ตอนที่ 848 ไปกันเถอะ ฉันไม่อยากเขาอีก

แต่ความสัมพันธ์ของเขากับเฉียวเมียนเมียนแตกต่างกันออกไป

เขาเหนือกว่าตรงความสัมพันธ์ระยะ 10 ปีนั้น

นี่คือสิ่งที่ผู้ชายคนนี้ไม่สามารถเปรียบเทียบกับเขาได้

และเขาก็รู้จักเฉียวเมียนเมียนด้วย

เธอเป็นคนเห็นคุณค่าของความสัมพันธ์

ความรู้สึกสิบปีจะไม่มีวันหายไปเช่นนั้น

เธอเป็นคนรักศักดิ์ศรี แต่เธอยังคงโกรธที่ถูกเขาทรยศ ดังนั้นเธอจึงรีบหาชายคนอื่นเพื่อมาแก้แค้นเขาอย่างรวดเร็ว

ถ้านี่คือการแก้แค้นของเธอ เธอก็ประสบความสำเร็จแล้วล่ะ

เขาหึงมาก

เขาควรจะเป็นคนที่สนิทสนมกับเธอมากที่สุด

ตอนที่เขามีเธออยู่ แต่เพราะความฉุนเฉียวของเขา เขาจึงต้องสูญเสียเธอไป

ตอนนี้เขาเสียใจและต้องการได้เธอคืนมา...

เขาจะ...ยังมีโอกาสนั้นอยู่ไหม?

เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก

เธอไม่รู้ว่าซูเจ่อไปเอาความมั่นใจนั้นมาจากไหน

เขายังคิดว่าเธอยังรักเขาอยู่อีกเหรอ

ถ้าเหมาเยซื่อด้อยกว่าเขาในทุก ๆ ด้านล่ะก็ เธอสามารถเข้าใจได้ว่าทำไมเขาถึงมั่นใจนัก

แต่ความจริงก็คือเขาด้อยกว่าเหมาเยซื่อในทุก ๆ ด้าน

อะไรทำให้เขาคิดว่าธออยู่กับเหมาเยซื่อเพราะประชดเขา

หรือเพราคิดถึงความสัมพันธ์ 10 ปีนั้นน่ะเหรอ?

ใช่แล้ว เธอเป็นคนที่อ่อนไหว

แต่สำหรับผู้ชายที่หักหลังเธอแล้วล่ะก็ เธอน่ะเหรอจะทำร้ายตัวเอง เธอยังรักความรู้สึกของตนเองอยู่นะ

“ซูเจ๋อ คุณคงเข้าใจอะไรผิดแล้วล่ะคะ?”

เฉียวเมียนเมียนรู้ดีว่าเธอต้องแสดงทัศนคติของตนเองออกมาต่อหน้าเหมาเยซื่อ

ซูเจ๋อตกตะลึง

“เมียนเมียน คุณ...”

“ประการแรก ฉันบอกไปแล้วว่าเราเป็นคนแปลกหน้ากัน กรุณาอย่าพูดกับฉันเหมือนเราสนิทกันสักที ประการที่สอง ฉันไม่รู้ว่าใครให้ความมั่นใจกับคุณที่คิดว่าฉันโกรธคุณแล้วประชดด้วยการมีแฟนใหม่ ฉันขอถามคุณซูหน่อยเถอะว่า แฟนของฉันด้อยกว่าคุณยังไง? เขาหล่อกว่า อ่อนโยนกว่า มีความรักที่มากกว่า และมีเสน่ห์มากกว่าคุณในทุก ๆ ด้าน ไปเอาความมั่นใจมาจากไหนว่าฉันไม่ชอบเขาจริง ๆ น่ะหะ”

เมื่อเธอพูดเช่นนั้น เหมาเยซื่อก็มองลงมาที่เธอ ดวงตาของเขาสั่นไหว

แขนของเขาโอบรอบเอวของเธอแน่น

เฉียวเมียนเมียนมองขึ้นไปที่เขาและยิ้มหวาน

“เขาดีกว่าคุณพันเท่า คุณคิดว่าฉันอยู่เขาเพื่อประชดคุณงั้นเหรอ ช่างเป็นเรื่องตลกเสียจริง”

“คุณซู ไม่เคยได้ยินคำพูดนี้มาก่อนเหรอ?”

เธอละเลยการแสดงออกอันน่าสะพรึงกลัวของซูเจ๋อ รอยยิ้มของเฉียวเมียนเมียนก็ลึกซึ้งขึ้น

“ผู้คนต่างรู้อะไรสูงอะไรต่ำ แฟนของฉันดีกว่าคุณในทุกด้าน ฉันอยู่กับเขาเพราะเขามีหลายอย่างที่ดึงดูดใจฉัน”

“เขาโดดเด่นมากและเขาก็ดีกับฉันมาก ไม่ใช่ว่าฉันมีปัญหากับสมองของตัวเอง แล้วไม่ชอบเขา งั้นฉันต้องชอบคนที่ทรยศหักหลังอย่างงั้นเหรอ? ฮา 10 ปีของความสัมพันธ์อย่างงั้นเหรอ? ฉันจะคิดเสียว่าความรู้สึก 10 ปีนั้นเป็นการทำทานให้หมาให้แมว สำหรับฉันแล้วสิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญหรอก”

“ฉันรู้เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น คือการหวงแหนคนที่อยู่ตรงหน้าคนนี่ต่างหากไ

ด้วยเหตุนี้ เฉียวเมียนเมียนจึงจับแขนของเหมาเยซื่อ และพูดเบา ๆ ว่า

“ไปกันเถอะค่ะ ฉันไม่ต้องการที่จะพบเขาอีกไ

เหมาเยซื่อเงียบไปสองสามวินาทีก่อนที่จะพยักหน้า

“ก็ได้”

เขาจะปล่อยซูเจ๋อไปตอนนี้

แล้วจะสอนบทเรียนให้กับเขา เมื่อเขากลับไปแล้ว