419 - มรดกขั้นสูงสุด
419 - มรดกขั้นสูงสุด
นี่คือดวงตาวิญญาณที่ต่อมไพเนียลในสมองของเขาเปิดออกหรือไม่?
เมื่อลืมตา เอี้ยนลี่เฉียงมองไปยังพื้นที่ที่กลับมาเป็นปกติด้วยความตกใจ
ผลึกแกนสัตว์หายาก 108 ชิ้นยังคงอยู่บนโต๊ะ ทั้งหมดดูเหมือนกันทุกประการ อย่างไรก็ตามเอี้ยนลี่เฉียงไม่สับสนอีกต่อไป เขาจ้องไปที่ผลึกแกนอสูรที่หายากซึ่งดูแตกต่างจากชิ้นอื่นก่อนจะหยิบมันขึ้นมา
เมื่อหลับตาลงอีกครั้งและเปิดตาวิญญาณ แกนผลึกในมือของเขาก็กลายเป็นก้อนแสงสีน้ำเงิน เขาสามารถเห็นอักษรแปลกๆที่มองเห็นได้จางๆท่ามกลางแสง
เขาลืมตาขึ้น…
ผลึกแกนสัตว์อสูรที่หายากดูเหมือนสิ่งที่ควรจะเป็น
“ปรากฎว่าประตูมรณะของเจดีย์ผลึกนี้มีไว้สำหรับนิกายกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ในการเลือกสาวกที่สามารถประสบความสำเร็จในฐานะปรมาจารย์ยันต์!”
เอี้ยนลี่เฉียงพึมพำกับตัวเอง ณ เวลานี้ เขาคงโง่เกินไปหากไม่เข้าใจวัตถุประสงค์ในการทดสอบในชั้นนี้
เขาแทบไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับการเป็นปรมาจารย์ยันต์มาก่อนเลย สิ่งเดียวที่เกี่ยวข้องกับปรมาจารย์ยันต์ที่เขาเคยเห็นมาก่อนคือยันต์วิญญาณที่ปกป้องนักบวชชาตูในตอนนั้น
เมื่อเขาเห็นโล่พลังงานที่ลูกศรทะลุผ่านไม่ได้ออกมาจากร่างกายนักบวชชาตูคนนั้นเป็นครั้งแรก เขาตกใจมากจนกรามของเขาเกือบหลุด
ก่อนหน้านั้นเขาไม่เคยคิดว่าในโลกนี้จะมีวิชาลับที่เป็นปาฏิหาริย์อะไรนอกจากทักษะต่อสู้
ในชั่วพริบตาเขาอาจกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญยันต์ในอาณาจักรสวรรค์โดยไม่คาดคิด
หลังจากยืนอยู่ในความงุนงงอยู่ครู่หนึ่งพร้อมกับความคิดต่างๆ ที่แล่นเข้ามาในหัวของเขา เอี้ยนลี่เฉียงก็มาถึงโต๊ะเหล็กกลางห้องพร้อมกับผลึกแกนสัตว์หายากอยู่ในมือ
โดยไม่ลังเลใดๆ เขาวางแกนผลึกลงในรอยเว้าบนโต๊ะโลหะ
ทันทีที่นำผลึกแกนสัตว์อสูรสีแดงที่ส่องประกายเข้าไปในรอยหยัก แสงสีน้ำเงินก็ระเบิดออกมาอย่างน่าอัศจรรย์แสงสีน้ำเงินที่น่าขนลุกส่องไปทั่วร่างของเอี้ยนลี่เฉียงหน้าโต๊ะเหล็ก
จากนั้นโต๊ะเหล็กก็จมลงกับพื้นอย่างเงียบๆประตูผลึกบนผนังด้านหนึ่งเลื่อนเปิดออกอย่างเงียบๆ เผยให้เห็นทางเดินที่นำไปสู่ชั้นเจ็ด
เอี้ยนลี่เฉียงสูดหายใจเข้าลึกๆและเดินไปที่ทางเดิน
ตามปกติจะมีประโยคที่ทางเข้า
——เฉพาะบุคคลที่มีดวงตาวิญญาณเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นไปชั้นเจ็ด
การทดสอบแบบไหนที่ตั้งอยู่บนชั้นเจ็ดของเจดีย์ผลึกนี้?
