EP 514 ยืนยันการโอนย้าย

EP 514 ยืนยันการโอนย้าย

By loop

ช่วงบ่ายวันนั้น

เครื่องปรับอากาศทำให้บ้านของหยูเหมยเซียวนั้นเย็นมาก

　　ดงซูบินเองต้องการพักที่บ้านของหยูเหมยเซียวเพื่อทานอาหารเย็น แต่มีโทรศัพท์จากเลขาธิการเฉา รองเลขาธิการของคณะกรรมการพรรคมณฑลกระแทกโทรศัพท์มือถือของเขาและขอให้เขาไปที่คณะกรรมการมณฑลของเทศมณฑลดงซูบิน และ เฉาซูเผิงมีความสัมพันธ์ที่ดีเสมอมา ถ้า เฉาขออะไรเขา เขามักจะโทรหาเขาโดยตรง แต่ตอนนี้เขาได้รับการติดต่อผ่านเลขานุการ ดังนั้น ดงซูบินจึงคิดว่าอาจเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับงาน ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับการโยกย้ายของเขาเอง

　　หยูเหมยเซียวเดินออกจากห้องครัว "ออกไป"

　　“ฉันจะต้องไปที่คณะกรรมการเขต” ดงซูบินยิ้มและพูดว่า "ไม่ต้องรอทานข้าวนะ"

　　หยูเหมยเซียวพยักหน้ามอบกระเป๋าถือให้เขาทันที เขาหยิบรองเท้าหนังของเขาจากชั้นวางรองเท้าอีกครั้ง “เดินทางปลอดภัยนะ” ดงซูบินพูดอย่างมีความสุขว่า “นี้คุณเกือบจะเหมือนแม่ของฉันแล้วนะ ตกลง ฉันยังไม่ทันใส่รองเท้าเลย”

　　หยูเหมยเซียวไม่พูดพร่ำทำเพลง ดังนั้นเธอจึงก้มลงไปและผูกเชือกรองเท้าให้กับดงซูบินอย่างระมัดระวัง

　　หัวใจของดงซูบินอุ่นขึ้น เมื่อเห็นเซียวเซียวนั้งอ่านหนังสืออยู่ในห้องเล็ก ๆ ใบหน้าของหยูเหมยเซียวเปลี่ยนไปเล็กน้อย"คุณได้พิจารณาสิ่งที่ฉันบอกคุณครั้งสุดท้ายแล้วหรือยัง ฉันอาจถูกย้ายไปที่เขตเทศบาลเมืองในครั้งนี้ เพราะตำแหน่งแถวนี้ยังไม่ว่าง ฉันเองเข้าใจดีว่าคุณกับเซียวเซียวผูกพันกับที่นี้มา ฉันเองก็ไม่กังวล หากคุณต้องการไปอยู่กับด้วยกัน ถ้ายังไงลองหาช่องทางเพื่อขายบ้านหลังนี้ด้วย จากนั้นเราจะซื้อบ้านอยู่ในเมืองและ เซียวเซียวจะย้ายโรงเรียนไปยังเมืองด้วย แล้วงานของคุณล่ะ ... คณะกรรมการชุมชนไม่รับสมัครคนเหรอ คุณสมัครแล้วหรือยัง ฉันจะพยายามหาช่องทาง อีกทางหนึ่ง" หยูเหมยเซียว กล่าวว่า "ฉันจะทำตามที่คุณบอก" "

　　ดงซูบิน บีบใบหน้าของเธอ "แล้วแต่คุณที่จะตัดสินใจ ฉันไม่บังคับ“หยูเหม่ยเซียกัดปากของเธอ หน้าแดงและพูดว่า:”ฉันก็อยากไปเหมือนกัน คุณอยู่ที่ไหน เซียวเซียวกับฉันจะตามไป” บางทีฉันคิดว่านี่เป็น เรื่องน่าอายเล็กน้อยและใบหน้าของหยูเหมยเซียวก็แดงขึ้นอีกครั้ง

