บทที่ 1 เป้าหมายเล็กๆเริ่มต้นจากการสร้างไดสันสเฟียร์!
บทที่ 1 เป้าหมายเล็กๆเริ่มต้นจากการสร้างไดสันสเฟียร์!
ดาวโลกในมิติคู่ขนาน
ณ หอพักชายแห่งหนึ่งของมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่ตั้งอยู่ภายในมณฑลปักกิ่งประเทศจีน
อากาศอบอ้าวในช่วงฤดูร้อนนักเรียนหลายคนที่อาศัยในหอพักต่างใช้เปิดปรับอากาศระหว่างที่พวกเขาอ่านหนังสือซึ่งหนึ่งในนั้นมีนักเรียนชายผู้หนึ่งกำลังอ่านหนังสืออยู่บนโต๊ะเพียงลำพัง
เขามีส่วนสูง 178 เซนติเมตร ผมตัดสั้นที่ถูกจัดทรงอย่างเรียบง่ายดูเข้ากับใบหน้าคมเข้มได้สัดส่วน ผิวของเขาดูขาวอย่างมีสุขภาพดีและกล้ามเนื้อที่แข็งแรงซึ่งแสดงถึงการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ โดยในวันนี้เขาอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวที่ดูสะอาดตาเข้าคู่กับกางเกงขาสั้นสีดำที่ให้ความรู้สึกสวมใส่สบาย
ชื่อของเขาคือเหอซิงโจวเป็นนักศึกษาปีสามของคณะฟิสิกส์จากมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีกรุงปักกิ่งและเขาจะมีอายุครบสิบเก้าปีในปีนี้
ซึ่งในเวลานี้เองที่เหอซิงโจวกำลังเลื่อนหน้าฟีดข่าวบนคอมพิวเตอร์จนกระทั้งเจอเข้ากับรายงานข่าวหนึ่งที่ทำให้เขารู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับมัน
“ข่าวล่าสุด! ประเทศหมู่เกาะได้ตัดสินใจปล่อยขยะปนเปื้อนรังสีนิวเคลียร์ลงสู่ทะเล และจากรายงานการวิจัยได้เผยว่าภายใน 57 วันจากนี้อาจส่งผลทำให้ระบบนิเวศทั่วทั้งมหาสมุทรแปซิฟิกครึ่งหนึ่งถูกทำลาย!”
“เพียงเพื่อประหยัดงบประมาณพวกเขาตัดสินใจทิ้งขยะนิวเคลียร์ลงทะเล? คนเหล่านี้ต้องหน้าด้านขนาดไหนกัน?” เหอซิงโจวอดไม่ได้ที่จะสาปแช่งลงไปในช่องแสดงความคิดเห็น
ในกระทู้นั้นชาวเน็ตจีนต่างประณามเป็นเสียงเดียวกัน
“พวกเขาออกมาขอโทษ? แต่หลังจากขอโทษแล้วพวกเขาก็ยังยืนกรานที่จะทำอยู่ดี! ฮ่าฮ่า นี่คือจิตวิญญาณที่แน่วแน่ของชนชาติแห่งช่างฝีมืองั้นหรือ พวกเขาขอโทษสำหรับการกระทำผิดอย่างตรงไปตรงมาและจะไม่มีทางเปลี่ยนความคิดอย่างแน่นอน!”
“ขณะนี้ทุกคนต่างก็ทราบกันดีว่าในตอนนี้สภาพแวดล้อมของบลูสตาร์นั้นเต็มไปด้วยมลพิษ ดังนั้นคุณไม่คิดถึงอนาคตของคนรุ่นหลังบ้างเลยหรือ?”
“ให้ตายเถอะฉันได้ยินมาว่าพวกเขาได้ระบายกากนิวเคลียร์ออกไปแล้วและองค์กรพิทักษ์สิ่งแวดล้อมก็ได้ตรวจพบสารกัมมันตภาพรังสีในบริเวณใกล้เคียงแล้วด้วย!”
