223-224
3/10
Ep.223
“เจ้าหนู ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าตาแก่ผู้นี้หยาบคาย!” ชายชราหงอกขาวเปลี่ยนความคิด เริ่มหันมาขมขู่แทน
เมื่อไม่ทราบความแข็งแกร่งที่ชัดเจนของซูเฉิน เขาเลยตัดสินใจขู่ก่อนแล้วค่อยลงมือทีหลัง
“ก่อนหน้านี้ก็มีคนขู่ฉันหลายคนเหมือนกัน แต่ทั้งหมดล้วนถูกฆ่า ไม่มีใครรอดไปได้ซักราย” ซูเฉินเบ้ปากเล็กน้อย แสยะยิ้มแดกดัน
ชายชราหงอกขาวเป็นปรมาจารย์พลังจิตเลเวล 3 ในสายตาคนอื่น นี่คือยอดฝีมือชั้นหนึ่งอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่ในสายตาของซูเฉิน แค่นี้ยังไม่พอ
หากไม่ใช่เพราะเขาต้องการสืบทราบที่มาของพืชปีศาจให้แน่ชัดจากปากชายชรา ซูเฉินคงฆ่าอีกฝ่ายไปแล้ว
“ในเมื่อไม่รู้จักชั่วดี งั้นก็ไปลงนรกซะ!”
ชายชราหงอกขาวเผยสีหน้าดุร้าย คว้ากริชสีดำไว้ในมือ พุ่งเข้าแทงซูเฉิน
“นี่เขาก็เป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 1 ด้วย?” ซูเฉินอุทานเบาๆ
ดูจากความเร็วของคู่ต่อสู้ น่าจะเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 1 ไม่ผิดแน่ๆ
เรื่องนี้เหนือความคาดหมายของเขาเล็กน้อย
เพราะอาศัยแค่การเป็นปรมาจารย์พลังจิตเลเวล 3 ก็ต้องใช้เวลาฝึกฝนมากแล้ว เวลาส่วนใหญ่สมควรจมอยู่กับการฝึกตนทางจิตวิญญาณ ดังนั้นไม่น่าจะแบ่งเวลาไปฝึกฝนร่างกายได้
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ สามารถอธิบายได้เพียงแค่ว่า พรสวรรค์ของชายชราหงอกขาวสูงส่งกว่าทุกคนที่เขาเคยเจอ จัดอยู่ในกล่มอัจฉริยะอย่างแท้จริง
อย่างไรก็ตาม หากต้องการทำร้ายซูเฉิน ด้วยความแข็งแกร่งแค่นี้ยังน้อยไป
ซูเฉินปาดจมูก ไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย เฝ้ารอให้อีกฝ่ายจ้วงคมกริชเข้ามาอย่างสงบ
เมื่อเห็นว่าซูเฉินไม่หลบเลี่ยง ชายชราหงอกขาวก็คิดว่าซูเฉินคงหวาดกลัวจนกลายเป็นโง่งม เขาดีใจมาก ปรากฏรอยยิ้มโหดเหี้ยมแห่งชัยชนะขึ้นบนมุมปากเขา
“ตาย!”
ชายชราหงอกขาวพุ่งเข้ามาใกล้ เล็งปลายแหลมแทงลงที่หัวของซูเฉิน
ได้ยินเพียงเสียง กริ๊ก
ภาพที่คิดว่าซูเฉินน่าจะถูกเจาะหัวกลับไม่ปรากฏขึ้น แต่กริชในมือชายชรากลับหักเป็นสองท่อนแทน แม้แต่มือที่ใช้กุมมันก็ยังเนื้อเหวอะเป็นแผล เลือดไหลเป็นสาย
“เป็นไปได้อย่างไร? ทำไมร่างกายของแกถึงได้แข็งขนาดนี้?”
ชายชราหงอกขาวชักฝีเท้าถอยไปหลายก้าว มองมายังซูเฉินด้วยความหวาดกลัวและสับสน สายตาเวลานี้ราวกับเขาเพิ่งเห็นผี
แม้กำลังรบในด้านผู้วิวัฒนาการของเขาจะอยู่แค่เลเวล 1 เท่านั้น แต่ต่อให้ศัตรูเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 หากปล่อยให้เขาโจมตีโดยไม่หลบเลี่ยง อย่างน้อยก็น่าจะได้รับบาดเจ็บบ้าง
ในทางกลับกัน ซูเฉินกลับไม่ได้รับบาดเจ็บเลย ไม่ต้องกล่าวถึงเป็นเขาซะเองที่ได้รับบาดเจ็บที่มือ
ไม่น่าเชื่อ!
ชายชราบังเกิดความคิดขึ้นมา ว่าซูเฉินใช่เป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 5 หรือไม่?