　　"โอเค ถ้าอย่างงั้นรบกวนคุณบอกกับเซียวเซียวด้วยล่ะกัน"

　　"ก็ได้ ฉันจะไปส่งคุณ"

　　"ไม่ต้องหรอก คุณไปทำอาหารเถอะ "

　　…ตอนนี้เราต้องไปที่คณะกรรมการมณฑลของเทศมณฑล เกือบจะถึงเวลาเลิกงานแล้ว

　　ดงซูบินเข้าไปในอาคารสำนักงานของคณะกรรมการพรรคเขตและขึ้นไปชั้นบนไปยังห้องด้านนอกของเลขานุการของรองเลขาธิการเฉา เลขานุการนั้นสุภาพมากและบอกเขาว่าเลขานุการเฉากำลังรอเขาอยู่และปล่อยให้เขาเข้าไปทันที

　　แอ๊ด…, ดงซูบินคาะประตูในสำนักงานรองเลขาธิการ

　　“เข้ามาสิ” เมื่อประตูเปิดออกมา “เลขาเฉา คุณกำลังมองหาผมอยู่หรือเปล่า”

　　เฉาซูเผิงยิ้มและพูดว่า: “ซูบิน นั่งลงก่อนสิ เรามีเรื่องจะต้องพูดคุยกัน”

　　“อ่า” ดงซูบินนั่งลงบนเก้าอี้ ที่หน้าโต๊ะทำงานของเขา

　　เฉาซูเผิงเริ่มสนใจสภาพร่างกายของดงซูบินและถามว่าเขาฟื้นได้อย่างไร หลังจากที่ใช้เวลาหลายวันในมหาสมุทรโดยไม่มีอาหารหรือเครื่องดื่ม มันเป็นไปไม่ได้ที่คนธรรมดาจะทนไว้ และดงซูบินก็ไม่ใช่ปลา ไม่ใช่สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ แต่เป็นมนุษย์ ปาฏิหาริย์ที่ดงซูบินสามารถอยู่รอดได้ครึ่งเดือนภายใต้สภาวะเช่นนี้ ในมณฑลหยานไท่, ดงซูบินได้สร้างปาฏิหาริย์มากเกินไป ดังนั้นทุกคนจึงคุ้นเคยกับมันไม่มากก็น้อย รู้ว่านี่คือเซียงดาวเขาต้องเปลี่ยนคนสองคนนับประสาครึ่งเดือนสามวันที่ผ่านมา ทุกคนคิดว่าดงซูบินน่าจะตายไปแล้ว แต่เขากลับรอดมาได้

　　หลังจากเหตุการณ์นี้ พลังของดงซูบินก็ได้รับการยอมรับจากทุกคนเช่นกัน ว่าซูบินนั้นจะหนังเหนียวขนาดนี้

　　ดงซูบินยิ้มและพูดว่า: "ขอบคุณสำหรับความเป็นห่วงของคุณ ผมสบายดี หลังจากกลับมาหนึ่งสัปดาห์ ผมทานอาหารและดื่มเยอะ อีกทั้งยังใช้เวลาพักผ่อนอย่างเต็มที่"

　　"ดีมาก" เฉาซูเผิงยิ้มและ ชี้ไปที่เขา “ครั้งนี้หวังว่านายคงจะไม่โผล่ออกมาเหมือนงานวันนั้นอีก”

　　ดงซูบินอายเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าเฉาหมายถึงเครื่องบินตกหรือเหตุการณ์ที่งานศพ อย่างหลังค่อนข้างน่ากลัว .

