Chapter 35: ข้อมูล
“เจ้าแข็งแกร่งที่สุดในเจ็ดปราชญ์จริงๆ ไว้เจอกันใหม่ครับ!” ซิลเวอร์ถอยไปสองสามก้าว หันหลังกลับและวิ่งออกไปจางติงเทียนกำลังจะส่งฟันไปข้างหลังเขา แต่หยุดลงเมื่อรู้ว่าเขากำลังหนีไปทางไป่เสวี่ยน้ำแข็งก่อตัวขึ้นสกันเขาไว้
เมื่อนักปราชญ์แห่งน้ำยื่นฝ่ามือของเธอออกเพื่อเผชิญหน้ากับเขา แต่เขากลับหัวเราะเยาะเย้ยในขณะที่ดาบผีเสื้อของเขาทุบน้ำแข็งอย่างง่ายดาย ปล่อยให้เธอทำอะไรไม่ถูกขณะที่มีดแทงตรงคอของเธอ เธอยอมตาย แต่มองดูเด็กหนุ่มหันหลังการโจมตีด้วยความประหลาดใจเมื่อฝ่ามือเต็มไปด้วยดวงดาวขวางทาง
หลู่หยินใช้เทคนิคการหมุนเพื่อจะปรากฏตัวต่อหน้าไป่เสวี่ย ในเวลาไม่นานการโจมตีซิลเวอร์ด้วยการโจมตีตอบโต้ที่ทำให้เขาต้องเปลี่ยนเป้าหมาย อากาศสั่นสะท้านเมื่อการโจมตีทั้งสองปะทะกัน
การระเบิดของดวงดาวทำให้ไป่เสวี่ยออกไปและทำให้พื้นดินแตกเป็นเสี่ยง ๆ คลื่นกระแทกกระจายไปทั่วทุกทิศทุกทางและเต็มไปด้วยฝุ่นในห้อง เมื่อถึงเวลาหลู่หยินยังคงอยู่ในสถานที่ แต่เยาวชนที่มีผมสีเงินหายไปจากสายตา ผ่านไปไม่ถึงสิบวินาทีจากอาการบาดเจ็บของจางติงเทียนจนถึงจุดนี้ ปล่อยให้ทหารที่ตามไป
"ท่านสบายดีหรือเปล่า?" หลู่หยินถามขณะที่เขาก้าวออกจากซากปรักหักพัง
ไป่เสวี่ยถูกสัมผัสแห่งความตายสั่นคลอน ใบมีดอันบอบบางได้ฉีกแนวป้องกันของเธอออกอย่างง่ายดายและต่อสู้กับเธอได้ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกกลัวตั้งแต่เข้ามาเป็นหนึ่งในเจ็ดปราชญ์ เธอใช้เวลาสักครู่ในการพยักหน้า “ขอบคุณ”
หลู่หยินหันไปมองจางติงเทียน"ท่านเจ็บ"
“ข้าจะไม่เป็นไร”ดาบแห่งปราชญ์ สัมผัสบาดแผลที่คอของเขา เลือดทำให้ทหารที่เพิ่งมาถึงตกตะลึง พวกเขาไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในเจ็ดปราชญ์ได้รับบาดเจ็บ แต่ตัวเขาเองก็สับสนมากขึ้นเมื่อเห็นลู่หยิน “เจ้ามาที่นี่ทำไม?”
