บทที่ 13 ปิดกั้นอาคาร!
บทที่ 13 ปิดกั้นอาคาร!
“แครง! แครง!” ขณะที่พวกเขากำลังปรึกษากันสัตว์ประหลาดกลายพันธุ์ก็พุ่งกระแทกเข้าไปในกรงเหล็กอย่างแรง
มันจับราวเหล็กด้วยอุ้งเท้าหน้าและพยายามจะหักมัน อันที่จริงแท่งเหล็กนั้นเริ่มค่อยๆเสียรูปไปอย่างช้าๆ
เมื่อเห็นฉากนี้หลายคนต่างก็ตกใจสัตว์ประหลาดตัวนี้มีพลังขนาดนี้แล้ว!
“มันจะออกมาได้ไหม?” หวู่รุ่ยตื่นตระหนก
“ป้องกันอย่าให้มันทำลายกรง!” ตงเฉินตะโกน "ที่นี่คือโรงเรียนถ้าสัตว์ประหลาดหลุดออกมามันจะออกไปทำร้ายนักเรียนด้านนอก"
"ปล่อยให้ผมจัดการ" เหอซิงโจวเปิดกล่องออกมาก่อนจะโยนปลาตัวใหญ่เข้าไป เขาอธิบาย "มียากล่อมประสาทอยู่ในกระเพาะของปลาดังนั้นอาจจะทำให้มันสงบลงไปอีกซักระยะ"
ทันทีที่ปลาถูกโยนลงเข้าไปสัตว์ประหลาดกลายพันธุ์ก็กัดและกลืนมันลงไปทันที ไม่นานยากล่อมประสาทก็ออกฤิทธิ์และทำให้มันสงบเสงี่ยมลง
หวู่รุ่ยคลุมผ้าสีดำบนกรงอีกครั้งเพื่อให้สัตว์ประหลาดกลายพันธุ์สงบลงอย่างสมบูรณ์
“เราต้องโทรแจ้งตำรวจ! โทรแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้!” จางโบหยางร้อนรน "ไม่ว่ายาจะมีประสิทธิภาพมากแค่ไหนก็ตามมอนสเตอร์ตัวนี้ต้องไม่อยู่ที่นี่ เราต้องให้กรมตำรวจเป็นผู้ควบคุมมันเท่านั้น!"
“ใช่ โทรแจ้งตำรวจเถอะ” ตงเฉินสูดหายใจเข้าลึกๆและพูดต่อ “ดังนั้นเหล่าจางคุณไปตามรปภมาและโทรแจ้งตำรวจให้มาที่นี้”
“ฉันจะติดต่อศาสตราจารย์ภาควิชาชีววิทยาของโรงเรียนและให้พวกเขามาตรวจสอบสถานการณ์”
“นอกจากนี้เรื่องนี้ต้องถูกเก็บเป็นความลับเอาไว้เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความตื่นตระหนกในหมู่นักเรียน!”
“แต่เรามีนักเรียนอยู่ที่นี้ด้วย ที่นี่มันอันตรายพวกควรออกไปรอข้างนอกก่อนแต่อย่าออกไปจากอาคารนี้และรอการจัดเตรียมโดยเฉพาะ!”
“เอาล่ะพวกเราควรจะออกไปรอที่ด้านนอกโดยไม่พูดอะไรกับคนอื่นๆ” เหอซิงโจวกล่าว
ทั้งสองลงมือทันทีจางโบเหยียนไปที่หน่วยงานรักษาความปลอดภัยของมหาลัยและติดต่อกรมตำรวจ ส่วนตงเฉินเดินทางไปรายงานเหตุการณ์ดังกล่าวกับผู้อำนวยการมหาลัย
เหอซิงโจวส่งข้อความถึงกลุ่มเพื่อนร่วมห้องของเขาด้วยว่า "พี่น้องพวกนายไม่ต้องรอฉันสำหรับอาหารเย็น นอกจากนี้ โปรดอย่าเข้าใกล้อาคารห้องปฏิบัติการชีวภาพและอย่ามาที่นี้เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาที่ไม่จำเป็น"
หวางเจียห่าว "???"
เฝิงเต๋า "เหล่าเหอนายมีนัดกับใคร!"
จางหยาง "เกิดอะไรขึ้นที่อาคารห้องปฏิบัติการชีวภาพ?"