　　หลังจากพูดคุยกันซักพัก โจซูเผิงก็มาถึงประเด็น

　　ใบหน้าของเขาจริงจังขึ้นมาเล็กน้อย “หัวหน้าซูบิน ฉันกำลังคุยกับนายในนามขององค์กรในวันนี้”

　　ดงซูบินพูดในใจว่ามันเป็นเรื่องจริงเขานั่งตัวตรงเล็กน้อยหลังจากได้ยินเรื่องนี้ และหลังจากสี่หน้าของเขาเปลี่ยนไป

　　ว่ากันว่าการถ่ายโอนย้ายควรได้รับการตรวจสอบและพูดคุยกับฝ่ายองค์กรหลัก อย่างไรก็ตามเฉาซูเผิงเป็นรองเลขาธิการที่รับผิดชอบงานมณฑลและกลุ่ม เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขาที่จะพบดงซูบิน  อย่างไรก็ตาม ความสำเร็จที่สามารถทำได้คือสิ่งที่กรรมการคนก่อน ๆ ไม่สามารถทำได้ในหนึ่งปี ผู้นำหลายคนในมณฑลได้รับการยอมรับในระดับสูง แน่นอนว่ายังมีปัญหา เช่น สไตล์การทำงานของนายและ องค์กรในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ระหว่างการตรวจสอบกระทรวง บางคนได้รายงานและตอบสนอง แต่ข้อบกพร่องไม่ได้ปิดบังไม่ต้องพูดถึงผู้ปฏิบัติงานรุ่นเยาว์แม้ว่าสหายเก่าของเราจะทำผิดพลาดก็ไม่ยุติธรรมที่จะปฏิเสธคนที่มีประสิทธิภาพโดยรวมเนื่องจากปัญหาเล็กน้อยๆเหล่านี้ "

　　ดงซูบิน มีความสุข ฉันชอบที่จะได้ยินคำพูดเหล่านี้

　　เมื่อเห็นเขายิ้ม เฉาซูเผิง ก็หัวเราะกับตัวเอง "หัวหน้าเขตคาดหวังสูงกับนาย แต่เนื่องจากความสัมพันธ์ของนายกับนายกเทศมนตรีเสี่ยวหลาน องค์กรจึงมอบหมายให้ฉันคุยกับนาย นายมีแผนอะไรเตรียมไว้ไหม"

　　ดงซูบินพูดอย่างเคร่งขรึม "ผมเองยินดีที่จะตอบรับคำสั่งจากหน่วยงานครับ"

　　จริงๆแล้วเมื่อมีคนพูดแบบนี้พวกเขาสุภาพ ประมาณว่าทุกอย่างได้รับการตัดสินแล้วความหมายของซูบิน

　　เฉาซูเผิงพยักหน้า "เอาละ การโอนย้ายของนายน่าจะมาถึงเร็วๆนี้ คุณควรจะเตรียมใจไว้"

　　"ขอบคุณท่านเลขาธิการเฉา ปีนี้ฉันได้รับประโยชน์มากมายในมณฑลหยานไท่ และผมได้เรียนรู้มากมาย ผมจะไม่ทำอย่างแน่นอน จะดำเนินชีวิตตามความไว้วางใจของหน่วยงาน ในตำแหน่งงานใหม่  ช่วยเหลือประชาชนทั่วไปต่อไป...” ดงซูบิน แสดงทัศนะของเขา

　　เฉาซูเผิงรู้สึกขบขันโดยเขา เขาบอกว่าหลังจากขับรถเบนซ์ และ พอร์ส แล้ว ผายลมของคุณนั้นยากและเรียบง่าย

　　ดงซูบินออกจากสำนักงานเลขาธิการเฉา ได้พบกับเจ้าหน้าที่สองสามคนหลังจากออกประตู

　　“โย่ หัวหน้าซูบิน ยินดีด้วย”

　　“หัวหน้าซูบิน คุณจะได้เลื่อนตำแหน่งแล้วนิ”

　　“ยินดีด้วย”

　　ดงซูบินยังพูดสองสามคำกับคนสองสามคน ข่าวแพร่กระจายเร็วมาก แต่เขาก็ไม่รู้ว่าเขาจะได้โอนย้ายไปตำแหน่งไหน .