"ฉันกังวลว่าในอนาคตสิ่งมีชีวิตในทะเลจะกลายพันธุ์ไปจริงๆหรือไม่"
“ตอนนี้ฉันเป็นห่วงอนาคตของมนุษยชาติจริงๆ” เฮ่อซิงโจวพึมพัมออกมาอย่างเป็นกังวล
แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงนักศึกษาวิทยาลัยธรรมดาๆแต่ก็ไม่ได้ขัดขวางไม่ให้เขาคิดถึงอนาคตของมนุษยชาติรวมถึงจุดเริ่มต้นของกาลเวลาและการสิ้นสุดของจักรวาล
และด้วยการปัดนิ้วเบาๆเขาก็พบเข้ากับรายงานข่าวอีกชิ้นหนึ่ง
"ในน่านน้ำทางตอนใต้ชาวประมงจับฉลามที่มีรูปร่างผิดปกติโดยมันมีลักษณะส่วนหัวคล้ายกับใบหน้าของมนุษย์ ซึ่งผู้เชี่ยวชาญยืนยันแล้วว่าฉลามตัวนี้เป็นฉลามสายพันธ์ุเทรเชอร์และมันเกิดการกลายพันธุ์ด้วยเหตุผลบางประการ"
เหอซิงโจวมองไปยังรูปถ่ายมันคือฉลามเทรเชอร์ในขณะที่สายตาของมันจับจองไปที่ท้องของปลาด้วยใบหน้าที่คล้ายกับหน้ามนุษย์ของมันซึ่งมันดูแปลกเป็นอย่างมาก
“ข่าวเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นเมื่อเร็วๆนี้” เหอซิงโจวสังเกตว่าเมื่อเร็วๆนี้ข่าวเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ได้แพร่กระจายไปทั่วโลกมาซักระยะหนึ่งแล
"เดียวก่อนสิ่งเหล่านี้คืออะไร? ข้อมูลมากมายเหล่านี้จู่ๆก็ปรากฏขึ้นมาพร้อมๆกันฉันสงสัยว่าฉันคิดไปเองหรือว่ามันเป็นภาพลวงตา" เหอซิงโจวคิด
"มันไม่ใช่ภาพลวงตาแต่เป็นความจริง" เสียงหนึ่งดังขึ้นในใจของเหอซิงโจวซึ่งมันทำให้เขาสะดุ้งขึ้น
"ใคร!?" เขามองไปรอบๆแต่ไม่พบใครในห้องนี้เลย
“หยุดมองไปรอบๆได้แล้วฉันอยู่นี่อยู่ในสมองนาย!” ต่อหน้าต่อตาเหอซิงโจวดูเหมือนจะเห็นกลุ่มแสงแปลกๆ
ก่อนที่เหอซิงโจวจะถาม มันก็พูดกับเขาก่อน "ขอแนะนำตัวเองฉันคือโฟโต้เบรนควอนตัม ผลิตภัณฑ์ที่หลงเหลือมาจากอารยธรรมระดับพระเจ้า แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างตอนนี้ฉันได้ถูกกระตุ้นขึ้นมาอีกครั้งโดยคุณและในตอนนี้ฉันได้กลายเป็นของคุณแล้ว และคุณสามารถปฏิบัติกับฉันเหมือนเอไอส่วนบุคคลของคุณได้"
"ซึ่งเนื้อหาและข้อมูลที่ฉันแสดงให้เห็นนั้นจะมีเพียงแค่คุณเท่านั้นที่สามารถมองเห็นมันได้"
เหอซิงโจวตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรู้สึกยินดี "เฮ้อย่างบอกนะว่าคุณคือระบบนิ้วทองในตำนานใช่หรือไม่?"
สมองควอนตัมกล่าวว่า "คุณสามารถเรียกฉันแบบนั้นได้แต่ฉันไม่มีระบบใดๆอย่างที่คุณหมาย ฉันมีเพียงข้อมูลแผนผังของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเท่านั้น"
“ดังนั้นคุณผูกมัดฉันไว้ทำไม บอกมาว่าคุณมีจุดประสงค์อะไรในเรื่องนี้” เหอซิงโจวยังคงตื่นตัวอยู่เสมอ เพราะมันคงไม่มีพายหลงลงมาจากท้องฟ้าโดยไม่มีเหตุผล
สมองควอนตัมอธิบายต่อ "เป็นเวลานานมากโดยที่ไม่สามารถระบุได้ในอดีตภายในจักรวาลแห่งนี้เคยมีอารยธรรมระดับพระเจ้าได้ถือกำเนิดขึ้นมาและเทคโนโลยีของพวกเขาได้บรรลุมาจนถึงจุดสูงสุดแล้ว ซึ่งสามารถกล่าวได้ว่าความก้าวหน้าในอารยธรรมของพวกเขาหากนำมาเปรียบเทียบกับคำพูดของชาวบูลสตาร์ของคุณพวกเขาก็ไม่ต่างไปจากเทพเจ้า!"
