EP 520 ศึกครั้งนี้ใครเป็นผู้ชนะ!
EP 520 ศึกครั้งนี้ใครเป็นผู้ชนะ!
By loop
จิน หลิวฝู?
สามกล่อง! ?
พนักงานเสิร์ฟตะลึงและถึงกับหูยื่นไปข้างหน้า "ท่านพูดว่าเบียร์เหรอ เรามีเบียร์จากหยานจิงและชิงเต่า" ต
ดงซูบินชี้ไปที่ขวดไวน์ขาวบนโต๊ะอาหารเย็น "ฉันกำลังพูดถึงไวน์ขาว ให้นี่สิ" ขอสามกล่อง!ถ้าไม่พอเราจะขออีก”
ทุกคนได้ยินอย่างชัดเจนและอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอกครู่หนึ่งและมองไปที่ ดงซูบินด้วยความประหลาดใจ ไม่ใช่ เข้าใจว่ากำลังเล่นอะไรอยู่
ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหม!
สามกล่อง? นั่นมันไวน์ขาว!
ไม่พอหรือ? นี้เขากะเล่นถึงตายกันเลยหรือยังไง!
บริกรสาวคนนั้นถึงกับทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน ร้านอาหารเป็นเหมือนปลาและมังกร เธอทำงานที่นี่มาประมาณสองปีแล้ว และเธอเห็นคนมามากมาย และสำหรับโต๊ะอาหารที่มีคนหกถึงเจ็ดคนด้วยนั้น คำสั่งของ สุราคือเบียร์หนึ่งกล่องหรือสุราสองขวด เบียร์ 3 กระป๋องนั้นพบเจอบ่อยมาก แต่แทบจะไม่พอ อย่างไรก็ตาม นี้เป็นครั้งแรกที่บริกรสาวได้รับออเดอร์ไวน์ขาวสามกล่อง และหนึ่งกล่องนั้นไวน์ขาวหกขวด , แม้ว่าระดับแอลกอฮอล์จะจะไม่ได้แรงเป็นพิเศษ แต่ถ้าดื่มเยอะเขาก็อันตรายถึงชีวิตได้!
เมื่อมองดูพวกเขา พนักงานเสิร์ฟยังคงออกจากห้องส่วนตัวอย่างตรงไปตรงมา เธอเห็นคนส่วนใหญ่ที่โต๊ะนี้แล้ว เธอรู้ว่าเจ้าของร้านอาหารของพวกเขาให้ความสำคัญมากกับพวกเขา พวกเขาคือเจ้าหน้าที่สำนักงานเขตข้างๆ พวกเขา และ พวกเขายังเป็น "ผู้บริหารสูงสุดของเมือง" ของพวกเธอด้วย ดังนั้นแน่นอนว่าพวกเธอเองไม่กล้าสงสัยใดๆ เลย ทันทีได้รับออเดอร์เธอก็รีบไปจัดหาให้มาทันที
หนึ่งกล่อง...
สองกล่อง...
สามกล่อง...
ไวน์ขาวสามกล่องถูกยกมาอย่างรวดเร็วและบรรจุภัณฑ์ก็ถูกเปิดออก มีสุราทั้งหมด 18 ขวด ซึ่งทำให้เหล่านำบางคน ดูตกใจเล็กน้อย
นี้มันจะไม่มากไปหน่อยหรือยังไงกัน!
