บทที่ 10 เบาะแสแรก
บทที่ 10 เบาะแสแรก
กลับไปที่หอพักเหอซิงโจวยังคงจัดเรียงเอกสารการวิจัยต่อไป เขาต้องการจดบันทึกลักษณะของยีนและลักษณะทางชีวภาพของปลากะพงดำกลายพันธุ์ทั้งก่อนและหลัง และตั้งค่าแบบจำลองการกลายพันธุ์ทางชีวภาพหรือการวิวัฒนาการเพื่อส่งคำเตือนออกไป
เหอซิงโจวสังเกตุปลากะพงดำกลายพันธุ์ทั้งสามตัวเขาพบว่ายีนเซิร์กของปลากะพงดำทั้งสามนั้นดูจะมีความแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
แม้ว่าปลากระพงดำกลายพันธ์ุทั้งสามจะถูกกระตุ้นโดยรังสีนิวเคลียร์พร้อมๆกันแต่ดูเหมือนว่าตัวทดลองหนึ่งในนั้นจะแตกต่างกับตัวอื่นอย่างเห็นได้ชัด เพราะความเร็วในการกลายพันธุ์ของมันเร็วกว่าตัวอื่นหลายร้อยเท่า!
มันเข้าสู่ช่วงของการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันโดยมีการเปลี่ยนแปลงใหม่ๆทุกวัน
สมองควอนตัมออฟติกเตือนขึ้น “สถานการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้นเมื่อยีนของเซิร์กได้กลืนกินสิ่งมีชีวิตบนดาวเคราะห์ในระดับหนึ่ง ซึ่งตราบใดที่มันได้รับอาหารเพียงพอมันก็สามารถพัฒนากลายเป็นเซิร์กระยะแรกได้ภายในไม่กี่เดือนหรือไม่กี่สัปดาห์”
“กล่าวอีกนัยหนึ่งคือปลากระพงดำหมายเลขสองจะกลายพันธุ์เป็นเซิร์กอย่างสมบูรณ์ภายในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า?” เหอซิงโจวถาม
"ในทางทฤษฎีนี้ถือเป็นกรณีพิเศษ" สมองควอนตัมออฟติดตอบ
เหอซิงโจวเริ่มจริงจังตามคำกล่าวของสมองควอนตัวออฟติกได้อธิบายว่าพวกเซิร์กมีรูปแบบที่แตกต่างกัน แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกมันทั้งหมดเป็นสิ่งมีชีวิตที่ดุร้ายและน่าหวาดกลัว
ดูเหมือนว่าเขาจำเป็นต้องดูแลจำตาดูปลากลายพันธ์ุตัวนี้เป็นพิเศษ มันคือตัวทดลองทางชีวภาพที่สำคัญในการพิสูจน์ทฤษฎีภัยคุกคามของเซิร์กของเขา!
เหอซิงโจวติดต่อทีมวิจัยชีววิทยากลายพันธุ์ทันทีและรียออกไปที่อาคารห้องปฏิบัติการทางชีววิทยา
เมื่อเขามาที่อาคารห้องปฏิบัติการชีววิทยาที่นั้นมีเพื่อนนักศึกษาสองคนกำลังรอเขาอยู่ ซึ่งทั้งคู่เป็นนักศึกษาภาควิชาชีววิทยาและยังเป็นสมาชิกของกลุ่มที่สนใจศึกษาการวิจัยชีววิทยากลายพันธุ์อีกด้วย
“รุ่นพี่พวกเราอยู่ตรงนี้!” นักศึกษาสาวยืนอยู่ในที่ร่มขณะที่โบกมือให้เขาจากระยะไกล
เหอซิงโจวมองไปตามเสียงก่อนจะเห็นรูปร่างที่สวยงามของเธอ สิ่งที่สะดุดตาที่สุดคือต้นขาสวยที่สวมทับด้วยถุงน่องทีบางและเรียบเนียนมันดูได้สัดส่วนและดูลงตัว
รองเท้าผ้าใบคู่ใจกับกางเกงขาสั้นเดนิมพร้อมกับเสื้อยืดสีขาว แม้ว่าเธอจะสูง 167 เซนติเมตรแค่หุ่นของเธอก็ดูดึงดูดสายตา!
