Chapter 59: ผมก็แค่เพื่อนบ้านที่ดีคนหนึ่ง
ลืมตาขึ้นมา หานเฟยก็เห็นนาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน หานเฟยตะกายลุกขึ้นจากพื้นแล้วมองรอบ ๆ ห้องนั่งเล่นมืด ๆ “ถึงที่นี่จะทั้งอับราทั้งมืด แต่หลังจากอยู่นานพอ มันก็ให้ความรู้สึกเหมือนบ้าน” เสียงคลื่นแทรกดังลอยมาเข้าหูเขา ทีวีเปิดขึ้นเองอย่างลึกลับ ภาพค่อย ๆ ชัดขึ้นบนหน้าจอที่แตกพร่าเป็นเม็ด ๆ ประตูห้องนอน...
