ตอนที่ 9 เฮอร์คิวลิสลงมือ!
“ดีที่เจ้ามา เมทิส”
เจอร์รี่มองเมทิสและพูดอย่างมีความสุข
เทพีแห่งภูมิปัญญาองค์แรงต้องฉลาดสุดในโลก
ยิ่งไปกว่านั้น นางคือแม่ของอาธีน่า
พวกนางเข้ากันได้ดีและจะไม่มีความขัดแย้งภายใน สู้เพื่อพลังหรือเพื่อนายท่าน
ยิ่งไปกว่านั้น หลังเมทิสมา เจอร์รี่ก็เป็นอิสระจากหน้าที่เขา
แม้เขาจะมีความสามารถบางอย่าง เจอร์รี่รู้ว่าเขามีความสามารถบริหารเมืองขนาดเล็กเท่านั้น ถ้ามันเป็นเมืองใหญ่ขึ้น เขาจะลำบาก
เมทิสมาทันเวลา ด้วยความสามารถนาง นางสามารถบริหารอาณาจักรได้ง่าย ๆ
ด้วยเมทิสที่ช่วยเขา เขาจึงไม่ต้องกังวลเรื่องงานบริหาร
“เฮอคิวลิส ตรงไปเมืองเมฆไฟทันทีและสนับสนุนอาธีน่า”เจอร์รี่พูด
คนที่โดนอัญเชิญจากรายชื่อทวยเทพได้ผสานกับความทรงจำ
พวกเขาจะรู้ว่าอยู่โลกไหนและสถานการณ์ที่เป็นอยู่ เจอร์รี่ไม่ต้องอธิบายอะไรเลย
“ขอรับ นายท่าน!”
เฮอคิวลิสก้มหัวและจากไปพร้อมหอกยาว
ในเวลาเดียวกัน ภายใต้เมืองเมฆไฟ
“บัดซบ!กองทัพนี้มาจากไหน?”
เจ้าเมืองเมฆไฟยืนบนกำแพงเมือง ก้มมองกองทหารราบกรีกโบราณที่สวมชุดเกราะทองแดงและถืออาวุธกับโล่ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม
ต้องรู้ว่าเมืองเมฆไฟได้รับการปกป้องด้วยสามเมืองย่อย
และตอนนี้ เนื่องจากกองทัพนี้มาถึง มันก็หมายความว่าอีกสามเมืองไปแล้ว
ดวงตาของเจ้าเมืองเมฆไฟเต็มไปด้วยความโกรธ!
“นายท่าน กองทัพศัตรูมีแค่สามพัน และเรามีทหารชั้นสูงหมื่นนาย”
“ทำไมเราไม่โจมตีพวกมันและกวาดล้างพวกมันก่อนจะยึดดินแดนที่เสียไปคืน!”
แม่ทัพก้มหัวและพูดกับเจ้าเมืองเมฆไฟ
เจ้าเมืองเมฆไฟพยักหน้า เขาไม่เชื่อว่ากองทัพหมื่นนายจะล้มทหารราบสามพันนายไม่ได้
เมืองเมฆไฟคือบ้านเขา กองทัพที่เฝ้าที่นี่จึงถือเป็นหัวกะทิ
พวกเขาสวมเกราะชั้นดีสุด ม้าศึกที่ดีสุดและอาวุธที่ดีสุดเพราะนี่คือเมืองหลัก
ดังนั้นถึงแม้สามเมืองย่อยจะหายไป เขาก็ไม่ตื่นตระหนก หลังเขากวาดล้างศัตรูทั้งหมดตรงหน้าเขาได้ เมืองเหล่านั้นก็จะกลับมาเอง
“เปิดประตูเมืองและบุก!”
เจ้าเมืองเมฆไฟออกคำสั่งและประตูเมืองก็เปิด
ทหารถืออาวุธและวิ่งออกไป
อาธีน่าประหลาดใจ นางกำลังคิดว่าถ้าพวกนางโจมตีเมือง ข้อได้เปรียบของกองทหารราบคงหมด
แต่ทว่า ด้วยความแปลกใจ เจ้าเมืองเมฆไฟกลับเลือกเปิดประตูและบุก
“มั่นใจดี!แต่นี่ได้มอบโอกาสให้ข้า!”
อาธีน่ายิ้มเล็กน้อยขณะมองทหารนับหมื่นที่พุ่งออกมาอย่างสามัคคีและสร้างขบวนรบ
“เจ้าเป็นใคร?”
แม่ทัพของเมืองเมฆไฟขี่ม้ามาด้วยความเร็วสูง
“อาธีน่า จากเมืองท้องฟ้า!”
อาธีน่าถืออาวุธนางและบุก!
นี่คือยุคอาวุธเย็น ก่อนสองกองทัพจะได้ห้ำหันกัน แม่ทัพของสองฝ่ายก็ออกมาและสู้ตัวต่อตัว!