　　ดังนั้น ดงซูบินจึงไปที่อาคารสำนักงานการปกครองของเทศมณฑลหลังจากออกจากคณะกรรมการพรรคของเทศมณฑลและผลักประตูสำนักงานของเลขาฮู ออก

　 ฮูซินเยียนกำลังรดน้ำต้นไม้ที่ด้านข้างของหน้าต่าง

　　“พี่ฮู มันสวยจริงๆเลย”

　　“หัวหน้าซูบิน คุณพูดหยอกผมหรือเปล่า”

　　“ไม่ เสี่ยวหลานนอยู่ในออฟฟิศหรือเปล่า”

　　ฮูซินเยียนหันกลับมาแล้วพูดว่า: “นายกเทศมนตรีเสี่ยวไปประชุมแล้ว อีก 20 นาที ทำไมคุณไม่รอก่อนล่ะ นั่งก่อน แล้วฉันจะชงชาให้คุณ”

　　ดงซูบินไม่สุภาพและนั่งลงเพื่อสนทนากับฮูซินเยียน

　　“ฉันได้ยินมาว่าคุณได้รับการเลื่อนตำแห่ง?” ฮูซินเยียนยิ้ม: “สองวันที่ผ่านมานี้คุณคงจะอิ่มมากๆเลยสินะ ถ้าไปแล้วก็อย่าลืมกันนะ”

　　“ผมคงจะไปลืม พี่สาวฮูได้อย่างไรกัน” ดงซูบินยิ้มอย่างขมขื่น: "แต่ผมไม่รู้ว่าผมจะไปไหน ผมเองก็ยังกังวลเร่องนี้อยู่"

　　ฮูซินเยียนยิ้มอย่างแผ่วเบาแล้วยื่นให้ ถ้วยชาที่เพิ่งเทลง "ฉันเพิ่งได้ยินเรื่องนี้ ผู้อำนวยการสำนักงานตำบลกวงหมิงในเขตหนานซานของเมืองดูเหมือนจะว่าง หน่วยงานอาจพร้อมที่จะปล่อยให้คุณผ่าน ควรจะตัดสินใจได้แล้ว ทุกอย่างน่าจะเสร็จได้ในภายในสองวันนี้”

　　ดงซูบินกะพริบตา “ผู้อำนวยการสำนักงานตำบล?”

　　หู ซิเหลียน กล่าว “เลขาธิการคณะกรรมการทำงานพรรคก็คือคุณด้วย”

　　กลายเป็นผู้นำ?

　　ดงซูบินตั้งใจแน่วแน่ในหัวใจของเขา และตอนนี้เขาก็โล่งใจแล้ว เขามีลางสังหรณ์เกี่ยวกับสถานที่นี้ และมันก็เป็นแผนกที่ดีสำหรับเขาจริงๆ

　　ดงซูบินเป็นหัวหน้าตำบลมีคุณสมบัติไม่เพียงพอ เขายังเด็กเกินไปที่จะทำงานหนักพอ อย่างไรก็ตาม ตำแหน่งของสำนักงานนั้นเหมือนกับของสำนักงานเขตและหน้าที่โดยทั่วไปก็เหมือนกัน เป็นสถานที่ที่ดีสำหรับผู้อาวุโส พรรคพวก เลขาธิการ กทช. และ ผู้อำนวยการระดับตำบล. เทียบเท่าเลขาธิการระดับตำบล. และ หัวหน้าระดับตำบล. แน่นอน พูดไม่ได้ ความแตกต่างยังคงไม่เล็กและมีขนาดแตกต่างกันมาก ที่ว่าการมณฑลไม่ใช่หน่วยงานราชการระดับที่หนึ่ง แต่เป็นหน่วยงานที่จัดส่งขององค์การบริหารส่วนตำบลมาใช้อำนาจแทนและถ่ายทอดนโยบายและนโยบายของมณฑล กล่าวคือ สิทธิ์ในการพูดของที่ว่าการมณฑลไม่ดีเท่าของระดับตำบล

