337-338
1/10
Ep.337
“หรือนั่นจะเป็นอสูรร้าย?” ซูเฉินค่อยๆหรี่ตาใช้ความคิด
ซอมบี้เลเวล 5 ที่สมคบคิดกับกลุ่มอินทรีทองผู้นี้ มีแนวโน้มเป็นไปได้สูงว่าคือโต้วหวู่ฉางแห่งเมืองจินอา
ถึงจุดนี้ เขาก็พอเดาออกแล้ว
อีกอย่างโต้วหวู่ฉางเลี้ยงอสูรร้ายตัวหนึ่งเอาไว้ คาดว่าคงเป็นอสูรเสือร้ายเบื้องหน้านี้
“เสืออสูร ฆ่ามันซะ แล้วต่อไปฉันจะจับมนุษย์มาเป็นอาหารให้แก่เจ้ามากขึ้น!” โต้วหวู่ฉางร้องคำราม ชี้มือไปทางซูเฉิน
นัยน์ตากลมโตของอสูรร้ายสั่นไหว คล้ายดูตื่นเต้นมาก
“โฮกกกกก!!”
พร้อมกับเสียงคำราม มันกระโจนเข้าหาซูเฉินทันที
ความเร็วของมันว่องไวปานสายฟ้า ประกอบกับแรงกดดันมหาศาลที่แผ่ออกมา ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันคือสัตว์ร้ายที่เทียบได้กับระดับของผู้วิวัฒนาการเลเวล 5
ซูเฉินสัมผัสได้ถึงกลิ่นเป็นคาวพัดปะทะใบหน้าเขา ต้องพ่นลมหายใจเย็นชา ตวัดกวาดคมดาบออกไป
รังสีแสงสีขาวสะท้อนบนใบดาบ คลื่นกระแสสีขาวพัดโถมไปเบื้องหน้า
คลื่นสีขาวนี้ประกอบไปด้วยไอเย็นยะเยือก พริบตาเดียวอุณหภูมิโดยรอบลดต่ำลง คล้ายกำลังถูกแช่แข็ง
วินาทีถัดมา คลื่นสีขาวปะทะเข้ากับอสูรร้าย
เห็นแค่เพียงการเคลื่อนไหวของอสูรร้ายเชื่องช้าลง ตามตัวมันก็ถูกปกคลุมไปด้วยชั้นน้ำแข็งค้างอย่างรวดเร็ว ชั้นน้ำแข็งยิ่งปล่อยไว้ยิ่งเกาะตัวกันหนา ชั่วพริบตาเดียวกลืนทั้งตนทั้งร่างของมัน เปลี่ยนเป็นประติมากรรมน้ำแข็งขนาดใหญ่
โครม!
อสูรร้ายเมื่อถูกแช่แข็ง สองขาก็แข็งทื่อ สูญสิ้นความสามารถในการเคลื่อนไหว ล้มไถลไปกับพื้น สุดท้ายหยุดลงใต้เท้าซูเฉิน
“นี่มันเทคนิคน้ำแข็งระดับใดกัน?”
