EP 532 พลังใหม่การย้อนวัย(REVERSE Vitality)
EP 532 พลังใหม่การย้อนวัย(REVERSE Vitality)
By loop
เวลาแปดโมงเช้า
ข้างนอกฝนเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ ลมกระโชกแรงมากจนข้าวของกระจุยกระจาย
จากอาหารของพักของเกิงโยฮวกลับไปที่หอพักของดงซูบินและปิดประตู เขาโยนร่มและกระเป๋าไปที่ตู้ในห้องโถง ฉันตั้งใจจะลงไปกินข้าวเช้าที่ชั้นล่างเลยและร้านอาหารข้างทางก็ปิดไปหมดแล้ว ตอนนี้ดงซูบินไม่ต้องการโดนฝนดังนั้นเขาจึงยืดเอวของเขาและเอนตัวไปที่ขอบหน้าต่างอย่างช้าๆเพื่อดูฉากฝนตกจุดบุหรี่และจิบชาในมือของเขา
กลิ่นผงซักฟอกจางๆ ลอยเข้ามาในจมูกพร้อมกับกลิ่นของควัน
ดงซูบินมองลงมาอย่างสงสัย ดมจมูกและดมนิ้วระหว่างบุหรี่ กลิ่นหอมลอยมาจากข้างบน แต่วันนี้ไม่น่าจะมีคนซักเสื้อผ้าของเขา เมื่อคิดถึงภาพดงซูบินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขานึกถึงชุดชั้นในสีแดงเข้มนั้น ความชื้นที่ยังไม่แห้งมันยังมีกลิ่นหอมอบอวล
นี่มันแบบไม่ใช่ตะขอใช่ไหม
โอยจะบ้าตาย!
เขาเปลี่ยนมือที่ถือบุหรี่ สามนิ้วแตะและถูเล็กน้อยดงซูบินตอนนี้สมองของดงซูบินหยุดไม่ได้ถึงชุดชั้นในของเกิงโยฮวา มันทำมาจากวัสดุอะไร? ทำไมมันนุ่ม ลื่น และเนียนขนาดนั้น? มันน่าจะมาแบบไม่ซับน้ำ ฝ้ายแท้ ? สวัสดี ฉันคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย!
ทันใดนั้น ชั้นบนเขาเห็นร่างที่คุ้นเคยกำลังเดินไปตามทางเดินเข้าไปในลานบ้าน มันเป็นร่มสีดำ เมื่อมองจากด้านหลัง เขาเห็นกางเกงขายาวสีเทาและเสื้อสีขาว เขาเพิ่งเห็นเกิงโยฮวานายกเทศมนตรีสุดสวยออกมานอกหน้าต่าง ดงซูบินไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะออกไปในสภาพอากาศนี้และกระพริบตาดูเหมือนว่าเกิงโยฮวากำลังเดินไปที่รถในขณะที่โทรหาใครสักคนอยู่
"ฉันไป ที่เกิดเหตุทันที ! ส่งรถพยาบาลเพิ่มอีกสองสามคัน!..
"ให้เจ้าหน้าที่ส่งคนไปเพิ่ม! ปิดถนน! อย่าปล่อยให้อุบัติเหตุทางรถยนต์เพิ่มขึ้น! "
"อะไรนะ ติดต่อเขาไม่ได้ เขากำลังทำอะไรให้ฉัน! ถ้าเขาไม่สามารถไปถึงที่เกิดเหตุภายในสิบนาที! เราได้เห็นดีกันแน่!"
"โทรทันที! ให้เจ้าหน้าที่ด้านความปลอดภัยไปรอไว้ก่อน! พยายามช่วยเหลืออย่างเต็มที่!"
