307 - ความแค้นของมวลชน
1618 - ความแค้นของมวลชน
“แต่ข้าไม่รู้สึกยินยอมพร้อมใจเลย เราจะปล่อยให้เจ้าหนูนี่ทำตามใจตัวเองไปอย่างนี้หรือ? เขาเป็นเพียงเชลยคนหนึ่งแต่ถึงกับได้รับการปฏิบัติที่ดีอย่างนี้”
“เจ้าจะสนใจไปทำไม หากพวกเราต้องการทำให้เขาพิการเมื่อไหร่ก็สามารถลงมือได้ตลอดเวลาอยู่แล้ว!”
สือฮ่าวยังคงขัดเกลาร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่องแต่กระบวนการนี้กลับไม่จบไม่สิ้นเปรียบได้กับการตกนรกบนดิน ความทุกข์ทรมานที่เขาได้รับวนเวียนกลายเป็นวัฏจักร
ยิ่งอยู่ในคุกเป็นเวลานานเท่าไหร่พลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็ยิ่งลดลงเรื่อยๆจนแทบจะหมดสิ้นแล้ว
ทันใดนั้นน้ำสีดำก็ไหลซึมกลับเข้าไปในกำแพงกระบวนการปรับแต่งที่ดำเนินต่อไปทั้งวันทั้งคืนได้สิ้นสุดลงชั่วคราว สือฮ่าวลืมตาขึ้นมาเขาลอยอยู่ในห้องขังโดยสังเกตสภาพร่างกายของตัวเองอย่างระมัดระวัง
ร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย แม้ว่าจะไม่สามารถเทียบได้กับการนิพพาน แต่ก็นับได้ว่าเป็นนิมิตหมายที่ดี
นี่เป็นกระบวนการที่ต้องใช้ระยะเวลานานในการพัฒนาร่างกายตนเอง และเขาต้องทนกับความทุกข์ทรมานเป็นจำนวนมากก่อนที่จะก้าวไปในอาณาจักรบ่มเพาะระดับผู้ยิ่งใหญ่ได้
ไม่มีใครสามารถประสบความสำเร็จได้โดยไม่ต้องลงทุน แม้ว่าอาณาจักรแห่งนี้จะมีกฎแห่งเต๋าที่สมบูรณ์แบบแต่ก็ใช่ว่าเขาจะสามารถโบยบินกลายเป็นหงส์ไปในทันที
การที่ต้องกลายเป็นสิ่งมีชีวิตแปลกปลอมในโลกใบนี้ หากเขาพยายามฝึกฝนโดยบุ่มบ่ามและไม่ข่มอารมณ์ตัวเองให้ดีก็อาจเกิดปัญหาใหญ่ได้ง่ายๆ!
เต๋าอันยิ่งใหญ่ที่นี่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ หากมีใครนำกฎเต๋าเหล่านี้เข้าสู่ร่างกายโดยขาดความระมัดระวังพวกเขาจะทำให้รากฐานของตนเองได้รับความเสียหาย มีโอกาสที่วิญญาณดั้งเดิมจะถูกทำลายไปอย่างรวดเร็ว
ในการผลิตสินค้าปกติเป็นจำนวนมากก็ยังมีสินค้าด้อยคุณภาพปรากฏขึ้นมานับประสาอะไรกับการปรับแต่งร่างกายของสิ่งมีชีวิตอย่างแท้จริง
ในระหว่างขั้นตอนนี้สือฮ่าวได้สร้างร่างกายของเขาขึ้นใหม่จนมันเต็มไปด้วยพลังและก็มีการพบปัญหาบางส่วนอยู่ด้วย
แต่เขามีความระมัดระวังตัวอยู่แล้วจึงสามารถผ่านปัญหาพวกนั้นไปได้อย่างง่ายดาย ตอนนี้อันตรายของเขาคือของเหลวสีดำพวกนั้นซึ่งยากที่จะจัดการ
แม้ว่าเขาจะสามารถใช้มันในการปรับแต่งร่างกายแต่ก็เป็นช่วงเวลาสั้นๆเท่านั้น หลังจากที่พลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาหมดเขาจะต้องพบกับปัญหาใหญ่อย่างแน่นอน
สือฮ่าวเริ่มคิดกับตัวเองว่าจะแก้ปัญหาเรื่องนี้อย่างไรหรือเขาต้องพัฒนาร่างกายจนถึงจุดสูงสุด?
หากร่างกายของเขาได้รับการขัดเกลาจนถึงจุดที่ของเหลวสีดำไม่สามารถทำอันตรายเขาได้ นั่นจะเป็นเรื่องที่ดีขนาดไหน?
