269-270
9/10
Ep.269
แม้ไม่รู้ว่านี่มันเรื่องบ้าอะไรกันแน่ แต่เต่าทรราชปราณฟ้าไม่ลังเลอีกต่อไป
ถึงเวลานี้ มันเริ่มปลดปล่อยเจตนาฆ่าออกมา อ้าปากและพ่นลูกศรน้ำอีกครั้ง
ซึ่งเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้แล้ว อำนาจของศรน้ำร้ายแรงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
“ฮี่ ฮี่ ฮี่ … คนอ่อนแอก็ยังอ่อนแออยู่วันยังค่ำ ฉันอยากจะรู้จริงๆว่าคราวนี้แกจะต้านทานมันยังไง?”
หลังจากพ่นศรน้ำ เต่าทรราชปราณฟ้าก็ฉีกยิ้มโหดเหี้ยม
ร่องรอยของความดูแคลนสะท้อนในดวงตาคู่โตของมัน คล้ายปฏิบัติต่อซูเฉินเหมือนคนที่ตายไปแล้ว
ชายชราในป่าและคนอื่นๆ จับจ้องไปยังซูเฉินอย่างใจจดใจจ่อ
ก่อนหน้านี้ หมัดของซูเฉินสามารถทำลายศรน้ำได้ นี่ทำให้พวกเขารู้สึกเหลือเชื่อมาก ขณะเดียวกัน ในหัวใจก็ยังไม่อยากยอมรับความจริงข้อนี้
ดังนั้นปัจจุบัน ทุกคนจึงอยากจะเห็น ต้องการพิสูจน์ดูว่าซูเฉินจะองอาจเฉกเช่นก่อนหน้านี้หรือไม่
…
“เวทย์ลูกศรน้ำ? นี่มันก็แค่เทคนิคอ่อนด้อย แต่แกกลับกล้าใช้มันต่อหน้าฉันงั้นหรอ?”
มองไปยังลูกศรน้ำที่พุ่งเข้ามาหาเขา ซูเฉินแค่นลมหายใจ ง้างหมัดชกไปอีกครั้งทันที
เฉกเช่นเดียวกับครั้งแรก เขายังคงเลือกเข้าปะทะ ไม่มีความคิดที่จะหลบเลี่ยง
วินาทีถัดมา เห็นแค่เพียงกำปั้นสีทองพุ่งเข้าใส่ลูกศรน้ำ ทุบทำลายมันจนแตกเป็นเสี่ยงๆ
“โอ้ให้ตายเถอะแม่สะใภ้! เขาสามารถทำลายเวทย์เลเวล 5 ได้จริงๆ!”
“ความแข็งแกร่งทางกายภาพต้องทนทายาดขนาดไหนกัน? นี่เขายังเป็นมนุษย์อยู่รึเปล่า?”
ผู้คนรอบข้างชายชราไม่อาจสงบใจได้อีกต่อไป ร้องโวยวายอีกครั้ง
หากครั้งแรกที่ซูเฉินทำลายเทคนิคลูกศรน้ำ พวกเขายังสงสัยอยู่บ้างว่าอาจฟลุ๊ค แต่ครั้งนี้ทุกคนเห็นกระบวนการทั้งหมดที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจน และความสงสัยในใจได้มลายหายไป ไม่มีหลงเหลืออีกแล้ว
การทำลายเวทย์เลเวล 5 สองครั้งติดต่อกันไม่ใช่เรื่องของโชคช่วย ทว่ามันแสดงถึงความแข็งแกร่งอย่างแท้จริง!
เมื่อทราบถึงเรื่องนี้ ชายชราหลังค่อมและคนอื่นๆ ก็ตกอยู่ในความตื่นตะลึง
ผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์ที่มีอายุต่ำกว่า 20 ปี อาศัยเพียงหมัดเดียว กลับสามารถเผชิญหน้ากับเวทมนต์เลเวล 5 ได้
แข็งแกร่งมาก!
แข็งแกร่งจนน่าหวาดกลัว!
