่ย ข้าขอทราบถึงกำลังเทพอสูรในรัฐเจียงได้หรือไม่ขอรับ?”
"ข้าไม่รู้" เจ้าวังเฮ่ยฉุ่ยกล่าว
"ไม่รู้?" ราชาอสูรประหลาดใจ นิกายอสูรฟ้ามีหน้าที่หาข้อมูล แต่ว่าพวกเขากลับมาบอกว่าไม่รู้เนี่ยนะ?
“คนที่มีหน้าที่ตรวจสอบรัฐเจียงไม่ได้รอดกลับมา” เจ้าวังเฮ่ยฉุ่ยกล่าวเรียบๆ “แต่ว่าไม่มีอะไรจะต้องกลัวเพราะพวกเรามั่นใจแล้วว่าเฟิงโหวเทพอสูรทุกคนกำลังป้องกันเมืองด่านขนาดกลางอยู่”
"ขอรับ เข้าใจแล้วขอรับ" ราชาอสูรแพะตอบอย่างเชื่อฟัง ราชาอสูรตนอื่นๆมองหน้ากันแต่ก็ไม่กล้าจะพูดอะไรออกมา
“เมืองหลวงรัฐเจียง” เจ้าวังเฮ่ยฉุ่ยมองไปยังเมืองที่อยู๋ห่างออกไปร้อยลี้ เขากระซิบ “ผลผลิตในรัฐเจียงและอู๋เท่ากับทั้งโลกอย่างนั้นรึ?”
มีคำกล่าวกันว่ารัฐเจียงและอู๋นั้นมีผลผลิตที่เทียบเท่าได้กับของทั้งโลก ที่ว่าราชวงศ์โจวที่ยิ่งใหญ่นั้นมีประชากรมากกว่าราชวงศ์เยว่ที่ยิ่งใหญ่ แต่นั่นเป็นเพียงภาพรวม ยังมีความแตกต่างระหว่างทั้ง 23 รัฐของราชวงศ์โจวอีกมาก อย่างเช่นในที่ที่อยู่ทางเหนือเช่นด่านเป่ยเหอก็หนาวเย็นและมีภูเขาเยอะ ในที่แห่งนั้น มีเพียงบางที่เท่านั้นที่เหมาะแก่การปลูกอาหาร และเก็บเกี่ยวได้เพียงปีละครั้ง
แต่รัฐเจียงและอู๋นั้นต่างออกไป ภูมิภาคเขตตะวันออกเฉียงใต้ของราชวงศ์โจวที่ยิ่งใหญ่นั้นเต็มไปด้วยที่ราบ มีทะเลสาบมากมายกระจายอยู่ทั่วเขตนี้ และมีน้ำมากมาย ไม่จำเป็นต้องห่วงเรื่องความแห้งแล้ว พื้นดินอันอุดมสมบูรณ์อันกว้างใหญ่ อีกทั้งยังสามารถเก็บเกี่ยวได้ปีละสองครั้งอีกด้วย นั่นหมายความว่าที่แห่งนี้จะผลิตอาหารได้มากกว่าเขตทางเหนือมาก
“เทพอสูรยอมให้ราชาอสูรเข้ามาเพราะว่าพวกมันได้เปรียบมากๆ การจะสังหารคนเป็นจำนวนมากได้นั้นเป็นเรื่องยาก อาจจะสังหารได้ประมาณสองถึงสามส่วนของประชากรท้ังหมดโดยที่ต้องเสียกำลังไปมหาศาล แต่ความสูญเสียนั้นก็จะฟื้นฟูอย่างรวดเร็วเพราะความสามารถในการสืบพันธุ์ของมนุษย์ หากพวกเราต้องการจะลดจำนวนมนุษย์ลง เราต้องตัดเสบียงอาหารของพวกมัน หากไม่มีอาหาร จำนวนมนุษย์ก็จะน้อยลงไป”
เจ้าวังเฮ่ยฉุ่ยรู้ว่านิกายอสูรฟ้าและผู้นำของแดนอสูรวางแผนไว้อย่างไร อาหารคือเป้าหมายหลักของอสูร ดังนั้นแล้ว รัฐเจียงและอู๋คือที่ที่สำคัญที่สุด
“ราชาอสูรทุกตนต้องกระจายกำลังออกไป บุกรัฐเจียงจากทุกทิศทางและสังหารทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ที่พวกเจ้าต้องทำก็แค่สังหารทุกสิ่งที่เห็น” เจ้าวังเฮ่ยฉุ่ยสั่ง
"ขอรับ" เหล่าราชาอสูรตอบพร้อมกัน