ในบ้านของสมาชิกในครอบครัวของสำนักงาน เสียงตะโกนของเกิงโยฮวาดังขึ้น และทั้งอาคารก็เกือบจะได้ยิน หลายคนนั่งยอง ๆ ที่หน้าต่างและมองดู แวบแรกคือเกิงโยฮาวา รูปแบบการทำงานของเธอแข็งกระด้างและเด็ดเดี่ยวมาโดยตลอด หนักหน่วง น่าอึดอัดมาก คนที่เคยทำงานในเขตหนานฉางรู้เรื่องนี้ดี นอกจากนี้ นายกเทศมนตรีโยฮวา ยังเป็นหัวหน้าสำนักงานเขตกวางหมิงอีกด้วย เขามีความเข้าใจในสไตล์ของเขาอย่างลึกซึ้ง หัวหน้าเขต 11 ถึงกับทำอะไรไม่ออก นี่คือชายาที่หลายคนตั้งให้กับนากยกเทศมนตรีสาวสวยคนนี้
ดงซูบินได้ยินเสียงตะโกนที่ชั้นล่างและเข้าใจว่าอุบัติเหตุเกิดขึ้นอยู่ในระดับ A พบกับสภาพอากาศที่รุนแรงที่สุดขั่วมันคือหน้าที่ของผู้นำที่จะต้องรีบไปแก้ไข
ความสวยงามของเธอกับเสียงที่เข็มแข็งกระจายไปทั่วพื้นที่พัก
ดงซูบินมี มักจะต่อต้านผู้นำประเภทนี้เสมอ แต่ครั้งนี้มันจะดูไร้เหตุผลไป เขายังคงชอบความเป็นผู้นำที่ยิ้มแย้มของเสี่ยวหลาน ตลอดเวลา อย่างน้อยมันก็เครียดน้อยลงมากที่จะอยู่กับเธอ เขาจะไม่ขยับเขยื้อนและจ้องมองคุณอย่างน่ากลัว ตอนนี้เขาอยู่ที่การดูแลของเกิงโยฮวาด้วยผู้นำที่อาจไม่ได้ตรงกับสไตล์การทำงานของเขา ดงซูบินรู้สึกปวดหัวเมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลังจากบีบก้นบุหรี่ของเขา เขาก็หยิบมือถือขึ้นมา โทรศัพท์แล้วโทรหาโจวหยินหยู
"สวัสดี ค่ะ"
"ที่อำเภอ มีอุบัติเหตุจราจรใช่ไหม"
"ดิฉันก็ได้ยินเหมือนกัน เหมือนว่าจะชนกันเมื่อช่วงเจ็ดโมงเช้า แปดคัน"
"ถ้าอย่างงั้นช่วยกำชับเจ้าหน้าที่ให้ดูแลถนนส่วนหลักด้วย ปลอดภัยไว้ก่อน เผื่อไว้ล่วงหน้า"
" โอเคเดี๋ยวดิฉันจะรีบโทรประสาน”
ดงซูบินวางโทรศัพท์ลง ทิ้งความคิดที่ฟุ้งซ่านในใจ และหยุดคิดถึงเรื่องน่าเบื่อเกี่ยวกับวัสดุในชุดชั้นในของเกิงโยฮซา เขาออกไปไหนไม่ได้ภายใต้ฝนตกหนักเช่นนี้ เขาควรทำอย่างไรในสองวันนี้ พักผ่อน? อีกอย่างผมไม่รู้ว่าการใช้การย้อนเวลากลับที่เพิ่งค้นพบใหม่คืออะไร ฉันบอกตลอดว่าไม่มีเวลาวิจัยแล้ว วันนี้เรามาดูใหม่กันต้องคิดให้ออกว่าต้องทำอย่างไร ทำไม่ได้ ปล่อยให้สิ่งนี้ไม่ได้รู้วิธีการใช้งาน. มันจะสิ้นเปลืองเวลาโดยเปล่าประโยชน์.
เมื่อเมนูที่เรียกว่าขึ้นเวลาที่เหลือเจ็ดนาทีและสิบวินาที. หลังจากที่ได้ใช้มันไปกับการหยุดเวลาในช่วงของการเริ่มรับตำแหน่งใหม่
ตอนี้ดูเหมือนจะเหลือเวลาอยู่บ้าง
เมื่อคิดถึงคำสั่งย้อนกลับ! เวลาที่เหลือก็ลดลง
เหลืออีกเจ็ดนาทีเก้าวินาที!
เหลืออีกเจ็ดนาทีแปดวินาที!
เหลืออีกเจ็ดนาทีเจ็ดวินาที!
ดงซูบินเงยหน้าขึ้นทันที มองไปทางซ้ายและขวา มองขึ้นและลง แต่มันก็ยังเหมือนเดิมในการทดลองครั้งก่อน ดูเหมือนว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงในชีวิตหลังย้อนกลับ!
เวลาหยุดลดลง!
หลังจากลากคางไปพักหนึ่ง ดงซูบินก็พูดย้อนกลับอีกครั้ง!
ฉัน ทำซ้ำหลายครั้งเป็นเวลาหนึ่งนาที
ห้านาที
สิบนาที
ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดูเหมือนว่า จะะใช้เวลาที่เหลืออยู่และไม่มีผลเลย!
ปวดหัวจริงๆ!
เกิดอะไรขึ้นกับสิ่งนี้?
ภาษาจีนแปลว่าย้อนกลับ? แต่ก็ไม่ได้ส่งผลอะไร
หรือว่ามันใช่ไม่ได้? ทำไมวันภาษาอังกฤษถึงได้ผล แต่ภาษาจีนกลับไม่ได้ผล?
