Dual Cultivation บทที่ 767 น้ำค้างแห่งชีวิต
Dual Cultivation บทที่ 767 น้ำค้างแห่งชีวิต
หลังจากสนทนาเป็นส่วนตัวแล้ว ซูหยางและจักรพรรดิเหลียนก็กลับไปที่ข้างกายเหลียนลี่และเฟิงชิงเต๋า
"เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม" เฟิงชิงเต๋าถามจักรพรรดิเหลียนหลังจากนั้น เมื่อเธอเห็นใบหน้าที่เหงื่อไหลโชกของเขา
"ใช่ ข้าไม่เป็นไร" จักรพรรดิเหลียนพยักหน้า
ในเวลาต่อมา เขาก็หันไปมองซูหยางและพูดว่า "เอาหละ เจ้าต้องการอะไร แน่นอน เจ้ามิได้มาที่นี่เพียงเพื่อทำลายชีวิตการแต่งงานของข้าใช่หรือไม่"
ซูหยางยิ้มและพูดว่า "ข้าต้องการวัตถุดิบและสมบัติ"
“วัตถุดิบอีกแล้วรึ เราให้ทุกอย่างที่เจ้าขอไปเมื่อไม่กี่วันก่อน นอกจากนี้ เรายังให้เจ้ามากกว่าที่เจ้าต้องการ” จักรพรรดิเหลียนพูดด้วยสีหน้ามึนงง
“ข้ารู้ แต่คราครั้งนี้ข้าต้องการวัตถุดิบอื่น และมีโอกาสสูงที่ข้าจะไม่พบพวกมันในทวีปตะวันออก ดังนั้นข้าจึงเดินทางไปทุกทวีปเพื่อดูว่าจะพบพวกมันที่นั่นหรือไม่”
ซูหยางยื่นรายการยาให้จักรพรรดิเหลียน
"อืม ท่านพอรู้จักสิ่งเหล่านี้หรือไม่"
หลังจากดูรายชื่อแล้วจักรพรรดิเหลียนก็ส่ายหน้าแล้วพูดว่า "ไม่"
อย่างไรก็ตาม เฟิงชิงเต๋าชี้ไปที่ชื่อหนึ่งในรายชื่อและกล่าวว่า "ข้ารู้จักน้ำค้างแห่งชีวิต มันเป็นสมบัติที่หายากเหลือเกินที่เคยปรากฏขึ้นเมื่อ 1 000 ปีก่อน และมันถูกประมูลไปในราคาถึงสองสามร้อยล้านหินวิญญาณ ในตอนนั้น"
"โอ้ ใครเป็นคนซื้อ รู้หรือไม่ว่ายังมีหรือไม่"ซูหยางถาม
“ถ้าข้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นตระกูลหรวน แต่ทว่าพวกเขาจะยังมีอยู่หรือไม่นั้นข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน ต้องขอโทษด้วยที่ข้ามิมีประโยชน์มากกว่านี้แล้ว”
ซูหยางส่ายหน้าแล้วพูดว่า"ไม่ ข้อมูลนี้มากเกินพอแล้ว"
ต่อมาเฟิงชิงเต๋าหันไปมองเหลียนลี่แล้วพูดว่า "ข้าไม่เคยพูดเรื่องนี้มาก่อน แต่ยินดีด้วยที่กลายเป็นแม่คน ลี่เอ๋อร์"
"ขอบคุณเจ้าค่ะ แม่"
"เอาหละข้าจะไปเยี่ยมตระกูลหรวนทันที เมื่อข้ากลับมาข้าจะช่วยเจ้า" ซูหยางพูดพร้อมกับจ้องมองไปที่เฟิงชิงเต๋า
เฟิงชิงเต๋าพยักหน้าและพูดว่า "ในระหว่างนี้ข้าจะเตรียมตัวให้พร้อม"
"เจ้าต้องการอยู่ที่นี่กับพวกเขาหรือไม่" ซูหยางถามเหลียนลี่เป็นคนต่อไป
"เจ้าจะไม่เป็นไรหรือ ตระกูลหร่วนเป็นหนึ่งในตระกูลชั้นนำในทวีปศักดิ์สิทธิ์กลาง ถ้าข้ามิได้อยู่ด้วย อาจเป็นเรื่องยากที่จะพบกับพวกเขา" เหลียนลี่กล่าว
“ลูกสาวของข้าพูดถูกซูหยาง แม้ว่าข้าจะไม่เรียกพวกเขาว่าไร้เหตุผล แต่ตระกูลหร่วนไม่ชอบคนภายนอก ให้ลี่เอ๋อร์ไปกับเจ้าจะดีกว่า” เฟิงชิงเต๋ากล่าว
ซูหยางหัวเราะหีและพูดว่า "ไม่ต้องห่วง ข้ามีแผน พวกเขาจะเจอข้า แม้ว่าพวกเขาจะไม่ต้องการก็ตาม เหลียนลี่เจ้าสามารถอยู่ที่นี่และใช้เวลากับตระกูลของเจ้า ไม่ว่าอย่างไร เมื่อเจ้าทิ้งโลกนี้ไปกับข้า เจ้าจะมิได้รับโอกาสเช่นนี้อีกต่อไป”
"ถ้าเจ้าพูดเช่นนั้น..." เหลียนลี่พยักหน้า
“ตราบใดที่แผนการนั้นไม่เกี่ยวข้องกับการทำลายตระกูลหรวนหรือเกี่ยวข้องกับเรา…” จักรพรรดิเหลียนกล่าวเสริมหลังจากนั้น
