AC 339: โชคชะตา ฟรี

AC 339: โชคชะตา

ทหารรับจ้างมีรูปแบบการต่อสู้เป็นของตัวเอง พวกเขาให้ความร่วมมือ แต่อย่างหลวม ๆ พวกเขามีกำลังต่อสู้หลัก แต่การก่อตัวของกองทัพไม่ได้กำหนดไว้อย่างเคร่งครัด โดยทั่วไปแล้ว มีเพียงรูปแบบการต่อสู้ที่ประสานกันคร่าวๆ เพียงเพราะโครงสร้างคร่าวๆ นี้เองที่พวกเขาสามารถตอบสนองต่อสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว เมื่อมีคนร้องขอความช่วยเหลือ ทหารรับจ้างที่เหลือก็จะเข้าร่วมการต่อสู้ทันที มันง่ายสำหรับพวกเขาที่จะรู้ว่าใครคือศัตรู

เมื่อออซซิคพาคนของเขาไปที่คุก เมืองก็วุ่นวายอยู่แล้ว ผู้คนต่างพากันโวยวายไปทั่ว ออซซิคกังวลเล็กน้อยจึงรีบเข้าคุก เขาพบว่าประตูคุกปิดอยู่ และทหารยามก็หายตัวไป

เนื่องจากพวกเขาทำร้าย แมนลิน อย่างเปิดเผย รั้วก็ไม่สามารถหยุดพวกเขาได้ ออซซิคและคนของเขาผลักรั้วล้มลงมาในพริบตา หลังจากที่พวกเขารีบเข้าไปในคุก พวกเขาเห็นผู้คุมได้ถอยกลับไปยังห้องขังที่ว่างเปล่าในรูปแบบการต่อสู้ มีกองหน้าอยู่ด้านหน้ากลุ่ม

ปลอกแขนที่คอและข้อเท้าของ ชินเบล่า ถูกถอดออก เผยให้เห็นผิวที่ช้ำของนาง ดาบขนาดมหึมา แสงเย็นวาว อยู่ที่พื้นต่อหน้าชินเบลา ดาบนั้นดูเหมือนจะเป็นอาวุธที่ชินเบล่าใช้ ชินเบล่าไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆ บนใบหน้าของนาง นางค่อยๆขยับมือและเท้าและหมุนข้อเท้าของนาง นางเป็นจอมดาบอาวุโสหญิง แต่กล้ามเนื้อของนางก็แข็งขึ้นหลังจากถูกมัดไว้เป็นเวลานาน นางต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะหายเป็นปกติ

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ออซซิคก็อดที่จะกังวลไม่ได้ เขาพาคนมากับเขาเพียง 30 คนเข้าคุกมา พวกเขาจะสามารถจัดการกับผู้คุมเหล่านั้นและเข้าควบคุมคุกได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อมีชินเบล่าอยู่ด้วย นอกเหนือจากการควบคุมคุกแล้ว พวกเขาคงจะโชคดี ถ้าเดินออกจากคุกได้อย่างปลอดภัย ออซซิคเป็นเพียงจอมดาบขั้นกลางเท่านั้น ท่านไม่มาเพราะได้รับมอบหมายอื่น ความสามารถในการต่อสู้ที่แตกต่างกันอย่างมากระหว่างออซซิคและชินเบล่านั้นไม่สามารถใช้ผู้คนจำนวนมากขึ้นทดแทนได้

จู่ๆ ชินเบล่าก็จ้องไปที่ออซซิค นางเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวอย่างเย็นชาว่า “เจ้าพร้อมหรือยัง”

ออซซิคขยับถอยหลังหนึ่งก้าวและชักดาบออกมา เขาชี้ไปที่ชินเบลาจากระยะไกล ในขณะที่เขายังคงกังวลว่าจะสู้กับนางอย่างไร

“ถ้าอย่างนั้นเรามาเริ่มกันเลย” ชินเบลาพึมพำก่อนที่ออซซิคจะตอบ พลังการต่อสู้ที่เปล่งประกายจากนาง นางดึงดาบขนาดยักษ์ออกจากพื้น รู้สึกเหมือนกับว่าทั้งคุกถูกกดดันอย่างหนัก