ถ้าพวกเขาชนะ พวกเขาจะเพิ่มขวัญกำลังใจของกองทัพ และเพิ่มพลังรบ
ถ้าพวกเขาแพ้ กองทัพจะเสียขวัญกำลังใจ เลวร้ายสุด ทหารอาจยอมแพ้และหนี
มันเป็นเรื่องของขวัญกำลังใจ ขวัญกำลังใจสำคัญมาก ถ้ากองทัพมีขวัญกำลังใจสูง ต่อให้ด้อยกว่าในด้านพลัง พวกเขาก็สู้ได้โดยไม่เกรงกลัว
ถ้าพวกเขาไม่มีขวัญกำลังใจ ต่อให้มีจำนวนเหนือกว่าศัตรู พวกเขาก็อาจแพ้
“ฆ่า!”
โดยไม่รีรอ การต่อสู้เริ่มขึ้น
เจ้าเมืองเมฆไฟดูเคร่งเครียด
“เมืองยุทธ์เทวะ?หรือเมืองของเจอร์รี่เฒ่า?เมืองขนาดเล็กกลับกล้าโจมตีเมืองเมฆไฟของข้า?”
“ข้าได้ยินว่าตาแก่เจอร์รี่ตายไปแล้ว ลูกชายของเขาคงมาสืบทอดตำแหน่ง”
“ข้าวางแผนรอสักพักก่อนไปยึด แต่ทว่า ไม่คิดเลยว่าเด็กนี่จะบุกเราก่อน งั้นก็อย่าตำหนิข้าที่โหด”เจ้าเมืองเมฆไฟคิดกับตัวเอง เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้มองเมืองท้องฟ้าอยู่ในสายตา
แต่ตอนนี้ สิ่งแปลกกลับเกิด
ด้วยเสียงกรีดร้อง เจ้าเมืองเมฆไฟมองไปและตกตะลึง
แม่ทัพของเขาโดนอาธีน่าฆ่าหลังผ่านไปแค่ไม่กี่กระบวนท่า!
“ฮึ่ม!เขายังรับการโจมตีจากข้าไม่ได้สักครั้ง!”
อาธีน่าสะบัดเลือดสดออกจากอาวุธและชี้ใส่กองทัพหมื่นนาย
จากนั้น นางก็อ้าปากและคำราม
“ใครอีก?”
หลังคำราม มันกลับไม่มีสักเสียงในสนามรบ
มันราวกับมีบางสิ่งไปอุดคอพวกเขา
“พลังยุทธ์ของคนคนนี้ทรงพลังมาก?”
เจ้าเมืองเมฆไฟตกตะลึงเพราะหนึ่งในแม่ทัพที่แข็งแกร่งสุดของเขากลับพ่ายแพ้ง่ายๆ
“พวกเจ้าทั้งหมด ไปจัดการนาง!’
เขาตัดสินใจทันที นางทรงพลังเกินไป ถ้าเป็นการต่อสู้ตัวต่อตัว ลูกน้องของเขาอาจสู้ไม่ได้
ในกรณีนั้น มันก็ต้องหมาหมู่ ถ้าพวกเขาฆ่านางได้ พวกเขาก็จะทำลายขวัญกำลังใจศัตรูได้
“ขอรับ!”
ในชั่วพริบตา แม่ทัพกว่าสิบก็บุก!
“เขาน่ารังเกียจ ไม่เหมาะกับเป็นทหารเลย!”
ทหารในกองทหารราบกรีกโบราณตะโกน ในสถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาสามารถเริ่มบุกได้ทันที
ดังนั้น พวกเขาจึงเตรียมพร้อม!
แต่ทว่า ตอนนี้ เสียงหัวเราะลั่นกลับดังขึ้น!
“ฮ่าๆๆ!เฮอคิวลิสแห่งเมืองท้องฟ้ามาแล้ว แม่ทัพศัตรูจงตายไปซะ!”
เสียงคำรามแสบหูที่สามารถสั่นคลอนพื้นดินได้ดังขึ้น เหมือนสายฟ้าฟาดที่ระเบิดข้างหูพวกเขา
จากนั้น ร่างสูงกำยำที่มีหอกยาวในมือก็พุ่งมาจากระยะไกล ใบหน้าดุร้ายนั่นทำให้ผู้คนสั่นกลัว
คนคนนี้คือเฮอคิวลิส อาธีน่าเองก็มองเขาด้วยความประหลาดใจ
“เจ้าเองก็มาที่นี่ น้องข้า”
อาธีน่ามองเฮอคิวลิส
“ท่านพี่”
ดวงตาของเฮอคิวลิสที่เต็มไปด้วยจิตสังหารกลายเป็นอ่อนโยนพอมองอาธีน่า
แม้กระทั่งน้ำเสียงก็ยังอ่อนลง
ขณะที่ทั้งสองเริ่มวิ่งตีข้าง แม่ทัพศัตรูนับสิบก็เข้าถึงตัวพวกเขา
“วันนี้ ให้ข้าลุยเอง ท่านพี่!”
เฮอคิวลิสคว้าหอกและพุ่งใส่ศัตรู
“ฆ่า!”
สงครามกำลังจะเริ่ม เฮอคิวลิสเผชิญหน้ากับแม่ทัพสิบกว่าคนด้วยตัวคนเดียว
แต่ทว่า ฉากเข่นฆ่ากันด้วยพลังที่เท่าเทียมกลับไม่ปรากฏ
เฮอคิวลิสแยกส่วนแม่ทัพตรงหน้าเขาเหมือนมีดผ่าเนย ไม่มีใครสู้เขาได้เลย