199-200
1/12
Ep.199
“ถึงเป็นมังกร แต่สุดท้ายมันก็แค่สัตว์กลายพันธุ์เลเวล 3 นี่พวกคุณไม่ไว้ใจผมเลยหรอ?” ซูเฉินปาดจมูก กล่าวตัดพ้อ
“พี่เฉิน ผมเชื่อมั่นในตัวพี่นะ แต่เจ้าสัตว์ประหลาดนั่นมันตัวใหญ่เกินไป!” หยางฮ่าวอธิบาย เดาะลิ้นและกล่าวอย่างไม่มั่นใจว่า “พี่เฉิน พี่คงไม่คิดจะสู้กับมันจริงๆใช่ไหม?”
ซูเฉินยิ้ม ไม่พูดอะไรซักคำ
มังกรเพลิงทมิฬตัวนี้ เขาต้องการฆ่ามันอย่างแน่นอน
แต่ก่อนหน้านั้น เขาอยากจะเห็นว่ากำลังรบของมังกรเพลิงทมิฬทรงพลังแค่ไหน ดังนั้นไม่รีบร้อนที่จะลงมือ
ในเวลาเดียวกัน บนกำแพงเมืองของสถานชุมชนเฝิงซี
ชายหนุ่มในชุดดำ อายุราวๆ 27-28 ปี กำลังมองมังกรเพลิงทมิฬที่ลอยอยู่เหนือศีรษะเขา
เดิมคนผู้นี้มักมีสีหน้าผ่องใส แต่เวลานี้กลับหน้าดำเคร่งเครียดอย่างถึงที่สุด
หลังจากแหงนมองมัน เขาก็ถอนสายตากลับมา หันไปพูดกับคนข้างๆว่า “ถ่ายทอดคำสั่งลงไป บอกพวกเขาว่า เมื่อค่ายกลป้องกันเมืองถูกทำลาย ขอให้ทุกคนวิ่งหนีเอาชีวิตรอด”
ว่าจบ เขาก็ถอนหายใจยาว กำหมัดแน่น คล้ายยังไม่อยากยอมจำนนต่อโชคชะตา แต่ก็ไร้ความสามารถเกินกว่าจะพลิกสถานการณ์ได้
“ท่านผู้นำ ท่านเองก็เตรียมตัวหนีไปด้วยกันเถอะ” หนึ่งในนั้นเอ่ยด้วยน้ำเสียงกังวล
เพราะค่ายกลป้องกัน ไม่สามารถหยุดมังกรเพลิงทมิฬได้อย่างแน่นอน
หากให้รอจนกว่าค่ายกลแตกแล้วค่อยจากไป เกรงว่าจะไม่ทันการ
ชายหนุ่มในชุดดำถอนหายใจ “ทุกคนไปเถอะ”
“ท่านผู้นำ แล้วท่านเล่า?” คนเดิมเอ่ยปากถาม
“เมืองอยู่คนอยู่ เมืองพินาศฉันพินาศ!”แววตาของชายหนุ่มชุดดำทอประกายเด็ดเดี่ยว คล้ายตัดสินใจได้แล้ว “ฉันหานคุนจะไม่มีวันจากไป”
ได้ยินแบบนั้น คนอื่นๆหันไปมองหน้ากัน สายตาของแต่ละคนคล้ายเข้าใจถึงความหมายที่สะท้อนอยู่ในแววตาอีกฝ่าย เอ่ยพร้อมกันว่า “งั้นพวกเราขอสาบานว่าจะอยู่และตายพร้อมกับท่านผู้นำ!”
“ทำไมพวกคุณถึงได้ดื้อรั้นแบบนี้?” หานคุนเริ่มหมดความอดทน แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ท้วงออกไป เมืองทั้งเมืองคล้ายประสบเหตุแผ่นดินไหว สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
“มังกรเพลิงทมิฬเริ่มโจมตีพวกเราแล้ว!”
สีหน้าของหานคุนแปรเปลี่ยน สะบัดหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว
เห็นแค่เพียงมังกรเพลิงทมิฬที่อยู่ลอยอยู่เบื้องบน บัดนี้กางกรงเล็บหนา ตะปบลงบนโล่แสงของค่ายกลอย่างแรง
โล่แสงพลังงานสั่นไหวอย่างรุนแรง แทบจะในทันทีหลังจากนั้น รอยปริร้าวได้ปรากฏขึ้น แตกแขนงไปทั่วทุกจุดราวกับใยแมงมุม
ยังไม่จบเพียงเท่านั้น มังกรเพลิงทมิฬเมื่อตระหนักได้ว่าถูกขวาง มันก็แหงนคอกู่คำรามขึ้นฟ้า ชั้นอากาศสั่นไหวเกิดเสียงหึ่งๆ
เสียงกู่คำรามดังกึกก้อง เนิ่นนานค่อยจางหายไป อีกหนึ่งกรงเล็บกางออก ฟาดเข้าใส่โล่แสง
ได้ยินเพียงเสียง ‘กริ๊ก’
ค่ายกลทั้งค่ายพลันแตกเป็นเสี่ยงๆราวกับกระจกใส สภาพแวดล้อมเดิมของสถานชุมชนเฝิงซีถูกเปิดเผยออกมา
ในเวลานี้ ทั่วทั้งเมืองตกอยู่ในความตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง
เหล่ามนุษย์ที่อาศัยอยู่ในเมือง ต่างหันหลังวิ่งหนีด้วยความสิ้นหวัง
“สถานชุมชนเฝิงซีจบสิ้นแล้ว …” หานคุนเหลียวหลังกลับไปในเมือง สองตาค่อยๆหุบลง คล้ายไม่ต้องการทนเห็นจุดจบการสังหารหมู่มนุษย์
ส่วนเหตุผลที่ว่าทำไมเขาไม่ฮึดสู้กับสัตว์กลายพันธุ์น่ะหรือ?