นักเวทย์ที่อยู่เบื้องหลัง ออซซิค รู้สึกประหม่ามากจนเขายิงใบมีดลมใส่ ชินเบล่า ดูเหมือนชินเบล่าจะไม่เห็นมัน นางยกดาบขึ้น หันกลับมา และรีบวิ่งไปที่กลุ่มผู้คุมพร้อมกับตะโกน เสียงตะโกนของนางดังและดุร้ายจนนางฟังดูบ้าไปแล้ว นางปล่อยให้ลมพัดไปข้างหลังนาง ใบมีดลมขนาดเล็กไม่สามารถสร้างความเสียหายใดๆ ต่อพลังต่อสู้ของชินเบล่าได้ ใบมีดลมเปลี่ยนเป็นองค์ประกอบเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว

กลุ่มผู้คุมคุกดูหวาดกลัว พวกเขาไม่เคยคิดว่าชินเบล่าจะต้องการฆ่าพวกเขา ก่อนที่พวกเขาจะตอบโต้การโจมตีของนางได้ ชินเบล่าได้ทำลายรูปแบบของพวกเขา เลือดสาดกระเซ็น เช่นเดียวกับชินเบล่า ซูซานนาเป็นจอมดาบอาวุโสหญิง ซูซานนานั้นรวดเร็ว ว่องไว และคล่องตัว แต่ชินเบล่าเน้นเรื่องพลังมากกว่า

นางใช้กลยุทธ์น้อยลงแต่มีพลังมากขึ้น ทักษะการใช้ดาบของนางดูแข็งแกร่งกว่าของเออร์เนสต์เสียอีก ด้วยดาบขนาดมหึมาที่ยาวเป็นพิเศษและพลังการต่อสู้ที่เข้มข้น ชินเบล่าได้เปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นเครื่องจักรสังหาร ทุกครั้งที่นางเหวี่ยงดาบ นางจะฆ่าผู้คุมไปสองสามคน

จอมเวทย์ขั้นต้นที่อยู่ตรงข้ามกับชินเบล่าได้ยิงลูกเพลิงขนาดใหญ่สองลูกติดต่อกันไปที่นาง ถ้าเป็นซูซานนา นางคงไม่ปล่อยให้ลูกเพลิงมากระทบนาง แต่ชินเบล่าเหวี่ยงไปที่ลูกเพลิงและทุบมันให้แตก อาจเป็นเพราะนางสร้างความเกลียดชังมามากจนเกือบจะเป็นบ้า ลูกเพลิงระเบิด: หลังจากถูกทำลายด้วยพลังต่อสู้ การระเบิดของพวกมันก็ทวีความรุนแรงขึ้น พวกมันดูเหมือนเปลวเพลิงที่นักเวทย์สามารถยิงได้ ชินเบล่าถูกปกคลุมด้วยเพลิง เพลิงมีรัศมีประมาณแปดหลา มันกลืนชินเบล่าและจอมเวทย์ขั้นต้นคนนั้นเข้าไป

แก้มของออซซิคกระตุก เขาต้องการช่วย ชินเบล่า แต่กลัวเสียงคำรามของนาง เขาตัดสินใจรอดูว่าเกิดอะไรขึ้น มันพิสูจน์แล้วว่าฉลาด มิฉะนั้นเขาและผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาจะถูกเพลิงกลืนกินเช่นกัน

ในที่สุดทะเลเพลิงก็หายไป ต่างจากชินเบล่าตรงที่ผู้คุมทุกคนอยู่บนพื้น จอมเวทย์ขั้นต้นกำลังนอนอยู่ตรงมุมกำแพง หัวของเขาถูกตัดในแนวตั้งครึ่งหนึ่งและทั้งสองส่วนตกลงด้านข้าง บาดแผลลึกลงไปถึงกราม ความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อทำให้ศีรษะทั้งสองส่วนสั่นเล็กน้อย หัวมีสีแดง สีขาว และสีเหลืองกำลังหยดลงมาตามขากรรไกร

เมื่อเห็นภาพนี้ ออซซิคก็อยากจะอ้วก เขาแทบจะกล่าวไม่ออก “เจ้าสบายดีไหม”

ชินเบล่ามองออซซิคอย่างเย็นชาและไม่ตอบสนอง นางเหวี่ยงดาบของนางอีกครั้งอย่างแรงและทำลายรูที่ผนังด้านหลังของห้องขัง นางกระโดดผ่านรู

“สตรีคนนี้มันบ้าไปแล้ว” ออซซิคถอนหายใจขณะที่เขาปาดเหงื่อที่เย็นยะเยือกออกจากหน้าผากของเขา

