Dual Cultivation บทที่ 769 ตระกูลหรวน
Dual Cultivation บทที่ 769 ตระกูลหรวน
"ขอบคุณนายน้อยที่มาทำธุระที่นี่"
หญิงสาวโค้งคำนับซูหยางหลังจากนั้น
ซูหยางพยักหน้าและโยนหินวิญญาณอีกสองสามก้อนให้เธออย่างรวดเร็ว “นั่นเป็นค่าเหนื่อยสำหรับการทำงานได้ดี”
หญิงสาวรีบรับหินวิญญาณที่วาววับด้วยความเร่งรีบ รู้สึกว่าหัวใจเธอเต้นแรงราวบ้าคลั่งหลังจากนั้น
"ไปกันเถอะ ตอนนี้ข้ารู้สึกสบายใจมากขึ้นที่เจ้าเดินเคียงข้างข้าแบบนี้" ซูหยางพูดกับเด็กหญิงตัวเล็กขณะที่เขาหันหลังและเริ่มเดินออกจากอาคาร
"ข-ขอบคุณ นายน้อย ข้าจะมิมีวันลืมเรื่องนี้" หญิงสาวที่ทำงานในโรงอาบน้ำโค้งคำนับขณะที่ซูหยางออกจากสถานที่นั้น โดยมีเด็กหญิงตัวเล็กเดินตามหลัง
เมื่อพวกเขาออกไปข้างนอกแล้ว เด็กหญิงตัวเล็กก็นำซูหยางไปยังศาลบรรพบุรุษ ซึ่งใช้เวลากว่าหนึ่งชั่วโมงกว่าจะเดินไปถึงที่นั่น
ระหว่างทางไปศาลบรรพบุรุษ รูปลักษณ์ที่หล่อเหลาของซูหยางและกลิ่นอายที่เย้ายวนก็ดึงดูดสายตานับอนันต์จากคนเดินถนน โดยส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงโดยไม่คำนึงถึงอายุ เกือบจะราวกับว่าพวกเธอไม่เคยเห็นผู้ชายที่หล่อเท่าซูหยางมาก่อน
ต่อมาไม่นาน เด็กหญิงตัวน้อยก็หยุดเดินตรงหน้าอาคารขนาดใหญ่ที่มีป้าย 'ศาลบรรพบุรุษ' ตั้งอยู่ด้านหน้าในลักษณะที่กดดัน
“พี่ใหญ่ เรามาถึงนี่แล้ว นี่คือศาลบรรพบุรุษ” เด็กหญิงตัวเล็กกล่าว
“เข้าใจแล้ว… ขอบคุณที่พาข้ามาที่นี่ นี่คือหินวิญญาณของเจ้า ตามที่สัญญาไว้” ซูหยางกล่าวขณะยื่นหินวิญญาณที่มีประกายแวววาวให้เธอ
เด็กหญิงตัวเล็กยิ้มเป็นครั้งแรกเมื่อเธอรับหินวิญญาณไว้ในมือเล็กๆ
“ขอบคุณเจ้าค่ะ พี่ใหญ่ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้หละ” เธอโค้งคำนับให้เขาก่อนจะหันหลังกลับ
อย่างไรก็ตามซูหยางก็ได้หยุดเธอไว้และกล่าวว่า "เดี๋ยวก่อน น้องสาว ทำไมเจ้ามิอยู่กับข้าให้นานกว่านี้สักหน่อย ข้าอาจมีงานอื่นให้เจ้าหลังจากนี้"
เมื่อได้ยินคำพูด เด็กหญิงตัวน้อยก็พยักหน้าด้วยสายตากระตือรือร้น
"ดี งั้นมากับข้า" ซูหยางพูดขณะที่เดินไปที่ตึก
"ยินดีต้อนรับสู่ศาลบรรพบุรุษ"
ให้กำลังใจผู้แปลที่ mynovel.co หรือ www.thai-novel.com ด้วยนะคะ
พนักงานคนหนึ่งเดินเข้ามาหาซูหยาง เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าพวกเขาเดินเข้ามาในอาคาร
“วันนี้ท่านได้จับจองที่ไว้กับเราหรือไม่”
“ไม่ ไม่ได้” ซูหยางตอบด้วยสีหน้าไม่ใส่ใจ
“แล้ววันนี้ท่านจะมาทานอาหารกับเราใช่ไหม แม้ว่าตอนนี้จะเต็มแล้ว แต่ถ้าท่านรอสักหนึ่งชั่วโมงก็ควรจะมีที่ว่างมากกว่านี้”
"ข้ามิได้มาที่นี่เพื่อรับประทานอาหาร ข้ากำลังมองหาตระกูลหรวน" ซูหยางกล่าว
"ตะ-ตระกูลหรวน" พนักงานที่นั่นมองซูหยางพร้อมเลิกคิ้ว
“ท่านเป็นคนตระกูลไหน เฉพาะผู้ที่อยู่ในรายการจองเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปพบพวกเขาได้” พนักงานกล่าว
ซูหยางยิ้มและพูดว่า "ข้าเป็นคนตระกูลซู"