"และเพื่อที่จะได้เรียนรู้ถึงความลึกลับขั้นสุดท้ายของจักรวาลพวกเขาจึงได้สร้างฉันขึ้นมา สมองออปติคอลควอนตัมซึ่งเป็นหุ่นยนต์ควอนตัมที่มีความสามารถในการประมวลผลและวิเคราะห์ที่เหนือกว่าซุปเปอร์คอมพิวเตอร์"
"เป้าหมายสูงสุดในการถือกำเนิดของฉันคือการศึกษาความลับของ [Universe Matrix] ซึ่งเป็นความลึกลับขั้นสูงสุดของจักรวาล!"
"แต่โชคร้ายที่อารยธรรมระดับพระเจ้าเผ่าพันธ์ุนั้นไม่ประสบความสำเร็จในการศึกษาเมทริกซ์ของจักรวาล เนื่องจากเผชิญกับการลอบโจมตีของศัตรูที่น่าสะพรึงกลัว และในตอนจบสุดท้ายแล้วอารยธรรมที่แทบจะถึงจุดสูงสุดของพวกเขาก็ได้ล่มสลายหายไปจากจักรวาลแห่งนี้อย่างน่าเศร้า"
"และเหตุผลที่ฉันเลือกคุณก็เพราะว่าจากการคำนวณความเป็นไปได้นับไม่ถ้วนได้แสดงว่าคุณมีศักยภาพและโอกาศในการศึกษาเมทริกซ์จักรวาลจนสำเร็จได้มากที่สุด! ดังนั้นฉันจึงขอร้องคุณเพื่อสานต่อความปรารถนาอันยาวนานของอารยธรรมระดับพระเจ้าและภารกิจของฉันให้สำเร็จ!"
"นี่คุณเห็นฉันเป็นคนเช่นนั้น?" เหอซิงโจวถามด้วยความประหลาดใจ “แล้วเป็นไปได้แค่ไหนที่ฉันจะศึกษาเมทริกซ์จักรวาลได้?”
ควอนตัมออฟติกแบรนกล่าว "โอกาศสำเร็จประมาณหนึ่งส่วนสิบล้านล้าน"
เหอซิงโจวร้องออกมา “นี่คุณกำลังล้อเลียนฉันหรอ!”
สมองควอนตัมยังคงอธิบายต่อไปว่า "คุณมีโอกาศความเป็นไปได้สูงสุดแล้วเนื่องจากเมทริกซ์ของจักรวาลนั้นคือความลึกลับขั้นสูงสุดในจักรวาล ดังนั้นถ้าหากมันสามารถศึกษาได้โดยง่ายอารยธรรมระดับพระเจ้าคงจะไม่ถูกทำลาย"
"ขอเตือนว่าในกระบวนการวิจัยของคุณคุณอาจประสบกับปัญหาต่างๆมากมาย ไม่ว่าจะเป็นปัญหาคอขวดทางด้านเทคโนโลยี หรือข้อจำกัดจากทรัพยากร และรวมไปถึงการถูกโจมตีจากอารยธรรมของเอเลี่ยนอื่นๆ ฯลฯ"
"แต่แม้ว่าคุณจะยังไม่สามารถรืิเริ่มคำนวณเมทริกซ์ของจักรวาลได้ ทว่าเพียงแค่ข้อมูลเทคโนโลยีที่ถูกเก็บไว้มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้คุณกลายเป็นผู้ควบคุมเหนือกาลอวกาศไม่ว่าจะบนดาวดวงนี้หรือแม้แต่ทั่วทั้งกาแลคซีแห่ง!"