หัวใจของโต้วหวู่ฉางคล้ายสลายเป็นเถ้าถ่าน มีเพียงคำถามข้างบนผุดขึ้นในใจเขา
ความแข็งแกร่งของซูเฉิน ได้ประทับร่องรอยที่มิอาจลบเลือนในหัวใจเขา
เขากระจ่างแก่ใจแล้ว ว่าต่อให้ใช้กลวิธีใดๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าซูเฉินมันก็เป็นแค่ของเด็กเล่น
หากวันนี้เขาต้องการหลบหนี ไม่มีทางเป็นไปได้อย่างแน่นอน
ขณะเดียวกัน อสูรร้ายแม้ถูกแช่แข็ง แต่อย่างไรมันคืออสูรร้ายเลเวล 5 ดังนั้นไม่ยอมนอนรอความตายเฉยๆ
ขณะนี้มันกำลังดิ้นรนสุดชีวิต พยายามทำลายโซ่ตรวนที่พันธนาการตนไว้
ซูเฉินเหลือบมองด้วยสายตาเย็นชา ยื่นมือออกไปคว้าขาหน้าของสัตว์ร้าย ตามด้วยเปิดใช้งาน [เทคนิคลับร้อยเท่าสะท้านฟ้า] ยกทั้งตัวของมันขึ้นมาอย่างง่ายดาย จากนั้นเหวี่ยงลงกับฟื้นอย่างแรง
บังเกิดเสียงดังกึกก้อง
อสูรร้ายถูกเหวี่ยงลงหน้าจูบพื้น แผ่นดินปริร้าวสั่นสะท้าน ราวกับเกิดแผ่นดินไหว
หลังจากถูกกระแทกอย่างแรง น้ำแข็งบนตัวสัตว์ร้ายก็แตกเป็นเสี่ยงๆ ปลดปล่อยมันออกมา
อย่างไรก็ตาม มันถูกทุบอย่างแรงจนสมองอื้ออึง ดวงตาพร่ามัว เหนือหัวเต็มไปด้วยดวงดาวสีทองวนเป็นวงกลม
ขณะที่กำลังมึนงง มันก็รู้สึกว่าร่างตัวเองเบาหวิว ลอยขึ้นไปในอากาศอีกครั้ง
ตามมาติดๆด้วยการถูกเหวี่ยงอย่างแรงอีกที โครงกระดูกในร่างของมัน แตกร้าวไปกว่าครึ่ง
“ฮือ …” อสูรร้ายส่งเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด
ในเวลานี้ จิตต่อสู้ของมันได้แหลกสลายไปแล้ว
หากยังโดนเหวี่ยงฟาดพื้นแบบนี้ต่อไป ไม่ช้าก็เร็วคงกลายสภาพเป็นแอ่งเลือด
ซูเฉินไม่สนใจเรื่องนี้ ยังคงยกอสูรร้ายขึ้น ยิ่งนานยิ่งเพิ่มแรงเหวี่ยง
โครม โครม โครม!
เกิดเสียงกระแทกดังขึ้นต่อเนื่อง
มองไปยังฉากนี้ โต้วหวู่ฉางกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดแรง
ภาพตรงหน้า มันเหลือเชื่อเกินกว่าจะทำใจยอมรับได้
อสูรร้ายเลเวล 5 ที่มีน้ำหนักหลานหมื่นจิน กลับถูกมนุษย์คนหนึ่งใช้มือเดียวเหวี่ยงไปมาราวกับสุนัขตาย
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน? มนุษย์สามารถทำแบบนี้ได้ด้วยหรือ?
โกงกันขนาดนี้ ยังจะมีใครอีกสามารถต่อกรกับเขา?
โครมมมม!
เมื่อเสียงกระแทกครั้งสุดท้ายดังขึ้น อสูรร้ายก็กลายสภาพเป็นแค่ชิ้นเนื้อเลอะเลือน ตายชนิดไม่สามารถตายได้อีก
ในเวลาเดียวกัน ลำแสงหลายสีสันทอประกายออกจากศพมัน
“ชิ้นส่วนสิบชิ้น!”