นั่นเป็นเพราะเขารู้ดี ว่าเมื่ออยู่ต่อหน้ามังกรเพลิงทมิฬ ต่อให้ใช้ทั้งร่างเขา มันก็ไม่พอที่จะอุดซอกเล็บอีกฝ่ายด้วยซ้ำ
ต่อให้ดิ้นรนอย่างไรก็ไร้ประโยชน์
มังกรเพลิงทมิฬเมื่อสามารถทำลายค่ายกลป้องกันของเมือง มันกวาดดวงตากลมโตขนาดใหญ่ลงไปด้านล่าง ไม่นานก็เจอหานคุนและคนอื่นๆ
…
ซูเห็นเห็นภาพนี้ เขาก็พร้อมเคลื่อนไหวแล้ว
จากการสังเกตที่ผ่านมา เขาได้ข้อสรุปว่ามังกรเพลิงทมิฬมีกำลังรบมากพอที่จะสังหารผู้วิวัฒนาการเลเวล 4
ต่อให้เป็นเขาก้าวออกไปเผชิญหน้า ก็ใช่ว่าจะชนะได้ง่ายดายเหมือนทุกครั้ง
อย่างไรก็ตาม คนอย่างซูเฉินไม่คิดล่าถอย
ในเมื่อเทคนิคใหม่ที่เขาเพิ่งได้มา มันเอ่ยอ้างว่าตัวผู้ใช้งานจักคงกระพันในเลเวลเดียวกัน
ดังนั้น ไม่ต้องกล่าวถึงมังกรเพลิงทมิฬเลเวล 3 ต่อให้ตรงหน้าเป็นมังกรเลเวล 4 --
--มันก็ต้องถูกเขาฆ่าตายในวันนี้!
2/12
Ep.200
“ทุกคนรออยู่ที่นี่ ฉันจะออกไปฆ่าเจ้ามังกรนั่น” ซูเฉินกำชับคนบนรถ เปิดประตู เตรียมก้าวออกไป
ได้ยินแบบนั้น สีหน้าของทุกคนแปรเปลี่ยนกลับกลาย
“ซูเฉิน ครั้งนี้ปล่อยมันไปเถอะ” ตันหลินอ้อนวอน สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวล
“ซูเฉิน นายอย่าไปเลยนะ” หยางเฉียนก็ห้ามเขาเช่นกัน
แม้พวกเธอจะรู้ว่าซูเฉินครอบครองความแข็งแกร่งของทุกสายอาชีพ และทรงพลังอย่างน่าเหลือเชื่อ ทว่าต่อหน้าสัตว์ประหลาดอย่างมังกรเพลิงทมิฬ ทั้งคู่ก็ไม่มองโลกในแง่ดี จนถึงขั้นคิดว่าซูเฉินจะสามารถเอาชนะได้
“ซูเฉิน งั้นให้หุ่นเชิดของคุณตามไปด้วย” หวู่หยางเสนอ
เขารู้จักซูเฉินดี เมื่อตัดสินใจแล้ว ซูเฉินก็จะลงมือทำ ไม่ว่าจะยากเย็นซักแค่ไหนก็ตาม
เนื่องจากไม่สามารถโน้มน้าวได้ งั้นก็ต้องคอยช่วยเหลือด้านอื่น
ด้วยสถานะหุ่นเชิดเลเวล 3 ของ [นักรบจักรกล] หากมีมันติดตามไปด้วย ก็น่าจะช่วยลดทอนแรงกดดันของซูเฉินได้มาก
“ไม่จำเป็น” ซูเฉินกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ
แม้ว่า [นักรบจักรกล] จะมีกำลังอยู่ในขั้นสูงสุดของเลเวล 3 แต่อย่างไรมันก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมังกรเพลิงทมิฬอย่างแน่นอน
หากนำมันติดตามไปด้วย เกรงว่าจะส่งผลเสียมากกว่าผลดี
นอกจากนี้ เขามีความมั่นใจมาก ว่าจะสามารถสังหารมังกรเพลิงทมิฬได้ โดยไม่ต้องได้รับความช่วยเหลือจากผู้อื่น
ก่อนจากไป ซูเฉินยิ้มและกล่าวว่า “พวกคุณรอกินเนื้อมังกรย่างกันได้เลย”
สิ้นเสียง เขาก็ออกจาก [รถศึกอัจฉริยะ] เปิดใช้งาน [รองเท้าเพิ่มความเร็ว] ทะยานไปทางมังกรเพลิงทมิฬอย่างรวดเร็ว
มองไปยังแผ่นหลังที่ค่อยๆเล็กลง พุ่งไกลออกไปของซูเฉิน หวู่หยางและคนอื่นๆรู้สึกหนักใจเล็กน้อย
อำนาจของมังกรเพลิงทมิฬเป็นที่ประจักษ์ต่อทุกสายตา ด้วยการตะปบเพียงสองครั้งก็สามารถทำลายค่ายกลป้องกันเมืองได้
แล้วแบบนี้ซูเฉินจะสามารถรับมือกับมันได้จริงๆน่ะหรือ?
