ตอนที่แล้วบทที่ 15 ผลไม้สายฟ้า!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 17 พลังของเทคโนโลยี

บทที่ 16 ฉายาช่างตีเหล็ก


บทที่ 16 ฉายาช่างตีเหล็ก

 

พลังของฝ่ามือสายฟ้าเลเวล 1 นั้นไม่ทรงพลังมากนัก แต่ก็ยังแข็งแกร่งกว่าลูกไฟเลเวล 1

ต้องรู้ก่อนว่าคาถาสายฟ้าถูกขนานนามว่า เป็นคาถาที่มีพลังทำลายล้างมากที่สุด

เย่จุนรู้สึกยินดีในหัวใจของเขา และประหลาดใจกับพลังของฝ่ามือสายฟ้า

ฝ่ามือสายฟ้าเลเวลนี้ คงมีไฟฟ้าอย่างน้อยหลายสิบโวลต์ ไม่เช่นนั้น คงจะไม่สามารถทำให้ปลาสลบได้ ถ้ามันเลื่อนถึงเลเวล 2 เลเวล 3 หรือสูงกว่านั้น มันจะไม่ฆ่าปลาในบริเวณกว้างๆ ได้เลยหรอ?

เย่จุนจำฉากของเรือประมงที่ใช้ไฟฟ้าได้ ในบ้านเกิดของเขาเมื่อตอนยังเป็นเด็ก เมื่อเรือประมงแล่นที่ผ่านไป ฝูงปลาจำนวนมหาศาลก็ได้ลอยขึ้นสู่ผิวน้ำ

เมื่อตอนนั้น มันจะไม่ใช่การฆ่ามอนสเตอร์อีกต่อไป แต่มันจะเป็นการเลี้ยงมอนสเตอร์

เขามีความสุขมากที่หาวิธีเพิ่มเลเวลพลังสายฟ้าได้ ไม่เช่นนั้น ถ้าเขาไม่สามารถหาทางได้ เขาอาจจะต้องทำว่าวล่อสายฟ้าจริงๆ

เย่จุนหยิบปลาสองสามตัวที่ลอยอยู่ในทะเลขึ้นมา แม้ว่าปลาจะตัวเล็ก แต่เนื้อก็คือเนื้อ

ปลาเหล่านี้หนักไม่ถึงจินด้วยซ้ำ และไม่มีเหรียญทองแดงแม้แต่เหรียญเดียวดรอปออกมา

เย่จุนนำพวกมันไปเป็นเหยื่อตกปลา และแขวนมันไว้บนคันเบ็ดเวทย์มนตร์

ไม่นานนัก ปลาเก๋าที่ดุร้าย 3 ตัวก็ถูกตกขึ้นมา

ปลาเก๋า 3 ตัวนี้ ตัวที่ใหญ่ที่สุดยาว 1 เมตร และตัวที่เล็กกว่านั้นยาว 60-70 เซนติเมตร รวมกันหนักหลายร้อยจิน

ใช้ปลาขนาดท่าฝ่ามือ 3 ตัว แต่ได้มาเป็นปลาเก๋ามากกว่าหนึ่งร้อยจิน ซึ่งถือว่าคุ้มค่ามาก

“สังหารปลาเก๋า (เลเวล 1) ค่าประสบการณ์ +5 เหรียญทองแดง +80”

“สังหารปลาเก๋า (เลเวล 1) ค่าประสบการณ์ +5 เหรียญทองแดง +80”

“สังหารปลาเก๋า (เลเวล 1) ค่าประสบการณ์ +5 เหรียญทองแดง +80”

แม้ว่าจะได้ค่าประสบการณ์ไม่มากนัก แต่สำหรับเย่จุน มอนสเตอร์นั้นเกิดง่ายมาก และคงจะใช้เวลาไม่นานนักในการเพิ่มเลเวลอีกรอบ

ในขณะที่เย่จุนกำลังตกปลา เขาวางปลาเก๋าที่ได้มาสดใหม่ในช่องซื้อขาย

นอกจากนี้ เขาได้ใส่แหจับปลาที่ฉลามฉีกมันจนขาด ลงไปด้วย

แม้ว่าแหจับปลาจะขาดไปสองสามรู แต่ก็ยังจับปลาได้ สำหรับผู้รอดชีวิตคนอื่นมันเป็นสมบัติล้ำค่า