มุมปากของซูเฉินโค้งมนเล็กน้อย ก่อนถอนสายตาออก แล้วค่อยๆเดินไปหาโต้วหวู่ฉางอย่างช้าๆ
ยังคงมีซอมบี้อีกจำนวนมากกระโจนเข้าใส่เขา แต่ทั้งหมดถูกอัดกระเด็นจนหมดสภาพ ภายในหมัดเดียว
2/10
Ep.338
หวู่หยางและคนอื่นๆร่วมมือกับ [รถศึกอัจฉริยะ] ไล่ล่าซอมบี้อย่างต่อเนื่อง ในชั่วพริบตา ซอมบี้หลายพันตัวถูกสังหารลง
ซูเฉินเดินมาหยุดอยู่เบื้องหน้าโต้วหวู่ฉาง เตรียมลงมือปลิดชีวิตมัน
แต่ในตอนนั้นเอง โต้วหวู่ฉางได้ตะโกนร้องขอความเมตตา “ท่านอาวุโส โปรดไว้ชีวิตฉัน! ฉันเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของมหาจักรพรรดิเฮยหยุน”
หากอยากมีชีวิตอด วิธีเดียวคือต้องดึงคนที่มีศักดิ์ศรีมากพอออกมาเท่านั้น
และในมุมขมองของเขา มหาจักรพรรดิเฮยหยุน น่าจะสามารถข่มขวัญซูเฉิน ให้รู้สึกกลัวได้อย่างน้อยก็สามส่วน
ซูเฉินถูจมูกเขา เอ่ยอย่างเฉยเมยว่า “จักรพรรดิเฮยหยุนก็เป็นซอมบี้ด้วยงั้นหรอ?”
สำหรับโต้วหวู่ฉาง เขาต้องฆ่ามันแน่ๆ แต่ก่อนจะทำเช่นนั้น จะดีกว่าไหมหากสอบถามข้อมูลบางอย่างที่มีประโยชน์
โต้วหวู่ฉางรีบตอบกลับ “มหาจักรพรรดิเฮยหยุนไม่ใช่ซอมบี้ แต่เป็นเผ่าอมตะ”
“เผ่าอมตะ?” ซูเฉินเลิกคิ้ว
เผ่าอมตะคือหนึ่งในสุดยอดห้าเผ่าพันธุ์ เขาเคยเผชิญหน้ากับพวกมันสองครั้งในเขตหวงหลิน แต่ไม่นึกเลยว่าในเขตหยูหลินก็จะมีด้วย
นอกจากนี้ เรื่องของมหาจักรพรรดิเฮยหยุนก็ดูน่าสนใจไม่น้อย
“ระดับฝึกตนของมหาจักรพรรดิเฮยหยุนอยู่ขั้นไหน? เขามีซอมบี้กี่ตัวอยู่ใต้การปกครอง?” ซูเฉินถามเสียงลุ่มลึก
“เขาคือผู้วิวัฒนาการเลเวล 6 และซอมบี้ทั้งหมดในเขตหยูหลินล้วนอยู่ใต้การปกครองของเขา รวมๆกันแล้วนับล้านตน”
ซู๊ดดดด!
ได้ยินตัวเลขนี้ ซูเฉินสูดหายใจเฮือกใหญ่
กำลังรบของมหาจักรพรรดิเฮยหยุน เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยจินตนาการมาก่อน
“แล้วทำไมเขาถึงไม่เข้ายึดครอง รวมเกาะเฉียนหยูเป็นหนึ่งเดียว?” ซูเฉินรู้สึกสับสนเล็กน้อย
เพราะตามหลักเหตุผลแล้ว ด้วยความแข็งแกร่งของผู้วิวัฒนาการเลเวล 6 บวกกับกองทัพซอมบี้นับล้าน ถือว่ามากพอแล้วที่จะกวาดล้างเกาะเฉียนหยูทั้งเกาะ
อย่างไรก็ตาม เขตหยูหลินเต็มไปด้วยผู้แข็งแกร่ง ดูเหมือนว่าขุมกำลังเหล่านั้นจะอยู่ในสภาวะเผชิญหน้ากัน เรื่องน่าจะเป็นแบบนี้ ส่วนสถานการณ์แบบแน่ชัดเขายังไม่ทราบ
“เพราะกำลังรบของมหาจักรพรรดิเฮยหยุน อยู่ในระดับเดียวกับสี่ขุมกำลังหลัก ทั้งหมดเฝ้ารอโอกาสที่จะซ้ำกันและกัน ดังนั้นไม่มีใครสามารถทำอะไรได้” โต้วหวู่ฉางอธิบาย
“ยังมีอีกสี่ขุมกำลังหลักด้วยหรือ?” ซูเฉินถามเฉียบขาด
ก่อนจะมาที่นี่ เขาคิดว่าขุมกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดในเขตหยูหลินคือ นิกายวูหยิน , นิกายขวงฉี และเมืองทงเทียน
แต่พอได้รับข้อมูลจากผู้คนที่อาศัยอยู่ในเขตนี้ เขากลับพบว่า สายธารที่เรียกว่าเขตหยูหลิน มันไม่ได้ตื้นเขินอย่างที่คิด
ขุมกำลังใหญ่อย่างนิกายวูหยินในตอนแรก แท้จริงแล้วเป็นแค่สาขารองตัวเล็กๆ
“ยังมีภูเขาฉีหลิน , หุบเขาหวางโหย่ว , ขุนเขาเทียนฉี และเทือกเขาคงถง” โต้วหวู่ฉางตอบ
สามขุมกำลังแรกซูเฉินรู้อยู่แล้ว แต่เทือกเขาคงถง ไม่เคยได้ยินชื่อมันมาก่อน จึงเอ่ยถามว่า “เทือกเขาคงถงมีกำลังรบระดับไหน?”