หลังจากพูดจบควอนตัมออฟติกแบรนก็แสดงให้เขาเห็นถึงแผนภาพต้นไม้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
"การศึกษาเกี่ยวกับแม่เหล็กไฟฟ้า เคมีวัสดุ ฟิสิกส์ควอนตัม พันธุวิศวกรรม..." แผนภูมิวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแตกสาขาออกไปมากมายนับไม่ถ้วนและแต่ละสาขายังสอดคล้องกับการสร้างสรรค์ทางเทคโนโลยีต่างๆ
เหอซิงโจวเลื่อนสายตาลงมาก่อนจะพบเข้ากับเทคโนโลยีนิวเคลียร์ฟิวชัน ยานอวกาศ นิวโรเมคานิกส์ และอื่นๆอีกนับไม่ถ้วน
หัวใจของเขาเต้นแรงในฐานะผู้ที่ได้รับการศึกษาจากมหาวิทยาลัยสมัยใหม่ แน่นอนว่าเขารู้ดีว่ามันหมายถึงอะไร!
ในสายงานวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มีเทคโนโลยีที่มนุษย์ยังสร้างไม่สามารถบรรลุได้มากมายเกินไป!
ถ้าหากเหอซิงโจวแสดงมันออกมาแค่สิ่งเดียวมันก็เพียงพอที่จะทำให้เขาได้จารึกชื่อลงในประวัติศาสตร์และเพลิดเพลินไปกับชื่อเสียงระดับโลก! การเป็นเศรษฐีที่รวยที่สุดในโลกนั้นจะกลายเป็นเรื่องง่ายดาย!
เขาจะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร? ตอนนี้เขาใกล้บ้าไปแล้ว!
"แล้วฉันจะเริ่มต้นค้นคว้าเกี่ยวกับเทคโนโลยีได้อย่างไร" เหอซิงโจวถามอย่างเร่งรีบ
ควอนตัมออฟติกแบรนกล่าวว่า "มันง่ายมากคุณเพียงแค่ต้องจัดหาแหล่งพลังงานเพื่อบรรลุเป้าหมายเล็กๆของคุณ"
"คุณเพียงต้องจัดหาแหล่งพลังงานให้ฉันอย่างต่อเนื่องเพื่อทำข้อกำหนดเบื้องต้นให้ครบถ้วนและฉันสามารถดำเนินการปลดล็อกเทคโนโลยีใหม่ๆแก่คุณได้"
“แล้วพลังเท่าไหร่ถึงจะเพียงพอ?” เหอซิงโจวมีลางสังหรณ์ สิ่งต่างๆอาจไม่ง่ายอย่างที่คิด
"เอาล่ะฉันต้องอธิบายแบบนี้อ้างอิงตามระบบสุริยะในปัจจุบัน ขั้นตอนแรกของอุปกรณ์จ่ายพลังงานคือการสร้างทรงกลมไดสันรอบดวงอาทิตย์" สมองควอนตัมออปติกกล่าวว่า
ลูกบอลไดสันที่เรียกว่าเป็นอุปกรณ์กักเก็บพลังงาน นั่นคือวัตถุลอยฟ้าที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่า สองร้อยล้านกิโลเมตรซึ่งสามารถห่อหุ้มดาวทั้งดวงได้!
มันสามารถดูดซับพลังงานทั้งหมดจากดาวฤกษ์ได้สูงสุดเพื่อผลิตพลังงานมหาศาล
“ทรงกลมไดสัน?” เหอซิงโจวแทบจะจินตนาการไม่ออก ไม่ต้องพูดถึงว่ามันเป็นเรื่องยากแค่ไหนสำหรับมนุษย์ที่จะลงจอดบนดวงจันทร์ ดังนั้นพวกเขาต้องพยายามมากแค่ไหนถึงจะสามารถออกไปเพื่อสร้างโครงข่ายที่ห่อหุ้มดวงอาทิตย์ได้? แม้แต่นักแต่งนิยายก็ยังไม่กล้าคิดถึงเรื่องแบบนี้!
“ใช่แล้ว ทรงกลมไดสันนี่เป็นเพียงข้อกำหนดแรกของการศึกษาเมทริกซ์จักรวาลเท่านั้น ขั้นตอนแรกถือได้ว่าเป็นเพียงแค่การเริ่มต้นและยังมีขั้นที่สูงกว่าที่ยังต้องปลดล็อก” เสียงที่ไร้อารมณ์ของควอนตัมออฟติกแบรนทำให้เหอซิงโจวตื่นตระหนก
ด้วยจินตนาการของเขาในฐานะสิ่งมีชีวิตของอารยธรรมระดับเริ่มต้นนั้นไม่เพียงพอที่จะจินตนาการถึงสิ่งที่เกี่ยวกับอารยธรรมระดับพระเจ้าในตอนนี้!
