ตอนที่ 2 รายชื่อทวยเทพ

พอแสงสลาย เจอรี่ก็ค่อยๆลืมตา

“เอ๊ะ?นี่คือ..?”

สิ่งที่เข้าสู่สายตาเขาคือห้องเก่าแก่ ในเวลาเดียวกัน คลื่นความทรงจำก็ผุดในหัวของเจอรี่

อย่างแรกคือตัวตนของเขา เจ้าเมืองหนุ่มของเมืองท้องฟ้า และเจ้าเมืองคนปัจจุบัน

ในความทรงจำเขา เจ้าเมืองคนเก่าได้ล่วงลับไปสักพักแล้วและส่งต่อตำแหน่งเจ้าเมืองให้เขา

ทุกคนเริ่มยุคสมัยของตนเองในยุคแห่งอาณาจักรด้วยวิธีนี้ ทำให้หลายคนหัวเราะเยาะ บอกว่ามันเป็นต้นแบบของนวนิยายสมัยใหม่ที่ตัวละครหลักได้ย้ายไปอีกช่วงเวลาและสถานที่หนึ่งหลังพ่อในนามตาย!

แม้มันจะโดนเรียกว่าเมืองท้องฟ้า ซึ่งเป็นชื่อที่ดูทรงพลัง แต่จริงๆแล้ว เมืองท้องฟ้าก็แค่เมืองขนาดเล็กแถวนี้ มันโดนเรียกเช่นนี้เพราะพ่อของเจอรี่ เจ้าเมืองคนเก่าชอบท้องฟ้า

สำหรับภูมิภาคนี้เจอรี่รู้แค่ว่าสถานที่นี้เรียกว่าฉิงโจว

ฉิวโจวใหญ่มาก!มีเมืองขนาดเล็กมากมายในฉิงโจว!แน่นอน ยังมีผู้ทรงพลังที่สร้างอาณาจักรขึ้น

พวกเขาต้องครอบครองกว่าสิบเมืองถึงมีคุณสมบัติสถาปนาอาณาจักร

ถ้ามีคนพิชิตฉิงโจวได้ทั้งหมด เขาหรือเธอจะสร้างเป็นจักรวรรดิได้!

แต่ทว่า แค่ขนาดของฉิงโจวอย่างเดียวก็อาจใหญ่กว่าทั้งสหรัฐอเมริกาแล้ว!เจอรี่รู้ความจริงนี้จากข้อมูลในหัว

มันพอแล้วที่ได้เห็นว่ายุคแห่งอาณาจักรทั้งหมดกว้างใหญ่แค่ไหน!หลายคนมาที่นี่ แต่มีน้อยคนทที่จะได้พบกัน

แน่นอน นี่ยังเพราะคนไม่สามารถอยู่ในยุคแห่งอาณาจักรได้นาน

เหนือสิ่งอื่นใด ถ้าเมืองโดนทำลาย เจ้าเมืองจะโดนขับออกยุคแห่งอาณาจักรถาวร!

และโลกนี้โหดร้ายกว่าที่ใครจะจินตนาการได้ แม้คนส่วนใหญ่จะเข้ามาโดยถือว่ามันเป็นเกม พวกเขาก็ต้องสู้แย่งดินแดนและพัฒนากองกำลังของตนเอง สงครามจึงเกิดขึ้นทุกวัน

ผู้มาใหม่ส่วนใหญ่จะโดนเมืองอื่นกลืนกินภายในเวลาไม่กี่ปี

‘หน้าต่างสถานะ!”

เจอรี่โบกมือและหน้าต่างสถานะเกมก็ปรากฏตรงหน้าเขา

มีข้อมูลของตัวเขาเองและเมืองท้องฟ้า

นี่คือสิ่งที่เขาเรียนรู้จากความทรงจำของเขา

เขาข้ามข้อมูลตัวเองและดูข้อมูลของเมืองท้องฟ้า

[ฝ่าย] : เมืองท้องฟ้า

[ระดับ] : เมืองขนาดเล็ก

[ประชากร] : ประมาณแสน

[กองทัพ] : ทหารราบ 2000 นาย พลธนู 500 นาย ทหารม้า 500 นาย รวมทั้งสิ้น : 3000 นาย

[ทองและเงิน] : ทอง 1200 หน่วย

นี่คือข้อมูลทั่วไปของเมืองเขา เจอรี่พยักหน้ากับตัวเอง

“เป็นการเริ่มต้นที่ไม่เลว!”

เพราะเทียบกับข้อมูลที่คนอื่นโพสต์บนอินเทอร์เน็ต เมืองของเขาอยู่ในอันดับต้นๆ

เมืองขนาดเล็กที่มีประชากรเรือนแสนถือว่าไม่เลว!

ประชากรของเมืองขนาดเล็กมีตั้งแต่หมื่นถึงแสน

สำหรับเมืองขนาดกลาง มันต้องมีประชากรกว่าสามแสน!และเมืองขนาดใหญ่ต้องมีประชากรเกินล้าน!