ใบหน้ารูปไข่ห่านสไตล์จีน คิ้วเรียวสวย และดวงตาเหมือนพระจันทร์ที่ดูสดใส เธอแต่งหน้าเล็กน้อยและมีริมฝีปากสีแดง จมูกเล็กๆของเธอตั้งตรงผมยาวปานกลางลักษณะของใบหน้าของเธอจะดึงดูดสายตาของนักเรียนที่ผ่านไปมาได้อย่างง่ายดาย
เธอคือเจียงชานหนึ่งในสมาชิกทีมวิจัยและเธอเพิ่งเข้าเรียนเป็นน้องใหม่ในปีนี้และเธออายุน้อยกว่าเหอซิงโจวสองปี หลังจากเรียนรู้ว่าเหอซิงโจวสามารถสร้างเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ได้เธอก็มีชื่นชมเหอซิงโจวอย่างมาก
อีกคนหวู่รุ่ยเป็นผู้นำกลุ่มวิจัยที่ยืนอยู่ข้างเจียงชานซึ่งเขาตัวสูงกว่าเหอซิงโจวเกือบหนึ่งคืบ แม้ว่ารูปลักษณ์ของเขาจะเหมือนคนหยาบคายแต่ใครจะรู้ว่าชื่นชอบวิชาการอย่างมาก
"อากาศช่วงนี้ร้อนมาก" เจียงชานส่งน้ำแร่เย็นๆให้กับเขา เหอซิงโจวไม่สุภาพและรับมันมาดื่มทันที
“ปลาของฉันเป็นอย่างไรบ้าง” เหอซิงโจวถาม
"พวกมันยังอยู่ดีและชอบกระโดดไปมา" เจียงชานแสดงท่าทางน่าสงสัย “พวกมันกระฉับกระเฉงมากเกินไปแม้ว่าเราจะเคยได้เห็นปลากลายพันธุ์หลายตัวก่อนหน้านี้ แต่เตัวที่คุณนำมานั้นแตกต่างออกไปพวกมันส่งเสียงร้องขออาหารดังตลอดทั้งวัน”
"ใช่พวกมันแปลกมาก" หวู่รุ่ยพยักหน้า "ก่อนหน้านี้เมื่อเราเลี้ยงมันรวมกันแต่ฉันพบว่าพวกมันเริ่มโจมตีกัน ฉันจึงต้องแยกพวกมันออกจากกัน พวกปลาเหล่านี้กินจุเกินไปและขนาดของพวกมันตอนนี้ก็เกินกว่าขอบเขตของปลากะพงดำทั่วไปอย่างสิ้นเชิง!"
"ปลากะพงขาวโตเต็มวัยโดยเฉลี่ยมีความยาวลำตัว 120-300 มม. น้ำหนัก 125-1800 กรัม และปลาขนาดใหญ่สามารถน้ำหนักได้ถึง 3.5-4.0 กก. ปลาที่เล็กที่สุดของสายพันธุ์เหล่านี้อย่างมากก็มีขนาดสามเท่าของปลากะพงขาวธรรมดาเท่านั้น"
“แต่ปลากะพงดำหมายเลข 2 มีขนาดใหญ่เป็นห้าเท่าและยาวมากกว่าครึ่งเมตรมันน่าเหลือเชื่อมาก!”
ทั้งสามคนพูดคุยระหว่างที่เดินเข้าไปในอาคาร
ในสระทดลองทางชีววิทยาของห้องปฏิบัติการ เหอซิงโจวเห็นวัตถุวิจัยสามชิ้นของเขา
ปลากะพงดำหมายเลขหนึ่งและสามได้เพิ่มขนาดตัวจากก่อนหน้านี้เป็นสองเท่าแต่ในขณะที่ปลากะพงดำหมายเลขสองได้กลายพันธุ์เป็นสิ่งใหม่อย่างสมบูรณ์!
ในสระนั้นกำลังมีสัตว์ประหลาดตัวสีดำที่่มีฟันแหลมสองแถวเหมือนกับฟันฉลามมันมีหัวขนาดใหญ่ที่ครอบครองหนึ่งในสามของขนาดร่างกาย!