"พอก่อนอย่าเพิ่งพูดถึงทรงกลมไดสัน.. ถ้าหากทรงกลมไดสันถูกสร้างขึ้นจริงๆแล้วละก็มันจะส่งผลให้ทั่วทั้งบลูสตาร์ไม่มีแสงอาทิตย์ใช่หรือไม่ ดวงดาวจะเข้าสู่ยุคน้ำแข็งและพวกอารยธรรมของฉันจะเข้าสู่การสูญพันธุ์ทางชีวภาพ!" เฮ่อซิงโจวกล่าว
ควอนตัมออฟติกแบรนพูดขึ้น "หากคุณกังวลเกี่ยวกับระบบนิเวศของดาวสีน้ำเงินดวงนี้ คุณสามารถเปลี่ยนโครงสร้างเป็นวงแหวนไดสันหรือไดสันคลาว์ซึ่งสามารถปรับตำแหน่งผ่านระบบควบคุมวงโคจรเพื่อป้องกันไม่ให้ดวงดาวสีน้ำเงินได้รับผลกระทบ ทว่ามันจะส่งผลให้ได้รับพลังงานน้อยลงในลักษณะนี้."
"..." เหอซิงโจวหมดสิ้นคำพูด
“ฉันไม่รู้จริงๆว่าจะทำได้หรือเปล่า” เหอซิงโจวพูดด้วยอารมณ์ ไม่ใช่ว่าเขาไม่กล้าทำแต่สิ่งเหล่านี้น่าเหลือเชื่อจนเกินไป
ถ้าหากจู่ๆมีคนมาพูดกับคุณว่ามีนักเรียนผู้ยากจนคนหนึ่งมีความคิดที่จะสร้างทรงกลมไดสัน? แน่นอนว่ามันจะฟังดูอุกอาจขนาดไหน!
ควอนตัมออฟติดแบรนกล่าวว่า "แม้ว่าตอนนี้คุณจะไม่สามารถทำได้แต่ฉันแนะนำว่าคุณต้องทำ เพราะถ้าหากคุณไม่ลงมีทำสิ่งใดในตอนนี้คุณมีแนวโน้มที่จะถูกฝังไปพร้อมๆกับดาวเคราะห์ดวงนี้!"
เหอซิงโจว "??? เกิดอะไรขึ้นถ้าหากฉันไม่ทำอย่าบอกนะว่าคุณจะทำลายโลก?"
“คุณหมายถึงสิ่งใดฉันเป็นแค่อุปกรณ์ค้นคว้าทางเทคโนโลยีที่ใช้สำหรับเก็บรวมรวมข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ ฉันไม่รู้ฉันสามารถทำเช่นนั้นได้” เสียงของควอนตัมออฟติกแบรนกล่าวอย่างไม่มีอารมณ์
"ตามข้อมูลที่ฉันได้รับมานั้นบ่งบอกว่าพวกเซิร์กได้เริ่มปรากฏตัวออกมาระยะหนึ่งแล้ว"
"มันคือสิ่งมีชีวิตต่างดาวพวกมันดำรงอยู่โดยการกลืนกินสสารและพลังงาน พวกมันเหมือนฝูงตั๊กแตนในจักรวาลที่สามารถกินดาวเคราะห์ได้ทั้งดวง!"
“ตามกฎวิวัฒนาการของมันบ่งชี้ว่าภายในห้าสิบปีต่อจากนี้พวกมันจะสามารถลบล้างเผ่าพันธ์ุมนุษย์ออกไปได้ และ ภายในหนึ่งร้อยปีพวกมันจะกินสิ่งมีชีวิตทั้งหมดบนดาวดวงนี้ และหากพวกพัฒนาไปจนถึงระดับผู้กลืนกินดาวเคราะห์แล้วละก็ในท้ายที่สุดระบบสุริยะจะจบลงจากการถูกกลืนกินโดยพวกมัน!”