“แหจับปลามือสองขาดไปสองสามรู เพราะใช้จับฉลามขาว ใช้งานได้ปกติไม่ได้ส่งผลกระทบอะไร แหจับปลา 1 ปาก แลกกับ ไม้ 20 ลูกบาศก์เมตร”

เมื่อข้อความนี้แพร่ออกไป เกิดคลื่นมากมายตามมาทันที

ผู้เล่นนับไม่ถ้วนได้อุทานออกมา:

“พี่ใหญ่ฆ่าฉลามขาว? ให้ตายสิ ฉลามขาวในหนังกินคนน่ะหรอ?”

“พี่ใหญ่สุดยอดเกินไป!”

“ช่างโอ้อวดเกินไป ฉลามขาวมีน้ำหนักหนักหลายตันในทะเล มีขนาดใหญ่กว่าสิงโตและเสือมาก มันเป็นสิ่งที่มนุษย์สามารถฆ่าได้หรอ?”

“ฉันเห็นว่ามีเนื้อปลาฉลามในข้อมูลการซื้อขายของลูกพี่เย่ มันต้องเป็นเรื่องจริง ฉันสงสัยว่าลูกพี่เย่ใช้แฮ็ค[1] บอกฉันทีว่าลูกพี่เย่ซื้อมันจากไหน”

“นั่นคงจะจริง ฉลามขาวมีเลเวลเท่าไหร่ ตอนนี้ลูกพี่เย่อยู่เลเวลไหน คุณสามารถทำลายภูเขาและแม่น้ำแล้วบินขึ้นไปบนอากาศได้หรือไม่?”

มีบางคนบ่น:

“ลูกพี่เย่ คุณสุดยอดมาก คุณมีอาหารมากมาย ช่วยฉันหน่อยได้ไหม—ฉันหิวจะตายอยู่แล้ว!”

“ใช่ลูกพี่เย่ อาหารของคุณแพงเกินไป ปลา 1 จิน ต้องแลกกับ ไม้ 1 ลูกบาศก์เมตร ตอนอยู่บ้านแม่ฉันเตรียมอาหารให้ พ่อกับแม่ทำฟาร์มทำงานอยู่บ้าน ฉันไม่เคยตัดฟืน ตัดฟืนมันยากเกินไป!”

“ฉันหิวมา 3 วันแล้ว ฉันกำลังจะตาย ลูกพี่เย่ ช่วยฉันด้วย!”

“คนสกุล เย่ คุณมีอาหารมากมาย คุณควรบริจาคให้ทุกคน—ช่วยชีวิตคน ดีกว่าสร้างเจดีย์ 7 ชั้น คุณเห็นแก่ตัวเกินไป!”

“ใช่ ถ้าฉันมีอาหารที่ฉันกินไม่หมด ฉันจะเอาออกมาแบ่งให้ทุกคน ตอนนี้มันเป็นหายนะสำหรับมวลมนุษยชาติ คุณควรแบ่งปันความสุขและความทุกข์!”

...

เย่จุนไม่สนใจที่จะสนใจพวกสุนัขตัวเมียที่มีศีลธรรมแบบนี้

วันนี้เป็นวันที่ 4 เท่านั้น และชายคนนั้นก็หิวมา 3 วันแล้ว แสดงว่าชายคนนั้นกินอาหารและน้ำหมดไปตั้งแต่วันแรกแล้ว

คนพวกนี้มักจะเป็นพวกที่นอนขี้เกียจอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร พอเจอปัญหาก็เอาแต่บ่น แต่ไม่เคยคิดที่จะอาหารเอง

เย่จุนไม่คิดว่าอาหารของเขาแพงเลย มันก็แค่การตัดไม้และเก็บฟืน หากแม้แต่งานที่น้อยนิดแบบนี้ยังไม่อยากทำ พวกเขาก็สมควรที่จะอดตายด้วยความหิวโหย

คนแบบนี้ไม่สมควรได้รับความเห็นใจแม้แต่น้อย

ในยุคของการเปลี่ยนแปลงที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนแบบนี้ การพึ่งพาใครก็ล้วนไร้ประโยชน์ พึ่งได้แต่ตัวเองเท่านั้น

มีผู้คนมากมายในโลกนี้ เย่จุนทำจะอะไรได้บ้างกับเนื้อปลาสองสามร้อยจิน? มันไร้ประโยชน์ เว้นแต่น้ำในทะเลจะถูกระบายออกหมด!

