ตอนที่ 866 ฉันอยากจะดูแลเธอให้ดีขึ้น

“ยังไงก็ตาม อย่าคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเป็นคนเลือกเธอเอง แสดงว่าเขาก็พอใจเธอมากเช่นกัน นี่ก็ดึกมากแล้ว ฉันจะไปส่งเธอกลับดีไหม?”

เฉียวเมียนเมียนรู้สึกอบอุ่นใจเมื่อเธอได้ยินเสียงที่อ่อนโยนของเขาและการปลอบโยนของเขา

“พี่ไป่ ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่ให้โอกาสที่ดีกับฉัน ขอบคุณที่อดทนกับฉันมาโดยตลอด”

ในขณะนี้ เธออดไม่ได้ที่จะคิดว่าจะดีแค่ไหน ถ้าไป่ซู๋เป็นพี่ชายที่แท้จริงของเธอ

เธออยากจะมีพี่ชายที่แสนดีแบบนี้คอยเอาอกเอาใจ

ใคร ๆ ต่างก็มีความสุขที่มีพี่ชาย

การมีพี่ชายอย่างไป่ซู๋ช่างมีความสุขเป็นอย่างยิ่ง

เธอสงสัยว่าเขาจะสามารถหาตัวน้องสาวที่หายไปของเขาเจอหรือไม่

หากเขาเจอน้องสาวเขาแล้ว ไป่ซู๋จะต้องปรนเปรอเธออย่างแน่นอน

เขาปฏิบัติต่อเธออย่างดี แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางสายเลือด

มันคงจะดี สำหรับน้องสาวของเขา หลังจากที่แยกกันมาหลายปี

ทันใดนั้นเธอก็อิจฉาน้องสาวของเขา

“มีอะไรต้องขอบคุณฉันกัน”

ไป่ซู๋มองเข้าไปในดวงตาของเธอและเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า

“ฉันอยากจะช่วยเธอก็เพราะความเห็นแก่ตัวของฉันเอง”

หากเป็นคนอื่นเขาจะไม่เข้ามายุ่ง

หัวใจของเฉียวเมียนเมียนเต้นผิดจังหวะ

“เห็นแก่ตัว? เห็นแก่ตัวอะไรกัน?”

“ฉันไม่ได้บอกว่าฉันรู้สึกสบายใจกับเธอหรอกเหรอ?”

ไป่ซู๋ยิ้มและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ

“ก็เธอน่ะ ให้ความรู้สึกเหมือนน้องสาวฉันนี่”

“เพราะงั้น ฉันอดที่จะไม่ดูแลเธอให้ดีไม่ได้หรอก”

“นี่ล่ะ คือความเห็นแก่ตัวของฉัน”

เฉียวเมียนเมียนรู้สึกประทับใจกับคำพูดของเขา เธอเม้มปากและลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า

“พี่ไป่ ฉันอยากจะพูดบางอย่างกับพี่ แต่ไม่แน่ใจว่าควรพูดดีไหม”

เธอกลัวว่าเขาจะคิดว่าเธอพยายามเข้าหาเขา

ไป่ซู๋เลิกคิ้ว

“เธอไม่ต้องกังวลต่อหน้าฉันหรอก มีอะไรก็พูดมา”

เฉียวเมียนเมียนเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะมองไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาและพูดเบา ๆ ว่า

“ฉันเองก็รู้สึกว่าพี่ไป่ เหมือนพี่ชายของฉันค่ะ อย่าเข้าใจผิด ว่าฉันพยายามเข้าหาพี่หรืออะไรทั้งนั้น เพราะพี่ไป่ดีกับฉันมาก ฉันรู้สึกเหมือนมีพี่ชายเพิ่มขึ้นมาเลยค่ะ”

ไป่ซู๋ตกตะลึงครู่หนึ่งก่อนจะยิ้ม

“เหมาเยซื่อกับฉันเป็นเพื่อนกันมาหลายปีแล้ว ฉันอายุมากกว่าประมาณสองสามปี ตอนนี้เธออยู่กับเขา จะเป็นไรไปที่ฉันจะปฏิบัติต่อเธอในฐานะพี่ชาย”

“ยิ่งไปกว่านั้น ฉันคิดว่าคงจะดีอยู่ไม่น้อย ถ้าเธอเป็นน้องสาวของฉัน”

เขาชอบเฉียวเมียนเมียนมาก

แม้ว่าเธอจะไม่ใช่น้องสาวที่แท้จริงของเขา แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่จะยอมรับว่าผู้หญิงที่เขาชอบเป็นน้องสาวของเขา

เฉียวเมียนเมียนตกตะลึงเล็กน้อย “งั้นเราเป็นพี่น้องกันได้ไหมคะ”

“แน่นอน ต้องได้อยู่แล้ว  ฉันบอกคนอื่นไปแล้วด้วยว่าเธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉัน ข่าวนี้เดี๋ยวก็แพร่ไปอย่างรวดเร็ว ถ้าใครถามเรื่องนี้ ต่อไปก็ยอมรับออกไปตรง ๆ เลย แบบนี้ล่ะ จะได้ไม่ต้องมีข่าวลืออะไรเกิดขึ้นในกองถ่ายอีก นอกจากนี้ ถ้าเธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉัน จะได้ไม่มีใครในวงการนี้กล้ามายุ่งกับเธออีก”

ที่จริงแล้ว ตราบใดที่เธอประกาศออกไปว่าเธอคือแฟนของประธานเหมา ก็ไม่มีใครกล้าแตะต้องเธอแล้ว

แต่เมื่อพิจารณาถึงสถานการณ์ปัจจุบันแล้ว เธอไม่พร้อมที่จะเปิดเผย

เขาเข้าใจว่าเหมาเยซื่อเป็นคนชอบเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ อาจไม่ใช่การตัดสินใจปิดบังความสัมพันธ์ของเขา

แต่คงเป็นการตัดสินใจของเฉียวเมียนเมียน

เรื่องนี้เขาเข้าใจได้