“ค่อยๆเติบโตอย่างแข็งแกร่งปรับแต่ง บางทีอีกไม่นานร่างกายของข้าก็อาจจะไม่ต้องหวาดกลัวมันอีกต่อไป”
หลังจากพักสักครู่สือฮ่าวก็เริ่มฝึกฝนอีกครั้งโดยปล่อยให้ของเหลวสีดำเข้ามากัดกินร่างกายของเขา
แน่นอนว่าร่างกายของเขาถูกกัดกินอย่างรวดเร็ว เนื้อหนังของเขาถูกทำลายไปจนหมดสิ้นจนมีสภาพน่าสังเวชอยากที่ใครจะมองได้
ฮ่อง!
หลังจากนั้นไม่นานร่างกายของสือฮ่าวก็ปะทุขึ้นด้วยความสดใส เขาใช้พลังศักดิ์สิทธิ์อีกครั้งทำให้ร่างกายที่ถูกกัดกร่อนเสียหายฟื้นคืนกลับมาและแข็งแรงยิ่งขึ้นกว่าเก่า
สือฮ่าวทดสอบสิ่งต่างๆโดยไม่ได้หยุดครับ เหตุการณ์เหล่านี้ดำเนินไปอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาแปดวัน!
เมื่อถึงตอนนั้นพลังศักดิ์สิทธิ์ในร่างกายของเขาก็แทบจะไม่มีหลงเหลืออยู่อีกแล้ว
ในช่วงเวลานี้ผู้คุมทั้งสองคนได้เข้ามาที่นี่หลายครั้งตอนแรกพวกเขาเพียงประหลาดใจเล็กน้อย ครั้งหลังๆพวกเขาก็เต็มไปด้วยความแตกตื่นไม่สามารถยอมรับได้!
ในช่วงเวลาแปดวันสือฮ่าวได้ชักนำของเหลวสีดำพวกนี้ไปทำลายร่างกายในส่วนต่างๆ จากนั้นก็ใช้พลังศักดิ์สิทธิ์เพื่อฟื้นคืนสภาพกลับมา
ในความเห็นของผู้คุมทั้งสองเรื่องนี้หากเกิดขึ้นเพียงชั่วครั้งชั่วคราวพวกเขายังสามารถทำใจยอมรับได้ แต่ฮวงถึงกับใช้เวลาแปดวันแปดคืนในการทรมานตนเอง พลังใจเช่นนี้เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่อาจจินตนาการถึง!
“เจ้าสาระเลวน้อยนับว่าเหนือล้ำเกินกว่าผู้คนจริงๆ!”
ทุกครั้งที่พวกเขาลงมาในคุกแห่งนี้ใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า
ในขณะเดียวกันพวกเขาก็สร้างโอกาสให้ 'ศพ' ในห้องขังที่อยู่ติดกันดู นั่นต่างหากคือวัตถุประสงค์หลักของพวกเขา
น่าเสียดายที่ศพโบราณนั้นยังคงไม่ขยับตัว เขาไม่ได้ลุกขึ้นมาเพื่อส่งมอบมรดกให้กับฮวง
เมื่อได้ยินเสียงรบกวนภายนอก สือฮ่าวไม่ได้ให้ความสนใจพวกเขาแต่ยังคงฝึกฝนต่อไป
คนเหล่านี้ไม่ได้รบกวนเขาจริงๆเพียงแค่เฝ้าดูเขาดูว่าเขาจะอดทนได้นานแค่ไหน!
ในตอนแรกพวกเขารู้สึกทนไม่ได้ที่ฮวงไม่ทำตัวเหมือนกับเป็นเชลยคนหนึ่ง แต่ในตอนนี้พวกเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าฮวงจะสามารถพัฒนาตนเองไปได้ไกลแค่ไหน
ในวันที่เก้าสือฮ่าวใกล้จะทนไม่ไหวแล้ว พลังศักดิ์สิทธิ์ชิ้นสุดท้ายของเขาถูกดึงออกมารักษาร่างกายเพื่อไม่ให้ตนเองล้มลง
ในวันที่สิบสือฮ่าวก็ล้มลงไปแล้วพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาแห้งเหือดไม่สามารถฟื้นฟู ในคุกนรกแห่งนี้ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะฟื้นคืนพลังศักดิ์สิทธิ์กลับมา
อย่างไรก็ตามสือฮ่าวพบว่าร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้นเป็นอย่างมากตอนนี้เขาแทบจะต่อต้านน้ำสีดำพวกนี้ได้เกือบสมบูรณ์
“ตัวประหลาดนี่ยังเป็นเพียงแค่เด็กคนหนึ่งจริงๆหรือ? เขาทำสิ่งนี้ได้อย่างไร!” เมื่อมาถึงจุดนี้สิ่งมีชีวิตที่เฝ้าอยู่ในคุกต่างก็ให้ความสนใจอย่างใกล้ชิด
พวกเขายังกลัวว่าจะมีบางสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นกับฮวง เพราะถ้าเป็นเช่นนั้นพวกเขาจะไม่สามารถเอาตัวรอดได้เมื่อผู้คนระดับสูงมีคำสั่งมาถึง
ในที่สุดหลังจากวันที่สิบสือฮ่าวก็สามารถต่อต้านน้ำสีดำพวกนั้นได้อย่างสมบูรณ์ ร่างกายของเขาแข็งแกร่งจนน่าเหลือเชื่อ
แต่หลังจากฟื้นฟูร่างกายที่บาดเจ็บด้วยความยากลำบากเขาก็ไม่เหลือพลังศักดิ์สิทธิ์อีกแล้วและกำลังจะตายไปเพราะหมดเรี่ยวแรง!