และพลังใหม่การย้อนกลับ/ย้อนวัย(reverse vitality) คืออะไรกันแน่น? ฉันคิดไม่ออกจริงๆ!
เวลาที่เหลือได้รับการทดสอบเพียงสองนาที ดงซูบินตัดสินใจหยุด มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่จะกินแบบนี้มันเสียเวลาที่เหลืออยู่
ลองคิดดูอีกครั้งและลองอีกครั้งในภายหลัง
ดงซูบิน นอนบนขอบหน้าต่างและสูบบุหรี่ต่อไป สมองของเขาคิดเกี่บวกับการพลังย้อนกลับใหม่.หรือเรียกว่าการกลับด้าน.. "...กลับด้าน...กลับด้าน...
หลังจากนั้นไม่นาน โจวหยินหยูก็โทรมาอีกครั้ง" ท่านเลขาธิการ.ฉันส่งคนลงไปแล้ว ทุกคน ทางแยกปกติ รถไม่มากนัก”
ดงซูบินพยักหน้า "ก็ดี"
"มีคำสั่งอะไรไหม"
กูลูลู่ กูลูลู่ ท้องตงเสวี่ยปินก็ร้องขึ้นมา เขาหิว เขายิ้มและพูดว่า "ไม่น่าจะมีอะไรแล้วเกี่ยวกับงาน แต่ฉันมีเรื่องขอให้ช่วย พี่โจว คุณมีไข่อยู่ที่บ้านหรือไม่ ฉันจะขอสักสองฟอง?"
โจวหยินหยู กล่าวว่า "มีค่ะ คือ ... "
ดงซูบินพูดตรงๆกับเธอ "พอดีว่าเมื่อเช้าจะลงไปทานข้าวแต่ฝนดันตกเลยไม่ได้ทานข้าวเลย ตอนนี้ตู้เย็นก็ไม่มีของกิน ฉันกังวลว่าจะกินอะไรดีฮ่าฮ่า"
"ไม่เป็นไรเดียวฉันจะนำเอาขึ้นไปให้"
"ขอบคุณ"
"ไม่จำเป็นต้องขอบคุณก็ได้ค่ะ" ไม่โจวหยินหยูขึ้นไปชั้นบนพร้อมกับถุงผักใบใหญ่ดงซูบินเปิดประตูรอเธอ เมื่อเธอเห็นผักสดมากมายในมือของเธอ เธอ
อดยิ้มไม่ได้ "มันมากเกินไป ไข่สองฟองก็พอ" โจวหยินหยูซึ่งแต่งตัวอยู่ที่บ้านเดินเข้าไปใน ที่บ้านยิ้มๆ แล้วพูดว่า "กลัวฝนจะไม่หยุด เดี๋ยวพี่ไปหามาให้ ไม่เป็นไรค่ะ ที่บ้านยังมีค่ะที่รัก เมื่อวานเพิ่งไปตลาดผักมาค่ะ" และซื้อผักและเนื้อมามาก มันทำให้ฉันต้องดุเขา และยังกังวลว่าจะกินมากขนาดไหน ไม่ต้องเกรงใจ ไม่ต้องชงชาให้นะตะ“พับแขนเสื้อขึ้น โจวหยินหยูพูดอย่างกระตือรือร้น:”ฉันจะทำให้สุดฝีมือเลย"
ฟ้าร้องและไฟก็ดังขึ้น
ดงซูบินมองออกไปนอกหน้าต่างและพูดว่า “ฉันจะรบกวนคุณได้อย่างไร ฉันจะจัดการเอง”
“ไม่เป็นไรค่ะ” โจวหยินหยูยิ้ม: “ไม่ต้องเกรงใจเลย ครอบครัวของฉันและฉันเป็นภรรยาและแม่ที่ดี การทำอาหารและซักผ้าเป็นของงานของฉันทั้งหมด คุณต้องประทับใจกับการทำอาหารของฉัน เอาล่ะ อันที่จริงฉันก็ยังไม่ได้กินข่าวเหมือนกัน ฮ่าฮ่า” เมื่อได้ยินเธอพูดอารมณ์ของดงซูบินก็ดีขึ้นเช่นกัน
“คุณก็ยังไม่ได้กินด้วยเหรอ?” ดงซูบินกลัวว่าสามีของเธอจะมีเข้าใจผิด ดังนั้นเขาจึงพูดว่า: “สามีคุณคงจะชอบมากเลยสินะ”
โจวหยินหยูยิ้มและส่ายหัวแล้วเดินตรงไปที่ห้องครัว ฉันมักจะไม่ ไม่กินอาหารเช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์”
ห้านาทีต่อมา ไข่ลวกและโจ๊กสองชามถูกเสิร์ฟบนโต๊ะ
ฝีมือการทำอาหารของโจวหยินหยูนั้นดีมาก แต่แต่ละคนก็มีรสนิยมของตัวเอง รสชาติของเธออาจจะหนักกว่า และไข่ลวกก็เค็มเล็กน้อย แต่รสชาติก็โอเค
ดงซูบินไตร่ตรองอีกครั้ง
มันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร? ฉันเองก็พยายามทุกวิธีทางแล้ว
หรือว่าฉันไม่ได้สังเกตุมัน?
