80Y-ตอนที่ 54 หนึ่งปีผ่านไป

หลินเทียนหยวน กังวลว่าร่างกายของเขาจะทรุดหนักลงทุกวัน

แม้ว่า หลินจิ่วเฟิง จะบอกว่าเขาสามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้อีก 40 ปีหากได้รับความช่วยเหลือจากสมบัติและโอสถบำรุงร่างกาย

แต่ถ้ามีเรื่องแย่ ๆ เกิดขึ้นกับเขาล่ะ?

เขาจะต้องนึกถึงลูกหลานของเขาและจักรพรรดินี

ดังนั้นเขาจึงบอกจักรพรรดินีทุกอย่างเกี่ยวกับตัวตนของ หลินจิ่วเฟิง แน่นอนว่าเขาได้กำชับให้นางเก็บเป็นความลับเอาไว้

เห็นได้ชัดว่า หลินเทียนหยวน ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากแค่ไหน ซึ่งจักรพรรดินีก็ตอบตกลง

…

หลังออกจากพระราชวังแล้ว หลินจิ่วเฟิง ก็ไม่ได้กลับไปยังตำหนักเย็นในทันที

เขาสัมผัสได้ว่ากลิ่นอายปราณกระบี่ของเขาอยู่ไม่ไกลจากเมืองหลวงราชวงศ์

“แท้จริงแล้วพวกมันอาศัยอยู่ใกล้กับเมืองหลวงราชวงศ์ ไม่แปลกใจเลยที่ หลินเทียนหยวน จะสามารถจับสมาชิกเผ่าวิญญาณขุนเขาได้จำนวนมากในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา”หลินจิ่วเฟิง ได้พึมพัม

เขารีบติดตามกลิ่นอายพลังปราณกระบี่ของเขาไป

หลังจากทะลวงผ่านขั้นเทพมนุษย์แล้วความเร็วของเขาก็เพิ่มขึ้นมาก

บรรพบุรุษของเผ่าวิญญาณขุนเขาได้สร้างฐานอยู่บนภูเขานอกเมืองหลวงราชวงศ์

บนภูเขามีพุ่มไม้และเถาวัลย์มากมาย ทำให้คนธรรมดาไม่สามารถเดินเข้ามาสำรวจบริเวณใกล้เคียงได้

แต่ หลินจิ่วเฟิง ได้บินตรงไปและยืนอยู่ด้านหน้าของภูเขาสูง

เขามองขึ้นไปก็พบว่าตอนนี้รุ่งสางได้มาถึงแล้ว

เช้าวันรุ่งขึ้นได้มาถึง

เขามองไปยังทิศทางของภูเขา

สิ่งที่ดึงดูดสายตาของเขาก็คือภาพภูเขาที่ขรุขระเรียงซ้อนกัน

“นี่ดูเหมือนจะเป็นรูปแบบอาคม!”หลินจิ่วเฟิง ได้พึมพัม

ในที่สุด เขาก็เข้าใจว่าทำไม สมาชิกเผ่าวิญญาณขุนเขาส่วนใหญ่ถึงอยู่ใกล้กับเมืองหลวง เพราะไม่มีใครค้นพบฐานของพวกมัน

ปรากฏว่าพวกมันได้ใช้รูปแบบอารมในการบดบังสายตาของคนภายนอกเอาไว้

เมื่อมองไปที่ รูปแบบอาคมนี้ หลินจิ่วเฟิง อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแน่น

เขาไม่ค่อยมีความรู้เรื่องรูปแบบอาคมมากนัก

สิ่งที่เขารู้เพียงอย่างเดียวก็คือการใช้ความแข็งแกร่งในการทำลายมัน!

เพียงแต่หากรูปแบบอาคมนี้สามารถต้านทานการโจมตีของเขาได้ล่ะ?

เขาจะต้องโจมตีครั้งที่สอง?

หรือโจมตีครั้งที่สาม?

