ตอนที่ 832 ตอนนี้นาย...ไม่ชอบฉันแล้วเหรอ?
การแสดงออกของเซินโย่วเปลี่ยนไป เธอเบิกตากว้าง
“กงเซลี นายหมายความว่ายังไง? นาย..จะเลิกคบฉันงั้นเหรอ?”
“ไม่ใช่ว่าเราจะเลิกเป็นเพื่อนกันตลอดไปหรอกนะ แค่ในตอนนี้ เราคงเป็นเพื่อนกันไม่ได้”
น้ำเสียงของกงเซลีสงบมาก เมื่อเขาพูดเช่นนั้น
“เพื่อนกัน เขาคงไม่ทำเหมือนกับว่าอีกฝ่ายเป็นคนโง่มาได้ตลอด 10 ปีหรอก”
“ถ้าฉันยังรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับเธอได้หลังจากรู้เรื่องนี้แล้ว ฉันคงจะเป็นคนที่โง่ที่สุดเลยจริง ๆ เซินโย่ว เธอเองก็ไม่สามารถเป็นคนโง่ได้ตลอดใช่ไหมล่ะ นั่นแหละคือความหมายที่ฉันพูด”
“ฉันหวังว่าต่อไป เธอจะจริงใจมากกว่านี้ และไม่ใช้วิธีการเดียวกันนี้โกหกคนอื่น การโกหกมันก็คือโกหก วันหนึ่งก็ต้องถูกเปิดเผยอยู่ดีนั่นแหละ”
หลังจากพูดเช่นนี้ กงเซลีไม่มองเธออีกต่อไป เขาลุกขึ้นและเดินจากไป
“กงเซลี หยุดตรงนั้นนะ”
เมื่อพวกเขาไปถึงประตู เสียงร้องของเซินโย่วก็ดังขึ้นจากด้านหลัง
“นายมาบอกว่าฉันเป็นคนโกหก เอาเข้าจริง ๆ แล้วนายเองก็โกหกเหมือนกันนั่นแหละ นายบอกเองไม่ใช่เหรอว่านายจะดีกับฉันเสมอ ดูแลฉัน และเอาใจใส่ฉัน นายจะผิดคำพูดแล้วเหรอ?”
“นายบอกว่านายชอบฉันไม่ใช่เหรอ? และตราบใดที่ฉันเต็มใจ ฉันก็คือภรรยาของนายเสมอ นายจะไม่รักษาคำพูดของตัวเองแล้วหรือไง? เพียงเพราะฉันไม่ใช่คนที่ช่วยนายไว้ในคืนนั้น สัญญาทั้งหมดที่เคยพูดไว้ ก็ไม่นับแล้วใช่ไหม?”
“ตอนนี้นาย...ไม่ชอบฉันแล้วเหรอ?”
กงเซลีไม่หันหลังกลับไปมองเธอ
เขาหยุดที่ประตูและเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบอย่างใจเย็นว่า
“ฉันพูดคำเหล่านั้นไป เพราะฉันคิดว่าเธอคือคนที่ช่วยฉันในคืนนั้น ฉันก็เลยให้สัญญาไปแบบนั้น ฉันคิดเสมอว่าเธอช่วยฉันและพาฉันกลับมาจากความตาย ฉันอยากจะตอบแทนเธอด้วยการดูแลเธอไปตลอดชีวิต”
“เธอช่วยชีวิตฉันนี่ ทำไมฉันจะไม่สามารถดูแลเธอไปตลอดชีวิตได้ล่ะ”
กงเซลีหยุดชั่วครู่ก่อนพูดอย่างเย็นชาว่า
“แต่เธอโกหกฉัน”
“เธอได้ครอบครองทุกอย่างที่เป็นของเธอ”
“แล้วที่นายบอกว่าชอบฉันล่ะ ที่นายปฏิบัติกับฉันอย่างดีล่ะ เพราะนายคิดว่าฉันช่วยชีวิตนายเพียงเท่านั้นเหรอ?”
กงเซลีเม้มปากและตอบโดยไม่ลังเล “ใช่”
ข้างหลังเขา ใบหน้าของเซินโย่วเต็มไปด้วยน้ำตา ร่างกายของเธอสั่นเทา เธอไม่เชื่อ
เธอไม่สามารถยอมรับการจู่โจมเช่นนี้ได้
เธอคิดว่ากงเซลีชอบเธอ เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่โดดเด่น
แต่ตอนนี้ เขาบอกเธอว่าทั้งหมดเป็นเพราะคืนนั้น เมื่อ 10 ปีที่แล้ว
เชาชอบเธอและปฏิบัติกับเธออย่างดี เพียงเพราะคืนนั้น
ถ้าเธอไม่โกหกเขาในตอนนั้น ถ้าเขาพบคนที่ช่วยชีวิตเขาจริง ๆ ความรักที่เขามีคงกลายเป็นของคนอื่น
มันไม่มีส่วนเกี่ยวกับตัวตนของเซินโย่วเลย
คนที่ภูมิใจและมั่นใจอย่างเธอ จะยอมรับการจู่โจมเช่นนี้ไหวได้อย่างไร?
“นอกจากเหตุผลนี้แล้ว ไม่มีอย่างอื่นที่ทำให้นายชอบฉันเลยเหรอ?”
เธอไม่อยากจะเชื่อ เธอเดินไปข้างหน้าและคว้าเขาไว้
“ฉันไม่เชื่อ กงเซลี ฉันไม่เชื่อว่านายไม่รู้สึกอะไรกับฉันเลย”
“นายกำลังโกหกฉันใช่ไหม?”
“ฉันรู้ว่าตอนนี้นายกำลังโกรธ นายก็แค่พูดออกมาทั้งแบบนี้ อันที่จริงนายยังห่วงใยฉัน นายจะไม่สนใจฉันแล้วได้ยังไง ใช่ คืนนั้นฉันโกหกนาย แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจ”
เธอสะอื้นไห้และพูดว่า
“คืนนั้น ฉันทะเลาะกับนาย เห็นว่านายไม่กลับมานานแล้ว ฉันเลยย้อนกลับไปดู”
