บทที่ 166 ความหมาย
ทุกคนในห้องโถงกลั้นหายใจ รออย่างเงียบๆให้อาเธอร์เป็นคนพูด เขายืนขึ้นโดยไม่พูดอะไรและสำรวจแกลเลอรี่จากบนเวที ทุกคนที่ปรากฏตัวดูเหมือนจะฝังภาพลักษณ์ของอาเธอร์ไว้ในจิตใจของพวกเขาทันทีที่เขาเป็นจุดสนใจ ฉันพึ่งเจอกับเพื่อนสมัยเด็กของฉันเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน ฉันเลยตะลึงยิ่งกว่าคนอื่นๆเพราะเขาดูแตกต่างไป...