การดำรงอยู่ของสัตว์ประหลาดเช่นนี้ ไม่เคยพบเคยเจอมาก่อน เดิมพวกเขาคิดว่ามีแค่ในตำนานเท่านั้น
แต่ไม่นึกฝันเลย ว่าวันนี้พวกเขาจะได้เป็นสักขีพยานกับตาตัวเอง
“ที่แท้เขาก็ไม่ได้อวดเบ่ง ไม่ได้รนหาที่ตาย แต่เขามีกำลังรบมากพอที่จะทำอย่างที่พูดได้จริงๆ!” หัวใจของชายชราหลังค่อมสั่นสะท้าน เนิ่นนานมิอาจข่มให้สงบลงได้
ในตอนแรก ทั้งหมดคิดว่าซูเฉินกำลังแสวงหาความตาย
แต่ความเป็นจริง กลับตบหน้าพวกเขาอย่างแรง
ความแข็งแกร่งของซูเฉิน เป็นของแท้แน่นอน!
เขาคืออัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ เป็นสัตว์ประหลาดในหมู่สัตว์ประหลาด!
อีกด้านหนึ่ง เต่าทรราชปราณฟ้า เมื่อเห็นเทคนิคลูกศรน้ำของตนถูกทำลาย มันถึงขั้นสะอึกอย่างแรง
แววตาที่แต่เดิมเคยดูแคลนเหยียดหยามได้หายไป ถูกแทนที่ด้วยความตื่นตระหนก
ไม่ต้องสงสัยเลย ว่าความแข็งแกร่งของซูเฉิน ได้สร้างความหวาดกลัวอย่างลึกล้ำแก่มัน
“ไอ้เต่าเฒ่า แกโจมตีฉันสองครั้งแล้วนะ คราวนี้ถึงตาฉันบ้าง!”
มุมปากของซูเฉินยกโค้งด้วยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความหมาย ทันใดนั้นแสงสีม่วงพลันกระพริบไหวบนสองเท้าของเขา
หวืออออ!
ส่งทั้งคนทั้งร่างหายวับไปจากที่เดิม
ระเบิดความเร็วที่ว่องไวดั่งภูติผีก็มิปาน!
“นี่ …” เต่าทรราชอ้าปากค้าง หัวใจเต้นครึกโครมอย่างรุนแรง
ความเร็วของซูเฉินว่องไวเกินไป คล้ายกับว่ามันทะลุขีดจำกัดของเลเวล 5 ไปแล้วอย่างสมบูรณ์ ซึ่งนับเป็นครั้งแรกเลยที่มันได้พบเห็นในชีวิตนี้
ทันทีที่เห็นว่าซูเฉินหายตัวไป มันคล้ายตระหนักถึงอันตราย ผุดลุกขึ้นจากทราย กวาดมองรอบๆอย่างระแวดระวัง
และไม่นาน มันก็เจอซูเฉินกำลังพุ่งเข้ามาหาจากด้านข้าง
‘แส่หาที่ตาย!’
เต่าทรราชปราณฟ้าเยาะเย้ยในใจ
ต่อให้ซูเฉินแข็งแกร่งมากแล้วอย่างไร? หากเลือกต่อสู้ในระยะประชิด ผู้ได้เปรียบย่อมเป็นมัน
นั่นเพราะมันสามารถอ้าปากแล้วกลืนซูเฉินได้ในคำเดียว!
ถึงเวลานั้น ต่อให้ซูเฉินมีความสามารถเทียมฟ้า สุดท้ายก็เป็นได้แค่อาหารของมันเท่านั้น
10/10
Ep.270
ในจังหวะที่ซูเฉินพุ่งเข้ามาใกล้ เต่าทรรราชหันขวับไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกัดลงบนตำแหน่งเบื้องหน้าซูเฉิน
ความไวของมันรวดเร็วปานสายฟ้าฟาด ตวัดศีรษะไปดักรอซูเฉินแทบจะในทันที ตราบใดที่เขาก้าวเข้ามาอีกแม้เพียงเล็กน้อย ซูเฉินก็จะถูกกลืนทั้งตัวลงในท้องของมัน
“ดูสิว่าคราวนี้แกจะรอดไปได้ยังไง!” เต่าทรราชปราณฟ้าหัวเราะอย่างมีชัย
ในระยะใกล้เช่นนี้ ซูเฉินไม่มีทางที่จะหลบเลี่ยง สุดท้ายต้องถูกมันกลืนเข้าไปในคำเดียว
“ช่างไร้เดียงสา!”