“ว่าแต่ตระกูลหรวนนี้อยู่ที่ไหน” ซูหยางเอ่ยถาม
"เจ้าสามารถหาพวกเขาพบได้ไปทางทิศตะวันตก 200,000 กิโลเมตร ภายในเมืองที่เรียกว่าเมืองกระเรียน" เฟิงชิงเต๋ากล่าว…
ไม่กี่นาทีต่อมา ซูหยางก็ออกจากอาคารไปพร้อมกับเซี่ยวหรงและเดินทางไปยังเมืองกระเรียนแห่งนี้
ในขณะเดียวกัน หลังจากพูดคุยกับเหลียนลี่อีกเล็กน้อย เฟิงชิงเต๋าก็ไปเข้าห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดร่างกาย เตรียมพร้อมสำหรับการรักษา
สำหรับจักรพรรดิเหลียน เขากลับไปที่ห้องของตัวเองและนำคัมภีร์ปราณที่ซูหยางมอบให้มาเริ่มฝึก
ต่อมาหลังจากนั้น ซูหยางก็มาถึงเมืองกระเรียน โดยมีเซี่ยวหรงนั่งอยู่บนบ่าในรูปแมว
"ข้าจะหาตระกูลหรวนได้จากที่ไหน" ซูหยางถามทหารที่ทางเข้าก่อนจะเข้าเมือง
“ตระกูลหรวน ตอนนี้พวกเขากำลังออกไปนอกเมืองเพื่อเข้าร่วมการชุมนุมประจำปีกับตระกูลอื่นๆอีกสองสามตระกูล” ผู้คุมกล่าว
“เจ้ามีธุระอะไรกับตระกูลหรวนรึ ข้าอาจช่วยได้ขึ้นอยู่กับความเร่งด่วน” ยามอีกคนที่อยู่ในตระกูลหรวนกล่าว
"ข้ามาที่นี่เพื่อพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับน้ำค้างแห่งชีวิต" ซูหยางกล่าว
ซื้อข้าวให้ผู้แปลสักจานที่ mynovel.co หรือ www.thai-novel.com นะคะ
“น้ำค้างแห่งชีวิต”
พวกยามมองหน้ากันก่อนที่จะหัวเราะออกมา
“ฮ่าฮ่าฮ่า อย่าบอกนะว่าเจ้ามาที่นี่เพื่อดื่มน้ำค้างแห่งชีวิตของพวกเขาด้วยงั้นรึ” ยามถามเขา
“อย่าแม้แต่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยว เจ้าหนุ่ม ตระกูลหรวนจะมิมอบให้ใครมิว่าเจ้าจะเสนออะไรให้ก็ตาม”
ซูหยางเลิกคิ้วและพูดว่า "หมายความว่าพวกเขายังมีน้ำค้างแห่งชีวิตอยู่อีกงั้นรึ นี่เป็นเรื่องดีที่ได้รู้"
“แน่นอน น้ำค้างแห่งชีวิตเป็นสมบัติที่หายากเหลือเกิน กล่าวกันว่ามีความสามารถในการทำให้ฟื้นคืนชีพได้แม้กระทั่งคนตาย อะไรจะมีค่ามากกว่าชีวิตของคนคนหนึ่ง”
"ฟื้นคืนชีพคนตายงั้นรึ ไอ้งี่เง่าคนไหนที่ปล่อยข่าวลือแบบนี้ออกมา" ซูหยางส่ายหน้า "สมบัติอาจหายาก แต่ก็มิได้ทรงพลังหรือมีประโยชน์อะไรขนาดนั้น"
"เอาหละ ข้าจะหาตระกูลหรวนตอนนี้อยู่ที่ไหน" ซูหยางถาม
“เจ้ามิได้ยินที่ข้าพูดงั้นรึ ตระกูลหรวนจะไม่แลกเปลี่ยนซื้อขายน้ำค้างแห่งชีวิตเพื่อสิ่งใดทั้งสิ้น โดยพื้นฐานแล้ว เจ้ากำลังเสียเวลาของเจ้าอยู่” ทหารยามกล่าว
"ไม่เป็นไร ข้ามิมีอะไรทำอยู่แล้ว" ซูหยางยักไหล่
ทหารยามถอนหายใจและพูดว่า "เจ้าสามารถหาพวกเขาได้ที่เมืองอู๋ซีกับตระกูลเกาและตระกูลชั้นนำอื่นๆ อีกมากมาย พวกเขาอยู่ทางเหนือเพียงไม่กี่พันกิโลเมตร อย่าหาว่าข้ามิได้เตือนเจ้า"
“ขอบคุณมาก” ซูหยางกล่าวกับยามก่อนจะบินออกไป รู้สึกโชคดีมากที่ยังมีน้ำค้างแห่งชีวิตอยู่ในโลกนี้
ไม่นานซูหยางก็มาถึงเมืองเล็กๆ
"ที่นี่คือเมืองอู๋ซีใช่หรือไม่" ซูหยางถามทหารยามที่นั่น
“ใช่ เจ้ามีธุระอะไรที่นี่”
“ข้ากำลังหาตระกูลเกา ดูเหมือนว่าตระกูลหรวนก็อยู่กับพวกเขาด้วย”
“ตระกูลเกาและหรวนงั้นรึ พวกเขาควรจะอยู่ที่ศาลบรรพบุรุษตอนนี้” ทหารยามกล่าว