โจวหยินหยู เหงื่อออกและเช็ดหน้าของเธออย่างรวดเร็วและพูดว่า: "เลขาธิการซูบิน! นี่ ... "
ดงซูซูโบกมือ “ช่วงสองสามวันนี้ฉันเองอารมณ์ก็ไม่ค่อยดีเท่าไร และก็ไม่ได้ดื่มไวน์พวกนี้มานานแล้ว แต่เนื่องจากผู้อำนวยการเกิง บอกว่ามันคุ้มค่านั้นร่วมถึงผู้กำกับเผิง และผู้อำนวยการหยูเองก็ไม่ยอมให้ฉันดื่มมากเกินไป การดื่มไม่6เหมาะสม ฉันเองก็ต้องรักษาหน้าทุกคนไว้”
ฉูหยินเฉียงเลขาธิการคณะกรรมการตรวจสอบวินัยมองมาที่เขาในทันที เขาเพ่งมอง และยังคงนั่งนิ่งเหมือนรูปปั้น
ทั้งสาม รวมทั้งเกิงเซียง และเผิงกัง ต่างมองหน้ากัน และพวกเขาต่างก็เห็นรอยยิ้มของกันและกัน ในระหว่างการทดสอบ ทุกคนได้เห็นแล้วว่าความสามารถในการดื่มของดงซูบินถึงจุดสิ้นสุดของสองและสอง พวกเขาไม่ใช่คนที่ดื่มมากมายขนาดนั้น
ไวน์สามกล่อง?
ดูสิว่าใครจะไปก่อน!
ดูเหมือนว่าก็จะมีคนใจสู้อยู่ไม่น้อย เผิงกังเองไม่ได้แสดงสี่หน้าวิตกกังวลออกมาแต่อย่างใด แต่ยังยกแขนเสื้อขึ้นและคลายเข็มขัดของเขาด้วย เขาเตรียมความพร้อมและพูดว่า "ท่านเลขาธิการ ท่านี้กล้าหาญจริงๆ และผมชอบความเป็นผู้นำของท่าน มาเถอะ" ผมเคารพท่าน วันนี้เราต้องดื่ม และผมจะดื่มเท่าที่ท่านดื่ม ไชโย!" หลังจากพูดจบ เผิงกังดูเหมือนกลัวว่าเลขาธิการคนใหม่จะเสียใจ ดังนั้นเขาควรจะทำมันก่อนเมื่อเขายก แก้วขึ้น.
แต่ดงซูบินหยุดเขา "เดี๋ยวก่อน"
ร่องรอยของความไม่อดทนแวบเข้ามาในดวงตาของเผิงกัง"เกิดอะไรขึ้น?"
ทุกคนที่มองไปด้านข้างที่ดงซูบินต้องการดูว่าเลขาธิการคนใหม่จะพูดว่าอย่างไร
ใครจะไปรู้ว่าดงซูบินยิ้มจริงๆ แล้วพูดว่า "ผู้กำกับเผิง ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากดื่มอวยพรให้คุณ วันนี้ทุกคนกระตือรือร้นมาก ถ้าคุณใช้แก้วเล็กๆ แสดงว่าคุณไม่ให้เกียรติฉันเลย" ‘อะไรนะ’ เผิงกังถึงตะลึง
, “ดีอย่างงั้นขอแก้วใหญ่” เขาตอบรับคำเชิญของดงซูบิน!
พนักงานมองเลขาธอการคนใหม่แล้วพูดในใจว่าแก้วเล็กดื่มแก้วใหญ่ไม่ได้?
แต่ ดงซูบินพูดในลักษณะที่น่าแปลกใจว่า: "แก้วใหญ่มันน่าเบื่อ ฮ่าฮ่า หยิบขวดมาแล้วดื่ม"
ในเวลานี้ ทุกคนตกตะลึงกับพฤติกรรมที่ผิดปกติของดงซูบินแบบนี้หมายความว่าอย่างไร? วันนี้ ผู้อำนวยการเกิงและคนอื่นๆ จะพาคุณเมาจนกลายเป็นบ้า ทำไมคุณถึงเสนอให้ดื่มแบบขวดล่ะ? นี่ไม่ได้กะจะขุดหลุมฝั่งตัวเอง? ทุกคนคิดว่าเลขาธิการหนุ่มคนนี้หุนหันพลันแล่นและดูประมาทไปหน่อย ถึงแม้ว่าความกล้าหาญนั้นมันจะดี แต่คุณมีเพียงตัวคนเดียวจะเทียบอะไรกับคนสี่คนที่จะเรียกว่าเป็นสิงห์นักดื่ม แค่เจอเลขาธิการเกิงก็เท่านั้นก็อาจทำให้คุณมอบแล้ว??
เผิงกังอดไม่ได้ที่จะลังเลเมื่อได้ยินคำพูดนั้น ใบหน้าของเขาโหดเหี้ยม และเขาก็ยอมแพ้ในวันนี้ "เปิดขวด!"
พนักงานคนหนึ่งเปิดขวดจินหลิวฟูสองขวดทันทีและมอบให้เผิงกัง และ ดงซูบิน
วันนี้อากาศดูหนาวเป็นพิเศษ!
ตอนนี้ทั้งห้องเงียบไปหมด!
เผิงกังดูไม่เกรงกลัวอะไร และเขาก็ดึงขวดไวน์มาด้วยความกล้าหาญ และชนขวดที่มีดงซูบินด้วยเสียงติ๊ง "ฉันจะทำก่อน!" ใช้เวลาเพียงครึ่งนาทีในการเอาขวดไวน์เข้าไปในท้อง เผิงโจวและเช็ดปากของเขาหลังจากดื่มเสร็จ เผิงกังเทขวดไวน์ลงบนโต๊ะอย่างภาคภูมิใจ ไวน์สองสามหยดตกลงมา และขวดก็ว่างเปล่า!
เกิงเซียงจับมือรอยยิ้มและเป็นผู้นำในการปรบมือ "โอเค!"
ผู้อำนวยการเกิง!
“เผิงกัง นายดื่มเก่งมา!”
“สดชื่นจริงๆ!
เสียงหัวเราะเริ่มดังขึ้น ร่างกายเริ่มแกว่งเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่า ร่างกายของเขาเริ่มจะยืนไม่ตรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในไวน์ที่อยู่ในขวดมันหมดเร็วมาก แน่นอนว่าความรู้สึก ของการจิบไวน์ช้าๆ นั้น ต่างออกไป ในแง่ของความรู้สึก เผิงกัง ก็เกือบจะไม่ไหวแล้ว
ดงซูบินยกนิ้วให้ "นักดื่มที่ดี ฉันชื่นชม
เผิงกังที่ยื่นมือออกมาและขอให้ดงซูบินดื่ม
สายตาของทุกคนจับจ้องมาที่เขา โจวหยินหยูดูกังวลเกิงเซียง และ หยูหรงเฟิงหัวเราะพวกเขารอไม่ได้ที่จะเห็นความน่าอับอายของหัวหน้าใหม่ของพวกเขา หลังจากัวคอ ดงซูบินยิ้มอย่างมีเลห์สไนและยกขวดขึ้นในคราวเดียวและเริ่มดื่ม
หนึ่งอึก...
สามอึก...
ห้า
จิบ... ดงซูบินดื่มช้ากว่ามาก เกือบทุกครั้งที่เขาจิบใหญ่ ๆ เขาต้องหยุดชั่วขณะหนึ่งแล้วจิบหลังจากดื่มช้าลง ภายใต้สายตาที่ประหลาดใจของทุกคน ไวน์ในขวดค่อยๆ หายไป แม้ว่าจะใช้เวลาประมาณสามหรือสี่นาที เลขาธิการคนใหม่ก็ดื่มไวน์จนหมดขวดจริงๆ ซึ่งหลายคนยังไม่มี คิดไว้ อย่างไรก็ตาม ดงซูบินที่ดื่มไวน์เล็กน้อย ไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดี เขาสั่นร่างกายของเขาและแทบจะยืนไม่ไหว โชคดี โจวหยินหยูช่วยพยุงเขาอย่างรวดเร็ว และดงซูบินก็ค่อยๆ นั่งบนเก้าอี้ด้วยท่าทางมึนเมา บนใบหน้าของเขา
ป็อป ป็อป ปรบมือ!
"โอเค!"
"เลขาธิการซูบินนั้นก็ไม่ธรรมดาจริงๆ!"
"มันสนุกจริงๆ!" เมื่อเห็นความผิดปกติของดงซูบินราวกับว่าเขากำลังจะอาเจียนออกมา โจวหยินหยู ก็พูดทันทีว่า "ฉันคิดถูกแล้วที่ฉันมาด้วยวันนี้ แค่นี้ก็น่าจะพอได้มั่ง!"
เกิงเซียงกล่าวด้วยรอยยิ้ม: "จะทำอย่างงั้นได้อย่างฉันยังดื่มมันไม่หมดเลย"
หยูหรงเฟิงก็ดูพอใจมาก "ท่านเลขาธิการขอไวน์สามกล่อง แต่นี้พึงหมดไปสองขวดเอง ยังไม่ถึงหนึ่งกล่องเลย ฉันยังไม่ทันได้ดื่มเลย”
ดงซูบินดูท่าทางเหมือนจะเมา และเขาโบกมืออย่างสลัว “ใช่ นี่คือจุดเริ่มต้นของการทำงานที่นี้ มาเลย เปิดอีกสองขวด ฉัน...” เขาสะอึก "ฉันกับผู้กำกับ เผิง จะดื่มอีกขวด!"
โจวหยินหยู จับตัวดงซูบินอย่างกังวล: "ท่านเลขา! คุณดื่มไม่ได้แล้ว!"
"เปิดไวน์!" ดงซูบิน พูดว่า: "ฉันไม่เมา" !"
เกาหมิงเฟิงลงไปและพูดว่า "วันนี้ทุกคนมีความสุขมาก ดื่มอีก ดื่มอีก!"
เมื่อเห็นว่าดงซูบินคว้าไวน์อีกขวดแล้ว โจวหยินหยูก็ตบหน้าผากตัวเองและนั่งลงที่ที่นั่งของเขาและไม่สนใจ มัน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอรู้ว่าดงซูบินกลัวว่าเขาจะเป็นใหญ่ในวันนี้ มันน่าเกลียด
ดงซูบินพูดเสียงดัง: "พี่เผิง! มีมากกว่านี้ไหม!"
ยังดื่มขวดอยู่เหรอ? หน้าผากของเผิงโจวชา เลขาธิการพรรคก็เมา แต่ทำไมเขายังปากดีเช่นนี้? ปริมาณแอลกอฮอล์ของเผิงโจวนั้นเกินกว่าเขาจะรับไว้แล้ว และเขาจะไม่มีวันดื่มขวดนี้จนหมด
เกิงเซียงยิ้มและมองที่เขา "น้องเผิง เกิดอะไรขึ้นกับคุณ? ทุกคนรู้ว่าคุณดื่มมากแค่ไหน แสดงให้เห็นถึงความเป็นผู้นำหน่อยสิ"
เกาหมิงเฟิง และ หยูหรงเฟิงก็ชกต่อยเขาและปล่อยให้เขาดื่มถ้าขวดนี้หมดลงผู้กำกับคนใหม่จะไม่สามารถทนได้อย่างแน่นอน
เผิงโจวกัดฟัน "เอาล่ะ หมอแล้ว!" เพื่อที่จะให้ดงซูบินเมา เขาก็พยายามด้วย
ติง ทั้งสองชนแก้วแล้วดื่มอีกครั้ง!
หนึ่งจิบ...
สามจิบ...
ห้า
จิบ... เผิงกังดื่มค่อนข้างเร็ว นอกจากนี้ เขายังรู้ว่าเขาจะกลืนขวดนี้ไม่ได้หากดื่มช้าๆ ดังนั้นเขาจึงพยายามเร่งความเร็วและใช้ประโยชน์จากโมเมนตัม เพื่อกลืนไวน์ขวดนี้จริงๆ แต่เมื่อจิบสุดท้ายจนหมด เผิงกังก็ส่ายหัว โยกไปทางซ้าย โยกไปทางขวา นั่งยองๆ บนโต๊ะไวน์แล้วริน ในทางกลับกัน ฝั่งของ ดงซูบินไม่กี่นาทีหลังจากที่เผิงกัง เมา ดงซูบินได้ดื่มไวน์ขวดหนึ่งอย่างยากลำบากหรือไม่ วางขวดลงแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ ดงซูบินจำเป็นต้องให้โต๊ะช่วยอยู่แล้ว มือของเขานั่งนิ่งๆ ตอนนี้ ร่างกายของเขานิ่งกว่าเผิงกังเสียอีก
เลขาธิการซูบินไม่มีอาการเลยหรอ?
ทุกคนแปลกใจอีกแล้ว แต่ดูแบบนี้ ถ้าจิบอีกอาจจะอาเจียนได้ จริงไหม?
ดูเหมือนว่าคนในตระกู เกิงตั้งใจที่จะจัดการดงซูบิน จริงๆ หยูหรงเฟิงเห็นเช่นนั้นจึงรับใส่ไฟต่อทันที: "ท่านเลขาธิการตอนนี้ปริมาณแอลกอฮอล์น่าจะพอควรแล้ว ผมจะดื่มกับท่านเอง!" ดงซูบินกล่าวอย่างขี้เมา: "หือ คุณกำลังพูดถึงอะไร"
หยูหรงเฟิงรู้ว่าเขากำลังจะตายและพูดเสียงดัง: "มาดื่มด้วยกัน"
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ดงซูบินก็ยื่นมือของเขาเพื่อหยิบขวดไวน์ “แก้วไม่ดีเลย! แค่ขวดเดียวถ้าคุณต้องการดื่ม! จนหมด!”
หยูหรงเฟิงตะลึงงันและหยุดพูด เขาไม่สามารถดื่มมากเท่ากับเผิงกัง เขาไม่สามารถดื่มไวน์หนึ่งขวดได้ถ้า เขาดื่มช้าๆ ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาเพิ่งดื่มไป เขาไม่สามารถยืนได้เลยถ้าหมดหนึ่งขวดจริงๆ
ใบหน้าของดงซูบินดูจริงจัง "ผู้อำนวยการหยู! ช่วยรักษาน้ำใของฉันหน่อย?"
"ไม่" หยูหรงเฟิง เองลวมตัวเข้ามาแล้วเการนี้และเขาก็อดไม่ได้ที่จะดื่ม ฉันหยิบตะเกียบขึ้นและบีบข้อศ อันที่จริงเขากินแต่กำแก้ม ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้ขาดคิดว่าสถาณการณ์จะเป็นเช่นนี้
ติง ทั้งสองคนชนขวดกนั
หยูหรงเฟิงเริ่มกัดหนังศรีษะของเขาและเทมันลงไป สาม ห้า และสิบคำ ขวดไวน์เพิ่งกระแทกและดื่มไม่หมดหยูหรงเฟิงดึงขวดไวน์ออกก่อน วางขวดลงแล้วปิดปากของเขา โชคดีที่เขาเอาออกมาทัน เขาเองไม่อยากอาเจียนออกมาต่อหน้าคนอื่น เขาพยายามฟืนดื่มเข้าไปแต่หลังจากกลืนเข้าไป เขายังล้มลง ผู้ชายร่างเตี้ยเกาหมิงเฟิง ที่อยู่ข้างๆ เขาพยุงเขาไว้ทันที และปล่อยให้หยูหรงเฟิง ค่อยๆ เลื่อนลงบนเก้าอี้แล้วปล่อยให้เขาลงไป
แล้วดงซูบินล่ะ?
แต่เขาดื่มไวน์ขวดช้าๆ!
เปลือกตาของดงซูบินกอกขึ้นลงไปมา ราวกับว่าเขากำลังจะล้มลงในวินาทีถัดมา แต่เขาก็ไม่ล้มลงและยังยืนได้ปกติเลย และดูเหมือนเหล้าที่เขาดื่มเข้าไปจะไม่มีผลกับเขา