ด้วยคำถามนี้ในใจ เอี้ยนลี่เฉียงสูดหายใจเข้าลึกๆและขึ้นไปที่ชั้นเจ็ด ไม่ถึงครึ่งนาทีต่อมาเขาก็มาถึงห้องโถงบนชั้นเจ็ด
ห้องโถงบนชั้นเจ็ดนั้นกว้างขวางมาก ต่างจากชั้นหก โต๊ะเหล็กบนชั้นนี้ใหญ่กว่าโต๊ะชั้นล่าง บนพื้นข้างๆมีกองสิ่งของที่ดูเหมือนอิฐสี่เหลี่ยม
เอี้ยนลี่เฉียงเดินเข้าไปใกล้และพบว่าไม่ใช่อิฐ แต่เป็นบล็อกโลหะสี่เหลี่ยม มีตัวเลขสลักอยู่บนบล็อกโลหะแต่ละอัน ตั้งแต่ 1 ถึง 81 บล็อก รวมเป็น 81 บล็อกพอดี
“สิ่งเหล่านี้มีไว้เพื่ออะไร” เอี้ยนลี่เฉียงเกาศีรษะขณะมองดูวัตถุบนพื้น จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นโน้ตอยู่บนโต๊ะเหล็ก เขาจึงหยิบมันขึ้นมาอ่าน
-ยินดีด้วย! มีศิษย์เพียงหนึ่งในล้านคนในนิกายกระบี่ศักสิทธิ์ที่เคยมาที่นี่ เจ้าได้พิสูจน์สิทธิ์ของเจ้าที่จะมาที่นี่โดยนำพละกำลัง โชคและความสามารถอันยอดเยี่ยมของเจ้าไปใช้ให้เกิดประโยชน์
หากเจ้าล้มเหลวในการทดสอบครั้งต่อไป เจ้าจะยังคงได้รับรางวัลสำหรับชั้นนี้ รางวัลสำหรับชั้นนี้เป็นหนึ่งในผลงานที่ยอดเยี่ยมสี่ชิ้นของนิกายกระบี่ศักสิทธิ์นั่นคือ 'วิชากระบี่ฟู่เซียน'
นี่เป็นคู่มือลับที่ถูกสร้างขึ้นมาจากยอดฝีมือระดับเทพเจ้า ถือได้ว่าเป็นวิชากระบี่ระดับสูงสุดของนิกายกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ นอกจากนั้นเจ้ายังจะได้รับสิทธิ์ฝึกฝนในถ้ำมังกรสีน้ำเงินในหุบเขาตี้เจี้ยนเป็นเวลาเจ็ดปีเจ้าสมควรได้รับรางวัลเหล่านี้
——การทดสอบของชั้นเจ็ดเป็นการทดสอบขั้นสุดท้ายของประตูมรณะ สำหรับหลายๆคน มันเป็นการทดสอบที่ยากที่สุด จะไม่มีการทดสอบอื่นนอกเหนือจากชั้นนี้ และเจ้าจะสามารถไปที่ชั้นเก้าได้โดยตรง
หากเจ้าสามารถผ่านการทดสอบบนชั้นเจ็ดได้ เจ้าจะได้รับรางวัลมากยิ่งขึ้น ไม่เพียงแต่เจ้าจะได้รับรางวัลทั้งหมดบนชั้นเจ็ดเท่านั้น แต่รางวัลที่ยิ่งใหญ่กว่ารอเจ้าอยู่ที่ชั้นเก้าด้วย
รางวัลนี้เป็นมรดกขั้นสูงสุดของนิกายกระบี่ศักสิทธิ์ ที่จะช่วยให้เจ้าก้าวไปสู่เส้นทางที่รุ่งโรจน์ยิ่งขึ้น ซึ่งจะทำให้เจ้ามีชื่อเสียงอย่างแน่นอนและจะทำให้เจ้ายืนบนจุดสูงสุดของทวีปสีเงิน ในขณะเดียวกันเจ้าจะกลายเป็นผู้สืบทอดของจ้าวนิกายโดยตรง
——ในการทดสอบครั้งก่อน บ้างทดสอบจิตใจของเจ้า บ้างทดสอบความแข็งแกร่งของเจ้า รวมทั้งโชคและความกล้าหาญของเจ้า แต่การทดสอบนี้จะเป็นการทดสอบพรสวรรค์อีกอย่างหนึ่ง
—— ข้างหน้าเจ้ามีช่องโลหะ 81 ช่อง และมีตัวเลข 81 ตัวบนพื้นข้างๆเจ้า ใส่ตัวเลขลงในช่อง และทำให้ตัวเลขมีจำนวน 369 ในแนวตั้ง แนวนอน และแนวทแยง ประตูสุดท้ายจึงจะเปิดให้เจ้า
——ผู้ค้นหาเต๋า ตัวเลขคือกุญแจสำคัญในการสร้างทั้งหมด!