ซูเฉินครอบครอง [กายาเทพอสูรนิรันดร์] กล่าวได้ว่าคงกระพันในเลเวลเดียวกัน
หากอยู่ในเลเวลเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นการโจมตีทางกายภาพ , เวทมนต์ , พลังจิต หรือพิษ ก็ล้วนถูกสลายอานุภาพไป
ยิ่งไปกว่านั้น ระดับการฝึกฝนของชายชรายังน้อยกว่าซูเฉิน นับประสาอะไรกับการที่จะสามารถทำให้เขาได้รับบาดเจ็บได้
‘ช่างเป็นร่างกายที่แข็งแกร่งจริงๆ! เกรงว่าแม้แต่ผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 ก็ยังไม่อาจครอบครองกายเนื้อที่แข็งแกร่งเท่าเขาได้!’
เมื่อพืชโลหิตเห็นฉากนี้ มันก็ตกใจจนอ้าปากค้างถึงใบหู
สายตาที่จับจ้องมายังซูเฉิน เต็มไปด้วยความยำเกรง
“ไอ้แก่ บอกข้อมูลและประโยชน์ของผลพืชปีศาจต้นนั้นมาซะดีๆ ไม่อย่างนั้นฉันจะลงมือจริงๆแล้วนะ” ซูเฉินปาดจมูกเขา กล่าวด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ
ผลที่เกิดจากพืชปีศาจ มันแผ่กลิ่นอายแห่งชีวิตอันหนาแน่นออกมา ย่อมไม่ใช่ของธรรมดาอย่างแน่นอน ฉะนั้นเขาต้องรู้ให้ได้
ได้ยินแบบนั้น ใบหน้าของชายชราหงอกขาวกลายเป็นมืดมน คล้ายตัดสินใจได้แล้ว เขากัดฟันและกล่าวว่า “ฉันจะยอมบอกแกก็ได้ แต่ฉันต้องได้ผลไม้พวกนี้ไปครึ่งหนึ่ง”
“คิดต่อรอง? ดูเหมือนแกยังไม่รู้ว่าสถานะตอนนี้ของตัวเองเป็นยังไง” ซูเฉินแค่นเสียงเย็นชา ก้าวออกไปข้างหน้า รังสีฆ่าฟันอันบ้าคลั่งปะทุโหม กดดันชายชราหงอกขาวจนหายใจไม่ออก
จากนั้น ภายใต้สายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวของชายชรา
ซูเฉินเข้าถึงตัวอีกฝ่าย คว้าแขนข้างหนึ่งขึ้นมา และกำมันอย่างแรง
เป๊าะ!
เสียงกระดูกหักกังวานก้องไปทั้งห้อง
4/10
Ep.224
“อ๊าาาาาา!!”
ชายชราหงอกขาวกรีดร้องทรมาน ใบหน้าของเขากลายเป็นบิดเบี้ยว
พืชปีศาจที่อยู่ข้างๆ ยังสั่นสะท้านด้วยความกลัว ตื่นตกใจจนเผลอร้องว่า “นี่มันพลังของผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 !”
เมื่อย้อนนึกว่าซูเฉินยังเด็ก แต่สามารถเป็นได้ถึงสองอาชีพหลัก ควบคู่ไปกับทั้งสองอาชีพที่มีเลเวล 3 ก็ทำให้มันตกใจสุดขีด
ซูเฉินได้ยินเสียง กวาดมองไปทางพืชปีศาจ กล่าวเสียงเรียบว่า “ที่แท้แกก็พูดได้? งั้นบอกมาซะดีๆว่าแกมาจากที่ไหน”
ภาษาของพืชปีศาจแตกต่างจากภาษามนุษย์ หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นอาจไม่เข้าใจ
แต่ซูเฉินปลดล็อค [หมื่นภาษาและคำศัพท์] ดังนั้นเชี่ยวชาญทุกภาษาในหมื่นโลกา
และภาษาของพืชปีศาจ แน่นอนว่าสามารถเข้าใจได้เช่นกัน
“ผู้อาวุโส นี่ท่านสามารถพูดภาษาพืชปีศาจของพวกเราได้?” พืชปีศาจเบิกตากว้าง เอ่ยปากถามด้วยความประหลาดใจ
ชายหนุ่มตรงหน้าเขาไม่เพียงทรงพลังชนิดหาที่ใดเปรียบ แต่ยังมีความสามารถทางด้านภาษา รู้คำที่ใช้สื่อสารของพืชปีศาจ นี่มันน่าเหลือเชื่อมาก
“ฉันถามว่าแกรู้รึเปล่าว่าตัวเองมาจากที่ไหน ไม่ต้องพล่ามไร้สาระ!” ซูเฉินทำสีหน้าเคร่งขรึม น้ำเสียงเย็นชาลงเล็กน้อย
หากพืชปีศาจรู้ว่ามันมาจากที่ไหน ชายชราหงอกขาวก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป
ตรงกันข้าม หากมันเป็นเหมือนกับพืชโลหิตที่เขาเจอครั้งก่อน ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย คงต้องหันไปงัดปากชายชราอีกที
พืชปีศาจผงะไป ได้สติรีบตอบ “ผู้อาวุโส ฉันรู้”
หัวใจของซูเฉินเต้นแรง เหลือบมองชายชราบนพื้น เหยียดมือและยิงใบมีดสายลมใส่ทันที สังหารอย่างฉับไว ตายๆไปทั้งอย่างนั้น
เมื่อเห็นฉากนี้ พืชปีศาจกลายเป็นเหม่อลอย
สถานการณ์นี่มันอะไรกัน?
