ตอนที่ 836 จ่ายเท่าไหร่ไม่สนหรอกนะ ไปจัดการซะ
พนักงานเสิร์ฟรีบพูดว่า
“คุณเซินไม่ต้องกังวลครับ ผมไม่กล้าพูดอะไรทั้งนั้น”
...
หลังจากกงเซลีจากไป เขาขับรถไปรอบ ๆ อย่างไร้จุดหมายเป็นเวลานาน
เขาไม่รู้ว่าเขากำลังจะไปที่ไหน
เขาพบความจริงอย่างรวดเร็ว
หลังจากค้นพบสิ่งที่สำคัญสำหรับเขาแล้ว เขาก็ไม่รู้ว่าเขาควรจะทำอะไรต่อไป
ถ้าเฉียวเมียนเมียนยังโสด เขาคงจะรีบไปหาเธอทันที
เขาสามารถไล่ตามเธอได้อย่างบ้าคลั่ง
เขาสามารถทำได้หลายอย่างเลยล่ะ
แต่มันสายเกินไปแล้ว
สายเกินไปมากแล้วด้วย... เขาทำอะไรไม่ได้เลย
เธอมีคนที่ดูแลเธออย่างดีอยู่เคียงข้างเธออยู่แล้ว เธอไม่ต้องการเขาหรอก
แต่เขาจะไม่ทำอะไรเลยเหรอ?
เธอเป็นผู้ช่วยชีวิตเขานะ
เธอช่วยชีวิตเขาไว้
ไม่เป็นไร ถ้าเขาไม่รู้ความจริง แต่เนื่องจากเขารู้ เขาต้องทำอะไรบางอย่างบ้างล่ะ
มือถือของเขาดังขึ้น
เขาก้มลงมองพร้อมกับรับสาย
“นายน้อยครับ เรามีเบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องที่คุณขอให้เราตรวจสอบก่อนหน้านี้ ...”
“ไม่ต้องสืบเพิ่มแล้ว”
กงเซลีมองออกไปนอกหน้าต่างและหรี่ตาลง
“ฉันได้ข้อมูลมาหมดแล้ว”
“ครับ นายน้อย”
ขณะที่คน ๆ นั้นกำลังจะวางสาย กงเซลีร้องเรียก
“เดี๋ยวก่อน...”
“ครับนายน้อย มีอะไรจะสั่งเพิ่มอีกไหมครับ”
กงเซลีหรี่ตาและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
“บริษัทกง มีผลิตภัณฑ์ใหม่หรือเปล่า?”
“ผลิตภัณฑ์ใหม่เหรอครับ”
ผู้ใต้บังคับบัญชานิ่งอึ้งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า
“ช่วงนี้มีสินค้าใหม่ ๆ ออกมาเยอะมาก ไม่ทราบว่านายน้อยกงสนใจด้านไหนครับ”
กงเซลีคิดอยู่ครู่หนึ่ง
“นายคิดว่าสินค้าตัวไหน เหมาะกับพรีเซ็นเตอร์ที่เป็นดาราสาว”
“เอ่อ...เหมาะกับการใช้ดาราสาวมาเป็นพรีเซ็นเตอร์เหรอครับ? น่าจะเป็นเครื่องประดับหรือไม่ก็เครื่องสำอาง”
“เครื่องประดับและเครื่องสำอางเหรอ?”
“ครับ นายน้อย... ทำไมจู่ ๆ ถึงถามเรื่องนี้ล่ะครับ?”
“เข้าไปที่บริษัท และถามทีมประชาสัมพันธ์ให้ที ว่าได้เซ็นสัญญาให้ใครมาเป็นพรีเซ็นเตอร์หรือยัง ถ้าไม่ ฉันจะเป็นคนเลือกพรีเซ็นเตอร์เอง ถ้าเซ็นไปแล้ว ก็บอกใหเขาเปลี่ยน”
ผู้ใต้บังคับบัญชาตกตะลึงสักครู่
“เปลี่ยนเหรอครับ? นายน้อย ถ้าเปลี่ยน เราต้องจ่ายค่าชดเชยนะครับ”
บริษัทกง คอร์ปปอเรชั่นจะเลือกเฉพาะดาราที่ดั่งที่สุดมาถ่ายโฆษณาอย่างแน่นอน
และถ้าเขาผิดสัญญา เขาต้องจ่ายเงินก้อนโตเลยทีเดียว
แม้ว่าบริษัทกง จะสามารถจ่ายเงินจำนวนนั้นได้อย่างง่ายดาย แต่ก็ไม่ควรต้องเสียเงินไปกับเรื่องนี้ เว้นแต่จะมีเหตุผลพิเศษ
รวยแค่ไหนก็ไม่ได้หาเงินมาอย่างง่าย ๆ
“งั้นก็จ่ายค่าชดเชยให้เขาไปสิ”
กงเซลีเคาะกระจกรถเบา ๆ และพูดอย่างไม่เห็นด้วยว่า
“เงินแค่นั้น เราไม่ได้ขาดนี่ จำไว้ว่า ถ้าเซ็นสัญญาไปแล้ว ให้ติดต่อใครก็ได้ ไปยกเลิกสัญญานั่นซะ เดี๋ยวนี้เลย”
“ฉันไม่สนหรอกนะ ว่าต้องจ่ายค่าผิดสัญญาไปเท่าไหร่ จัดการให้เรียบร้อย”
“...ครับ”
แม้ว่าผู้ใต้บังคับบัญชาจะสับสน แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำตามคำแนะนำของนายน้อย
หลังจากวางสาย กงเซลีก็มองออกไปนอกหน้าต่างอีกครั้ง
นี่อาจเป็นทั้งหมดที่เขาสามารถทำให้เธอได้
เขาไม่สามารถให้บางสิ่งกับเธออย่างเปิดเผยได้ และด้วยบุคลิกของเอ เธอคงไม่ยอมรับมันอย่างแน่นอน
ดังนั้น นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้วล่ะ
...
เหมาเยซื่อเลิกงานเร็วกว่าปกติ
หลังเลิกงาน เฉียวเมียนเมียนพวเขาไปที่ห้างสรรพสินค้าที่อยู่ใกล้ ๆ เพื่อหาซื้อหน้ากากปิดตาให้กับเขา
