ตอนที่ 32 เควส (5)
“พี่คิดว่าจะมีอะไรอยู่ที่นั่น?” “อืม…ไม่ว่าจะเป็นอะไร ก็คงไม่อร่อยไปกว่าสิ่งที่นายกินตอนนี้แน่นอน” "…." “บางทีคุณด็อกกูกำลังหิว?” "อืม…." “….” “….” ทั้งสองที่คุยกันเงียบลงอย่างแปลกประหลาด สิ่งนี้กลายเป็นเหตุการณ์ปกติในปัจจุบัน จองฮายันจ้องมองมาที่ผมและกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ มันไม่ได้มีอารณ์ที่รุนแรงเห...