…

ความรู้ความเข้าใจของ หลินจิ่วเฟิง เกี่ยวกับรูปแบบอาคมนั้นตื้นเขินมากจนอาจทำให้ผู้คนหัวเราะเยาะเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้

แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น

“บรรพบุรุษของเผ่าวิญญาณขุนเขาได้หลบซ่อนตัวอยู่ที่นี่”

“มีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับเขา เขาโดนปราณกระบี่ของข้าเข้าไปและไม่สามารถกำจัดกลิ่นอายพลังปราณกระกระบี่ได้ อีกทั้งเขายังดูอ่อนแอผิดปกติ”หลินจิ่วเฟิง ได้พึมพัมออกมา

[คุณต้องการลงชื่อเข้าใช้ฐานลับของเผ่าวิญญาณขุนเขาหรือไม่?]

ขณะที่ หลินจิ่วเฟิง กำลังใช้พลังของเขาเพื่อทำลายรูปแบบอาคม ข้อความก็พลันปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา

หลินจิ่วเฟิง อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ“นี่มันเช้าของวันถัดไปแล้ว ข้าก็เลยลงชื่อเข้าใช้ได้อีกครั้ง…”

[ลงชื่อเข้าใช้สำเร็จ ได้รับสารานุกรมรูปแบบอาคม!]

ตามที่คาดไว้ หลังจากลงชื่อเข้าใช้หน้ารูปแบบอาคม เขาก็ได้รับบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบอาคม

ฟุ่บ!

หนังสือทั้งเล่มที่มีข้อมูลเกี่ยวกับรูปแบบอาคมได้ปรากฏขึ้น

มันค่อนข้างหนาและเต็มไปด้วยความรู้ความเข้าใจมากมาย

ทั้งหมดทั้งมวลนี้ได้ไหลเข้าไปในจิตใจของ หลินจิ่วเฟิง ทำให้เขาหลับตาอยู่ครู่หนึ่ง

ความรู้ความเข้าใจเหล่านี้ทำให้ หลินจิ่วเฟิง มีความเข้าใจเกี่ยวกับรูปแบบอาคมทันที

ในสายตาของ หลินจิ่วเฟิง รูปแบบอาคมที่ถูกจัดวางโดยเผ่าวิญญาณขุนเขานี้ไม่ได้ยากที่จะข้ามผ่าน

เขาได้เดินตามเส้นทางที่ถูกต้องและเดินเข้าไปยังส่วนลึกของภูเขาโดยไม่ปล่อยให้รูปแบบอาคมสังเกตุเห็นถึงการบุกรุกของเขา

ที่นี่มีหลุมศพอยู่หลายแห่ง

แต่ละหลุมศพก็มีวิญญาณขุนเขาอาศัยอยู่

หลุมศพบางแห่งก็ว่างเปล่า ซึ่งหมายความว่าวิญญาณขุนเขาได้ออกไปแล้ว

แต่บางส่วนก็ถูกผนึกไว้แน่นซึ่งหมายความว่ามีบางอย่างอยู่ข้างใน

เขาได้นับอย่างระวัง ที่นี่มีหลุมศพนับพัน

หลุมศพเหล่านี้ล้วนเป็นสมาชิกของเผ่าวิญญาณขุนเขา

ในหมู่พวกเขามีสมาชิกเผ่าวิญญาณขุนเขามากกว่าพันตัวที่ถูก หลินเทียนหยวน จับได้

ไม่แปลกใจเลยว่า ราชาขุนเขาวิญญาณ และ บรรพบุรุษของพวกเขา จะกังวลเกี่ยวกับชีวิตของคนเหล่านี้

“เป็นเพราะจำนวนสมาชิกของเผ่าวิญญาณขุนเขาเหลือไม่มากแล้ว…”

“โดยพื้นฐานแล้วการที่จะมีสมาชิกคนใดคนหนึ่งของเผ่าพวกเขาที่จะมีพลังเทียบเท่ากับราชาวิญญาณขุนเขาและบรรพบุรุษ ก็เกิดขึ้นได้ยาก น่าเสียดายที่พวกเขาทะเยอทะยานเกินไป”หลินจิ่วเฟิง ได้เฝ้าดูอย่างเงียบ ๆ

และราชาวิญญาณขุนเขาก็คือประมุขของเผ่าวิญญาณขุนเขาในรุ่นนี้

เขาเป็นปราชญ์การต่อสู้

แต่เพราะเขาไม่เคยพึงพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี เป็นเพียงแค่งูน้อยที่คิดจะกลืนช้างตัวใหญ่ เขาประเมินราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวาต่ำเกินไปและยังประเมินความสามารถของบรรพบุรุษของเขาสูงเกินไป