เหอซิงโจวไม่มีเวลาตอบกลับพวกเขา เพราะยังมีอีกหลายสิ้งที่เขาต้องทำ
มาตรการรักษาความปลอดภัยของโรงเรียนมีสามารถเพียงแค่ป้องกันไม่ให้มอนสเตอร์หลบหนี แต่ในท้ายที่สุดเมื่ออาจารย์จากแผนกชีววิทยาได้เห็นมันพร้อมกับอ่านแบบจำลองวิวัฒนาการของยีนเซิร์กของเหอซิงโจว เขาก็รีบรายงานเรื่องนี้ไปยังสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติในทันที
ในเวลาไม่ถึงสิบนาทีกลุ่มรปภก็รีบเข้ามา
มีเสียงประกาศดังขึ้นที่สถานีโทรทัศน์ของโรงเรียน "นักศึกษาทุกคนโปรดทราบขณะนี้อาคารปฏิบัติการทางชีวภาพอยู่ในระหว่างการบำรุงรักษาอุปกรณ์ อาจาร์ยผู้สอนและนักเรียนทุกคนที่อยู่ใกล้กับอาคารแห่งนี้โปรดออกจากสถานโดยเร็ว"
“ประกาศจากอาคารปฏิบัติการชีววิทยา...อาจาร์ยผู้สอนและนักเรียนทุกคนที่อยู่ใกล้กับอาคารแห่งนี้โปรดออกจากสถานโดยเร็ว”
มีครูและนักเรียนจำนวนมากในอาคารห้องปฏิบัติการชีวภาพที่กำลังทดลองหรือแม้กระทั้งเรียนอยู่ พวกเขาทั้งหมดงุนงงเมื่อได้ยินประกาศนี้
“พวกเขามีการปรับปรุงอุปกรณ์แต่เหตุใดทำไมเไม่แจ้งล่วงหน้า”
"น่ารำคาญชะมัดการทดลองของฉันทำเสร็จไปครึ่งนึงแล้ว!"
"นักเรียนพวกเราควรออกจากที่นี่" ครูผู้สอนยังได้รับแจ้งมาจากทางมหาลัยโดยตรงและขอให้พานักเรียนออกไปในทันที
รปภ.ยังได้รับคำสั่งจากสำนักงานกิจการโรงเรียนให้ปิดล้อมอาคารปฏิบัติการชีวภาพด้วยเทปเตือนภัย และห้ามไม่ให้คนที่ไม่ได้รับอณุญาตเข้าออก
นักเรียนที่ผ่านไปมาต่างเริ่มพูดคุยกันอย่างสงสัย "นี่มันอะไรกันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น?
“ไม่รู้สิฉันกำลังทำได้ดีในการทดลองแต่กลับถูกรปภ.ไล่ออกมา!”
“เกิดอะไรขึ้น? มีใครบางคนกระโดดลงจากตึกหรือเปล่า?”
“ฉันไม่รู้เลยมีอะไรเกิดขึ้นข้างในหรือเปล่า”
“มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆใครจะไปรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น” มีคนถ่ายรูปด้วยมือถือ
“อาคารปฏิบัติการชีวภาพ? ก่อนหน้านี้ในฟอรัมบอกว่ามีคนกำลังทำการทดลองทางชีวเคมีในนั้นไม่ใช่หรือ” นักเรียนคนหนึ่งพูดว่า "ดูเหมือนว่าเขาจะมีชื่อว่าเหอซิงโจว"
“เหอซิงโจว? เป็นเขาคนนั้นเหรอ?” มีคนชี้ไปที่มุมหนึ่งของอาคารและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนกำลังคุยกับเหอซิงโจว
“ใช่แล้วเป็นเขา! เรื่องที่คนพูดกันในกระดานข่าวเป็นความจริงเหรอ?” นักศึกษาคนหนึ่งถามด้วยความประหลาดใจ
"ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาก็กล้ามากมันฟังดูไร้สาระเกินไป!" ทุกคนไม่เชื่อ
นักเรียนต่างก็สงสัยในห้องทำงานของอาจารย์ใหญ่อาจารย์ใหญ่หลิวหยวนก็ประหลาดใจเช่นกัน "พวกคุณพูดอะไรมีสัตว์ประหลาดในห้องทดลองมันเป็นสัตว์ประหลาดกลายพันธุ์!?"
“พี่ตงไม่ได้ล้อผมเล่นใช่ไหม”
ตงเฉินพูดอย่างกังวลว่า “ฉันไม่มีอารมณ์จะล้อเล่นฉันเห็นมันพร้อมกับจางโบเหยียนด้วยตาของฉันเอง! สัตว์ประหลาดยังมีส่วนเกี่ยวข้องกับไวรัสทางพันธุกรรมและมันอาจเป็นอันตรายต่อความมั่นคงของชาติ!”
“เราต้องใช้มาตรการที่เข้มงวดในทันทีไม่เช่นนั้นจะสายเกินไป! ฉันโทรแจ้งตำรวจแล้วขอให้รปภ.อพยพกลุ่มนักเรียนออก!”
การแสดงออกของเขาดูจริงจังมากไม่เหมือนกับการแสร้งทำเลย
หลิวหยวนยืนขึ้นและพูดว่า "ถ้ามันเป็นจริงฉันจะออกไปดู!"
ตงเฉินเตือนอีกครั้ง “อาจารย์ใหญ่พวกเราไม่เป็นมืออาชีพและไม่สามารถจัดการเรื่องที่ใหญ่เช่นนี้ได้ พวกเราต้องโทรหาผู้เชี่ยวชาญด้านชีววิทยาจากภาควิชาชีววิทยาทันที!”