หลังจากกินไข่ลวกนี้ดงซูบินก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและมองไปที่โจวหยินหยูที่กำลังทานโจ๊กอยู่และถามว่า "คุณรู้จักคำนี้ หรือป่าว"
โจวหยินหยูอายและพูดว่า "ภาษาอังกฤษ? ฉันไม่เคยเรียนมาเลย แต่ฉันพูดได้แต่ภาษารัสเซีย"
ดงซูบินยังยิ้มและลองใช้คำสั่งนี้อีกครั้งภายในใจ เหมือนเวลาของเขาก็ลดลงอีกแล้ว
เหลือเวลาหนึ่งนาทีห้าสิบแปดวินาที "...
เหลืออีกหนึ่งนาทีห้าสิบเจ็ดวินาที"...
ดงซูบินรู้สึกว่าเวลากำลังลดลง ดังนั้นเขาจึงต้องการยกเลิกคำสั่งทันทีเพื่อป้องกันไม่ให้เวลาที่เหลือน้อยไปเสียเปล่า อย่างไรก็ตาม ก่อนที่คำสั่งเงียบ ๆ ของเขาจะถูกยกเลิก ฟ้าก็ร้องสั่นสะเทือน!
ดังก้อง!
ฟ้าร้องนี้รุนแรงมาก! มันดังเอามากๆ!
โจวหยินหยูตกใจจากเสียงฟ้าร้องบังเอิญทำแก้วน้ำหล่นบนโต๊ะอาหาร
แก้วน้ำแตกและแตกเป็นเสี่ยง!
โจวหยินหยูแสดงท่าทีประหม่าหลังจากชนะ เธอยืนขึ้นและพูดว่า "ขอโทษที่ค่ะ ดิฉันไม่ได้ตั้งใจ"
"ไม่เป็นไร ฮ่าๆ" ดงซูบินยิ้ม มองลงมา และก้มลงมองดูเศษแก้ว , เหมือนว่าเขาจะยืมยกเลิกคำสั่งไป
หนึ่งนาทีห้าสิบวินาที...”
หนึ่งนาทีสี่สิบเก้าวินาที
หนึ่งนาทีสี่สิบแปดวินาที
เวลาที่เหลือลดลงเรื่อยๆ
แต่เมื่อดงซูบินอยากจะเอื้อมมือออกไปและยกบัลลาสต์แก้วขึ้นเบา ๆ ก็เป็นฉากที่เหลือเชื่อ เกิดขึ้น เมื่อเห็นเศษแก้วสองสามชิ้นเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วจากพื้นดิน พวกมันรวมตัวกันอยู่ไม่ไกลจากฝ่ามือของเขาภายใต้การจ้องมองที่ตะลึงงันของดงซูบิน ทุบ ทุบ ทุบ และหลอมรวมกันเป็นแก้วอย่างรวดเร็วอย่างรวดเร็ว แก้วไม่มีรอยแตกเหมือนก่อนหน้านี้
เดียวฉันจัดการเก็บเอง!
ดงซูบินตะลึง เกิดอะไรขึ้น
นี่คือผลลัพธ์ของการ...ย้อนวัยอย่างงั้นหรอ?
***ความคิดเห็นผู้แปล ตอนช่วงหยุดพักก่อนที่เขาจะมาเข้ารับตำแหน่งดงซูบินได้พยายามค้นหาพลังใหม่ผ่านคำศัพท์ภาษาอังกฤษ จนเขาได้พลังใหม่มาคือการย้อนวัย ซึ่งต่างจากการย้อนกลับ(Back) เพราะการย้อนกลับคือการย้อนเวลา แต่พลังใหม่ของเขา เขาไม่ได้ย้อนเวลากลับไป และในตอนแรกเขาก็คิดอยู่ว่าพลังนี้คือพลังอะไรกันแน่ แต่เหมือนว่าเขาน่าจะรู้แล้วว่ามันใช้ประโยชน์อะไรได้ ***