เป็นไปได้ไหมว่าดวงตาของฉันฝ้าฟางจนเห็นภาพหลอน?
ทำไมเขาถึงยังโจมตีด้วยเวทมนต์ได้อีก?
โอ้สวรรค์!
ที่แท้เขาเป็นผู้ฝึกตนทุกอาชีพ!
แม้จะมีชีวิตอยู่มานานจนจำไม่ได้ พืชปีศาจก็ยังไม่เคยเห็นผู้ฝึกตนทุกอาชีพมาก่อน
นอกจากนี้ ซูเฉินดูยังไงก็อายุน้อยกว่า 20 ปี! เขาเป็นผู้ฝึกตนทุกอาชีพที่อายุน้อยกว่า 20 ปี!
แถมทุกอาชีพยังไปถึงเลเวล 3!!
นี่มิใช่แค่อัจฉริยะอีกแล้ว ต่อให้ใช้คำว่า ‘สัตว์ประหลาด’ ก็ยังไม่เพียพอที่จะอธิบาย
พืชปีศาจมองซูเฉินด้วยความว่างเปล่า หัวใจของมันสะท้อนขึ้นๆลงๆ เป็นเวลานานก็ยังไม่สามารถสงบลงได้
“ช่วยบอกที่มาของแกหน่อยจะได้ไหม” ซูเฉินเดินไปใกล้พืชปีศาจ เอ่ยถามเสียงต่ำ
พืชปีศาจได้สติกลับมา ตอบอย่างกล้าๆกลัวๆว่า “เรียนผู้อาวุโส ปีศาจน้อยมีสายพันธุ์พืชปีศาจ เรียกกันว่าต้นผลอายุวัฒนะ”
“ต้นผลอายุวัฒนะ? อย่าบอกนะว่า ..” ซูเฉินยิ่งได้ยินชื่อก็ยิ่งอยากรู้
“ผลไม้ของฉันคือผลอายุวัฒนะ มันสามารถช่วยเพิ่มอายุขัยหลังรับประทานได้ ผลไม้ที่สุกแล้ว แต่ละลูกสามารถเพิ่มอายุขัยได้ถึง 10 ปี และสรรพคุณนี้สามารถซ้อนทับกันได้ไม่จำกัด” พืชปีศาจอธิบาย
ได้ยินแบบนั้น ดวงตาของซูเฉินเป็นประกาย กระทั่งหัวใจยังเต้นแรง
ตอนแรก เขาก็รู้อยู่หรอกว่าพืชปีศาจต้นนี้ไม่ธรรมดา แต่เขาไม่คาดหวังเลยว่าจะถึงขั้นนี้
เพราะการเพิ่มอายุขัยคืออะไร?
เป็นที่ทราบกันดี ว่าในโลกนี้ นอกเหนือจากซอมบี้แล้ว ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ , สัตว์กลายพันธุ์ หรือเผ่าพันธุ์อื่นๆ ก็ล้วนมีขีดจำกัดทางอายุขัย
กระทั่งผู้ฝึกตนที่ทรงพลังก็ยังไม่อาจหลีกลี้ความตายจากกาลเวลาได้ สุดท้ายก็ถูกดินกลบฝังกลายเป็นปุ๋ย
อย่างไรก็ตาม การรับประทานผลอายุวัฒนะ เพียงผลเดียว กลับสามารถเพิ่มอายุขัยได้เป็น 10 ปี อีกทั้งผลลัพธ์นี้ยังซ้อนทับกันได้ไม่จำกัด
นี่ไม่ได้หมายความว่า ตราบใดที่ครอบครองต้นผลอายุวัฒนะ เจ้าของๆมันจะสามารถอยู่ได้ตลอดไป มีชีวิตอยู่ยงแข่งกับตะวันและจันทราหรอกหรือ?
ซูเฉินสูดหายใจลึก สงบสติอารมณ์ลงเล็กน้อย แล้วเอ่ยถามอีกครั้งว่า “ในช่วงชีวิตของแก แกสามารถออกผลได้กี่ครั้ง? แล้วระยะเวลาสุกงอมของผลไม้นานเท่าไหร่?”
ทั้งสองประเด็นนี้มีความสำคัญมาก
เพราะหากต้นไม้ผลอายุยืนสามารถออกผลได้เพียงครั้งเดียวในชีวิต หรือใช้เวลานาน ประโยชน์ของมันจะลดลงมาก