“ไม่ดีแล้วเด็กคนนี้กำลังจะตายรีบไปลากเขาออกมา!” ผู้คุมคุกทั้งสองต่างรีบหามสือฮ่าวออกมานอกคุกอย่างรวดเร็ว
เมื่อสือฮ่าวตื่นขึ้นมาเขาก็พบว่าเขาไม่ได้อยู่ในคุกน้ำดำอีกต่อไปแล้ว ร่างกายของเขาดูดซึมพลังศักดิ์สิทธิ์ของโลกใบนี้จนกลับมาเต็มเปี่ยมอีกครั้ง
มีเพียงมือและเท้าของเขาเท่านั้นที่ถูกมัดไว้อย่างแน่นหนาแน่นอนว่าสิ่งนี้ไม่ได้เป็นผู้สูงสุดลงมือด้วยตนเอง เขายังคงใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ได้ตลอดเวลา
ฮ่อง!
สือฮ่าวไม่ลังเลเลยเขายังคงฝึกฝนต่อแม้จะอยู่นอกคุกแล้ว
“ฮวงเจ้ารู้จักวิธีแสวงหาความสุขจริงๆ แม้ว่าตอนนี้เจ้าจะเป็นนักโทษแต่ก็ยังพยายามฝึกฝนตนเองอยู่?” หนึ่งในนั้นอดไม่ได้ที่จะพูดออกไป
“เป็นแค่นักโทษ แต่เจ้ายังคิดว่าตัวเองจะมีโอกาสผงาดขึ้นมาอีกหรือ?” อีกคนกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
เป็นเพราะพวกเขาไม่สามารถทนดูสิ่งนี้ต่อไปได้แล้ว สือฮ่าวไม่ได้สนใจคำพูดของพวกเขา เรื่องที่ตกเป็นเชลยเขารู้อยู่แจ่มแจ้งแก่ใจตัวเองดีอยู่แล้ว
ผู้คุมคุกทั้งสองเริ่มมีความเกลียดชังฮวงมากขึ้นเรื่อยๆในที่สุดพวกเขาก็ทนไม่ไหว จนต้องรายงานให้กับผู้สูงสุดคนหนึ่งทราบ
….
“เมื่อไม่นานมานี้มีคนจากตระกูลต่างๆมาสอบถามสถานการณ์ของเขาอย่างมากมายทำให้พวกเราเผชิญกับแรงกดดันไม่น้อย
บางทีเราควรนำเขาออกไปเพื่อให้เผาพันธุ์ต่างๆระบายอารมณ์ออกมา แต่เราต้องระวังให้ดีหากเขาเสียชีวิตไปจะเป็นหายนะครั้งใหญ่ของพวกเรา !”
ในที่สุดสือฮ่าวก็ถูกพาตัวไปที่ประตูเมืองและแขวนไว้ที่นั่น!
ในช่วงเวลานี้ผู้บ่มเพาะจากเผ่าพันธุ์ต่างๆล้วนมาถึงที่นี่เพื่อสร้างปัญหาให้กับสือฮ่าว
ข่าวแพร่สะพัดออกไปอย่างรวดเร็วก่อให้เกิดความวุ่นวายเป็นอย่างมาก!
“ฮวงถูกแขวนไว้นอกประตูเมือง!”
“ฆาตกรใจชั่ว ให้ข้าดูหน่อยว่าเขาจะมีสามหัวหกแขนเหมือนในข่าวลือหรือเปล่า!”
หน้าประตูเมืองมีผู้ฝึกฝนมากมายออกันอยู่ ทุกคนจ้องมองไปในทิศทางที่สือฮ่าวถูกแขวนไว้ บางคนไม่เก็บซ่อนเจตนาสังหารแม้แต่น้อย
“ฮวงถึงเวลาตายของเจ้าแล้ว!” ในที่สุดใครบางคนก็อดกลั้นไม่ไหวเขาบินขึ้นมาบนกำแพงเมืองเพื่อที่จะลงมือ
แน่นอนว่าทันทีที่ฮวงปรากฏตัว ผู้คนจากตระกูลราชามากมายก็ไม่สามารถอดกลั้นอีกต่อไป หลายคนต้องการที่จะสับร่างของเขาเป็นหมื่นๆชิ้น
ฮ่อง!
ผู้สูงสุดคนหนึ่งลงมือขัดขวางการโจมตีไม่อนุญาตให้ใครแตะต้องฮวง
แน่นอนว่าบนกำแพงเมืองย่อมมีวงเวทย์อาคมเพื่อทำการปกป้องร่างกายของฮวงโดยเฉพาะ