261-262

1/10

Ep.261

“มนุษย์! ยังมีอีกหลายสิ่งที่เจ้ายังไม่รู้ ฉะนั้นอย่าหยิ่งยโสให้มันมากนัก!”

ซอมบี้ชุดเขียวเหมือจะรู้ตัวว่ายังไงก็ไม่รอด ดังนั้นสลัดทิ้งความหวาดกลัวออกไป ตะโกนถากถางซูเฉิน

“แกไม่กลัวหรือว่าฉันจะถูกฉันฆ่าทิ้ง?” ซูเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย

เขารู้สึกได้รางๆ ว่าในคำพูดของซอมบี้ชุดเขียวแฝงความหมายคุกคาม แต่ยังไงก็ตาม เขาสามารถสังหารมันเมื่อไหร่ก็ได้ตามใจต้องการ แล้วทำไมต้องเกรงคำขู่ของอีกฝ่ายด้วย?

“หึ หึ” ซอมบี้ชุดเขียวหัวเราะเย็นชา กล่าวว่า “ต่อให้ฉันยอมพูด แกก็ไม่คิดปล่อยฉันไปอยู่ดีใช่ไหมล่ะ”

ได้ยินอีกฝ่ายเอ่ยเช่นนั้น ซูเฉินก็ตระหนักได้ ว่าอีกฝ่ายคงรู้ว่าตัวเองกำลังจะตาย เลยตัดสินใจทุบหม้อข้าวตัวเอง

แต่ไม่ว่าจะเป็นเช่นนั้นหรือไม่ ซูเฉินคร้านเกินกว่าที่จะคาดเดา เขายกมือไปข้างหน้าแล้วยิงใบมีดสายลม ตัดหัวซอมบี้ชุดเขียว

ขณะเดียวกับที่ซอมบี้ชุดเขียวล้มลง ซอมบี้ที่เหลือก็กลับคืนสู่สัญชาตญาณเดิม แยกเขี้ยวกระโจนเข้าหาซูเฉิน

แม้แต่ซอมบี้ในหมู่บ้าน ก็พร้อมใจกันวิ่งเข้ามาเช่นกัน

ซูเฉินร่ายเวทย์โจมตีออกไปสองสามครั้ง ก็สามารถสังหารพวกมันที่คิดเข้ามาฆ่าเขาได้อย่างง่ายดาย

มองไปยังลำแสงไม่กี่สายที่สะท้อนขึ้นจากบนพื้น ขณะที่เขากำลังจะเดินไปหยิบมัน ทันใดนั้นปรากฏแสงสีแดงสาดออกมาจากศพของซอมบี้เขียว พุ่งเข้าใส่ซูเฉิน

แสงสีแดงวูบไหวรวดเร็วราวกับสายฟ้า ทุกอย่างเกิดขึ้นกะทันหันเกินไป ซูเฉินไม่มีเวลาทันได้ป้องกัน

อย่างไรก็ตาม เขาไม่สนใจ

เพราะหลังจากระดับฝึกตนของเขาเพิ่มขึ้นเป็นเลเวล 4 ความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขาก็ทนทานขึ้น นอกจากนี้ ที่สำคัญกว่าก็คือ [กายาเทพอสูรนิรันดร์] สามารถเพิกเฉยต่อการโจมตีใดๆทั้งปวงในเลเวล 4 หรือต่อให้เป็นการโจมตีของเลเวล 5 อย่างมากที่สุด ก็ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้น

และแสงสีแดงนี้ แม้จะรวดเร็วฉับไว แต่ความผันผวนของคลื่นพลังที่ปลดปล่อยออกมา ไม่ใช่เลเวล 5 อย่างแน่นอน มากสุดก็แค่เลเวล 4

ดังนั้น ซูเฉินไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรทั้งสิ้น

วินาทีต่อมา แสงสีแดงก็พุ่งตรงมายังหน้าอกของซูเฉิน ราวกับกระแทกเข้าใส่แผ่นเหล็ก บังเกิดเสียงดังปัง! จากนั้นมันก็กระเด้งกลับไป

ซูเฉินหรี่ตา กวาดสายตาตรึงลงบนแสงสีแดง

ไม่นาน หนอนโลหิตที่ทั้งตัวแต่งแต้มไปด้วยสีแดงก็ปรากฏขึ้นในสายตาเขา

มองไปคล้ายหนอนตัวใหญ่ น่าขยะแขยงมาก

ซูเฉินไม่รู้หรอกว่าเจ้าหนอนตัวนี้คืออะไร แต่ในเมื่อมันกล้าโจมตีเขา แน่นอนว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยมันไป

พลังจิตถูกปลดปล่อยออกมา ตรึงร่างหนอนแดงตัวนั้นลอยค้างกลางอากาศ

“ผู้อาวุโส ฉันผิดไปแล้ว ฉันไม่กล้าทำอีกแล้ว ครั้งนี้ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย”

หนอนโลหิตดิ้นรนอยู่พักหนึ่ง เมื่อตระหนักว่ายังไงก็ไม่สามารถสลัดหลุดจากพันธนาการได้ มันก็ร้องเสียงดัง อ้อนวอนขอความเมตตา

และเสียงนี้ เหมือนกับเสียงของซอมบี้ชุดเขียวที่เพิ่งถูกฆ่าตายเลย

“เอ๋?”