“เทือกเขาคงถงเป็นโลกของพวกสัตว์กลายพันธุ์ ผู้นำของพวกมันคือหมาป่าปีศาจกระหายเลือดเลเวล 6”
“สัตว์กลายพันธุ์เลเวล 6 ?”
ซูเฉินขมวดคิ้วและถามต่อ “งั้นหมายความว่าขุมกำลังอย่างภูเขาฉีหลินและอื่นๆ ก็มีเลเวล 6 อยู่ด้วยน่ะสิ?”
“ใช่” โต้วหวู่ฉางพยักหน้า
ซูเฉินรู้สึกสับสนเล็กน้อย ตามความเข้าใจขอเขา สามขุมกำลังหลักอย่างพวกภูเขาฉีหลิน สมควรจะเป็นขุมกำลังของมนุษย์
อย่าไรก็ตาม จะมีเลเวล 6 เกิดขึ้นในเผ่ามนุษย์ได้หรือ?
“ภูเขาฉีหลิน , หุบเขาหวางโหย่ว , ขุนเขาเทียนฉี พวกเขาคือขุมกำลังที่ควบคุมโดยมนุษย์ใช่ไหม?” ซูเฉินถามเพื่อยืนยัน
“ไม่”
โต้วหวู่ฉางส่ายหัว กล่าวว่า “ภูเขาฉีหลินมีสมาชิกจากเผ่าราชวงศ์อสูรคอยหนุนหลัง , หุบเขาหวางโหย่วน่าจะมีเผ่ามายาอยู่เบื้องหลัง ส่วนขุนเขาเทียนฉี มีผู้แข็งแกร่งจากเผ่าวิหคเหินประจำการอยู่”
ซูเฉินลอบตกใจโดยไม่แสดงสีหน้าออกมา เขาไม่คาดคิดเลยว่าห้าขุมกำลังใหญ่ในเขตหยูหลินจะถูกควบคุมโดยสิ่งมีชีวิตต่างเผ่า
และมนุษย์ ดูเหมือนจะเป็นเพียงเบี้ยของพวกมันเท่านั้น
นอกจากนี้ ยังมีเผ่ามายารวมอยู่ด้วย
เผ่ามายามีความเชี่ยวชาญในเวทมนต์ และเป็นถึงหนึ่งในสุดยอดห้าเผ่าพันธุ์
ไหนจะเผ่าอมตะ นี่หมายความว่ามีสองในห้าสุดยอดเผ่าพันธุ์อยู่ในเขตหยูหลิน
ขณะที่เผ่าราชวงศ์อสูร และเผ่าวิหคเหิน สามารถรับมือกับสองเผ่าพันธุ์ข้างต้นได้ ฉะนั้นกำลังรบของพวกมันย่อมไม่อ่อนแอ
