ตอนที่ 20
วีเกาหัวก่อนจะมองกลับและถามกับครูดาวไปว่า
“เอ่อ… มีอะไรหรือเปล่าครับ ?”
ครูดาวที่ได้ยินก็ได้สติกลับมาก่อนจะส่ายหน้า จากนั้นก็มองวีตั้งแต่หัวจรดเท้าอีกครั้ง ก่อนจะถามออกมาด้วยความสงสัย
“ไม่มีจ๊ะ แล้วทำไมเธอถึงใส่ชุดพละละวันนี้ไม่ใช่มีเรียนพละนี่ ?”
“คือว่าชุดนักเรียนมันใหญ่ไปหน่อยนะครับเลยใส่ไม่ถนัด กะว่าจะมาซื้อใหม่วันนี้”
“งี้นี่เอง”
ครูดาวพยักหน้าก่อนจะพูดต่อว่า
“เอาละไปนั่งที่เถอะ ครูจะได้เริ่มโฮมรูมคาบเช้า”
“ครับ”
จากนั้นวีก็เดินเข้ามาในห้องและตรงไปยังโต๊ะเรียนของเขาซึ่งอยู่ด้านหลังห้องฝั่งริมหน้าต่าง ตลอดทางก็มีสายตาของเพื่อนร่วมห้องมองเขามาอย่างไม่ขาดสาย ทำเอาวีรู้สึกเกร็งเล็กน้อย
เมื่อวีนั่งลงครูดาวก็เริ่มโฮมรูมทันที หลังจากเช็คชื่อครบทั้งห้องแล้วครูดาวก็พูดเกี่ยวกับเรื่องการเรียนในเทอมนี้
“เอาละครูจะแจ้งคร่าวๆเกี่ยวกับตารางเรียนในเทอมนี้ก็แล้วกันนะ เทอมนี้จะค่อนข้างพิเศษหน่อยเนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงตารางสอน วิชาหลักทั้งห้าจะยังคงมีอยู่แต่วิชาเสริมจะถูกลดลงและเวลาเรียนจะส่วนนั้นจะถูกนำไปเพิ่มที่วิชาสาขาแทน”
ทันทีที่ครูดาวพูดจบเหล่านักเรียนก็ต่างพูดคุยกันเสียงดังทันที พวกเขาต่างดีใจที่วิชาน่าเบื่อพวกนั้นถูกยกเลิกและเอาเวลาเรียนไปเพิ่มวิชาสาขาแทน เพราะพวกเขาต่างชอบวิชาสาขามากกว่าวิชาเสริมพวกนั้นบางคนชอบมากกว่าวิชาหลักเสียอีก
วิชาสาขาเป็นวิชาเรียนพิเศษที่ถูกคิดขึ้นมาจากความคิดของท่านเจ้าของโรงเรียน เขาเชื่อว่าระบบการศึกษาของไทยค่อนข้างจะล้าหลังที่ให้เด็กๆมัวแต่เรียนกับเรียนทั้งวัน เขาจึงยกเลิกวิชาที่ไม่สำคัญทั้งหมดทิ้งไปและเปลี่ยนชั่วโมงที่ว่างนั้นให้เป็นวิชาสาขา
ส่วนคำถามที่ว่าวิชาสาขาคืออะไร มันเป็นวิชาอิสระที่ถูกแบ่งออกเป็นสาขาและแผนกต่างๆ ตามความเหมาะสมหากจะพูดว่ามันเป็นเหมือนกับคาบชมรมก็ไม่ผิดเท่าไหร่นัก
และวิชาสาขาเองก็มีให้เลือกไม่น้อยเลยทีเดียว ยกตัวอย่างเช่น สาขากีฬา สาขางานช่าง มีกระทั้งสาขาแฟชั่นด้วยเช่นกัน
ส่วนตัวของวีนั้นเขาอยู่สาขาบริหารเนื่องจากความคิดก่อนหน้านี้วีอยากจะเรียนบริหารเพื่อไปช่วยเหลือเรื่องการดูแลร้านอาหารของครอบครัว และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ชีวิตที่แล้วของวีได้เรียนคณะบริหารธุรกิจ
โฮมรูมนั้นจบลงอย่างรวดเร็วเนื่องจากวันนี้เป็นเพียงวันแรกของการเปิดเทอม ซึ่งก็ไม่มีอะไรให้พูดมากนัก
หลังจากคาบโฮมรูมจบลงวีก็เดินตามครูดาวออกไปโดยไม่สนเลยว่าเพื่อนในห้องที่กำลังเรียกเขาอยู่
“ครูครับ !”
ครูดาวได้ยินก็หันกลับมา
“ว่าไงวี เธอมีอะไรจะพูดกับครูงั้นเหรอ ?”
“พอดีว่าผมอยากเปลี่ยนสาขานะครับพอจะเป็นไปได้ไหม ?”
เมื่อครูดาวได้ยินแบบนั้นก็คิดเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าพร้อมกับพูดขึ้นว่า
“มันก็เป็นไปได้นะ แต่เธออยากจะเปลี่ยนหรอเธอเรียนบริหารมาปีครึ่งแล้ว”
วีพยักหน้าก่อนจะตอบกลับ
“พอดีผมเจอสิ่งที่อยากจะทำแล้วน่ะครับ”
เมื่อครูดาวได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาก่อนจะพยักหน้า
“ได้สิ เดียวครูจะไปยื่นเรื่องย้ายสาขาให้”
“ขอบคุณครับ”
วีกล่าวขอบคุณ ครูดาวโบกมือเล็กน้อยพร้อมกับหัวเราะ
“ไม่เป็นไรหรอก ครูดีใจนะที่เธอเจอสิ่งที่อยากจะทำแล้ว”
วียิ้มกลับก่อนจะขอตัวกลับไปที่ห้อง ครูดาวมองตาหลังวีเล็กน้อยก่อนจะอดไม่ได้ที่จะสงสัย
“แล้ววีไปทำอีท่าไหนกันนะถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้”
ครูดาวพูดกับตัวเองเล็กน้อยก่อนจะหันตัวกลับและเดินตรงไปที่ห้องพักครูเพื่อจัดการงานของเธอ ส่วนวีเองก็เดินเลยห้องเรียนของเขาไปและตรงไปยังสหกรณ์เพื่อซื้อชุดนักเรียนใหม่
ในขณะที่วีกำลังเดินลงจากตึกเรียนอยู่นั้นเอง
ปึ๊ก !!
“อ๊า !!”
วีตกใจเล็กน้อยก่อนจะมองดูก็พบว่าเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังล้มก้มจ้ำเบ้าอยู่ที่พื้น วีเดินไปใกล้ๆก่อนจะยื่นมือออกไปพร้อมกับถาม
“เจ็บหรือเปล่า ?”
เด็กผู้หญิงคนนั้นส่ายหัวพร้อมกับยื่นมือมาจับมือวี
“ไม่เป็นไรค่ะ”
วีดึงเด็กคนนั้นขึ้นมาก่อนจะถามย้ำอีกครั้ง
“ไม่เป็นไรแน่นะ ?”
เธอพยักหน้าหงึกๆวีจึงยิ้มพร้อมกับบอกว่า
“คราวหลังอย่าเอาแต่ก้มหน้าซิ เดียวไปชนกับคนอื่นเขาอีก”
เมื่อวีพูดจบก็เดินจากไปทันทีเพื่อไปทำธุระของตัวเองต่อ ส่วนเด็กผู้หญิงคนนั้นก็มองตามหลังวีอยู่เล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าและเดินขึ้นบันไดไป