ซูเฉินอุทานเบาๆ เพ่งมองไปยังหนอนโลหิต คล้ายนึกอะไรบางอย่างออก เขาแค่นเสียงเย็นชา “ที่แท้ซอมบี้ตัวนั้นก็ถูกแกควบคุม”

เสียงของหนอนโลหิตกับซอมบี้ชุดเขียวเป็นเสียงเดียวกัน แม้ซอมบี้ชุดเขียวตายไปแล้ว แต่หนอนโลหิตยังไม่ตาย

เขาเลยคาดเดาว่าน่าจะเป็นแบบนี้

“ผู้อาวุโสช่างทรงปัญญา ฉันเป็นคนควบคุมซอมบี้ตัวนั้นจริงๆ”

คราวนี้หนอนโลหิตได้รับบทเรียนแล้ว มันไม่กล้าปิดบังอะไรอีก สารภาพตามตรง

“ไม่ต้องมาประจบสอพลอบิดา!” สีหน้าของซูเฉินมืดมน กล่าวเสียงเย็นชา “แกมาจากเผ่าพันธุ์ไหน บอกความจริงมา!”

หนอนโลหิตสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว รีบตอบว่า “ผู้น้อยมาจากเผ่าโลหิต”

“แกเองก็มาจากเผ่าโลหิตด้วยหรือ? แต่ทำไมแกถึงได้ต่างจากเผ่าโลหิตตนอื่นๆ?” ซูเฉินกล่าวเสียงหม่น

เขาไม่เพียงเคยเห็นเผ่าโลหิตมาก่อน แต่ยังเคยสังหารพวกมันไปนับสิบตน

ทว่าหนอนโลหิตกลับยกอ้างว่าตัวมันมาจากเผ่าโลหิต ทั้งๆที่รูปลักษณ์ภายนอก ดูแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

“ผู้อาวุโสเคยเจอเผ่าโลหิตมาก่อนหรือ?” หนอนโลหิตอุทานด้วยความตกใจ

“ฉันจะเคยเจอหรือไม่ ทำไมต้องบอกแกด้วย” น้ำเสียงของซูเฉินช่างหนาวเหน็บ จับจ้องหนอนโลหิต แค่นเสียงเย็น “รีบตอบคำถามของฉันเดี๋ยวนี้!”

2/10

Ep.262

ภายใต้การจับจ้องของซูเฉิน หนอนโลหิตสั่นเทาไปทั้งตัว รีบกล่าวว่า “เรียนอาวุโส ฉันมาจากทวีปโลหิตจริงๆ ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเผ่าโลหิต ก็เหมือนกับความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสัตว์กลายพันธุ์ของพวกท่าน”

ถึงจุดนี้ ซูเฉินค่อยเข้าใจ พยักหน้าแล้วถามต่อว่า “แล้วแกเข้ามาจากตรงจุดไหน”

ไม่ว่าจะเป็นเผ่าโลหิตหรือหนอนโลหิต ฝ่ายไหนก็ล้วนโหดร้ายและกระหายเลือด หากพวกมันสามารถเข้าสู่เกาะเฉียนหยูได้อย่างอิสระ นั่นเท่ากับการชักนำหายนะมาสู่เผ่ามนุษย์อย่างไม่ต้องสงสัย

ซูเฉินเลยต้องการทำลายทางผ่านเขตแดนของเผ่าโลหิตที่ใช้เข้าสู่เกาะเฉียนหยู

“ผู้อาวุโส พวกเราเข้ามาที่นี่จากทางผ่านเขตแดน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีเผ่าโลหิตเลเวล 5 พยายามฝ่าเข้ามา ทางผ่านเขตแดนเลยไม่สามารถทนไหว พังทลายลงแล้วอย่างสิ้นเชิง”

ขณะกล่าว หนอนโลหิตก็คอยลอบสังเกตท่าทีของซูเฉิน และทุกครั้งที่ซูเฉินแสดงถึงความไม่พอใจ มันก็จะสั่นสะท้านด้วยความกลัว

หากทางผ่านเขตแดนยังไม่สามารถรักษาระดับความเสถียรจนมั่นคง มันจะไม่สามารถเดินทางผ่านได้ตามใจชอบ

ยิ่งผู้ผ่านทางแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งผ่านยากเท่านั้น

ซูเฉินเคยสังหารเผ่าโลหิตเลเวล 5 มาก่อน ดังนั้นทราบดีว่าหนอนโลหิตไม่ได้โกหก

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เอ่ยถามอีกครั้งว่า “ทำไมแกถึงต้องเข้าควบคุมซอมบี้? แล้วมนุษย์ในหมู่บ้านถูกแกจับตัวมาใช่ไหม? ทำแบบนี้มีจุดประสงค์อะไรกันแน่?”