ซูเฉินหัวเราะเหยียดหยาม ระหว่างที่เต่าทรราชกำลังกัดปากใหญ่ลงมา พลังจิตของเขาก็แพร่กระจายออกไป
“พลังจิตเลเวล 4 !” เต่าทรราชปราณฟ้าสะดุ้งตกใจ
แม้พลังจิตเลเวล 4 จะไม่สามารถพันธนาการมันได้ แต่อย่างน้อยลดทอนความเร็วของมันลงเป็นอย่างมาก
ในกรณีนี้ หากคิดกัดซูเฉินกลืนลงไปในคำเดียว ไม่มีทางเป็นไปได้อย่างแน่นอน
งั่ม!
ในที่สุดปากบนและล่างของเต่าทรราชก็หุบเข้าหากัน แต่ที่มันกัดเป็นแค่อากาศว่างเปล่า แม้แต่ชายเสื้อของซูเฉินยังงับไม่โดนด้วยซ้ำ
และในจังหวะนั้นเอง ซูเฉินก็ได้มาหยุดยืนอยู่เหนือหัวของเต่าทรราชปราณฟ้าเป็นที่เรียบร้อย
เห็นแค่เพียงอาวุธสีดำทมิฬถูกเกาะกุมด้วยสองมือเขา คมกล้าของมันผ่าตัดอากาศลงมา
เสมือนดั่งเทพพระเจ้าจุติมายังโลกมนุษย์ [ดาบเสริมมนตรา] ปลดปล่อยอำนาจที่มิอาจต้านทาน
สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายแห่งความตายที่ใกล้เข้ามา เต่าทรราชปราณฟ้าหดคอลงด้วยความตกใจกลัว
เมื่อเผชิญหน้ากับแรงกดดันอันน่าทึ่งของซูเฉิน มันคิดได้ทันที ว่าวิธีที่ดีที่สุดคือการหดหัวเข้าไปในกระดองเต่า! กลายเป็นเต่าหัวหดของจริง!
เพียงแต่ว่า ดาบของซูเฉินนั้นรวดเร็วเกินไป ไม่ปล่อยให้มันมีเวลาได้ตอบสนอง
เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น เต่าทรราชปราณฟ้าตัดสินใจอ้าปากของมัน พ่นลูกศรน้ำออกมาเพื่อหยุดคมดาบสังหารนี้
ได้ยินเพียงเสียง ชิ้งงงง!
วินาทีที่ลูกศรน้ำพุ่งออกมา มันก็ถูกผ่าครึ่งโดย [ดาบเสริมมนตรา] ทันที
“มันจบแล้ว!”
มองไปยังลูกศรน้ำที่ถูกตัดขาดราวแผ่นกระดาษ หัวใจของเต่าทรราชหนาวสะท้าน
ซูเฉินสับดาบของเขาลง
ได้ยินเสียง ตูม! ดังขึ้น
ศีรษะของเต่าทรราชถูกฟันยุบเป็นรอยแยกขนาดใหญ่ เลือดสาดกระเซ็นไปทุกหนแห่ง
หลังจากโดนโจมตีอย่างรุนแรง เต่าทรราชรู้สึกปวดหัวจนแทบระเบิด ในสมองมีเสียงดังอื้ออึงไม่หยุด
หลังจากเซไปสองสามก้าว มันก็ร่วงลงกับพื้นอย่างแรง หาดทรายสั่นสะท้านอย่างไม่อาจควบคุม
อย่างไรก็ตาม แม้ถูกโจมตีจนสาหัส แต่มันก็ยังไม่ตายสนิท
แต่นี่มิใช่ว่าการป้องกันของมันแข็งแกร่งพอที่จะต้านทานคมดาบเมื่อครู่ได้
ตรงกันข้าม เป็นซูเฉินที่ต้องการให้มันมีชีวิตอยู่ จึงถอนกำลังส่วนใหญ่ออกมาก่อนถึงปลายทาง
มิฉะนั้นแล้ว ดาบนี้คงสะบั้นศีรษะมันได้ทันที
ซูเฉินยกเท้าเหยียบหัวเต่าทรราชปราณฟ้า เอ่ยเสียงเย็นราวกับน้ำแข็ง
“ไอ้เต่าเฒ่า ฉันจะให้โอกาสแกมีชีวิตอยู่ต่อไป โดยการกลายเป็นสัตว์เลี้ยงวิญญาณของฉัน ถ้าปฏิเสธฉันจะฆ่าแก!”