“ตกลงงั้นก็โทรไป!”หลิวหยวนได้ติดต่อซ่งจิ่งหงคณบดีภาควิชาชีววิทยาและเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านชีววิทยาที่มีชื่อเสียงและยังเป็นนักวิชาการจากสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งชาติ
“อะไรนะสัตว์ประหลาดกลายพันธุ์ปรากฏตัวในห้องทดลองทางชีววิทยา?” ซ่งจิ่งหงไม่ได้อยู่ในโรงเรียนในเวลานี้เขากำลังทำงานอยู่ในสถาบันวิจัยทางวิทยาศาสตร์แห่งชาติ เขาดูสับสนเล็กน้อยเมื่อได้รับการติดต่อจากอาจารย์ใหญ่หลิวหยวน
“ทำไมถึงมีสัตว์ประหลาดอยู่ในอาคารปฏิบัติการฉันจำได้ว่ามีทีมวิจัยของนักศึกษากลุ่มหนึ่งที่กำลังศึกษาสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ ฉันคิดว่ามันดูปกติดีในครั้งล่าสุดที่ฉันพานักเรียนไปศึกษา”
“ฉันก็ยังไม่ได้ตรวจดูเช่นกันแต่ตงเฉินบอกว่าคุณต้องไปที่นั่นเดียวนี้! และเขายังบอกด้วยว่าเรื่องนี้ยังเกี่ยวข้องกับความมั่นคงของชาติ!” หลิวหยวนพูดเสียงดัง
เมื่อได้ยินว่าเรื่องดังกล่าวอาจใหญ่เกินกว่าที่คิดซ่งจิ่งหงจึงตอบรับทันที “ตกลงฉันรับไปที่นั่นเดียวนี้”
“เสี่ยวหลิวขึ้นรถเราต้องรีบกลับไปที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีปักกิ่ง!” เขาสั่งเลขาของเขาทันที
ในเวลานี้กรมตำรวจใกล้เคียงก็ได้รับรายงานจากทางมหาลัยเช่นกัน
“มีสัตว์ประหลาดปรากฏตัวในโรงเรียนของคุณเหรอ?” เจ้าหน้างุนงงในครั้งแรก "ในโรงเรียนจะมีสัตว์ประหลาดได้ยังไงพวกคุณอาจเห็นไม่ชัดบางทีมันอาจเป็นหมูป่าได้ไหม?"
พื้นที่ในมหาลัยกว้างมากมันยังมีเนินเขาและป่าเล็กๆหมูป่าเคยปรากฏตัวมาก่อนเช่นกัน
"ไม่ใช่มันคือสัตว์เดรัจฉาน สัตว์เป็นกินคน! สัญญาณโทรศัพท์ไม่ชัดเจนเพราะตอนนี้ฉันอยู่ในห้องปฏิบัติการ สิ่งนี้อาจเป็นอันตรายต่อนักเรียนได้ทุกเมื่อ! คุณโปรดแจ้งและส่งคนมาควบคุมที่นี้ทันที!" ตำรวจกลุ่มแรกที่มาถึงสถานที่รายงาน
โอเปอเรเตอร์ที่เป็นผู้รับสายตอบรับ "เข้าใจแล้วเราจะส่งคนไปทันที!"
เขาไม่เพียงแค่ติดต่อขอกำลังเสริมจากตำรวจเท่านั้น แต่ยังติดต่อกับหน่วยงานจากสำนักป่าไม้อีกด้วย เนื่องจากพวกเขาเป็นมืออาชีพในการจัดการกับสัตว์ร้ายพวกเขาสมควรจัดการเรื่องนี้ได้
ในเวลาไม่ถึงสิบนาทีขบวนรถตำรวจก็ขับเข้ามาในมหาวิทยาลัย
เจ้าหน้าที่ตำรวจกลุ่มหนึ่งติดตั้งปืนพกขณะมาถึงที่เกิดเหตุและถามประชาชนเกี่ยวกับสถานการณ์
เหอซิงโจวกล่าวกับจางโบเหยียนอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นอาวุธปืนของตำรวจ “ศาสตราจารย์อย่าปล่อยให้พวกเขาฆ่ามันเด็ดขาด! นี่เป็นหลักฐานตัวอย่างทางชีววิทยาที่สำคัญ! พวกเรายังจะต้องศึกษามันเพิ่มเติมในอนาคต!”
จางโบเหยียนพยักหน้าและรีบเดินออกไป "ใช่ เราปล่อยให้พวกเขาฆ่ามอนสเตอร์ไม่ได้จริงๆฉันจะรีบไปเตือนพวกเขาเดี๋ยวนี้"
เขาไปหาผู้หมวดของกองกำลังตำรวจทันทีและบอกกล่าวพวกเขา "สหายฉันเป็นผู้ที่ติดต่อเรียกพวกคุณมา ฉันเป็นศาสตราจารย์จากภาควิชาฟิสิกส์ของมหาวิทยาลัยแห่งนี้และฉันจะอธิบายสถานการณ์ให้คุณฟัง"
ตำรวจชะงักก่อนจะจึงรีบถามว่า "สวัสดีศาสตราจารย์ มันเกิดอะไรขึ้นที่นี่ แล้วสัตว์ร้ายที่คุณพูดถึงนั้นอยู่ที่ไหน"