ทหารรับจ้างไม่ใช่นักการเมือง แต่พวกเขารู้วิธีที่จะได้รับประโยชน์สูงสุด ไม่ว่าพวกเขาจะทำงานให้ อันเฟย์ ก่อนหน้านี้หรือเพิ่งแสดงความภักดีต่อเขา พวกเขาทั้งหมดก็ทำในลักษณะเดียวกัน นั่นคือพวกเขาส่งผู้ช่วยที่มีความสามารถนำกลุ่มคนจำนวนมากเพื่อสังหารทหารรับจ้างจากกลุ่มทหารรับจ้าง กุหลาบหยัก ในขณะที่พวกเขาใช้กองกำลังภักดีบางส่วนเพื่อโจมตี แมนลิน พวกเขารู้ว่าใครก็ตามที่สามารถฆ่าแมนลินได้จะได้รับรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

เมื่อ อันเฟย์ มาถึงบ้านของ แมนลิน การต่อสู้ก็มาถึงจุดสูงสุด จอมดาบขั้นกลางมากกว่า 20 คนรายล้อมแมนลิน เอลิซาเบธและจอมเวทย์ที่ดีอีกสองสามคนซ่อนตัวอยู่ไกลๆ ปล่อยเวทมนตร์คาถา แรงดึงดูด และคาถาอื่นๆ ที่มีประสิทธิภาพอย่างต่อเนื่อง ก่อนหน้านี้ มันจะไม่มีปัญหาสำหรับ แมนลิน ที่จะต่อสู้กับจอมดาบขั้นกลางสองสามคน ตอนนี้มีการโจมตีเขามากเกินไป และนอกจากนี้ นักเวทย์พยายามส่งผลต่อความสามารถในการต่อสู้ของเขา แมนลินอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบอย่างมาก เขาได้รับบาดเจ็บทั่วร่างกายกล้ามเนื้อของเขา ขาข้างหนึ่งของเขาได้รับบาดเจ็บและเขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ดี

ขณะที่ อันเฟย์ เฝ้าดูทั้งหมดนี้อย่างเงียบ ๆ เขาก็หยิบธนูออกมาจากแหวนมิติ เขาสวมถุงมือเพิ่มแรงลมไว้ที่มือขวา เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีความขัดแย้งในหมู่ทหารรับจ้าง อันเฟย์ไม่ต้องการเห็นผู้บาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก เพราะเขาต้องการให้ทหารรับจ้างเหล่านี้ต่อสู้กับวิญญาณแห่งความตาย

แมนลินเป็นนักรบที่มีประสบการณ์มาก เขาสัมผัสได้ว่า อันเฟย์ ดึงคันธนู ทันทีที่มันเกิดขึ้น เขามองข้ามฝูงชนไปที่ อันเฟย์ ราวกับสิงโตที่ดุร้าย

“เร็วเข้า ฆ่าเขา” อลิซตะโกนอย่างกังวล

อันเฟย์ ตกใจเป็นครั้งที่สอง เขาควรจะปล่อยให้ลูกศรบินไปที่แมนลิน อย่างไรก็ตาม เขามีข้อสงสัยเกี่ยวกับอลิซ ความประหม่าของนางทำให้เขาคิดซ้ำสองว่าอลิซอาจจะกำลังวางแผนสมรู้ร่วมคิดกับแมนลินอยู่หรือไม่ ดังนั้นอลิซจึงอยากให้แมนลินตายโดยเร็ว

อลิซตกใจเมื่อเห็น อันเฟย์ วางธนูลง ใบหน้าของนางซีดและนางมองออกไป

“อันเฟย์ เจ้ากล้าที่จะรับการท้าทายของข้าไหม” แมนลี่ถามเสียงห้วน

"โง่" อันเฟย์ มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เขาไม่เคยทำอะไรด้วยแรงกระตุ้น เขาสามารถควบคุมสถานการณ์ได้อย่างแน่นอน ทำไมเขาถึงต้องการต่อสู้กับแมนลินแบบตัวต่อตัว อันเฟย์ ต้องการดูว่า อลิซ ได้ทำสิ่งใด นั่นหมายความว่าเขาควรให้ แมนลิน มีชีวิตอยู่หรือไม่ อันเฟย์กำลังจะออกคำสั่ง แต่รู้ว่าสถานการณ์เริ่มแย่ลง จอมดาบขั้นกลางทุกคนก้าวถอยหลังอย่างไม่เต็มใจ แมนลินหยุดการโจมตีและยืนอยู่ที่นั่นด้วยดาบของเขาอย่างภาคภูมิใจ

เกิดอะไรขึ้น?