หลู่หยินมองที่ฝ่ามือของเขา “ข้าอยากรู้ ข้าอยากรู้ว่าใครเป็นฆาตกร”
จางติงเทียนตอบว่า “เป็นคนที่เพิ่งจากไป”
“ข้ารู้” หลู่หยินตอบ เขามองไปที่คอที่ได้รับบาดเจ็บของจางติงเทียนและขมวดคิ้ว เขาได้เห็นกระบวนการโจมตีทั้งหมดของซิลเวอร์แล้ว และค่อนข้างประหลาดใจกับการรับรู้ของ ดาบแห่งปราชญ์ที่สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีนั้นในระยะใกล้โดยไม่ต้องใช้เทคนิคการต่อสู้ใดๆ เขาต้องยอมรับว่าเขาไม่สามารถทำได้ดีกว่าในสถานการณ์เดียวกัน
แต่สิ่งที่ทำให้เขาสนใจอย่างแท้จริงก็คือการที่ซิลเวอร์สามารถซ่อนตัวของเขาไว้ได้อย่างเรียบเนียน ในขณะที่นักเรียนส่วนใหญ่สามารถทำได้เพื่อหลีกเลี่ยงเครื่องสแกน จางติงเทียนเกือบจะปล่อยให้เขาเข้าไปใกล้พอที่จะฆ่าเขาในครั้งเดียว
“ทำไมเขาถึงพุ่งเป้ามาที่ท่าน” ไป่เสวี่ยถาม
จางติงเทียนตอบกลับ “ข้าไม่แน่ใจ ข้าไม่เคยพบเขามาก่อน ความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวที่นึกถึงคือเขาไม่ต้องการให้ซอมบี้ถูกฆ่า”
ความคิดเห็นนั้นกระทบหลู่หยินอย่างหนัก ความพยายามนี้พิสูจน์การคาดเดาครั้งก่อนของเขาว่าซิลเวอร์มีส่วนเกี่ยวข้องกับราชาซอมบี้อย่างใด นี่ยังหมายความว่าซิลเวอร์ไม่ได้สนใจภารกิจของการทดลองจริงๆ แต่กลับกังวลว่าจะต้องรักษาซอมบี้ให้รอด
เยาวชนเป็นปริศนาที่แท้จริง แม้ว่าจะมีการคาดเดาบางอย่าง แต่ก็มีหลายอย่างที่สามารถเรียนรู้ได้จากความพยายามลอบสังหารเพียงครั้งเดียว
“ส่งคำสั่งให้ฆ่าซอมบี้ต่อไปเป็นเวลา 24 ชั่วโมง” จางติงเทียนออกคำสั่งทันที เนื่องจากเป็นไปไม่ได้ที่จะจับใครซักคนที่รวดเร็วและลับๆล่อๆ เขาจึงเพียงแค่ระงับข่าวการโจมตีและเพิ่มความพยายามของเขาในการกำจัดฝูงซอมบี้เป็นสองเท่า เขาเริ่มว่าจ้างแม้แต่ผู้ฝึกฝนอิสระเพื่อเข้าร่วมภารกิจอย่างรวดเร็ว
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว และไม่นานก็เหลือเวลาเพียงหนึ่งเดือนก่อนที่นักเรียนกลุ่มต่อไปจะมาถึง การต่อสู้หลายครั้งได้ปะทุไปทั่วยุโรปในขณะเดียวกัน แต่ไม่มีข่าวคราวการจับกุมอาชญากร อยู่มาวันหนึ่งอุปกรณ์ของหลู่หยินเปิดใช้งานโดยอัตโนมัติและส่งเสียงบี๊บเมื่อส่งประกาศให้เขา
"นักเรียนที่รัก
ช่วงเวลาผ่อนผันได้สิ้นสุดลงแล้ว อุปกรณ์ของคุณไม่สามารถปิดการติดตามตำแหน่งได้อีกต่อไป และตำแหน่งของคุณจะถูกเปิดเผย กรุณาทำภารกิจให้เสร็จโดยเร็วที่สุด
ขอให้โชคดี."
