บทที่ 14 ล่าฉลาม!

บทที่ 14 ล่าฉลาม!

เกมมอลล์

มันเป็นสัญลักษณ์ของเหรียญทองคำ

หลังจากที่เย่จุนคลิกเข้าไป รายการมากมายที่ได้เรียงกันเป็นแถว ก็ได้ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

อุปกรณ์ หนังสือทักษะ อาวุธ ของใช้ในชีวิตประจำวันทุกชนิด

เย่จุนคลิกไปที่หมวดอุปกรณ์โดยไม่ตั้งใจ

“เกราะทองแดง: 2,200 เหรียญทองแดง!”

“ค้อนทองแดง: 2,000 เหรียญทองแดง!”

“ดาบเงิน: 1,000 เหรียญเงิน!”

”

ไอเทมสำหรับการล่า:

กริชธรรมดา: 200 เหรียญทองแดง!

แหจับปลา: 500 เหรียญทองแดง!

คันธนูและลูกศร: 800 เหรียญทองแดง!

หน้าไม้: 1,200 เหรียญทองแดง!

”

…

รายการอาหาร:

ขนมปังก้อนเล็ก: 10 เหรียญทองแดง/ชิ้น

ไส้กรอกแฮม: 10 เหรียญทองแดง/ชิ้น

แตงโม: 100 เหรียญทองแดง/ชิ้น

”

เย่จุนคลิกไปที่หมวดไอเทมวัสดุ:

“ไม้ธรรมดา: 10 เหรียญทองแดง ต่อ 1 ลูกบาศก์เมตร!”

“ไม้เนื้อดี: 30 เหรียญทองแดง ต่อ 1 ลูกบาศก์เมตร!”

”

เย่จุนค้นหาเรือขนสินค้าขนาดเล็ก

“เรือขนสินค้าขนาดเล็ก: 5,000 เหรียญเงิน พิมพ์เขียวเรือขนสินค้าขนาดเล็ก: 1,000 เหรียญเงิน...”

”

…

เย่จุนตกใจ!

เพราะเขาได้เหรียญเงินมาหลายร้อยเหรียญ และคิดว่ามันคงมีค่าสูงไม่น้อย

เขาคาดว่า ในการสร้างเรือขนสินค้าขนาดเล็ก ต้องใช้ไม้เนื้อดี 1,000 ลูกบาศก์เมตร หรือเท่ากับ 30,000 เหรียญทองแดง!

ตอนนี้เขามีเหรียญเงิน 205 เหรียญ ซึ่งถ้าแลกทั้งหมดเป็นเหรียญทองแดงก็ได้แค่ 20,000 เหรียญ ซึ่งไม่พอแม้แต่จะซื้อไม้ด้วยซ้ำ

แพงเกินไป!

เดิมทีเย่จุนคิดว่าตอนนี้เขารวยแล้ว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะยังยากจนอยู่

“แน่นอน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะหาของราคาถูกในเกมมอลล์ ตั้งแต่แรกเริ่ม ก็ไม่มีเกมมอลล์ไหนที่ไม่เอาเปรียบผู้เล่น!”

เย่จุนตัดความคิดในการซื้อของในเกมมอลล์ทิ้งไป!

เป็นการดีกว่าที่จะแลกเปลี่ยนกับผู้เล่นคนอื่น หากมีวัสดุที่หาไม่ได้จริงๆ เขาก็ทำได้แค่ซื้อมันจากเกมมอลล์ในราคาสูงเท่านั้น!

ถ้าเย่จุนเป็นแบบนี้ อย่าว่าแต่คนอื่นเลย!

ทุกวันนี้ คนส่วนใหญ่ได้รับเหรียญทองแดงจำนวนเล็กน้อยเมื่อล่าสัตว์ป่า และหลายคนไม่มีแม้แต่เหรียญทองแดงในกระเป๋าด้วยซ้ำ

หลายคนโพสต์ด่าในช่องแชทว่าเกมมอลล์ไร้ยางอายเกินไป

เสียงก่อนหน้านี้ก่นด่า เย่จุน ในฐานะพ่อค้าใจดำค่อยๆ หายไป อย่างน้อย ในโพสต์ซื้อขายของเย่จุน ไม้ 1 ลูกบาศก์เมตร สามารถแลกเป็นเนื้อปลาได้ ซึ่งเป็นทางเลือกที่ไม่ได้แย่นักสำหรับคนที่ไม่มีเหรียญทองแดง

เย่จุนออกจากเกมมอลล์และเริ่มเตรียมอาหารเช้า

เครื่องมือทำอาหารได้แทนที่ด้วย หม้อเครื่องเคลือบลายครามขนาดเท่าอ่างล้างหน้า ถังเหล็กอันเก่านั้นมีรอยสนิมขึ้น ดังนั้นการใช้มันทำอาหารจึงไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาในระยะยาว

ก่อนหน้านี้เขาทำอะไรได้ไม่สะดวกนัก แต่ตอนนี้เขามีหม้อและกระทะ—ทุกอย่างพร้อมแล้ว

เขาใช้เนื้อปลากระเบนไฟฟ้าที่เหลือ กับผักป่าหนึ่งกำมือ และเห็ดสองสามอย่าง เพื่อทำอาหารเช้า

ใช้เวลาไม่นานนักในการต้มซุป และเย่จุนก็ใส่เครื่องปรุงลงไป เพื่อปรุงรสเพิ่ม

เครื่องปรุงรสจากธรรมชาติเหล่านี้ เขาได้ซื้อมาจากเกมมอลล์ แม้ว่าจะมีราคาแพงมาก—เกลือ 1 กรัม ราคา 1 เหรียญทองแดง—แต่เย่จุน กินปลาที่ไม่มีรสชาติมาเป็นเวลา 3 วันแล้ว และมันยากที่จะกลืนลง

ในไม่ช้ากลิ่นหอมของอาหารอันเย้ายวน ก็ฟุ้งไปทั่วทะเล

เขาซดซุปปลาในหม้อในรวดเดียว ตอนนี้ อารมณ์ของเขาสามารถอธิบายได้ด้วยคำเดียว—สดชื่น!

ในที่สุดวันนี้ก็เต็มไปด้วยรสชาติ!

นี่เป็นครั้งแรกที่เย่จุน รู้สึกว่าเกมก็นี้ไม่เลวนัก มันให้ความรู้สึกเหมือนกำลังเดินทางในป่า

ทันใดนั้น แพก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!

ดวงตาของ เย่จุน กวาดไปที่วัตถุสีดำ สีหน้าเขาซีดลงทันใด!

ครีบสีดำ 5 หรือ 6 ตัว กระจายกันอยู่บนผิวน้ำ และพวกมันก็ว่ายวนอยู่รอบแพ

ฉลาม!

แน่นอนว่าเกมนี้ได้รับการอัพเดต และมอนสเตอร์ป่าก็เริ่มโจมตีผู้เล่นอย่างต่อเนื่อง!

“ฉลามขาว: เลเวล 5!”

เย่จุนเห็นเลเวลของฉลามและใบหน้าของเขาก็มืดมนลงในทันที

มอนสเตอร์ป่าเลเวล 5 ตัวเดียว ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถรับมือได้ในตอนนี้ นับประสาอะไรกับการที่พวกมันมาเป็นกลุ่ม

“ลูกไฟ!”

เย่จุนกัดฟัน และลูกไฟขนาดเท่ากำปั้นก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา และมันก็ได้กระแทกเข้าไปที่หัวฉลามตัวหนึ่งอย่างดุเดือด

ลูกไฟที่ถึงเลเวล 2 มีขนาดเท่ากำปั้น พลังของมันในตอนนี้ไม่มีใครเทียบได้ เมื่อมันโดนที่ครีบข้างหนึ่งของฉลาม และครีบก็ระเบิดใดจนกลายเป็นก้อนเลือดในทันที

พลังนี้เปรียบได้กับประทัด!

อย่างไรก็ตาม แม้มันจะดูน่าประทับใจแต่สุดท้ายก็ไร้ประโยชน์ มันไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับฉลามเลยด้วยซ้ำ ประกายไฟตกลงไปในทะเลและดับลงอย่างรวดเร็ว

เห็นได้ชัดว่า การใช้เวทย์มนตร์ไฟในทะเลนั้นมีประสิทธิภาพน้อยกว่ามาก

เห็นได้ชัดว่าฉลามขาวโกรธเกรี้ยว และเริ่มโจมตีแพอย่างเมามัน

ถ้าเย่จุนไม่ได้เสริมความแข็งแกร่งให้กับแพ ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา และขยายมากกว่า 30 ตารางเมตร มันคงจะถูกทุบจนพังไปนานแล้ว

อย่างไรก็ตาม ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่นานแน่นอน!

จะทำยังไง?

จู่ๆ เย่จุนก็คิดไอเดียขึ้นมาได้!

ไป—

เย่จุนโบกมือ และตุ๊กตาก็กระโดดลงไปในน้ำทันที และว่ายลงไปที่ก้นทะเลอย่างสิ้นหวัง

ฉลามขาวหลายตัว เห็นเงาที่ดูคล้ายแมวน้ำที่ตกลงไปในน้ำ และพวกมันก็ไล่ตามไป

เหลือเพียงฉลามขาวตัวที่ได้รับบาดเจ็บเท่านั้น จ้องมองไปที่ เย่จุน ศัตรูของมัน แทนที่จะจากไป มันโจมตีแพอย่างดุเดือดมากกว่าเดิม

แกร๊ก—

ปากที่เปื้อนเลือด ได้กัดลงที่หนึ่งมุมของแพจนมันแตกออก

แพทั้งแพสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงในทะเล และกำลังจะโยกราวกับจะพังทลายได้ทุกเมื่อ

เย่จุนรู้สึกได้ว่าตุ๊กตาได้ล่าฉลามตัวอื่นๆ ไปที่ก้นทะเล ตอนนี้ไม่รู้ว่ามันจะอยู่ได้นานแค่ไหน ก่อนที่จะถูกฉลามฉีกเป็นชิ้นๆ

เย่จุนไม่เหลือเวลามากนัก!