หากต้องการล่าสัตว์ทะเลในทะเลแห่งการหลงเลือน ซูเฉินต้องมีพาหนะคอยบรรทุก ดังนั้นตัดสินใจที่จะให้เต่าทรราชปราณฟ้าเป็นสัตว์เลี้ยงวิญญาณ
เต่าทรราชปราณฟ้า มีร่างกายใหญ่โต อีกทั้งกำลังรบก็ยังแข็งแกร่ง หากมีมันคอยช่วย การล่าสัตว์ทะเลคงง่ายดายไม่ต่างจากการล้วงเอาของออกจากกระเป๋า
และหลังจากนั้น ไม่ว่าทะเลแห่งการหลงเลือนจะกว้างใหญ่ไพศาลแค่ไหน สุดท้ายก็กลายเป็นแค่ถนนให้เขาควบม้า(เต่า)ขี่ผ่าน
และในอนาคต หากคิดออกจากเกาะเฉียนหยูไปยังเกาะอื่นๆ ทั้งหมดคงต้องข้ามผ่านมหาสมุทร
อันตรายในมหาสมุทรยังไม่ทราบแน่ชัดก็จริง
แต่ถ้ามีเต่าทรราชปราณฟ้าอยู่ด้วย อย่างน้อยก็ช่วยให้ปลอดภัยยิ่งขึ้น
ได้ยินแบบนั้น ดวงตากลมโตของเต่าทรราชก็เริ่มกลอกไปมา
ในฐานะสัตว์ทะเลเลเวล 5 รวมไปถึงภูมิปัญญาทางจิตที่ถูกเปิดมานานแล้ว มันจึงเข้าใจความหมายในคำพูดของซูเฉิน
อย่างไรก็ตาม สัตว์ทะเลเลเวล 5 เองก็มีศักดิ์ศรี
ยิ่งไปกว่านั้น มันยังเป็นผู้ปกครองของทะเลแห่งการหลงเลือน เป็นธรรมดาที่จะไม่ยอมกลายเป็นสัตว์เลี้ยงของผู้อื่น
ภายใต้สายตาจับจ้องอันเย็นยะเยือกของซูเฉิน เต่าทรราชผลุบศีรษะเข้าไปในกระดอง หันหลังกลับ และวิ่งลงไปในทะเลแห่งการหลงเลือนทันที
มันคำนวณจนมั่นใจแล้ว ว่าตราบใดที่หนีลงทะเลได้ ซูเฉินก็ไม่สามารถทำอันตรายมันอีกต่อไป
จะคิดน่ะมันก็คิดได้อยู่หรอก แต่ความเป็นจริงมักโหดร้ายเสมอ
ซูเฉินมีหรือจะปล่อยให้มันได้รับโอกาสนั้นไป?
คำตอบย่อมชัดเจน
เห็นแค่เพียงมุมปากที่แสยะยิ้มบนใบหน้าของซูเฉิน จากนั้นเหยียดสองมือออกไปพร้อมกัน หนึ่งหอกนำ้แข็ง และหนึ่งบอลแสงสีเขียวพุ่งเข้าใส่ร่างของเต่าทรราชปราณฟ้าในทันที
ตรึงมันแน่นิ่งอยู่ในตำแหน่งเดิม