นี่แสดงให้เห็นว่ามันอาจมีพัฒนาความสามารถของสมองที่เพิ่มมากขึ้นทางด้านหลังนั้นมีครีบที่ดูแข็งแกร่งและยาวจากเดิมเป็นสองเท่า ไม่เพียงเท่านั้นมันยังมีสัญญาณของการงอกโครงกระดูกชิ้นใหม่ออกมาข้างนอกอีกด้วย!
เมื่อมันมองเห็นคนด้านนอกมันก็เริ่มแสดงพฤติกรรมก้าวร้าวโดยการเหวี่ยงหางกระแทกกับตู้กระจกของบ่อเพาะพันธุ์แม้กระทั่งกระโดดขึ้นจากผิวน้ำไปมา ซึ่งถ้าไม่ใช่เพราะการรักษาความปลอดภัยภายในห้องปฏิบัติการมีประสิทธิภาพแล้วละก็เกรงว่ามันอาจจะหลุดออกข้างนอกได้!
เจียงชานเริ่มรู้สึกกเล็กน้อยถามขึ้นมา “มันเริ่มกลายเป็นเหมือนสัตว์ประหลาดมากขึ้นเรื่อยๆเราจะเก็บรักษามันต่อไปไหม”
“มันคือสัตว์ประหลาดจริงๆ!” เหอซิงโจวกล่าวยืนยัน "จากการอนุมานของฉันอีกไม่นานปลากะพงดำหมายเลขสองจะกลายพันธุ์อย่างรวดเร็วภายในไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้าและเมื่อนั้นมันจะกลายเป็นสัตว์ประหลาดอย่างสมบูรณ์!"
“นี่เป็นสัตว์กลายพันธุ์ที่น่ากลัวสุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาจริงๆ!” หวู่รุ่ยพูดขณะที่ถ่ายภาพเพื่อบันทึกรายละเอียดของปลากระพงดำหมายเลขสอง
ก่อนจะกล่าวต่อ "ในตอนนี้มีสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ปรากฏขึ้นในโลกมากขึ้นเรื่อยๆแต่ส่วนใหญ่เป็นการกลายพันธุ์เพียงผิวเผิน และฉันเพิ่งจะเห็นสิ่งนี้สำหรับสิ่งมีชีวิตที่กลายพันธุ์อย่างสมบูรณ์เช่นนี้เป็นครั้งแรก ฉันสงสัยว่าเป็นสาเหตุนั้นเกี่ยวกับสิ่งที่คุณทำหรือไม่รังสีนิวเคลียร์เป็นตัวกระตุ้นมันเหรอ?”
เหอซิงโจวพยักหน้าและกล่าวยืนยัน "ใช่มันควรมีอิทธิพลในแง่นี้"
“ฉันคิดว่าสระเพาะเลี้ยงจะไม่ปลอดภัยอีกต่อไปมันจะต้องถูกหุ้มด้วยกรงเหล็กเพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์ประหลาดตัวนี้ออกมาทำร้ายผู้คน!” เจียงชานเริ่มกังวล
"ฉันก็คิดเหมือนกัน!" หวู่รุ่ยตอบตกลง
ห้องปฏิบัติการนี้เป็นเพียงห้องวำหรับการทดลองธรรมดาและไม่มีอุปกรณ์ขั้นสูงติดตั้งไว้ การทดสอบทางพันธุกรรมและสิ่งที่คล้ายกันจะดำเนินการในห้องปฏิบัติการระดับมืออาชีพมากกว่า
“ต่อจากนี้ทุกวันเราต้องให้อาหารมันอย่างเพียงพอ” เหอซิงโจวครุ่นคิดก่อนจะกล่าวออกมา
"ไม่ใช่ว่ามันโตเร็วเกินไปหรอกหรอมันสามารถกินได้ทุกอย่างตราบเท่าที่คุณป้อนมัน" เจียงชานลังเล "ถ้าคุณทำเช่นนั้นฉันกลัวว่าคุณจะทำให้มันกลายพันธุ์เร็วขึ้นหรือไม่"
"ใช่" คำพูดของเหอซิงโจวยิ่งทำให้ทั้งคู่กังวลมากกว่าเดิม
"ฉันรู้สึกว่าการทดลองของเราจะหลุดจากการควบคุม" หวู่รุ่ยกล่าวว่า “เราควรรายงานไปที่โรงเรียนหรือไม่?”