ข้อความนี้จะทำให้การพิจารณาคดีกลายเป็นเรื่องเหลวไหลมากขึ้น นักเรียนกลุ่มแรกอยู่บนโลกมาแล้วสองเดือน และครั้งนี้ถือเป็นช่วงที่ปลอดภัยเมื่อพวกเขาสามารถซ่อนความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาและเพียงแค่มองหาสมุนไพรหรือแร่ธาตุหายากเพื่อปรับปรุงผลของพวกเขา แต่ตอนนี้ ช่วงเวลานี้จบลงแล้วตำแหน่งของทุกคนจะถูกเผยแพร่สู่สาธารณะ
เว้นแต่พวกเขาจะกำจัดอุปกรณ์ของตนทั้งหมด หลู่หยินถอนหายใจ มองดูท้องฟ้า การพิจารณาคดีที่แท้จริงได้เริ่มต้นขึ้น และการซ่อนตัวไม่สามารถทำได้อีกต่อไป สองเดือนที่ผ่านมาถือได้ว่าเป็นโอกาสสำหรับผู้คนในโลกที่จะต่อสู้กับนักเรียนเพื่อทรัพยากร นี่คือสิ่งที่จักรวาลที่ยิ่งใหญ่ถือว่าเป็นโอกาสอันยุติธรรมสำหรับการพัฒนาดาวเคราะห์
“มีไม่กี่อย่างหรอก” เขาพึมพำกับตัวเอง ในที่สุดอุปกรณ์ของเวสต้าก็เชื่อมต่อกับเครือข่ายเป็นครั้งแรก โดยแสดงแบบจำลองของโลกพร้อมตำแหน่งของนักเรียนทุกคน ฝักที่เขาเห็นในเมืองจินหลินเป็นเพียงเศษเสี้ยวของจำนวนทั้งหมดเท่านั้น
ตอนนี้เขาเห็นนักเรียนเกือบร้อยคนในเอเชีย โดยมีมากกว่าในยุโรป แอฟริกา อเมริกา และแม้แต่บางส่วนในทวีปแอนตาร์กติกา แต่นักเรียนส่วนใหญ่มีศูนย์กลางอยู่ที่บริเวณใกล้ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
ขณะที่เขามองผ่านแผนที่ ทันใดนั้นก็มีข้อความปรากฏขึ้นที่ด้านบน "พระเทียนจูแห่งโลกได้เอาชนะไฮเดน"
หลู่หยินรู้สึกประหลาดใจกับสิ่งนี้ จะมีการประกาศผลการต่อสู้ด้วยหรือไม่?
ข้อมูลนี้ทำให้นักเรียนคนอื่นๆ ตกใจเช่นกัน ไฮเดนเป็นที่รู้จักว่าแข็งแกร่งที่สุดในโรงเรียนของเขา ดังนั้นชาวพื้นเมืองที่เอาชนะเขาได้จึงน่าทึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับนักเรียนทั่วไปอย่างเจอรัลดีน
นักเรียนชั้นนำมักถูกมองว่าไม่มีใครเทียบได้ และความพ่ายแพ้ครั้งนี้ทำให้พวกเขาพิจารณาถึงความเสี่ยงของการทดลองนี้อย่างจริงจังมากขึ้น แม้ว่าอาณาจักรหยูผู้ยิ่งใหญ่จะมีการทดสอบหลายครั้งทุก ๆ สองสามเดือน แต่เป็นเรื่องยากสำหรับนักเรียนชั้นนำที่จะพ่ายแพ้ได้ทุกที่ ชนพื้นเมืองที่แข็งแกร่งที่สุดของดาวทั่วไปไม่ใช่แม้แต่ทหารรักษาการณ์ ซึ่งทำให้มั่นใจได้ว่าผู้ที่ชอบไฮเดนจะอยู่ตลอดไป
อีกข้อความปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว “เอดดี้เอาชนะพระเทียนจู”
สิ่งนี้กระตุ้นความสนใจของหลู่หยิน; ทำไม เอดดี้และไฮเดนถึงไปเยี่ยมเทียนจู? เจอรัลดีนค้นหาหลู่หยินอย่างกระวนกระวายใจ “ตอนนี้การทดลองได้เริ่มต้นอย่างเป็นทางการแล้ว เจ้าสามารถดูตำแหน่งของทุกคนบนแผนที่และสามารถติดต่อพวกเขาได้เช่นกัน เจ้ารู้เรื่องนี้แล้วใช่ไหม”
หลู่หยินกล่าว “เจ้าสามารถติดต่อกันได้หรือไม่”
เธอพยักหน้า “นักเรียนมาจากทั่วอาณาจักรหยูผู้ยิ่งใหญ่ดังนั้นพวกเราส่วนใหญ่ไม่รู้จักกัน ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้มีคนเพียงไม่กี่คนที่ติดต่อกันในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา อะไรก็ตาม ที่สำคัญคือมีคนออกข่าวแล้วว่าอาชญากรทิ้งสิ่งที่สำคัญไว้ในปักกิ่งและเขาจะกลับมาเพื่อเอาคืน”
สายตาของหลู่หยินกลับมาเย็นชา “ใคร?”
