175-176

5/10

Ep.175

ส่วนคนอื่นๆ แต่ละคนก็ฝีมือดีเช่นกัน ส่วนใหญ่เป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 อ่อนแอที่สุดคือผู้วิวัฒนาการเลเวล 1

เรียกได้ว่าเป็นกำลังรบของสถานชุมชนขนาดเล็กแห่งหนึ่งได้เลย ฉะนั้นไม่ต้องกล่าวถึงซอมบี้หลักร้อยตรงหน้า ต่อให้เป็นซอมบี้หลักพันก็ไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้

“เขตหวงหลินมีผู้แข็งแกร่งมากมายขนาดนี้เชียวหรือ?”

ระหว่างที่ซูเฉินกำลังคาดเดาว่าคนเหล่านี้มาจากที่ไหน อีกฝ่ายก็ฆ่าซอมบี้หมดพอดี  ยกโขยงก้าวเข้ามา

“ไอ้หนู ใครใช้ให้แกขุดหินพลังงาน ไม่รู้รึไงว่าซอมบี้พวกนี้เป็นเหยื่อของเรา!”

ในหมู่พวกเขา ชายหนุ่มที่มีจมูกโค้งเหมือนเหยี่ยวและรูปร่างพอฟัดพอเหวี่ยงกับสือต้าหนิว ได้ตะโกนใส่หยางฮ่าวและทั้งสองทันทีที่มาถึง

มาถึงก็ตำหนิกันเช่นนี้ ทำให้ซูเฉินและคนอื่นๆไม่พอใจเล็กน้อย ตันหลินกับสาวๆเมื่อได้ยินเสียงเอะอะ ก็ไม่คิดเชยชมสภาพแวดล้อมที่งดงามอีกต่อไป รีบตรงเข้ามาอยู่ข้างกายซูเฉิน

การปรากฏกายของสองสาวงาม ตันหลินและหยางเฉียนได้ดึงดูดความสนใจของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว

หนึ่งในนั้นที่มีรูปลักษณ์ค่อนข้างหล่อเหลา แต่หน้าซีดเผือด สองตาของเขาฉายแววร้อนแรงขึ้นมาทันที ไม่คิดเก็บซ่อนความปรารถนาในใจ

ถัดจากชายหน้าซีด เป็นหญิงงามในชุดลายดอกไม้ หลังจากเห็นท่าทีของชายหน้าซีด เธอก็แสดงสีหน้าบูดบึ้ง ส่งเสียงฮึในลำคอเบาๆ

“พวกเราฆ่าซอมบี้ พวกเราก็ต้องขุดหินพลังงาน มันผิดตรงไหน?” หยางฮ่าวชะงักไปครู่หนึ่งก่อนตอบกลับ

ถ้าซอมบี้ไม่วิ่งเข้ามา พวกเขาก็คงไม่ลงมือฆ่ามันหรอก

เพราะท้ายที่สุดแล้ว เป็นอีกฝ่ายที่ค้นพบซอมบี้ฝูงนี้ก่อนจริงๆ หากเสนอหน้าเข้าไปแย่ง นั่นต่างหากถึงเรียกว่าปล้นกัน

แต่เนื่องจากเป็นพวกซอมบี้วิ่งมาเคาะประตูเอง ดังนั้นต่อให้ฆ่าพวกมันไปก็ไม่น่าจะมีปัญหาใดๆ

“ไอ้หนู ยังจะกล้าพูดพล่อยๆอีกเหรอ? ส่งหินพลังงานมาซะ จากนั้นคุกเข่าโขกศีรษะสามที แล้วท่านปู่จะยอมปล่อยไป” ชายหนุ่มจมูกเหยี่ยวสาดสายตาเย็นชา ไม่ยอมล่าถอย ตั้งท่าคล้ายพร้อมจะเขมือบหยางฮ่าวได้ตลอดเวลา

ได้ยินแบบนั้น สีหน้าของหยางฮ่าวและคนอื่นๆก็เปลี่ยนเป็นน่าเกลียด

เฉาหรานกำ [กริชอเวจี] จ้องไปยังชายหนุ่มจมูกงอ แววตาของเขาทอประกายเย็นยะเยือก

[กริชอเวจี] มีความสามารถเคลื่อนย้ายพริบตา ตราบใดที่ซูเฉินออกคำสั่ง เขามั่นใจมากว่าจะสามารถฆ่ามันได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

แม้ท่าทีของซูเฉินยังคงสงบ แต่ดวงตาของเขาค่อยๆหรี่ลง

เหตุใดทันทีที่อีกฝ่ายเข้ามา ก็คิดทำให้เรื่องราวต่างๆมันยุ่งยากขึ้นกัน? พวกเขาไม่น่าจะสร้างปัญหาเพียงเพราะหินพลังงานแค่สองสามก้อนนี่นา?

แท้จริงแล้ว อีกฝ่ายมีจุดประสงค์อะไรกันแน่?