"ยังไม่ต้องรีบ" เหอซิงโจวกล่าวอย่างสงบ “ในอีกสัปดาห์หนึ่งฉันคิดว่ามันควรจะกลายพันธุ์จนเปลี่ยนเป็นสัตว์ประหลาดที่แท้จริงและในวันนั้นงานวิจัยของฉันก็ควรจะเสร็จทันเวลาเช่นกัน”
เมื่อพูดถึงตอนนี้เจียงชานอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย: “รุ่นพี่คุณบอกว่าตามแบบจำลองของคุณมันจะกลายเป็นสัตว์ประหลาดจากต่างดาว มันจะไม่ฟังดูเกินจริงไปอย่างนั้นหรือเพราะถ้าอิงตามสิ่งที่คุณอธิบายแล้วละก็นั้นหมายความว่าสัตว์กลายพันธุ์อื่นๆก็จะต้องกลายพันธุ์เช่นเดียวกันใช่หรือไม่? ถ้าอย่างนั้นโลกจะตกสู่ยุ่งเหยิงและมันคงให้ความรู้สึกแบบในหนังเรื่องเรสซิเด้นท์อีวิล!”
“แน่นอนมันจะเหมือนกับเรซิเดนท์อีวิล!” เหอซิงโจวไม่ได้ปิดบังมุมมองของเขา เพนสะยังไงก็ตามพวกเขาคงจะรู้ความจริงไม่ช้าก็เร็ว
“ไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยที่จะบอกว่าฉันคิดว่าโลกใบนี้จะจบลงด้วยภัยคุกคามทางชีวเคมี ซึ่งภายในเวลาไม่กี่ทศวรรษสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์จะเป็นผู้ครอบครองโลกใบนี้และถ้าหากมนุษย์ไม่ตอบสนองในท้ายที่สุดพวกเราจะพินาศในไม่ช้า”
เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูดหวู่รุ่ยก็หัวเราะพลางตบไหล่เบาๆ “นี่คุณจะไม่ใช่การพูดเกินจริงไปหน่อยหรอมันจะเป็นไปได้อย่างไร?”
“แม้ว่าปลากะพงดำตัวนี้จะตัวใหญ่ขึ้นเล็กน้อยแต่พวกมันก็ใหญ่ไม่เท่ากับฉลามขาวหรือแม้กระทั้งวาฬ ซึ่งเพื่อนของมันก็ไม่สามารถต้านทานต่อมนุษย์ได้!”
“ถึงแม้ว่ามันจะกลายพันธุ์ต่อไปอีกแต่สุดท้ายมันก็จะต้องหยุดลง เพราะในโลกนี้สิ่งมีชีวิตใดๆต่างก็มีขีดจำกัดไม่ใช่หรอ”
เจียงชานกำลังคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เหอซิงโจวบอก เธอพูดว่า "แม้ว่าฉันคิดว่ามันไม่น่าจะเป็นไปได้แต่ฉันรู้สึกว่ารุ่นพี่เหอไม่ใช่คนที่หวาดระแวงโดยไม่มีเหตุผล!"
"ฉันคิดว่าเธอบูชาเขาเพราะเธอเป็นแฟนคลับเขามากกว่า" อู๋รุ่ยส่ายหน้าไปมา
ใบหน้าของเจียงชานเริ่มเปลี่ยนสี “ฉันแค่พูดถึงเรื่องนี้ฉันเคยอ่านบทวิเคราะห์ทางชีวภาพมาก่อนหน้านี้และฉันก็คิดว่ามันแปลกจริงๆ!”
เหอซิงโจวกล่าวต่อ “เอาละไม่ต้องคิดมากพวกเราจะรออีกหน่อยและถ้าหากมันเป็นไปตามแบบจำลองวิวัฒนาการทางพันธุกรรมที่ฉันสร้างขึ้น ในเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ปลากะพงดำหมายเลขสองตัวนี้จะต้องล้มล้างจินตนาการของคุณอย่างแน่นอน!”
