บทที่ 441
หลี่กุนลี่จ้องมองบุตรสาวและหลานชายพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินออกมาด้วยความดีใจ เกือบยี่สิบปีที่ไม่พบเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าบุตรสาว ส่วนเนี่ยฟงหาได้เอ่ยวาจาใดออกมาเป็นคำพูดนั่งร้องไห้อยู่ตลอดเวลา เช่นเดียวกับหลี่พินอินที่ได้แต่ยกยิ้มใช้มือขวาลูบไปมาที่ศีรษะของบุตรชาย นานเกือบสองเค่อได้มีเสียงฝีเท้ามุ่งหน้ามาท...