ซูเฉินเบนสายตา กวาดมองไปยังกลุ่มฝั่งตรงข้ามทีละคน และเมื่อมองไปถึงชายชราที่ยืนง่อนแง่น ซูเฉินก็พบเบาะแส

ชายชราง่อนแง่นผู้นี้ แม้หลังโค้งงอ แต่สายตากลับจับจ้อง [รถศึกอัจฉริยะ] ไม่วางตา ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความละโมบอย่างเห็นได้ชัด

หมายความว่า … ที่อีกฝ่ายเข้ามาหาเรื่องในครั้งนี้ เป็นเพราะสนใจ [รถศึกอัจฉริยะ] ใช่หรือไม่?

[รถศึกอัจฉริยะ] สะท้อนไปด้วยแสงสีเงินจากทั่วทั้งคันรถ เอาเฉพาะแค่รูปลักษณ์ภายนอก รถฐานทัพทั่วๆไปก็ไม่สามารถเทียบได้แล้ว

เพราะเหตุนี้เองมันถึงมักดึงดูดความสนใจของผู้คน ทำให้พวกเขาเกิดความคิดที่จะแย่งชิง

ได้ข้อสรุปที่ชัดเจนแล้ว

เมื่อคิดได้แบบนี้ ซูเฉินก็เตรียมจะเอ่ยปาก แต่ชายหน้าซีดดันพูดขึ้นก่อน

“จางเฉียง อย่าเสียมารยาทสิ นายถอยไปก่อน”

“ขอรับนายน้อย”

ชายจมูกโค้งเหมือนเหยี่ยวดูจะเกรงใจชายหน้าซีดมาก เมื่อได้รับคำสั่งก็ถอยกลับไปอย่างว่าง่าย

หลังจากชายจมูกเหยี่ยวถอยออกไปแล้ว ชายหน้าซีดก็เลียริมฝีปากเขา เดินเข้าหาซูเฉิน แต่สายตาเขาไม่ได้มองซูเฉิน แต่เป็นตันหลินกับหยางเฉียนข้างกายซูเฉิน

“สวัสดีสาวสวยทั้งสอง ฉันชื่อหลี่มู่หาว มาจากนิกายขวงฉี ไม่ทราบว่าพวกเธอมีชื่อว่าอะไร?”

หยางเฉียนกับตันหลินคร้านจะใส่ใจ เชิดหน้าไปอีกทางโดยไม่เหลียวแลชายหน้าซีด

ต่อหน้าซูเฉิน แต่ดันมาคุยกับพวกเธอ ชัดเจนว่ามีเจตนาแอบแฝง

พวกเธอทั้งสองมีใจให้ซูเฉิน แล้วจะไปสนใจอีกฝ่ายได้อย่างไร?

เมื่อเห็นแบบนี้ สีหน้าของหลี่มู่หาวก็กลายเป็นมืดมน ในดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง

6/10

Ep.176

นิกายขวงฉีเป็นหนึ่งในขุมกำลังที่ทรงพลังที่สุดบนเกาะเฉียนหยู ในฐานะนายน้อยของนิกาย สถานะของเขาไม่มีผู้ใดเทียบเปรียบได้

นอกจากนี้ เขายังหล่อเหลาและสุภาพอีกด้วย ไม่ทราบว่ามีหญิงงามกี่คนแล้วที่ยอมพลีกายให้

และครั้งนี้ เขายอมลดศักดิ์ศรีลง เป็นฝ่ายเริ่มสนทนา แต่กลับถูกทำเมินใส่

เขารู้สึกว่าความภาคภูมิใจของตนถูกทำร้ายอย่างรุนแรง แทบอดใจรอไม่ไหวที่จะจับตันหลินและหยางเฉียนมาย่ำยีให้สาแก่ใจ

ซูเฉินสัมผัสได้ถึงเจตนาร้ายในสายตาของหลี่มู่หาว ความโกรธผุดขึ้นในใจเขา

“บังอาจมาจีบผู้หญิงของฉัน เชื่อไหมว่าฉันสามารถทำให้ตาสุนัขของแกบอดได้!” ซูเฉินหรี่ตาลง จิตสังหารฉายวาบในแววตาเขา เอ่ยเสียงแข็ง “ไสหัวไปให้พ้น! นี่คือการเตือนครั้งสุดท้าย ก่อนที่ตาสุนัขจะของแกจะมองไม่เห็นอะไรอีก!”

ซูเฉินเดือดถึงขีดสุดแล้ว!

