EP 511 หาความสามารถใหม่
EP 511 หาความสามารถใหม่
By loop
ในวันจันทร์.
ในช่วงเช้า.
แม่ของฉันกลับไปสอนในเมือง พี่สาวเสี่ยวไปทำงานแล้ว ฉูหยวนก็กลับไปปักกิ่ง พี่สาวหยูก็เข้าร่วมการประชุมผู้ปกครองของโรงเรียนเซียวเซียว ตอนนี้เหลือเพียงดงซูบิน เท่านั้นที่ถูกทิ้งไว้ในบ้าน และก็เบื่อมากเมื่อดงซูบินเปิดมือถือขึ้นก็ไม่รู้จะโทรหาใคร ดงซูบินขี้เกียจมาก ดงซูบินต้องดูทีวีโดยยกขาของครอบครัวขึ้น เขาอยู่เฉยๆ หลังเลิกงาน แต่การไม่มีอะไรทำเป็นเรื่องน่ารำคาญ
แต่เขากำลังจะได้รับการเลื่อนตำแหน่ง และเขาก็จริงจังกับเรื่องนี้เอามากๆ
วันนี้ฉันเองก็ไม่รู้จะไปไหนดี พี่สาวเสี่ยวก็ยังไม่ได้รับจดหมายจากส่วนกลาง อย่างงั้นฉันก็ควรจะต้องศึกษาเพิ่มเติมเพื่อพัฒนาตัวเองแล้ว
มาลองอีกครั้ง!
แค่ทำอย่างนั้นดงซูบินหยิบพจนานุกรมภาษาอังกฤษ-จีนขึ้นมาแล้วเอนกายลงบนโซฟา
ในอดีตดงซูบินถูกอุปาทานและรู้เพียงว่าเขาสามารถใช้พลังย้อนเวลาได้ แต่หลังจากการค้นพบพลังใหม่โดยบังเอิญดงซูบินก็พบเมนูและคำสั่ง 2 คำสั่ง อย่างแรกคือการสอบถามเวลาที่เหลือและอย่างหลังคือ หยุดเวลาทั้งหมดในโลก ดังนั้น ดงซูบินจึงคิดบางอย่างขึ้นมาได้ เมื่อสามารถมีสามคำสั่งได้ทำไมมันจะไม่มีคำสั่งที่สี่ห้าหรือหกได้กันล่ะ? ฉันมีเวลามากกว่าทุกคนในโลกหนึ่งนาทีทุกวัน บางทีอาจมีวิธีอื่นๆ ที่จะใช้มัน มันน่าจะมีวิธีอื่นที่ทำได้มากว่าย้อนเวลาและหยุดเวลา
นี่คืองานใหญ่และสำคัญที่สุดของ ดงซูบินและแน่นอนว่าเขาต้องการศึกษาอย่างละเอียดถี่ถ้วน
หลังจากรู้เช่นนั้น ดงซูบินก็ดูตื่นเต้น เขาไม่ได้สนใจพจนานุกรมภาษาอังกฤษอีกเลย เพราะเรื่องพวกนี้มันน่าเบื่อเกินไป ถึงแม้การที่เขาเสียตำแหน่งหัวหน้าสำนักงานส่งเสริมการลงทุนไปจะทำให้เขาได้พักก็ตามที่แต่ดงซูบินจะไม่ปล่อยเวลาให้สูญค่าเขาจะใช้มันเพื่อเตรียมความพร้อมกับตำแหน่งใหม่ที่กำลังจะมาถึงในอนาคต อย่างอื่นสิ่งที่ดงซูบินหวังนั้นไม่ใช่แค่ตำแหน่งหัวหน้าสำนักงานเพียงเท่านั้น แต่เขายังมีเป้าหมายที่สูงกว่านั้นเพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้ . , แน่นอนมันยิ่งทำให้จิตวิญญาณแห่งความทะเยอทะยานของดงซูบินนั้นร้อนแรงขึ้นด้วย
เริ่มกันเลย.
ครั้งนี้เป็นเรื่องดี
ด้วยเวลามากมาย ดงซบินไม่ได้เลือกคำราวกับว่าพวกมันได้รับการคัดเลือกเหมือนครั้งที่แล้ว แต่เขาวางแผนที่จะอ่านพจนานุกรมทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบพยายามจะไม่พลาดทุกคำ
อันที่แล้วใกล้เสร็จแล้ว คราวนี้กลับหัว!