แม้ว่าน้ำในทะเลจะถูกระบายออก คนเหล่านี้จะถูกกำจัดไม่ช้าก็เร็วหากไม่ทำงานหนัก

นี่ไม่ใช่ยุคที่จะมีอาหารและเสื้อผ้าพร้อมอีกต่อไป

ถ้าพวกเขาอยากมีชีวิตอยู่ พวกเขาต้องพึ่งพามือและเท้าของตัวเอง ทำงานให้หนักเหมือนเย่จุน

คนที่ทำงานหนักเพื่อเอาชีวิตรอดอย่างแท้จริง จะไม่มีวันเสียเวลาบนช่องแชทเพื่อบ่น

เช่นเดียวกับครั้งก่อนๆ คนที่อยู่ในน้ำมักเป็นคนที่จับปลาได้เสมอ

ในเวลานี้ เย่จุนกำลังสร้างกันสาดบนแพ

เพราะเขาพบว่าดวงอาทิตย์ที่อยู่เหนือศีรษะของเขา เริ่มมีแสงสว่างมากขึ้นเรื่อยๆ

ทิศทางที่แพล่องไปนั้น ดูเหมือนจะเข้าใกล้เส้นศูนย์สูตร

ตอนนี้มันเป็นฤดูร้อน ในตอนบ่ายอุณหภูมิจะสูงขึ้น และเกิดโรคลมแดดได้ง่ายท่ามกลางแสงแดดที่ร้อนจัด

ตอนนี้แพของเย่จุน มีขนาดประมาณ 70-80 ตารางเมตร ซึ่งมากเกินพอที่จะสร้างบ้านหลังเล็กบนแพได้

แต่เนื่องจากกลัวว่ามันจะไม่มั่นคง เย่จุนจึงตัดสินใจสร้างกระท่อมหลังเล็กๆ บนแพขนาด 5 หรือ 6 ตารางเมตร

หลังจากนั้นเย่จุนก็นำอาหาร น้ำจืด กริชทองแดง หอกทองแดง และเตรียมวัสดุอุปกรณ์สำคัญมาไว้ในกระท่อมไม้

ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าเขาจะถูกฉลามโจมตีอีกครั้ง เขาก็ไม่ต้องกังวลว่าเสบียงของเขาจะตกลงไปในทะเล

หลังจากจัดของเสร็จแล้ว เย่จุนก็มุ่งความสนใจไปที่แร่โลหะ

น้ำหนักของแร่โลหะเหล่านี้ไม่น้อยเลย ดังนั้นเขาจึงต้องกลั่นมันโดยเร็วที่สุด

ตอนนี้เขามีเบ้าหลอมแล้ว และก็ไม่ได้ขาดแคลนไม้

ถึงเวลาทำงานแล้ว!

เย่จุนจัดเตาใหม่และนำปะการังไฟประหลาดออกมา

เขาประหลาดใจมากที่พบว่ามีลูกแก้วขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือ ได้งอกออกมาจากปะการังไฟประหลาด

“ติ๊ง! ตรวจพบลูกปัดพลังงานไฟ คุณต้องการเก็บรวบรวมหรือไม่?”

เย่จุนโยนปะการังไฟประหลาดนี้เขาไปในเตา และปล่อยให้มันดูดซับเปลวไฟตามธรรมชาติ—เขาไม่ได้สนใจมันด้วยซ้ำ แต่เขาไม่คาดคิดเลยว่ามันจะควบแน่นเป็น ลูกปัดพลังงานไฟ...

ลูกปัดพลังงานไฟนี้เทียบเท่ากับแก่นแท้ของปะการังไฟ ที่เขาเคยเก็บมาก่อน และสามารถเพิ่มพลังงานไฟได้!

“เก็บ!”

