ตอนที่ 828 เธอเป็นเด็กที่น่ารัก

“ผู้อาวุโสเฉียว ผมมีอีกเรื่องหนึ่ง ผมสงสัยว่าคุณคิดยังไง”

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง กงเซลีหยิบกาน้ำชาที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมา เทน้ำชาใหกับตัวเอง เมื่อเหลือบไปเห็นว่าถ้วยชาของเฉียวหรุ่ยว่างเปล่า เขาจึงเทให้กับอีกฝ่าย

เฉียวหลุ่ยถือถ้วยน้ำชาของเขาทันทีและพูดว่า “คุณชายกง เชิญพูดมาได้เลยครับ ตราบเท่าที่ผมทำได้ ผมต้องทำให้คุณอย่างแน่นอน”

“ดี”

กงเซลีหมุนถ้วยชาขนาดเล็กระหว่างนิ้วของเขาไปมา บริเวณรอบ ๆ อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมจาง ๆ ของชา เขาหรี่ตาและพูดอย่างสบาย ๆ ว่า

“ผู้อาวุโสเฉียวพอจะบอกผมเกี่ยวกับลูกสาวคุณ ตอนที่เธอยังเด็กได้หรือเปล่าครับ”

“ผมอยากรู้จักเธอให้มากกว่านี้”

เมื่อเห็นท่าทางเปลี่ยนไปของเฉียวหรุ่ย กงเซลียิ้ม

“อย่ากังวลไปเลยครับ ผมไม่มีอะไรแอบแฝงกับเธอหรอก ถ้ามีอะไรจริง ๆ แล้วล่ะก็ ผมคงไล่ตามเธออย่างจริงจังและยกย่องเธอไปแล้วล่ะ ผมไม่มีทางทำอะไรปิดบังหรือดูถูกเธอด้วยเงินหรอกครับ”

“สำหรับผม เธอเป็นผู้หญิงที่ควรกับผม”

เฉียวหรุ่ยกำลังคิดหนัก

แต่หลังจากได้ยินสิ่งที่กงเซลีพูด เขาก็เลิกกังวลทันที

เมื่อคิดถึงสถานะของกงเซลีแล้ว เขาก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรมากมายให้เขาฟัง

หากเขาทำได้ แสดงว่าเขาให้เกียรติลูกสาวของเขาพอสมควร

เขาก้มศีรษะลงและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดอย่างนุ่มนวลว่า

“เมียนเมียนเป็นเด็กที่เชื่อฟังและฉลาดตั้งแต่เด็ก เธอไม่ทำให้ผมต้องเป็นห่วงเลย เธอเป็นเด็กที่ใจดีและน่ารัก เธอชอบช่วยเหลือแมวและสุนัขจรจัด เราเคยมีสุนัขชื่อต้าฮวงอยู่ตัวหนึ่ง เธอเก็บมันมาจากข้างถนน”

กงเซลีฟังอย่างตั้งใจ

ขณะที่เขาฟัง เขารู้สึกว่าเขาเข้าใจเฉียวเมียนเมียนผิดมาโดยตลอด

ก่อนหน้านี้ เขาลำเอียงกับเธอ เพราะเซินโย่ว

เขารู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงเจ้าเล่ห์

มากเสียจนทุกครั้งที่เขาเห็นเธอ ทัศนคติของเขาที่มีต่อเธอนั้นไม่เป็นมิตรอย่างมาก

เขาเคยพยายามเข้าใจเธอเสียเมื่อไหร่ล่ะ?

ถ้าไม่ใช่เพราะเซินโย่ว เขาคงไม่เกลียดเธอ

เธอดูไม่เหมือนผู้หญิงที่น่ารังเกียจ

เฉียวหรุ่ยพูดต่อ และกงเซลีก็ยังฟังเขาอย่างตั้งใจ

เขาไม่รู้สึกใจร้อนเลยแม้แต่น้อย ตลอดระยะเวลาที่ฟังอีกฝ่ายเล่า

นอกจากนี้ยังรู้สนุกกับมันเสียด้วยซ้ำ

จากนั้นเขาก็คิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารัก

ใจดีและยอดเยี่ยม

ไม่แน่แปลกใจที่เธอกระโดดลงไปในสระเพื่อช่วยเขาในคืนนั้น

เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่ใจดีอยู่เสมอ

เธอรักสัตว์ นับประสาอะไรกับคนเล่า

แต่จริง ๆ แล้ว เขาได้พลาดโอกาสที่จะได้รู้จักกับผู้หญิงที่น่ารักและสวยอย่างนี้มานานกว่า 10 ปี

ที่จริงเขา....เพิ่งรู้เอาตอนนี้เองว่าเธอคือคนเดียวกับคนที่ช่วยเขาในคืนนั้น

เขาอารมณ์เสียและผิดหวัง

ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่าเขารู้ความจริงเมื่อสายเกินไป

หาก..เขารู้เรื่องนี้เร็วกว่านี้อีกสักปี ผลลัพธ์ก็จะแตกต่างออกไป

หากเขารู้จักเธอเมื่อปีก่อน ถ้าเขารู้จักเธอก่อนเหมาเยซื่อ เขาคงไม่ให้โอกาสเธอได้แต่งงานกับผู้ชายคนอื่น

หากคนที่เธอแต่งงานด้วยไม่ใช่เหมาเยซื่อ เขาคงสามารถแย่งเธอกลับมาได้