“ผู้อาวุโส ถ้าฉันยอมบอกความจริง ท่านจะยอมปล่อยฉันไปได้ไหม” หนอนโลหิตลังเล และเอ่ยถาม

เห็นได้ชัดว่าหากพูดเช่นนี้ออกมา มันจะทำให้ซูเฉินโกรธ

แต่หากไม่เอ่ยตอนนี้ เกรงว่าอาจไม่มีโอกาสอีกแล้ว

“แกมีคุณสมบัติอะไรมาต่อรองกับฉัน?”

สองคิ้วของซูเฉินขมวดเข้าหากัน สั่งการพลังจิตให้ออกแรงบีบหนอนโลหิต หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป มันคงถูกบดกลายเป็นลูกชิ้นในไม่ช้า

“ผะ .. ผู้อาวุโสโปรดเมตตา ฉันจะยอมบอกทุกอย่าง” หนอนโลหิตกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

“รู้ว่าอะไรควรไม่ควรก็ดีแล้ว!”

ซูเฉินแค่นเสียงเย็นชา ผ่อนแรงกดดันของพลังจิตลง คลายหนอนโลหิตกลับสู่สภาพเดิม

หนอนโลหิตหอบหายใจถี่รัว ผิวของมันคลี่ออกเป็นชั้นๆ กล่าวตามสัตย์จริง “ฉันคือหนอนปรสิต มีชีวิตอยู่ได้โดยการกินเลือด ถ้าฉันไม่มีร่างให้สิง ฉันจะตาย ส่วนมนุษย์พวกนั้น ทุกคนมีไว้เป็นอาหารสำรอง”

ได้ยินแบบนั้น ซูเฉินก็เริ่มใคร่ครวญ

ต้องขอบอกเลยว่า หนอนโลหิตตัวนี้ฉลาดมาก

อย่างแรกเลยมันเข้าสิงซอมบี้ที่มีสติปัญญา จะได้สามารถควบคุมซอมบี้ตัวอื่นได้

หลังจากนั้น ด้วยความช่วยเหลือของฝูงซอมบี้ มันจึงสามารถจับตัวมนุษย์มาได้ กักตุนไว้เป็นอาหารและบำรุงตัวมันเองได้อย่างต่อเนื่อง

เมื่อทราบถึงเหตุผลชัดเจนแล้ว หนอนโลหิตก็ไม่มีประโยชน์อีกต่อไป

ซูเฉินกางมือไปเบื้องหน้า ยิงลูกไฟออกไป เผาหนอนโลหิตกลายเป็นผง

ช่วงจังหวะที่หนอนโลหิตตาย ลำแสงสีม่วงทองปรากฏขึ้นกลางอากาศ

“ชิ้นส่วนสีม่วงทอง!” ซูเฉินเริ่มตื่นตัว

ชิ้นส่วนสีม่วงทองคือตัวแทนของแต้มพลังงาน ซึ่งชิ้นหนึ่งสามารถแลกเปลี่ยนได้ 2,000 แต้มพลังงาน นับเป็นมูลค่ามหาศาล

ซูเฉินตื่นเต้นมาก ก้มลงเก็บชิ้นส่วน

“คุณได้รับ [2,000 แต้มพลังงาน] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1)  , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว คุณต้องการเลือกปลดล็อคหรือแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงาน?”

“ปลดล็อค”

ซูเฉินตอบอย่างไม่ลังเล

จากนั้น เขาก็หยิบชิ้นส่วนอื่นๆขึ้นมา หันหลังและเดินกลับไปยัง [รถศึกอัจฉริยะ]

สำหรับมนุษย์ในหมู่บ้าน เขาไม่มีความคิดที่จะเข้าไปวุ่นวาย

เพราะอย่างไรเสีย หนอนโลหิตและพวกซอมบี้ก็ถูกเขาฆ่าตายหมดแล้ว ไม่ว่าคนข้างในจะรอดตายหรือไม่ ที่เหลือล้วนขึ้นอยู่กับโชคชะตาของพวกเขา