บทที่ 11 เรื่องนี้ต้องรายงานประเทศ!
บทที่ 11 เรื่องนี้ต้องรายงานประเทศ!
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วและปลากะพงดำหมายเลขสองก็กลายพันธุ์อย่างรวดเร็วเช่นกัน
หลังจากที่เหอซิงโจวจัดเตรียทอาหารให้มันอย่างเพียงพอจึงทำให้รูปลักษณ์ของมันก็เปลี่ยนแปลงไปในทุกวัน
ในวันที่สามหลังจากนั้นครีบหลังของปลากระพงดำหมายเลขสองก็หลุดออกแต่ถูกแทนที่ด้วยเดือยกระดูกที่แหลมคมซึ่งดูน่ากลัวกว่าเดิมมาก!
สระทดลองที่ใช้ขังมันนั้นได้ถูกหุ้มด้วยกรงและโซ่เหล็ก
แต่ถึงกระนั้นปลากระพงดำหมายเลขสองก็เริ่มหงุดหงิดและมีท่าทางก้าวร้าวมากขึ้นเรื่อยๆมันมักจะพุ่งชนกรงเหล็ก
และเมื่อครบหนึ่งสัปดาห์ลักษณะทางกายภาพของมันก็เปลี่ยนไปจนแทบจำไม่ได้
แม้ว่าเกล็ดแข็งๆบนตัวของมันจะยังคงอยู่แต่มันได้พัฒนาอวัยวะอย่างแขนขาและกรงเล็บขึ้นมาได้อย่างน่าประหลาดใจ
ถึงแม้ว่าน้ำในสระจะถูกระบายออกแต่มันกลับสามารถหายใจได้ตามปกติ ตอนนี้จากปลาที่อาศัยอยู่ในทะเลมันได้กลายพันธ์ุเป็นสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำอย่างสมบูรณ์ และมันมักจะส่งคำรามที่ฟังดูน่ากลัวอยู่เสมอ!
ในช่วงสัปดาห์นี้เหอซิงโจวตั้งใจมาเพื่อพูดคุยกับหวู่รุ่ยเพียงลำพังโดย กีดกันไม่ให้เจียงชานและสมาชิกคนอื่นในกลุ่มพบเจอสิ่งมีชีวิตที่กลายพันธุ์ตัวนี้
แต่ถึงกระนั้นมันก็ยังมีข่าวลือกระจายออกไปอยู่ดี
“พวกคุณเคยได้ยินสิ่งนี้ไหม มีคนบอกว่าอาคารปฏิบัติการชีวภาพมีผีสิง!” นักเรียนบางคนพูดคุยกันในบอร์ดสนทนาของมหาลัย
“ฉันก็ได้ยินมาเหมือนกันเมื่อคืนที่ผ่านมาฉันบังเอิญเดินผ่านห้องปฏิบัติการชีววิทยาและมันทำให้ฉันกลัวแทบตาย!”
“ฟังดูเหมือนว่าจะมีปีศาจกินคนวนเวียนอยู่แถวนั้น”
นักเรียนบางคนไม่เห็นด้วยและเริ่มวิพากษ์วิจารณ์ "ในยุคนี้พวกคุณยังเชื่อเรื่องไสยศาสตร์กันอยู่หรอ หรือเป็นเพราะว่าพวกคุณดูหนังผีมากเกินไป?"
“ไม่ใช่อย่างนั้น ในช่วงสองสามวันมานี้มีหลายคนที่ได้ยินเสียงร้องของสัตว์ประหลาดเช่นกัน”
เกี่ยวกับเสียงที่ผิดปกติในอาคารปฏิบัติการชีววิทยา ส่งผลให้มีคนมากมายสนใจและออกมาพูดคุยกันในฟอรัม และบางคนพูดว่า "ทุกคนข่าวล่าสุดมีคนรู้มาว่ามีนักศึกษาบางกลุ่มกำลังทำการทดลองทางชีวภาพในอาคารห้องปฏิบัติการ!"
“ฉันมีเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มวิจัยนั้นและเขารู้มาว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์บางชนิด ฉันยังได้ยินมาอีกว่ามันเป็นความคิดของเหอซิงโจวเขากล้าเลี้ยงสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ในห้องปฏิบัติการส่วนตัวของกลุ่มวิจัย และคนอื่นๆก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ดูมันตอนนี้!”
“เป็นจริงหรอ.. แต่เดียวก่อนสิเหอซิงโจวนั้นเรียนอยู่ในภาควิชาฟิสิกส์ไม่ใช่รึไง ทุกคนรู้ดีว่าเขาเคยถ่ายทอดสดเกี่ยวกับการสร้างเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์เมื่อไม่นานมานี้”
“ฉันยืนยันว่าสิ่งที่เพื่อนของฉันพูดเป็นความจริง!”
เริ่มมีข่าวลือมากขึ้นเรื่อยๆและบางคนในพวกเขาก็เริ่มกล้ามากขึ้นเช่นกัน ในไม่ช้าหัวข้อของข่าวลือมันก็กลายเป็นว่าเหอซิงโจวกำลังทำการเพาะเลี้ยงเชื้อไวรัสซอมบี้อย่างลับๆ
"มันดูน่ากลัวมาก!!" ในห้องทดลองหวู่รุ่ยและเจียงชานมองดูสัตว์ประหลาดที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาด้วยความสยดสยอง
ในกรงนั้นปลากระพงดำหมายเลขสองกำลังคลานอยู่บนพื้นด้วยกรงเล็บที่ยังพัฒนาไม่เต็มที่ของมัน
ตอนนี้ความยาวลำตัวของมันยาวมากถึง 0.7 เมตรและหน้าตาที่เหมือนกับสัตว์ร้ายก็คล้ายกับกำลังยิ้มเยาะพวกเขาทุกคน
โชคดีที่กล่องเสียงของมันยังพัฒนาไม่เต็มที่มันจึงร้องเสียงดังไม่ได้ไม่อย่างนั้นคนอื่นจะต้องค้นพบมันในไม่ช้า!
เหอซิงโจวก็ประหลาดใจกับการพัฒนาการของสัตว์ประหลาดตัวนี้เช่นกัน ใครจะคิดว่าสัตว์ประหลาดที่อยู่ตรงหน้านี้เมื่ออาทิตย์ก่อนมันเป็นเพียงปลากลายพันธุ์ที่มีขนาดเท่าฝ่า
“รุ่นพี่พวกเราปล่อยมันไว้แบบนี้ไม่ได้!” เจียงชานกล่าวอย่างร้อนลน "สิ่งนี้มันอยู่เหนือการควบคุมของเราแล้ว"
หวู่รุ่ยพยักหน้าเห็นด้วย “ใช่พวกเราต้องรายงานให้โรงเรียนรับรู้ ตอนนี้ทุกคนต่างรู้แล้วว่าพวกเรากำลังทำการทดลองทางชีวเคมีโดยไม่ได้รับอณุญาต”
“ไม่ ฉันจะไม่รายงานเพียงแค่ที่นี้” เนื่องจากเหอซิงโจวเชื่อในการคาดการณ์ของสมองควอนตัวออฟติกอย่างสมบูรณ์ในเวลานี้ และถ้าหากอ้างอิงตามแบบจำลองวิวัฒนาการของยีนเซิร์กที่เขาได้สร้างขึ้นเมื่อเร็วๆนี้เป็นความจริง ในอีกไม่กี่ทศวรรษข้างหน้าหรือเร็วกว่านั้นสิ่งมีชีวิตต่างดาวเหล่านี้จะขึ้นมาครองโลก!