หลินจิ่วเฟิง ได้ค้นพบ โลงศพของบรรพบุรุษเผ่าวิญญาณอย่างรวดเร็ว

มันไม่ได้อยู่ในหลุมฝังศพที่ใหญ่ที่สุด มันเป็นเพียงโลงศพที่แขวนอยู่บนหน้าผา

หลินจิ่วเฟิง สัมผัสได้ว่าพลังปราณดาบของเขาอยู่ภายในนั้น

ด้วยการสะบัดนิ้วของเขา พลังปราณดาบก็พุ่งออกมาและระเบิดโลงศพนั้นโดยตรง

บูม!

ไม่มีอะไรอยู่ข้างใน

แต่ควันสีดำจาง ๆ ค่อย ๆ หายไปในอากาศ

“อะไร?เจ้าตายเพียงเพราะพลังปราณกระบี่เพียงแค่นี้หรือไม่?”หลินจิ่วเฟิงขมวดคิ้วแน่น

ควันสีดำจาง ๆ ก็คือบรรพบุรุษของเผ่าวิญญาณขุนเขา

เป็นบรรพบุรุษที่มีพลังขั้นเทพมนุษย์เมื่อ 1,500 ปีก่อน

เมื่อมองไปรอบ ๆ หลินจิ่วเฟิง ก็ค่อนข้างเบื่อหน่าย“เจ้าถึงกลับอุตสาหะหลบซ่อนตัวมานานกว่า 1,500 ปี แทนที่จะบ่มเพาะพลังของตนเองและช่วยเหลือสมาชิกเผ่าวิญญาณขุนเขาเพื่อต้อนรับยุคใหม่ น่าเสียดาย ที่กล้ามีความคิดที่จะควบคุมราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวา…”

“จริงสิ...มันก็ค่อนข้างสมเหตุสมผลแล้ว ที่เผ่าวิญญาณของเจ้าเกือบจะหายไปหมดในตอนนั้น”

หลินจิ่วเฟิง อดไม่ได้ที่จะบ่นออกมา

ราชาวิญญาณขุนเขาและบรรพบุรุษของเผ่าวิญญาณขุนเขาได้จากไปแล้ว เผ่าวิญญาณขุนเขาจะอยู่ได้อย่างไร?

หลินจิ่วเฟิง ได้เห็นจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของบรรพบุรุษเผ่าวิญญาณขุนเขากระจายหายไปในอากาศ

ตั้งแต่ต้นจนจบอีกฝ่ายก็ไม่ได้มีการแลกเปลี่ยนคำพูดใด ๆ

อีกทั้งโล่ที่บรรพบุรุษคนนี้ควบแน่นขึ้นในตอนนั้นก็ไม่ได้แข็งแกร่งเท่าไหร่

เมื่อพิจารณาว่าอีกฝ่ายคือตัวตนจากยุคโบราณแต่ต้องมาตายอย่างน่าสังเวชเช่นนี้ก็ทำให้เขารู้สึกเสียดาย

ราชาวิญญาณขุนเขา ไม่ได้คิดให้ดี เขาคิดว่าพวกเขาทั้งคู่อยู่ในขั้นเทพมนุษย์ โดย คิดว่าบรรพบุรุษของเขาจะสามารถจัดการ หลินจิ่วเฟิง ได้ เนื่องจากความแตกต่างของประสบการณ์การต่อสู้

หลินจิ่วเฟิง ค่อนข้างเสียใจนิดหน่อย

แต่อย่างไรก็ตาม กำไรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาก็คือการเดินทางมาลงชื่อเข้าใช้ ฐานลับของเผ่าวิญญาณขุนเขา และ ได้รับ สารานุกรมรูปแบบอาคม

ความวุ่นวายจากเผ่าวิญญาณขุนเขาได้สิ้นสุดลง

เผ่าจากยุคโบราณคิดจะทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ภายในราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวา พวกเขาไม่พยายามปรับตัวให้เข้ากับยุคใหม่และใช้อุดมการณ์ในยุคเก่า ซึ่งเป็นผลให้พวกเขาถูกทำลายล้างในเวลานี้