　　อย่างไรก็ตามดงซูบินยังคงมีภาษีดีกว่า เมื่อเปรียบเทียบกับสำนักงานส่งเสริมการลงทุนในเขตยากจนของหยานไท่ ที่ว่าการตำบลหนานฉางนั้นใกล้ชิดกับหน่วยงานหลักของเมืองอย่างชัดเจน ไม่ว่าจะเป็นการพัฒนาเศรษฐกิจ การก่อสร้างเมือง หรือการเมือง สถานะเขตหนานซานเหนือกว่ามัน มณฑลหยานไถมีมากกว่าสองสามครั้ง ต้องบอกว่านี่เป็นการก้าวกระโดดครั้งใหญ่จากกระทรวงที่เป็นคนชายขอบไปยังกระทรวงหลัก นอกจากนี้ ผู้นำระดับสูงของพรรคและรัฐบาลยังมี ดงซูบิน เพียงคนเดียว หากได้รับผลลัพธ์ที่น่าประทับใจในระหว่างการดำรงตำแหน่งก็ควรที่จะติดต่อรองจากตำแหน่งนี้โดยตรง

　　เป็นสถานที่ที่ดีเยี่ยม

　　ดงซูบินจิบชา จิตใจของเขาไม่อยู่ที่นี่แล้ว

　　หลังจากรอสักครู่ฮูซินเยียนก็ยิ้มและพูดว่า: "ฉันได้ยินมาว่าการโยกย้ายของคุณไปที่เลขานุการโดยตรงไปยังเลขาธิการคณะกรรมการพรรคเขตหนางฉางมันเหมาะกับคุณมากๆ"

　　ดงซูบินรู้สึกประหลาดใจ "เป็นถึงเลขานุการ ?"

　　ฮูซินเยียนพยักหน้าสีหน้าของเธอเป็นบิตแปลกและมีไม่หลายคนที่สามารถช่วยให้ฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง

　　ดงซูบิน หัวเราะอย่างว่างเปล่า โดยบอกว่าเขาต้องการให้ฉันออกไปโดยเร็ว เขาไม่ได้อารมณ์ดี อย่างไรก็ตาม เขาแนะนำตัวเองให้เซียงดาวตอนนี้เขารู้แล้วดงซูบินต้องเดินทางไปที่เลขานุการเพื่อแสดงความขอบคุณ ถ้าเขาไม่สามารถให้คนอื่นหาเหตุผลได้ เขาก็ออกจากฮูซินเยียน และออกจากสำนักงาน

　　เซียงดาวกำลังเก็บไฟล์เอกสารในห้อง เมื่อ ดงซูบินเข้ามา เขาก็ให้กำลังใจเขาด้วยทัศนคติของเซียงดาวดูเหมือนว่าเขาจะลืมไปว่า ดงซูบินเขินอายเมื่อเขาคัดเลือกสมาคมธุรกิจมาระยะหนึ่งแล้ว .

　　ดงซูบินก็เสแสร้งอย่างสุภาพเช่นกัน

　　เซียงดาวได้ช่วยดงซูบินให้ดำรงตำแหน่งที่ใหม้ เขาแสดงการสนับสนุนดงซูบินให้กับเลขาธิการคณะกรรมการพรรคเขต แม้จะมีความคับข้องใจอยู่บ้าง อาจจะคิดว่านี้เป็นบุญคุณที่เขาต้องการสร้างให้ดงซูบินสำนึกในตัวเขา แต่ในความเป็นจริง หลายคนเห็นมันชัดเจนถึงความสามารถของดงซูบิน ไม่ต้องพูดถึงว่าฉายาของเขา การที่เขาได้เป็นรองผู้อำนวยการสำนักความมั่นคงสาธารณะเขาโดนกล่าวหาและถูกโยกย้ายมารับตำแหน่งในสำนักงานส่งเสริมการลงทุนที่เป็นตำแหน่งที่เล็กลงแต่เขากับทำผลงานออกมาได้ดี?ตอกหน้าเซียงดาวชัดเจน ถ้าฉันปล่อยให้ดงซูบินคนนี้อยู่กับมณฑลหยานไท่ต่อไปอีกครั้ง ฉันก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต

　　มันอาจะกลายเป็นหายนะที่เข้าตัวเองก็เป็นได้