“เฮ้นี่คุณกำลังขู่ให้ฉันกลัวใช่หรือไม่?” เหอซิงโจวไม่ค่อยเชื่อมากนัก "ตอนนี้ฉันยังไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตต่างดาวเลย"
ควอนตัมออฟติกแบรนกล่าว "สิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ที่คุณเห็นคือรูปนั้นคือตัวอ่อนของเผ่าพันธุ์เซิร์ก นี่คือกลไกการป้องกันของพวกมันซึ่งสามารถทำให้ยีนของสิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้กลายเป็นปรสิตได้ เพื่อรอเวลาที่พวกมันจะโตเต็มและจากนั้นพวกมันจะเข้าครอบครองร่างกายเพื่อทำให้สัตว์กลายพันธุ์เหล่านั้นเปลี่ยนเป็นเผ่าพันธ์ุแมลงที่โตเต็มวัยอย่างสมบูรณ์ ”
"ฉันต้องขอเตือนคุณอีกว่าพวกเซิร์กนั้นสามารถดูดซับรังสีนิวเคลียร์เพื่อเร่งความเร็วของกระบวนการวิวัฒนาการ และดูเหมือนว่าดาวเคราะห์ของคุณนั้นกำลังทำอะไรบางอย่างที่เอื้อต่อการกลายพันธุ์และวิวัฒนาการของพวกเซิร์ก ยกตัวอย่างเช่น การปล่อยขยะปนเปื้อนรังสีและการสร้างมลพิษในอากาศ"
“หากไม่มีมาตรการป้องกันใดๆเมื่อเซิร์กเคลื่อนที่ออกจากมหาสมุทรในอีกไม่กี่ทศวรรษอาวุธความร้อนธรรมดาจะสร้างความเสียหายต่อพวกมันได้จำกัด และแม้แต่อาวุธนิวเคลียร์ของคุณก็จะไม่สามารถทำลายพวกมันได้อย่างสมบูรณ์ ซึ่งพวกมันยังมีราชาแห่งแมลงที่สามารถดูดซับรังสีนิวเคลียร์ได้อีกด้วย”
"แมลงเหล่านี้จะเริ่มต้นจากการกลืนกินมนุษย์ทั้งหมดก่อนที่พวกมันจะออกเดินทางไปในอวกาศ"
“บางทีเรื่องนี้อาจจะรุนแรงกว่าที่ฉันอธิบายไป อย่าว่าเมื่อคุณเห็นแมลงสาบในครัวแล้วนั้นแน่นอนว่าบ้านของคุณจะต้องมีแมลงสาบมากกว่าหนึ่งตัว! ไม่ใช่เพียงแค่โลกของคุณเท่านั้นที่มีพวกมันแต่ยังรวมไปถึงดาวเคราะห์ดวงอื่นๆภายในระบบสุริยะอีกด้วย”
"ด้วยพลังงานทั้งหมดภายในระบบสุริยะ มีความเป็นไปได้อย่างมากที่พวกมันจะสามารถให้กำเนิดผู้กลืนกินดาวเคราะห์ ซึ่งสามารถกินดาวเคราะห์ทั้งดวงได้! สมมติว่าพวกมันพัฒนาไปจนมีขนาดเท่ากับดาวทั้งดวงแล้วละก็การจะจัดการกับแมลงดังกล่าวได้นั้นเผ่าพันธ์ุมนุษย์ดาวสีฟ้าจะจัดการมันได้หรือไม่?"
"แน่นอนว่าไม่มีทางเลย" เหอซิงโจวกล่าวอย่างเด็ดขาด
"มีเพียงการปลดล็อกเทคโนโลยีขั้นสูงเท่านั้นที่คุณจะสามารถจัดการกับมันได้!" ควอนตัมออฟติดแบรนกล่าวต่อ "ทรงกลมไดสันสามารถให้พลังงานสำหรับปืนใหญ่ทำลายดวงดาว ตราบใดที่คุณสร้างทรงกลมไดสันและมีปืนใหญ่ทำลายดวงดาวแล้วละก็ แม้ว่าแพลนเน็ตเดโวเลอร์จะปรากฏตัวขึ้นคุณก็จะสามารถทำลายพวกมันได้อย่างแน่นอน!"
"และถ้าหากพวกมันอยู่บนพื้นโลกคุณก็สามารถสร้างป้อมปราการเหล็ก หน่วยหุ่นยนต์รบ เรือบรรทุกเครื่องบิน ฯลฯเพื่อปกป้องเผ่าพันธ์ุของคุณ!"