เอี้ยนลี่เฉียงอ่านโน้ตสองครั้งก่อนที่ปากของเขาจะอ้ากว้างโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาไม่ได้คาดหวังว่าการทดลองสุดท้ายบนชั้นเจ็ดจะใช้วิชาคณิตศาสตร์มาทดสอบเขา
รางวัลบนชั้นเจ็ดไม่เกี่ยวข้องกับปรมาจารย์ยันต์แต่มันมีความเกี่ยวข้องกับวิชาคณิตศาสตร์ เอี้ยนลี่เฉียงอดไม่ได้ที่จะแอบสงสัยว่าการเป็นปรมาจารย์ยันต์จำเป็นต้องมีทักษะทางคณิตศาสตร์ที่ดีหรือไม่
ดูเหมือนจะมีความเชื่อมโยงเล็กน้อยระหว่างปรมาจารย์ยันต์กับวิชาคณิตศาสตร์…
เอี้ยนลี่เฉียงอ่านบรรทัดสุดท้ายของโน้ตสองครั้งและพบว่ามีความหมายลึกซึ้งอยู่เบื้องหลัง มันอาจจะเป็นเรื่องที่น่าปวดหัวสำหรับผู้คนในโลกนี้แต่เอี้ยนลี่เฉียงซึ่งเรียนมหาวิทยาลัยในเอกการตลาดมีความเชี่ยวชาญด้านคณิตศาสตร์อย่างสูงอยู่แล้ว…
การทดสอบนี้อาจทำให้ผู้อาวุโสของนิกายกระบี่ศักสิทธิ์หรือนักประดิษฐ์ผู้เชี่ยวชาญอย่างจางโหย่วหรงเกิดความคุ้มคลั่งได้
อย่างไรก็ตามสำหรับเอี้ยนลี่เฉียงที่มีความเชี่ยวชาญด้านคณิตศาสตร์นั้น สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาไม่มีความแตกต่างอะไรจากความรู้ของเด็กมัธยมต้น
“เป็นไปได้ไหมว่าผู้ที่คิดค้นการทดสอบนี้รู้จักชื่อเล่นของข้าในชีวิตก่อนหน้านี้ซึ่งถูกเรียกว่าเจ้าชายคณิตศาสตร์?” เอี้ยนลี่เฉียงพึมพำกับตัวเอง
ด้วยคำตอบในใจมือของเอี้ยนลี่เฉียงก็ไม่นิ่งอีกต่อไป เขาก้มลงหยิบบล็อกโลหะที่สลักตัวเลข '1' ขึ้นมา แล้วสอดเข้าไปในช่องใดช่องหนึ่งบนโต๊ะเหล็กตรงหน้าเขา
ในเวลาเพียงไม่ถึงสองนาที เมื่อบล็อกสุดท้ายบนพื้นถูกเสียบเข้าไปในช่องสุดท้าย โต๊ะเหล็กก็จมลงสู่พื้นอย่างเงียบๆ ในที่สุดประตูผลึกสุดท้ายก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเอี้ยนลี่เฉียง
—ผู้ที่ค้นหาเต๋าโปรดไปที่ชั้นสูงสุดของประตูมรณะ!
ตามปกติจะมีคำพูดที่ทางเข้าประตูผลึก เอี้ยนลี่เฉียงเหลือบมอง จากนั้นเดินขึ้นไปชั้นบนโดยตรง
คราวนี้การเดินทางยาวนานเป็นพิเศษเพราะไม่มีชั้นแปด ดังนั้นเอี้ยนลี่เฉียงจึงมาถึงชั้นที่เก้าและสูงสุดโดยตรง
ชั้นบนสุดของเจดีย์ผลึกนั้นแคบกว่าชั้นอื่นๆที่อยู่ด้านล่าง โต๊ะไม้ธรรมดาวางอยู่ตรงกลางชั้นเก้า ข้างในนั้นมีเบาะรองนั่งสมาธิอยู่บนพื้น
มีกล่องสองกล่องทำด้วยทองคำอยู่บนโต๊ะไม้ เอี้ยนลี่เฉียงไปที่โต๊ะไม้และนั่งไขว่ห้างบนเบาะนั่งสมาธิ เขาเปิดกล่องสีทองกล่องแรกทางด้านซ้ายและพบคู่มือลับที่ดูแปลกตาอยู่ในนั้น
ที่นั่นหน้าปกของข้อมูลลับนี้เขียนด้วยตัวอักษรสีทองว่า 'วิชากระบี่ผสาน'
เอี้ยนลี่เฉียงสูดหายใจเข้าลึกๆพยายามระงับความตื่นเต้นในใจ จากนั้นเขาก็เปิดกล่องสีทองทางด้านขวาและพบผลึกแปลกๆอยู่ในนั้น มีคำสองสามคำบนผลึก — 'ตำราปรมาจารย์ยันต์ไท่อี้'
เอี้ยนลี่เฉียงกลืนน้ำลาย เขาพบเจอกับสมบัติเข้าแล้ว…