"ฉันต้องการรายงานเรื่องนี้ไปยังกลุ่มผู้นำประเทศ!" เฮ่อซิงโจวย้ำเตือนอย่างหนักแน่นว่า “นี่เป็นหายนะระดับโลกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน หากเราไม่เตรียมการล่วงหน้าและรวบรวมพลังของทั้งประเทศเพื่อสร้างมาตรการป้องกันล่วงหน้า มนุษยชาติจะต้องถูกทำลาย!”
“คุณบอกว่ามนุษยชาติจะถูกทำลาย?” ทว่าความคิดของทั้งสองยังไม่เปลี่ยนแปลง ในความเห็นของพวกเขา แม้ว่าสัตว์ประหลาดกลายพันธุ์จะดูน่ากลัวแต่มันก็ไม่ได้เชื่อมโยงไปถึงวิกฤตระดับโลก
“รุ่นพี่มันจะเป็นเช่นนั้นจริงหรือ?” ใบหน้าของเจียงชานเริ่มซีดลง
"มันจะเป็นเช่นนั้น" เหอซิงโจวกล่าว "ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ฉันได้ทำแบบจำลองเกี่ยวกับวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ตัวนี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันเชื่อว่าการใช้สัตว์ประหลาดตัวนี้เป็นหลักฐานประกอบกับรายงานการวิจัยของฉันมันต้องเพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจจากสิ่งที่กล่าวมาข้างต้นได้อย่างแน่นอน!"
“ฉันขอให้พวกคุณสองคนเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับจนกว่าที่ฉันจะรายงานเรื่องนี้ออกไป”
ในเวลานี้หวู่รุ่ยไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อไปดังนั้นเขาจึงพยักหน้าและสัญญาอย่างจริงจัง “ตกลงเราจะฟังคุณ”
เหอซิงโจวรีบเดินทางไปหาจางโบเหยียนทันทีแม้ว่าศาตราจาร์ยจางจะเป็นอาจาร์ยในภาควิชาฟิสิกส์ แต่เขาก็เป็นหนึ่งในนักวิชาการที่ยอดเยี่ยมในด้านวิชาการและชื่อของเขาก็รู้จักดีในแวดวงของนักวิชาการ
เรื่องแบบนี้คนธรรมดายากที่จะยอมรับแต่ถ้าเหอซิงโจวสามารถพูดผ่านจางโบเหยี่ยนได้มันจะทำให้สิ่งต่างๆง่ายขึ้น
เหอซิงโจวส่งข้อความติดต่อขอพบจางโบเหยี่ยนและพบว่าเขาอยู่ในสำนักงานการสอนและการวิจัยดังนั้นเหอซิงโจวจึงไปหาทันที
ในสำนักงานการสอนและการวิจัยจางโบเหยี่ยนกำลังคุยเรื่องวิชาการอยู่กับตงเฉิน และเมื่อเหอซิงโจวมาเคาะประตูเขาก็อณุญาตให้เข้ามา
“เหอซิงโจวคุณมาพอดีเลย” จางโบเหยียนกล่าวพร้อมรอยยิ้มว่ "วันนี้ฉันมีข่าวดีสำหรับคุณ"
"เกิดอะไรขึ้นครับ?" เฮ่อซิงโจวถามด้วยความสงสัย
จางโบเหยียนบอกกล่าว “หลังจากที่ทบทวนกันแล้วพวกเราพบว่าคุณสามารถได้รับการอนุมัติเพื่อจบการศึกษาระดับปริญญาตรีได้หากคุณต้องการ และคุณสามารถเป็นนักเรียนบัณฑิตศึกษาภายใต้การดูแลของฉันได้โดยไม่ต้องสอบผ่านระดับบัณฑิตศึกษาด้วยวิธีปกติ”
การทดลองเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ครั้งก่อนของเหอซิงโจวได้ก่อให้เกิดการตอบสนองบางอย่างในแวดวงสังคม และความสำเร็จของการทดลองของเขาก็สูงมากจนส่งผลให้มหาลัยเทคโนโลยีกรุงปักกรุงได้รับคำชื่นชมเป็นอย่างมาก
"ขอบคุณศาตราจารย์! ขอบคุณคณบดี!" เหอซิงโจวขอบคุณพวกเขาอย่างรวดเร็ว
ตงเฉินยังยิ้มและพูดว่า "คุณสมควรภาคภูมิใจกับความสำเร็จนี้ แต่ฉันหวังว่าคุณจะยังตั้งใจเรียนต่อไป"
"ครับผมจะตั้งใจต่อไป" เหอซิงโจวตอบรับ
“ว่าแต่คุณมีเรื่องอะไรถึงมาหาฉันถึงที่นี้ละ?” จางโบเหยียนถาม
เฮ่อซิงโจวกวาดสายตามองไปรอบๆก่อนจะดอย่างจริงจัง “ท่านคณบดี ศาตราจารย์จาง ฉันมีเรื่องที่สำคัญมากที่จะต้องรายงานพวกคุณ!”