“เหลือแกแค่ตัวเดียว ถ้าแกอยากตาย ฉันจะสงเคราะห์แกเอง!”

“ซื้อธนูและลูกศร ราคา 800 เหรียญทองแดง!”

“ซื้อแหจับปลา *5 ราคา 2,500 เหรียญทองแดง!”

“ซื้อหอก (ระดับทองแดง) ราคา 2,000 เหรียญทองแดง!”

”

ทันใดนั้น อาวุธจำนวนหนึ่งก็ได้ปรากฏขึ้นบนแพ!

แกร๊ก—

ฉลามขาวกัดไปที่ท้ายแพอีกครั้ง

ครั้งนี้เย่จุนไม่รีรอ เขาง้างคันธนูและใส่ลูกศร แล้วดึงธนูจนเป็นรูปพระจันทร์ครึ่งเสี้ยว ก่อนที่จะยิงธนูไปยังปากที่เปื้อนเลือดของฉลามโดยตรง!

ฟุ่บบ—

ฉลามตกอยู่ในความเจ็บปวด และดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง

เย่จุนได้เตรียมการไว้แล้ว และนำแหจับปลาโยนไปที่ตัวมัน

พริบตา ฉลามก็เหวี่ยงหางของมัน และฉีกแหจับปลาออกจากกัน

เย่จุนคิดไว้อยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงซื้อแหจับปลามา 5 ปาก^[1] แล้วจึงโยนพวกมันลงไปทีละปาก

ในไม่ช้า ครีบ หาง ปากสีเลือด และหัวของฉลามขาว ก็ถูกห่อหุ้มไปด้วยแหจับปลา ทำให้ยากต่อการออกแรง

ในขณะนี้ ฉลามขาวรู้สึกตื่นตระหนก ในฐานะที่มันเป็นหนึ่งในผู้ปกครองแห่งท้องทะเล นี่เป็นครั้งแรกที่มันต้องเผชิญกับสถานการณ์ทีมันไม่สามารถใช้กำลังของมันได้

ฉลามขาวดิ้นรนและกลิ้งไปทั่วทะเล แต่แหจับปลารอบๆ ตัวมันก็รัดแน่นขึ้นเรื่อยๆ

แหจับปลาขาดไปหลายรู ท้ายที่สุดมันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย ที่จะจับปลาฉลามขาวตัวใหญ่ ด้วยแหจับปลาสองสามปาก

เย่จุนไม่ได้คาดหวังกับแหจับปลาเช่นกัน

หน้าที่ของแหพวกนี้ ก็แค่เข้าไปพัวพันกับฉลามขาวชั่วขณะหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อปากของมันโดนแหพัน ฉลามขาวได้สูญเสียอาวุธที่สำคัญที่สุดของมันไป

เย่จุนกระโดดขึ้นไปบนอากาศ—สมรรถภาพทางกายของเขาไม่ได้แย่ไปกว่านักกีฬาชั้นนำของโลก หรือแม้แต่แข็งแกร่งกว่าด้วยซ้ำ

เขาพุ่งไปที่ด้านหลังของฉลามขาว

หอกทองดองในมือแทงเข้าที่หัวฉลามขาวอย่างดุร้าย!

จึก—

ราวกับเจาะทะลุหนังวัวหนาๆ เลือดก็พุ่งออกมาอย่างต่อเนื่อง

ฉลามขาวกำลังเจ็บปวด มันดิ้นรนพร้อมกับความโกรธที่มากขึ้นเรื่อยๆ กลิ้งไปมา มันพยายามจะยกเย่จุนออกไป

เย่จุนจับหอกอย่างแน่นหนา และถุงมือสายฟ้าสีเงินในมือของเขาก็ได้ปล่อยกระแสไฟฟ้าออกมา

ซิ ซิ ซิ...

บาดแผลของฉลามขาวมีกลิ่นไหม้เหมือนบาร์บีคิว และกระแสไฟฟ้าอันทรงพลังทำให้ฉลามขาวชักกระตุกไม่หยุด

“ตายซะ!”

เย่จุนฉวยโอกาสดึงหอกทองแดงออกมา แล้วแทงเข้าไปในแผลของมันอย่างโหดร้ายอีกครั้ง

คราวนี้ หอกได้เจาะไปที่กระโหลกศีรษะ ของฉลามขาวโดยตรง!

ฉลามขาวหมดพลังโดยสมบูรณ์ ก่อนที่มันจะจมลงสู่ก้นทะเล

“สังหารฉลามขาว (เลเวล 5) ได้รับเกราะฉลาม (ระดับทองแดง) เหรียญทองแดง +5,000 ค่าประสบการณ์ +200 เลเวลนักล่า +1”

”

[1] อวน/แห มีสรรพนามเป็น ปาก