ณ ขณะนี้ ซูเฉินยึดถือว่าตันหลินและหยางเฉียนเป็นผู้หญิงของเขา

แน่นอน ทุกคนต่างล่วงรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขากับตันหลิน

ขณะเดียวกัน ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับหยางเฉียน ถูกคั่นกลางแค่แผ่นกระดาษบางๆ เพียงเจาะก็ทะลุถึงกัน

ใบหน้าของหยางเฉียนแดงระเรื่อทันที เธอดูเขินอายเล็กน้อย แต่อันที่จริงแล้ว ลึกๆเธอแอบดีใจ

เธอค้นพบว่าตัวเองค่อยๆตกหลุมรักซูเฉินอย่างช้าๆ รู้สึกตัวอีกที ก็จมลึกเกินกว่าจะถอนตัวกลับแล้ว

ในตอนแรก เธอก็ต้องการเปิดเผยหัวใจของเธอต่อซูเฉินอยู่หรอก แต่ด้วยการปรากฏตัวของตันหลิน ทำให้เธอล้มเลิกความคิดนี้ไป

ทำได้แค่ฝังความรักนี้ไว้ในใจ เกรงว่าบางทีอาจไม่สามารถเปิดเผยมันได้ชั่วชีวิต

แต่สิ่งที่เธอไม่คาดคิดเลยก็คือ ซูเฉินเพิ่งบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขาต่อหน้าผู้คนมากมาย

แล้วแบบนี้ จะไม่ให้หยางเฉียนตื่นเต้นได้อย่างไร?

“พี่หยาง ขอแสดงความยินดีด้วย” หวู่หยางเดินไปหาหยางหลิงเทียน กล่าวด้วยรอยยิ้มที่มีเลศนัย

หากซูเฉินและหยางเฉียนเกี่ยวดองกัน หยางหลิงเทียนก็จะกลายเป็นพ่อตาของซูเฉิน นับเป็นเหตุการณ์ที่น่ายินดีเป็นอย่างยิ่ง

หยางหลิงเทียนอึ้งไปนาน พอถูกเรียกก็ได้สติ ฉีกยิ้มถึงใบหู

ซูเฉินไม่เพียงหล่อเหลา แต่ความแข็งแกร่งของเขายังยากจะหาผู้ใดเทียบ เป็นมังกรในหมู่มวลมนุษย์

ลูกเขยเช่นนี้ ไม่สามารถหาได้อีกแล้วเป็นคนที่สอง

…

“แก .. นี่แกกล้าขู่ฉัน?” มุมปากของหลี่มู่หาวสั่นเทาด้วยความโกรธ ใบหน้าของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นเขียวคล้ำ

ก่อนหน้านี้ ตันหลินกับหยางเฉียนไม่สนใจก็เจ็บปวดมากพอแล้ว ตอนนี้ยังมาโดนดูถูกต่อหน้าทุกคนอีก

ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่นายน้อยแห่งนิกายขวงฉีสามารถถูกล่วงเกิน?

โดนถึงขนาดนี้มีหรือเขาจะปล่อยให้ตัวเองขายหน้า?

หลี่มู่หาวโกรธจัด ไม่ปิดบังเจตนาฆ่าอีกต่อไป จิกสายตามองซูเฉินราวกับคนที่ตายไปแล้ว

“เจ้าคนคลั่งไร้สติ! กระทั่งนายน้อยของเราแกยังกล้าดูหมิ่น ใจร้อนอยากไปเยี่ยมยมบาลแล้วสินะ!” จางเฉียงก้าวมาข้างหน้า ตวาดใส่ซูเฉิน

“จางเฉียง อย่าเพิ่งใจร้อน”

เมื่อเห็นว่าจางเฉียงกำลังจะลงมือ ชายชราง่อนแง่นที่ไม่ได้เอ่ยคำใดเลยตั้งแต่ต้น ในที่สุดก็เปิดปากออกมา

“ผู้เฒ่าหมิง ฆ่าไอ้สารเลวนั่นให้ผม!” หลี่มู่หาวชี้ไปยังซูเฉิน กัดฟันกล่าว

“นายน้อยโปรดวางใจ เราผู้ชราจะช่วยท่านอย่างแน่นอน”

ผู้เฒ่าหมิงพยักหน้ายืนยันกับเขา จากนั้นมองไปทางซูเฉิน กล่าวเสียงเย็นชา “เจ้าหนู ตั้งแต่ที่เจ้ากล้าทำให้นายน้อยของพวกเราขุ่นเคือง เรื่องในวันนี้ไม่จบง่ายๆอย่างแน่นอน”

ซูเฉินปาดจมูกเขา เอ่ยอย่างเฉยเมย “ไหนว่ามาซิว่าแกจะทำยังไง”

เขารู้แต่แรกแล้วว่าอีกฝ่ายกำลังพยายามหาเรื่องทะเลาะ และตอนนี้พวกเขาก็พบข้ออ้างที่สามารถใช้ได้แล้ว

ผู้เฒ่าหมิงฉีกยิ้มน่าหวาดกลัว กล่าวว่า “ทิ้งรถฐานทัพนั่นไว้ที่นี่ ส่วนเจ้าฆ่าตัวตายเสีย คนอื่นๆตัดแขนข้างหนึ่ง แล้วเรื่องในวันนี้เป็นอันว่าเลิกแล้วต่อกัน”

เหตุผลที่เขากล้าเปล่งวาจาก้าวร้าวเช่นนี้ เป็นเพราะผู้เฒ่าหมิงมั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเอง

นอกจากนี้ คนอื่นๆล้วนเป็นผู้ฝึกตนของนิกายขวงฉี การบดขยี้ซูเฉินและคนอื่นๆหาใช่ปัญหาไม่