อีกด้านหนึ่ง มังกรเพลิงทมิฬมุ่งเป้าไปที่หานคุนและคนอื่นๆ มันยกกรงเล็บขึ้น ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะบดพวกเขาให้เละเป็นโจ๊ก
ภายใต้แรงกดดันมหาศาลของมังกรเพลิงทมิฬ กำลังใจของหานคุนและคนอื่นๆถูกข่มขวัญอย่างร้ายแรง ไม่มีแม้ความคิดเพียงเล็กน้อยที่จะต่อต้าน ได้แต่เฝ้ารอความตายอย่างเงียบๆ
มองไปยังกรงเล็บมังกรที่กำลังฟาดลงมา ซูเฉินที่บุกเข้าไปถึงระยะโจมตีพอดีก็เหยียดมือไปข้างหน้า ปลดปล่อยเวทย์สายฟ้า
บอลสายฟ้าย้อยเป็นเส้นโค้งอันงดงามในอากาศ ร่วงตกลงบนหัวยักษ์ของมังกรเพลิงทมิฬอย่างแม่นยำ
ได้ยินเพียงเสียง ‘ตูมมมม!’
หัวยักษ์มังกรเพลิงทมิฬถูกระเบิดเหวอะเป็นรูขนาดใหญ่ เลือดสีแดงสดสาดกระจายราวกับพายุฝน
ในชั่วพริบตาเดียว ตลอดทั้งกำแพงเมืองเปียกโชกไปด้วยเลือดสีแดง
“ก๊าซซซซ!”
ถูกโจมตีอย่างแรง มังกรเพลิงทมิฬโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ทั้งร่างของมันสั่นสะท้าน ร่วงตกลงจากฟ้า
โครม!
ตามด้วยเสียงสนั่นสะเทิ้นฟ้าสะเทือนดิน ร่างมหึมาของมังกรเพลิงทมิฬร่วงกระแทกพื้นอย่างแรง
ความเสียหายนี้ไม่เพียงก่อให้เกิดแอ่งลึกบนพื้นเท่านั้น แต่ยังบดขยี้สัตว์กลายพันธุ์กว่าหลายร้อยตัวในคราวเดียว
“เกิดอะไรขึ้น?”
หานคุนที่เดิมกำลังรอรับความตาย หลังจากได้ยินเสียงสะเทือน เขาก็ลืมตาขึ้น
เมื่อเขาเห็นมังกรเพลิงทมิฬหนอนแผ่อยู่กับพื้น ทั้งยังเหมือนจะได้รับบาดเจ็บสาหัส สีหน้าของเขาก็กลายเป็นแข็งทื่อ
สถานการณ์นี้มันอะไรกัน?
เหตุใดจู่ๆมังกรเพลิงทมิฬถึงได้รับบาดเจ็บได้?
ใครกันที่สามารถทำร้ายมัน?
“ท่านผู้นำ เป็นเขา เขาเป็นปรมาจารย์มนตราสายฟ้าที่ทรงพลัง เขาคือคนที่ทำร้ายมังกรเพลิงทมิฬ!” ชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างกายหานคุนกล่าวด้วยความตื่นเต้น ชี้ไม้ชี้มือไปยังซูเฉินใต้กำแพงเมือง
หานคุนมองตามทิศทางนิ้วของลูกน้อง เมื่อเห็นใบหน้าของซูเฉินได้อย่างชัดเจน เขาก็อดกลืนน้ำลายไม่ได้ กล่าวตะกุกตะกักว่า “ทำไมเขา .. ถึงได้ดูเด็กนัก?”
โดยทั่วไปแล้ว ยิ่งแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีอายุมากเท่านั้น
เพราะการฝึกฝนมิใช่อะไรที่สำเร็จได้ในวันสองวัน แต่วันต้องใช้ความอดทนเป็นหลายปี
อย่างไรก็ตาม มองไปยังซูเฉิน ดูก็รู้ว่ายังอายุไม่ถึง 20 ปี
อายุน้อยขนาดนี้ แล้วจะมีกำลังรบมากพอที่จะทำร้ายมังกรเพลิงทมิฬได้อย่างไร?
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เชื่อ แต่นี่มันน่าเหลือเชื่อเกินไป
