บทที่ 377 ชายชราผมขาวและผุ้หญิงถือขลุ่ย
บทที่ 377 ชายชราผมขาวและผุ้หญิงถือขลุ่ย มันคือหลิวเซียนเอ๋อ ในน้ำเสียงของเขามีร่องรอยของความไร้อำนาจพร้อมกับความรู้สึกประณาม จากน้ำเสียงดังกล่าวเขาเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ปฏิบัติต่อหนิงเถาว่าเป็นคนที่แก่กว่าเขาหรือเป็นผู้อาวุโสในการฝึกฝน หนิงเถาเหลือบมอง หลิวเซียนเอ๋อ; น้ำเสียงของเขาเย็นลง “เราจะแก้ไขปัญ...