อันเฟย์ ไม่เชื่อในสิ่งที่เขาเห็น เขาไม่ได้สนใจธรรมเนียมของ ประเทศทหารรับจ้าง ผู้มีอำนาจสามารถได้รับเกียรติอย่างสูง แม้แต่คู่ต่อสู้ที่มีอำนาจ มันสมเหตุสมผลที่จะต่อสู้เพื่อดูว่าใครทรงพลังกว่ากัน คงไม่มีใครคิดว่ามันไม่เหมาะสม แน่นอน ความท้าทายสามารถถูกปฏิเสธได้

ซูซานนาวางมือบนด้ามดาบและก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว อันเฟย์ ยื่นมือออกมาและหยุด ซูซานนา เขาเห็นความคาดหวังในสายตาของทหารรับจ้างคนอื่นๆ เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งและตระหนักว่าเขาสามารถได้รับและสูญเสียอะไรในสถานการณ์นี้ ไม่มีใครสามารถต่อสู้เพื่อ อันเฟย์ ได้ มิฉะนั้น อันเฟย์ จะมีชื่อเสียงที่ไม่ดี

“อันเฟย์?” ซูซานนาดูกังวล

"ข้าสบายดี" อันเฟย์ ยิ้มและเดินไปหา แมนลิน อันที่จริง เขารู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้ไม่ยุติธรรม แมนลินเป็นเหมือนสัตว์จนตรอก เขาไม่กลัว แม้ว่าจะจ่ายด้วยชีวิตเพราะเขารู้ว่าเขาจะต้องถึงวาระสุดท้าย อันเฟย์ ไม่ได้มุ่งมั่นในการต่อสู้เหมือนแมนลิน แต่การต่อสู้ครั้งนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้

หลังจากเดินไปข้างหน้าสองก้าว อันเฟย์ ก็หยุดและหันกลับไปมองอลิซในทันใด อลิซปฏิเสธที่จะมองเขา นางมองดูพวกเขาอยู่ห่างๆ

“เจ้าลังเลอะไร” แมนลินตะโกนอีกครั้ง เขาดูตื่นเต้นมากจนใบหน้าของเขาบิดเบี้ยว หลังจากถูกกลุ่มทหารรับจ้างโจมตีและพบว่าอลิซทรยศเขา เขาก็รู้สึกสิ้นหวัง เขาไม่คิดว่าเขาจะได้รับโอกาสสุดท้ายนี้ คงจะดีถ้าได้ตายไปพร้อมกับอันเฟย์

“ขอบคุณพระเจ้า เจ้ายังมีชีวิตอยู่!” อีกเสียงที่ตื่นเต้นและเฉียบคมดังขึ้นอีก บุคคลที่เต็มไปด้วยเลือดได้ก้าวเข้าสู่ใจกลางของการต่อสู้ นางเมินเฉยต่อทุกคน แต่มองมาที่แมนลิน “มาเถอะ แมนลิน เหมือนผู้ชายจริงๆ มาสู้กัน”

“ชินเบล่า…” หลังจากเห็นชินเบล่า แมนลินดูเหมือนเขาจะสูญเสียการควบคุม ใบหน้าของเขากระตุก และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก ความเสียใจ และความโศกเศร้ามากมาย

“ข้าผิดหวังในตัวเจ้ามาหลายวันแล้ว แมนลิน ข้าหวังว่าเจ้าจะทิ้งข้าไว้ด้วยความประทับใจครั้งสุดท้าย” ชินเบล่าค่อย ๆ ยกดาบของนางขึ้นพร้อมกับยิ้ม

แมนลินถอยหลังหนึ่งก้าว เขาหลีกเลี่ยงความเกลียดชังของชินเบล่า เขามองไปที่อลิซ และทันใดนั้นก็ตะโกนว่า “อลิซ บอกข้าทีว่าทำไม ทำไม?”

อลิซมองดูแมนลินอย่างดูถูก จากนั้นดูทหารรับจ้างคนอื่นๆ ในสนาม และในที่สุดก็จับตาดูอันเฟย์ นางหันหลังและเดินจากไป นางไม่สนใจแม้แต่จะให้คำตอบกับแมนลิน อันที่จริง คำตอบของนางชัดเจน แมนลินไม่คู่ควรกับนาง หรือสมควรได้รับคำตอบจากนาง