…

หลังจากห หลินจิ่วเฟิง เคลื่อนไหวในครั้งนี้ เขาก็ไม่ได้ออกไปไหนอีกแล้ว

ตำหนักเย็นยังคงเงียบสงบเช่นเคย ไม่มีใครมารบกวนเขาและเจ้าแมวขาว

เมื่อใดก็ตามที่ หลินเทียนหยวน ประสบปัญหา ความคิดแรกของเขาก็คือการแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง

เขาไม่ต้องการจะรบกวนความสงบของ หลินจิ่วเฟิง หากเป็นไปได้เขาก็จะจัดการปัญหาเอง

ผ่านไปอีกปี

ปีนี้ หลินจิ่วเฟิง อายุได้ 50 ปี

หลินจิ่วเฟิงในวัย 50 ปี เขายังมีลักษณะของเด็กอายุ 20 ปีเพียงเท่านั้น นอกจากนี้ความสงบเงียบยังเหมือนคนอายุ 80 ปีสติปัญญาราวกับบรรพบุรุษในวัย 800 ปี และ ก็มีรัศมีพลังราวกับ ปราชญ์อายุ 3,000 ปี

ตอนนี้เขากำลังปลดล็อคความสามารถของร่างกายในด่านไร้สิ้นสุดของขั้นเทพมนุษย์

นอกจากนี้ หลินจิ่วเฟิง ยังได้ศึกษาสารานุกรมรูปแบบอาคมในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา

เขาได้เข้าใจรูปแบบอาคมพื้นฐานทั้งหมดบนโลกราวกับพลิกดูด้านหลังฝ่ามือ

สารานุกรมรูปแบบก่อตัวของเขาก็มีชื่ออื่นเช่นเดียวกัน-สารานุกรมรูปแบบอาคมพื้นฐาน!

เขาได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขตลอดปีที่ผ่านมา

ราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวา ก็ยังคงเงียบสงบเช่นเคย

ผู้ฝึกยุทธ์ในปัจจุบันก็คอยบ่มเพาะพลังและเก็บตัวอย่างเงียบ ๆ - พวกเขาต้องการไปถึงขั้นเทพมนุษย์

แต่บางคนในหมู่พวกเขาก็ไม่ได้มีความสุข

ราชวงศ์หยานที่ยิ่งใหญ่-วิหารศักดิ์สิทธิ์

ตลอดทั้งปีที่ผ่านมา สตรีศักดิ์สิทธิ์ได้หมกมุ่นอยู่กับเรื่องราวของนาง

เพียงแต่ลักษณะของนางยังคงงดงามเช่นเคย

ผมยาวสีดำสลวยได้ร่วงหล่นลงมาตามหลังราวกับต้ำหนักที่ทอดยาวจากที่สูง

“ตลอดทั้งปีที่ผ่านมา ข้าได้ศึกษาฐานการบ่มเพาะพลังในขั้นเทพมนุษย์ จนในที่สุดข้าก็เตรียมความพร้อสำหรับทะลวงผ่านขั้นเทพมนุษย์ได้สำเร็จ…”

สตรีศักดิ์สิทธิ์ได้ถอนหายใจยาว

แต่นางมีปัญหาบางอย่าง

นั่นคือจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของนางไม่สมบูรณ์

“เหตุผลที่จิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของข้าไม่สมบูรณ์ ก็เพราะตอนที่ข้าถูกราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวาจับตัว ข้าได้ถูกองค์รัชทายาทของพวกเขาช่วยเหลือและปล่อยข้าออก”

“เขาต้องเผชิญหน้ากับความยากลำบากมากมายหลังจากสิ่งที่เขากระทำลงไป”

“นี่คือเหตุผลที่ทำให้จิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของข้าไม่สมบูรณ์!”

“ข้าทำร้ายองค์รัชทายาทซึ่งมันก็เทียบเท่ากับการทำลายชีวิตของข้า!”

“ข้าได้แต่หวังว่าเจ้าจะยังมีชีวิตอยู่…”

“ข้าต้องการตอบแทนความกตัญญูก่อนหน้านี้ ข้าสามารถให้เจ้าได้ทุกอย่างที่เจ้าต้องการ แต่ถ้าหากเจ้าตายไปแล้ว จิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของข้าจะไม่สมบูรณ์ตลอดช่วงชีวิตนี้…”

สตรีศักดิ์สิทธิ์ได้ถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้