“เก็บรวบรวมเสร็จสิ้น!”

“ลูกปัดพลังงานไฟ (ขั้นต้น) สามารถเพิ่ม พลังงานไฟได้ 10 แต้ม เมื่อดูดซับ”

เย่จุนกลืนโดยไม่ลังเล

ความอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วช่องท้องของเขา

“เลเวลพลังงานไฟ: 2 (160/300)”

ถ้าเขาสามารถควบแน่นลูกปัดพลังงานไฟ ได้ทุกวัน ความเร็วในการบ่มเพาะพลังงานไฟของเย่จุนจะเร็วขึ้น 2 เท่า

ด้วยวิธีนี้ ภายในเวลาไม่กี่วัน เขาจะสามารถเลื่อนขั้นเป็นนักเวทย์ไฟเลเวล 3

จากนั้น เย่จุน ก็เริ่มกลั่นแร่โลหะ

เตาถูกขยายและมีขนาดใหญ่กว่าเมื่อก่อนถึง 3 เท่า และสูงมากกว่า 1 เมตร

เย่จุนวางเบ้าหลอมไว้ด้านบนและเติมไม้ลงไปด้านล่าง

ไม้พวกนี้ถูกตัดโดย หยางเทียนซิง และคนอื่นๆ ไม้สนทางตอนเหนือ—ไม้ที่อุดมไปด้วยน้ำมันและเหมาะสำหรับการเผามาก

ในไม่ช้าไฟที่โหมกระหน่ำก็ทำให้เบ้าหลอมกลายเป็นสีแดง

เย่จุนใส่แร่โลหะลงไป

ผ่านไปนานกว่าหนึ่งชั่วโมง แร่โลหะก็เริ่มหลอมเหลว และสารโลหะที่อยู่ภายในก็ได้แยกตัวออกจากตะกรัน[2]

“กลั่นแร่ทองแดงสำเร็จ ได้รับแท่งทองแดง +1”

“ยินดีด้วยที่คุณเป็นผู้เล่นคนแรกที่กลั่นแร่โลหะ คุณได้รับฉายา ช่างตีเหล็กมือใหม่ ได้รับรางวัล: ค้อนตีเหล็กระดับทองแดง (อัพเกรดได้) เพิ่มคุณภาพของไอเทมที่หลอม +10%, ความแข็งแกร่ง +50, ความทนทาน +10”

เมื่อข้อความประกาศทั่วโลกเลื่อนผ่านไป และผู้เล่นทั่วโลกต่างตกตะลึงเมื่อได้เห็นมัน

‘เรายังกังวลเกี่ยวกับอาหารอยู่เลย แต่คุณอยู่บนเส้นทางแห่งเทคโนโลยีแล้ว?’

[TL] : ขอโปรโมทกลุ่มลับนิดนึงนะครับ อ่านในนี้ตอนละ 3 บาท(มีหักค่าบริการเว็ปอีก) แต่ถ้าเข้ากลุ่มลับในเพจ ตอนละ 1.5 ครับ มีให้อ่านใน PDF ด้วยเก็บไว้อ่านได้ สนใจลองไปดูหน้าเพจนะครับ

[1] แฮ็ค : Hack หรือ แฮค ที่เรารู้จัก อธิบายง่ายๆ ได้ว่า มันคือโปรแกรมโกง/ช่วยเล่น ทำให้ช่วยเก่งขึ้นแบบไม่ต้องทำอะไรมากนัก

[2] ตะกรัน : ตะกรัน คือ คราบ เมือก ตะกอนสะสม เช่น คราบ ที่เกิดขึ้นบนเครื่องแลกเปลี่ยนความร้อน (heat exchanger) คราบดังกล่าว มีผลทำให้การถ่ายเทความร้อนช้าลงบนพื้นที่แลกเปลี่ยนความร้อน อุปกรณ์แลกเปลี่ยนความร้อน (heat exchanger) เช่น เครื่องแลกเปลี่ยนความร้อนแบบแผ่น (plate heat exchanger) เครื่องระเหย (evaporator) ทำให้สัมประสิทธิ์การถ่ายโอนความร้อนลดลงอย่างต่อเนื่อง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด