159-160
9/10
Ep.159
“ตาแก่จิ่น นั่นเพราะฉันเองก็มาจากสถานชุมชนเทียนหนานเหมือนกันไง” ซูเฉินหรี่ตาลง กล่าวด้วยรอยยิ้ม “แต่ก่อนหน้านี้ ฉันเป็นแค่ตัวตนเล็กๆ ไม่มีความสำคัญอะไร เลยไม่เคยเข้าตาแก”
“นี่แกมาจากสถานชุมชนเทียนหนานด้วยหรือ?” จิ่นเฟยซีอุทานออกมาเบาๆ เพ่งมองซูเฉินอย่างระมัดระวัง จากนั้นชี้ไปที่ [นักรบจักรกล] แล้วถามว่า “หุ่นเชิดเลเวล 3 นั่นเป็นของแก?”
ซูเฉินพยักหน้า ไม่ปฏิเสธ
จิตใจของจิ่นเฟยซีพลันสั่นไหว “งั้นบอกมา ว่าแกต้องการอะไร?”
ในเมื่อหุ่นเชิดเลเวล 3 ตัวนั้นเป็นของซูเฉิน เช่นนั้นทำไมมันถึงหยุดมือ
แล้วการที่ปล่อยให้ซูเฉินก้าวออกมาคนเดียว ที่แท้มีจุดประสงค์อะไรกันแน่?
ใช่หวาดกลัวที่จะถูกฆ่าขึ้นมาแล้วหรือไม่?
“ที่ฉันต้องการมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น” ซูเฉินยกยิ้มมุมปาก “คือฆ่าแก!”
“อาศัยแค่แกน่ะหรือเจ้าหนุ่ม?”
ดวงตาของจิ่นเฟยซีเบิกกว้าง เขาคิดว่าตัวเองหูฝาดไป
หาก [นักรบจักรกล] อยู่ที่นี่ด้วย เขาอาจจะรู้สึกหวาดกลัวอยู่บ้าง
แต่เหตุใดซูเฉินถึงได้หยิ่งผยองเช่นนี้?
จิ่นเฟยซีเป็นซอมบี้เลเวล 3 ที่ทรงพลัง มีเพียงผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 เท่านั้นจึงจะสามารถคุกคามเขาได้
และต่อให้เป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 หากคิดฆ่าเขา มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกัน
ขณะที่ซูเฉินดูเหมือนอายุยังไม่ถึง 20 ปีเลย ต่อให้อีกฝ่ายเริ่มฝึกตั้งแต่ในครรภ์มารดา อย่างมากสุดเขาสามารถเป็นได้แค่ผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 เท่านั้น
แล้วผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 กลับกล้าเอ่ยปากขมขู่ซอมบี้เลเวล 3 ได้อย่างไร?
ช่างเป็นเรื่องตลกและไร้สาระอะไรเช่นนี้
“เจ้าหนู แกไปกินยาผิดแขนงมารึไง อาศัยแค่กำลังของแก จะทำอะไรเราราชาได้?” จิ่นเฟยซีจ้องมองซูเฉินด้วยท่าทางดูถูกเหยียดหยาม
“จะฆ่าแก ขอแค่ดาบเดียวก็พอ!”
ใบหน้าของซูเฉินไร้ซึ่งระลอกคลื่นของห้วงอารมณ์ใดๆ ไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย หลังจากอัดฉีดพลังเวทย์สายฟ้าเข้าไปใน [ดาบเสริมมาตรา] เขาก็ฟาดฟันออกไปทันที
พริบตานั้น สายฟ้านับไม่ด้วยเกาะกลุ่มกันกลายเป็นกระแสสีม่วง พุ่งออกไปจากใบดาบ
เจตจำนงแห่งอสนีบาตอันน่าสยดสยอง แพร่กระจายออกไปทั่ว โอบล้อมปกคลุมพื้นที่ทั้งหมดเอาไว้
จู่ๆเมฆฝนและลมกรรโชกเริ่มก่อตัว แผ่นฟ้าได้แปรเปลี่ยนสีไป
กระทั่งหวู่หยางและคนอื่นๆที่อยู่ไกลออกไป ยังอดรู้สึกสั่นไหวไม่ได้
“นี่มันกระบวนท่าสังหารแบบไหนกัน!” จิ่นเฟยซีหวาดกลัวแทบอกแตกตาย
เมื่อเผชิญหน้ากับกระแสสายฟ้าที่โหมกระหน่ำ เขาตระหนักดีว่ามันคงยากหากคิดหลบเลี่ยง ทำได้เพียงกัดฟัน และใช้ขวานยักษ์ตั้งท่าป้องกันไปเบื้องหน้า
กระแสสายฟ้าพุ่งออกไป กลืนทั้งร่างของจิ่นเฟยซีในพริบตา
ตามมาติดๆด้วยเสียงดัง ‘บรึ้ม’ โดยมีจิ่นเฟยซีเป็นจุดศูนย์กลาง พื้นดินในรัศมีหลายสิบเมตรไหม้เกรียม กลายเป็นสีดำสนิททันที
ขณะเดียวกันจิ่นเฟยซีก็ถูกแรงระเบิดเป่าหายไปโดยไม่เหลือแม้แต่กระดูก กลายเป็นเม็ดฝุ่นที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า ฟุ้งในอากาศ
“ร้ายกาจเกินไปแล้ว!” หวู่หยางเดาะลิ้น ถึงแม้จะรู้ว่าซูเฉินทรงพลังมาก แต่หลังจากได้เห็นซูเฉินสังหารซอมบี้เลเวล 3 ในดาบเดียว เขาก็ยังอดทึ่งไม่ได้
ซูเฉินหรี่ตาลง ลำแสงสีม่วงสามสายสะท้อนเข้ามาในสายตาเขาอย่างรวดเร็ว
“ดรอปสามชิ้นส่วน!” ซูเฉินตกใจเล็กน้อย
ในอดีตที่ผ่านมา ชิ้นส่วนที่เคยดรอปจากซอมบี้ศพหนึ่ง มากที่สุดแค่สองชิ้นเท่านั้น นอกจากนี้ยังปรากฏขึ้นแค่ครั้งเดียว สถานการณ์เช่นตรงหน้า ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ซูเฉินไม่รีบร้อนที่จะไปหยิบมันขึ้นมา เพราะหลังจากการตายของจิ่นเฟยซี ฝูงซอมบี้ก็เริ่มเกิดความวุ่นวาย
ก๊าซซซ!
แทบจะในทันทีหลังจากนั้น เสียงคำรามดังออกมาจากฝูงซอมบี้ ดวงตาสะท้อนสีแดงเลือด ความกระหายเลือดแผ่กระจายไปทั่วทุกหนแห่ง ทั้งหมดมองมายังกลุ่มของซูเฉินเป็นสายตาเดียว
ซูเฉินทราบดี ว่าหากปราศจากการห้ามปรามของจิ่นเฟยซีแล้ว พวกซอมบี้ก็จะกลับคืนสู่สันดานดิบ มองพวกเขาไม่ต่างจากอาหาร
“อย่ามัวแต่อึ้งสิ ได้เวลาลุยกันแล้ว” ซูเฉินเตือนสติ กระโจนเข้าหาฝูงซอมบี้
หวู่หยางและคนอื่นๆตอบสนอง ก้าวออกไปเช่นกัน
ในเวลาเดียวกัน ฝูงซอมบี้กลายเป็นโกรธเกรี้ยว วิ่งออกมาข้างหน้า
ฉากการสังหารหมู่อย่างไร้ปราณีปรากฏขึ้น
“ฆ่า!”
สือต้าหนิวยก [ค้อนสวรรค์] เงื้อมไปถึงด้านหลัง ก่อนเหวี่ยงลงเบื้องหน้า ซอมบี้ธรรมดาสองตัวที่พุ่งเข้าใส่เขา ถูกทุบกลายเป็นแอ่งเลือดสองสระในพริบตาเดียว
10/10
Ep.160
เฉาหรานที่อยู่ถัดไปด้านข้างไม่ยอมน้อยหน้า สะบัดมือฟันสองครั้งติดต่อกัน สะบั้นหัวซอมบี้ได้อย่างรวดเร็ว
ตันหลิน หยางเฉียนก็เริ่มลงมือแล้ว ทั้งสองหันหลังชนกัน หลังจากเสียงปืนดังขึ้น ซอมบี้ก็ทยอยกันล้มลง ตายเป็นใบไม้ร่วง
ซูเฉินสังหารซอมบี้หลายร้อยตัวในดาบเดียว หันไปตะโกนใส่ [รถศึกอัจฉริยะ] “เสี่ยวจือ ฆ่าพวกมันให้ฉัน!”
เมื่อได้รับคำสั่ง [รถศึกอัจฉริยะ] เริ่มควบคุม [ปืนกลแก็ตลิ่ง (ไม่จำกัดเลเวล) และ [ปืนใหญ่เพาส์] ทันที ระดมยิงพร้อมกัน
ตูม ตูม ตูม!
ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปังๆๆๆๆ
ปืนสองกระบอกระดมยิงพร้อมกัน ราวกับตาข่ายใหญ่ที่เปี่ยมไปด้วยอำนาจทำลายล้าง หว่านลงกลางดงซอมบี้
[ปืนใหญ่เพาส์ เลเวล 1 ] กระสุนแต่ละนัดสามารถสังหารซอมบี้ได้มากกว่า 20 ตัว ผลพวงจากมัน ทำร้ายซอมบี้ที่อยู่ใกล้ๆได้รับบาดเจ็บไปนับไม่ถ้วน
[ปืนกลแก็ตลิ่ง (ไม่จำกัดเลเวล)] ไร้เทียมทานยิ่งกว่า ยกเว้นซอมบี้เลเวล 2 ซอมบี้ที่เหลือ ทุกตัวที่ถูกยิงใส่ ไม่อาจรอดชีวิตไปได้
หยางหลิงเทียนและหวู่หยางร่วมมือกัน กำจัดซอมบี้เลเวล 2 ที่ฝ่าดงกระสุนเข้ามาได้
[นักรบจักรกล] อยู่กับซูเฉิน กระโจนเข้าเข่นฆ่าซอมบี้ราวกับพายุคลั่ง
ในสนามรบ กลุ่มเดียวที่ยังสบายคือหมาป่ากลายพันธุ์ทั้งสาม พวกมันถูกซูเฉินสั่งให้คอยปกป้องหยางเฉียนและตันหลิน
หยางเฉียนและตันหลินต่างก็ถือ [ปืนพกเพาส์] ไว้ในมือ ทำให้น้อยนักที่จะมีซอมบี้หลุดเข้ามา
แบบนี้ก็ยิ่งทำให้สามหมาป่ากลายพันธุ์ไม่มีอะไรทำเข้าไปใหญ่
การสังหารหมู่อย่างไร้ปราณีกินเวลายาวนานถึงหนึ่งชั่วโมง เมื่อซอมบี้ตัวสุดท้ายถูกฆ่า ในสนามรบก็ไม่เหลือซอมบี้ตัวใดโงหัวขึ้นมาอีก
ซูเฉินถอนหายใจระบายความตึงเครียด กวาดสายตามอง
ไม่ช้า ลำแสงสีต่างๆนับพันสายก็ปรากฏขึ้นในสายตาเขา
“ชิ้นส่วนมากกว่า 1,000 ชิ้น!” ซูเฉินสูดหายใจลึก พยายามทำให้ตัวเองสงบลง
แม้เขาจะเคยรวบรวมชิ้นส่วนได้เกินพันชิ้นไปตั้งนานแล้ว แต่การดรอปชิ้นส่วนนับพันในคราวเดียว ฉากที่อลังการเช่นนี้ เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบเจอมัน
…
ซอมบี้ทั้งหมดถูกกำจัดออกไป ภารกิจใหม่ก็เริ่มขึ้นตามมาติดๆ
หวู่หยางและคนอื่นๆเริ่มขุดหาหินพลังงาน
ซูเฉินเริ่มเก็บเศษชิ้นส่วน สิ่งแรกที่เขาหยิบได้คือชิ้นส่วนสีม่วงที่ดรอปจากจิ่นเฟยซี
“คุณได้รับ [เพลิงทะเลทราย] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (5/10) , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้ ต้องการแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงานหรือไม่?”
ซูเฉินไม่ได้เลือกแลกเปลี่ยนมัน ก้มคว้าอีกสองชิ้นที่เหลือ
“คุณได้รับ [เพลิงทะเลทราย] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (6/10) , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้ ต้องการแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงานหรือไม่?”
“ไม่แลก”
“คุณได้รับ [เพลิงทะเลทราย] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (7/10) , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้ ต้องการแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงานหรือไม่?”
“ไม่แลก”
สองชิ้นที่เหลือก็ยังเป็น [เพลิงทะเลทราย] ด้วยเหตุนี้ ทำให้ขาดอีกเพียงสามชิ้น ก็จะสามารถปลดล็อคได้แล้ว
หลังจากเก็บพวกมัน ซูเฉินก็ไม่เสียเวลา ไล่หาชิ้นส่วนต่อไป
“คุณได้รับ [อุกกาบาตเพลิงปฐพี] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/10) , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้ ต้องการแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงานหรือไม่?”
“ไม่แลก”
สิ่งใดก็ตามที่ปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรก ไม่ว่ามันจะมีค่าหรือไม่ ซูเฉินตัดสินใจที่จะเก็บมันไว้เสมอ
อีกอย่าง [อุกกาบาตเพลิงปฐพี] ก็ฟังดูเหมือนจะมาจากอวกาศคล้ายกับ [หินบดดาราเทียนกัง] เขาเลยอยากที่จะเก็บมันไว้
“คุณได้รับ [หมาป่าจักรกล] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1) , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว คุณต้องการเลือกปลดล็อคหรือแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงาน?”
“แลกแต้มพลังงาน”
“คุณได้รับ [เมล็ดพันธุ์ต้นแอปเปิ้ล] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1) , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว คุณต้องการเลือกปลดล็อคหรือแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงาน?”
“แลกแต้มพลังงาน”