เมืองเช่นนั้นพบเห็นได้ยาก ว่ากันว่ามีแค่เมืองหลวงของบางอาณาจักรถึงมีประชากรเช่นนั้น

กองทัพสามพันนาย พลธนู 500 กับทหารม้า 500 นี่คือเรื่องที่น่าประหลาดใจ

คนส่วนใหญ่จะโชคดีแล้วถ้ามีทหารราบหลักพัน

สำหรับทหารม้ากับพลธนูที่ล้ำค่า พวกเขาหายากมาก

มันเป็นการเริ่มต้นที่ดี แต่เจอรี่ต้องคิดถึงวิธีพัฒนาเมือง

โลกนี้มีกฏเกณฑ์และข้อจำกัด บางคนได้พยายามพัฒนาอาวุธไฮเทคในโลกนี้แต่ล้มเหลว

อย่างมากสุด พวกเขาก็สร้างได้แค่ดินปืน แต่ตอนใช้โจมตีเมือง พลังของมันไม่เป็นที่น่าพอใจ

นอกจากนั้น เขาสามารถพัฒนาเทคโนโลยีเพื่อพัฒนาชีวิตประจำวันของะลเมือง

แต่สิ่งเหล่านี้ได้กระจายไปทั่วโลกนานแล้ว

ต้องรู้ว่ามันเป็นเวลาร้อยปีแล้วตั้งแต่ชาวโลกมาถึงที่นี่ บรรพบุรุษได้ทำสิ่งต่างๆที่สามารถทำได้ไว้นานแล้ว

ว่ากันว่ามีคนไม่กี่คนจากโลกที่ได้พบกันในโลกนี้ ต่อให้เจอ พวกเขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นคนพื้นเมืองหรือชาวโลก

แต่ทว่า ร้อยปีก่อน 99.9%ของผู้คนจะไม่สามารถดำรงอยู่ได้นานกว่าสองสามปี หลังเล่นได้ไม่กี่ปี พวกเขาจะโดนบังคับให้ออกจากโลก

แต่ทว่า สิ่งที่พวกเขานำเข้ามาโลกนี้ก็ยังอยู่และแพร่กระจาย อย่างน้อยก็เป็นเช่นนั้นในสถานที่ส่วนใหญ่

ดังนั้น มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะพึ่งพาเทคโนโลยีขั้นสูงและความคิดขั้นสูงของคนสมัยใหม่เพื่อให้ได้มาซึ่งทางลัด

“อืม แล้วฉันควรทำยังไง?”

เจอรี่หมดหนทาง เขาเป็นแค่คนธรรมดา แต่นี่คือเกมเจ้าเมือง

สุดท้าย เขาจะโดนเมืองอื่นทำลาย และจากนั้นเขาก็จะโดนขับไล่ออกเกม

แต่ทว่า ในฐานะผู้ข้ามโลก เจอรี่รู้สึกว่าเกมนี้ไม่ง่ายขนาดนั้น มันจะง่ายขนาดนั้นได้ไง?เหนือสิ่งอื่นใด มันเหมือนกับการสรรค์สร้างของพระเจ้า!

ถ้าเขาถอนตัวไปทั้งอย่างนั้น มันจะเป็นการสูญเสีย

“ไม่มีทางอื่นแล้วเหรอ?”

เจอรี่นั่งลงกับพื้น

“การหักมุมยากขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“ฉันจะต้องใช้เวลาสองสามปีที่นี่เหมือนคนอื่นไหม?”

“หลังผ่านไปสองสามปีปี เมืองของฉันจะโดนทำลายทิ้งและจากนั้นก็ออกโลกนี้”

“กลับไปโลกแสนน่าเบื่อ?”

เจอรี่ขมวดคิ้ว

เขาอยากสูบบุหรี่

น่าเสียดาย ไม่มีบุหรี่ที่นี่

บางทีคงมีที่อื่น

แต่อย่างน้อยก็ไม่มีตอนนี้

เจอรี่หงุดหงิดมาก

เขาไม่อยากกลับไป

เขาอยากทำอะไรที่ยิ่งใหญ่ที่นี่!

เขาอาจไม่สามารถสร้างจักรวรรดิไร้ผู้ต้านได้ แต่อย่างน้อย เขก็อยากสร้างอาณาจักร

แต่ เขาจะทำสำเร็จด้วยตัวเองได้ไง?

หัวของเจอรี่กำลังจะระเบิดจากการคิด แต่เขาก็คิดแผนไม่ออก

“ฉันจะปล่อยให้มันดำเนินไปแบบนี้เหรอ?”

“ในฐานะผู้มาจากต่างโลก ฉันไม่มีสิทธิพิเศษเลยเหรอ?”

เจอรี่ยิ้มขมขื่น

เขาอยากสาปแช่งโลกนี้

ถ้าฉันไม่สามารถไร้เทียมทานเหมือนพระเอกในนิยายคนอื่นได้ ทำไมถึงส่งฉันมาโลกนี้?

ไหนความโกงสุดเทพของฉัน?

บัดซบ!

ตอนนี้เอง ความผันผวนแปลกๆพลันปรากฏในหัวของเจอรี่

เจอรี่ตกใจเพราะมีหนังสือหน้าตาแปลกๆปรากฏตรงหน้าเขา!

หนังสือเสมือนจริงเป็นเหมือนแผงควบคุม แต่เจอรี่สัมผัสมันได้!

และมีคำสำคัญอยู่สองสามคำ

รายชื่อทวยเทพ!

ขื่อของหนังสือถูกเรียกว่ารายชื่อทวยเทพ!