เจอรัลดีนส่ายหัว “ข้าไม่รู้ เครือข่ายแสดงเฉพาะตำแหน่งของอุปกรณ์ ไม่ใช่ผู้ใช้”
หลู่หยินวิ่งฝ่าผู้ต้องสงสัยที่เป็นไปได้ในใจของเขา แต่คนเดียวที่รู้ว่าอาชญากรได้ทิ้งบางสิ่งไว้ในเมืองหลวงคือปราชญ์ทั้งวเจ็ด ประธานเหลียน และตัวเขาเอง แม้แต่เอดดี้ ก็ไม่ทราบเรื่องนี้ ดังนั้นเมื่อข่าวรั่วไหลออกไป จางติงเทียนและไป่เสวี่ยจะสงสัยเขาอย่างแน่นอน
แน่นอนว่าคลื่นพลังงานก็พัดผ่านบริเวณนั้นในไม่ช้า หลู่หยินบินขึ้นไปบนท้องฟ้าและเห็น จางติงเทียน และไป่เสวี่ยพูดทันทีว่า “ข้าไม่ใช่คนที่ทำให้ข้อมูลรั่วไหล”
“เชื่อข้าสิ” ดาบแห่งปราชญ์จ้องมาที่เขา
หลู่หยินหรี่ตาครุ่นคิดก่อนสั่งเจอรัลดีน “ประกาศว่าอาชญากรซ่อนอะไรบางอย่างใน เทียนจูซึ่งเป็นสาเหตุที่เอดดี้ และไฮเดนอยู่ที่นั่น นั่นคือเหตุผลที่พระเทียนจูสามารถเอาชนะไฮเดนได้”
เจอรัลดีนทำตามทันที
“นั่นจะไม่ทำให้พวกเขาเร็วขึ้น” จางติงเทียนกล่าว
“ข้ากำลังแสดงความจริงใจของข้า มันขึ้นอยู่กับว่า ท่านเชื่อข้าหรือไม่”
จางติงเทียนสูดหายใจเข้าลึก ๆ กำดาบของเขาแน่น เขาต้องการจับคนนอกเพียงคนเดียวที่รู้ความลับนี้ แต่หลู่หยินแข็งแกร่งเกินไปสำหรับเขาที่จะมั่นใจในชัยชนะ
“ให้เราตรวจสอบอุปกรณ์ของเจ้า” ไป่เสวี่ยยังคงสงสัย
“ท่านคิดว่าข้าเป็นใคร” หลู่หยินตะโกนว่า “มาเอามันจากข้าสิ ถ้าท่านกล้า!”
"เจ้า!" ไป่เสวี่ยโกรธจัด เธอต้องการให้โอกาสหลู่หยินพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเขาตั้งแต่เขาช่วยชีวิตเธอ แต่เขาก็ดื้อรั้นเกินไป
“มีทั้งหมดเก้าคนที่รู้ความลับนี้ ข้าอยู่ในเมืองหลวงแล้ว ทำไมข้าถึงพูดอะไรที่ทำให้ตัวเองลำบากเหมือนคนงี่เง่า? แม้ว่าข้าจะมีความลับซ่อนเร้นที่จะอยู่ที่นี่ ข้าก็ยังปิดปากเงียบ” หลู่หยินกล่าวอย่างเย็นชา