“เรื่องนี้เกี่ยวข้องโดยตรงกับความมั่นคงของชาติ!”
"เกี่ยวข้องกับความมั่นคงของชาติ?" เมื่อได้ยินคำพูดของเหอซิงโจวทั้งสองก็ขมวดคิ้วพร้อมกัน
ตงเฉินประหลาดใจยิ่งกว่าเดิม “มันร้ายแรงแค่ไหนคุณถึงได้ประเมินมันสูงเช่นนี้?”
จางโบเหยียนเริ่มกังวลมากขึ้น "คุณคงจะไม่ได้ตั้งใจจะสร้างเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ขนาดใหญ่ขึ้นมาหรอกใช่ไหม?
ถ้าเป็นนักเรียนคนอื่นเขาจะไม่มีวันกังวลเกี่ยวกับปัญหานี้แม้ว่าพวกเขาจะได้รับสื่อการสอนอย่างละเอียดนักเรียนธรรมดาคงจะยากที่จะทำได้ แต่สำหรับนักเรียนเช่นเหอซิงโจวนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาต้องสามารถทำได้จริงๆ
“ไม่ใช่ครับมันเป็นด้านอื่นและร้ายแรงกว่ามาก!” เหอซิงโจวกล่าวว่า “พวกคุณโปรดดูวิดีโอนี้อย่างละเอียด”
เขาได้แสดงวิดีโอของปลากระพงดำที่ถ่ายด้วยโทรศัพท์มือถือของเขาให้ดู
ทั้งสองเห็นว่าในกรงมีสัตว์ประหลาดบางอย่างที่ดูเหมือนปลาแต่ก็ไม่ใช่ปลา และเมื่อไก่เป็นๆถูกโยนลงไปในกรงมันถูกกินทันทีภายในเวลาไม่ถึงสามวินาที
"คุณให้พวกเราดูอะไร?" ตงเฉินขมวดคิ้ว “นี่เป็นหนังสยองขวัญหรือไง นักเรียนเหอคุณต้องการจะบอกอะไรพวกเรากันแน่?”
จางโบเหยียนเริ่มสงสัย "นักศึกษาเหอซิงโจวแม้ว่าฉันจะชื่นชมคุณแต่คุณก็ไม่สามารถล้อเล่นกับพวกเราแบบนี้ได้"
เหอซิงโจวกล่าวอย่างสงบ “ศาตราจารย์ทั้งสองผมไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งพวกคุณเล่นสิ่งนี่มันไม่ใช่หนังมันคือภาพจริง”
“สัตว์ประหลาดที่คุณเห็นนี้เมื่อหลายวันก่อนมันคือปลากะพงดำกลายพันธุ์ที่ผมซื้อมาเพื่อทำการทดลองควบคู่กับในตอนที่ผมทำการทดลองสร้างเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิชชันขนาดเล็กเมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน”
"มันคือเรื่องนั้น!"
"แต่คุณตั้งใจจะพูดอะไร!?" อาจารย์ทั้งสองตะโกนขึ้นพร้อมกันใบหน้าของพวกเขาเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความไม่เชื่อ!