"ตระกูลซู ข้าไม่เคยได้ยินตระกูลนี้มาก่อนเลย..." พนักงานหยุดกลางประโยคทันที และจ้องไปที่ซูหยางด้วยตาเบิกกว้าง…
“ท-ท่านชื่ออะไรอีกครั้ง ท่านแขกผู้มีเกียรติ”
"ซูหยาง" เขาพูดอย่างใจเย็น
"ซ-ซูหยาง" พนักงานพูดซ้ำด้วยน้ำเสียงตกใจ หรือว่าหนุ่มหล่อคนนี้เป็น ซูหยาง ‘คนนั้น’ หรือไม่ ข่าวลือเรื่องสามีของธิดาเทพเซียนซูเยว่
“นี่ ทำไมเราไม่ทำให้มันง่ายขึ้นล่ะ” ซูหยางหยิบกระเป๋ามิติขึ้นมาและเริ่มเทหินวิญญาณออกมาต่อหน้าพนักงานราวกับเป็นขยะ
"เจ้าจะอนุญาตให้ข้าพูดกับตระกูลหรวนตอนนี้หรือไม่ ข้าจะไม่ใช้เวลานานเกินไป" ซูหยางถามอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตร
“เอ่อ… ท่านแขกผู้มีเกียรติ… นี่คือ…” พนักงานพูดไม่ออกเมื่อเห็นภูเขาหินวิญญาณเล็กๆกองตรงหน้าเขา
แม้แต่เด็กหญิงตัวเล็กก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองภูเขาที่วาววับด้วยดวงตาเบิกกว้าง
"ว่าไง ตอนนี้พวกเขาอยู่ห้องไหน" ซูหยางถามพนักงานโดยไม่ได้ให้เวลาเขาคิดด้วยซ้ำ
"ข-ขอรับ พวกเขาอยู่บนชั้น 3 พวกเขาจองไว้ทั้งชั้น" พนักงานตอบโดยไม่รู้ตัว
"ขอบคุณ" ซูหยางกล่าวขณะเดินผ่านพนักงานและเดินตรงไปยังบันไดที่อยู่ท้ายอาคาร
ในขณะเดียวกัน พนักงานก็เริ่มบรรจุหินวิญญาณให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ในกระเป๋าของตนเอง ก่อนที่พนักงานคนอื่นๆที่นั่นจะสังเกตเห็นสถานการณ์และเข้ามาแย่งหินวิญญาณบางส่วนไป
เมื่อซูหยางไปถึงชั้นสาม เขาก็เห็นคนกว่าร้อยคนในห้องคุยกันขณะทานอาหาร
นอกจากนี้ก็ยังมีเวทีตั้งอยู่ตรงกลางชั้นนี้ และมีผู้ฝึกยุทธหนุ่มสองคนที่อยู่ในเขตสัมมาวิญญาณชกกันบนเวที ขณะที่คนอื่นๆเฝ้าดูและเชียร์
"ฮ่าฮ่าฮ่า จัดการเขา หรวนลี่"
"แสดงให้เขาเห็นว่าเจ้าทำมาจากอะไร เกาเฉิน"
ผู้คนจากสองตระกูลนี้โห่ร้องเสียงดัง
ซูหยางมองไปฝั่งผู้คนที่เชียร์ 'หรวนลี่' คนนี้ และพบคนที่น่าจะเป็นหัวหน้าตระกูลอย่างรวดเร็ว ชายวัยกลางคนที่มีกระแสพลังกดดันและมีระดับการฝึกยุทธในระดับแรกของเขตราชันวิญญาณ
ซูหยางคว้าเก้าอี้เปล่าหนึ่งตัว ก่อนจะมุ่งหน้าเข้าไปหาชายวัยกลางคน ที่มีผู้หญิงสวยนั่งทางขวาและมีชายหนุ่มรูปงามนั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง
ผู้คนที่นั่นสังเกตเห็นการปรากฏตัวของซูหยางอย่างรวดเร็ว เนื่องจากใบหน้าที่หล่อเหลาและกระแสพลังที่ทรงอำนาจจนไม่อาจมองข้ามได้
“หนุ่มหล่อคนนั้นเป็นใคร ข้าจำมิได้ว่ามีคนอย่างเขาในตระกูลไหนที่นี่”
“ข้าก็ไม่รู้จักเขาเหมือนกัน แต่ข้าบอกได้ว่าเขามาจากตระกูลที่ทรงอำนาจจากกระแสพลังของเขาคนเดียว”
ไม่นาน ซูหยางก็มาถึงตรงหน้าชายวัยกลางคนคนนี้แล้วก็วางเก้าอี้ลง
หลังจากนั่งลง ซูหยางก็ถามชายวัยกลางคนด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า "เจ้าเป็นหัวหน้าตระกูลหรวนใช่หรือไม่"
ชายวัยกลางคนขมวดคิ้วทันทีและพูดว่า “เจ้าเป็นใคร แล้วเจ้าบ้าคนไหนที่อนุญาตให้เจ้ามาที่นี่ หยุดบังสายตาข้าจากเวทีและออกไปจากที่นี่ก่อนที่ข้าจะช่วยเจ้า”