เริ่มต้นด้วยคำที่ขึ้นต้นด้วย ซึ!
กระดูก..กระดูกขากรรไกร.....
เวลาผ่านไปบ่ายโมง...
สามโมง...
ห้าโมงเย็น...
ดงซูบินค่อยพูดไปทีละคำอย่างช้าๆ
อันที่จริงดงซูบินชัดเจนในเรื่องนี้มาตลอด เช่นเดียวกับพลังที่เขาค้นพบในตอนต้น ดงซูบินสามารถย้อนเวลากลับไปได้โดยการท่องคำว่า "ย้อนกลับ" อย่างเงียบๆ สิ่งนี้ผ่านหลายสิ่งหลายอย่าง ทดลองโดยเขา พูดอย่างจริงจรัง คำสั่งเป็นเพียงเครื่องมือในการช่วยให้เขาค้นพบพลังใหม่แม้ว่าเขาจะไม่ออกเสียงคำเช่นคำว่า “ย้อนกลับ”ในภาษาอังกฤษ แต่เขาก็คิดว่าคำเหล่านี้ต้องมีความนัยสำคัญบางอย่าง คำแนะนำสามารถดำเนินการได้อย่างราบรื่น ดังนั้นจึงไม่น่าจะใช้' ภาษาอังกฤษหรือภาษาจีนไม่สำคัญ สำคัญอยู่ที่การคิดของเขานเวลานั้น
เขาคิดว่าเวลานั้นจะย้อนกลับมา แล้วเวลาก็ย้อนกลับมาจริงๆ
อย่างไรก็ตาม ชาวจีนเองก็มีข้อเสียอยู่บ้าง
เพราะดงซูบินคุ้นเคยกับภาษาจีนมาก เขาเองอยู่ประเทศจีนมานานกว่า 20 ปี สิ่งต่างๆมันหยั่งรากลึกอยู่ที่นี้ หากเขาคิดโดยไม่รู้ตัวว่าคำว่า "ย้อนกลับ" เป็นคำสั่งให้ย้อนเวลา หากเขาพูดแบบลวกๆ ถ้าภาษาออกมา "ย้อนกลับ" " ด้วยคำสองคำ เวลาอาจย้อนกลับโดยอัตโนมัติ เนื่องจากจิตใต้สำนึกของดงซูบิน นั้นต้องการให้มันเป็นเช่นนั้น ในสภาพเช่นนี้และจะ "วุ่นวาย" และไม่สะดวก ตอนนี้ ดงซูบินพูดภาษาอังกฤษได้ ซึ่งทำให้เขามีจิตใต้สำนึกว่าเขาได้รับคำสั่งเป็นภาษาอังกฤษเท่านั้น และอาจทำให้ทุกอย่างเรียบง่ายขึ้น
ดังนั้น ดงซูบินจึงเริ่มมองหาคำที่เป็นคำประเภทคำสั่งใหม่ๆที่เป็นภาษาอังกฤษ เขากลัวว่ามันจะส่งผลต่อคำสั่งในอนาคต ดังนั้นเขาจึงจำคำเหล่านั้นได้ทั้งหมดเป็นภาษาอังกฤษ ยิ่งไปกว่านั้น ภาษาจีนยังซับซ้อนกว่าภาษาอังกฤษมาก สำหรับคำเดียวกัน ภาษาจีนอาจขยายความหมายได้สองหรือสามความหมายซึ่งแต่ละความหมายแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
สามทุม...
เทียงคืนผ่านไป...
วันหนึ่งผ่านไป
สองวันผ่านไป
ดงซูบินนั้นไม่ได้ออกจากห้องเลยในช่วงสองวันที่ผ่านมา เขาถูกเปรียบเทียบกับพจนานุกรมภาษาอังกฤษ-จีนเล่มนี้ ในตอนเช้า เขาแทะมันทันทีที่เขาลืมตา และวางพจนานุกรมลงเมื่อเขาปิด ดวงตาของเขาในตอนเย็น
...
ในที่สุดในวันที่สาม ดงซูบินได้ค้นพบสิ่งใหม่
ในตอนเช้า เขาเอนตัวลงบนโซฟาตามปกติ เมื่อเขาอ่านคำย้อน คิ้วของเขาขมวดคิ้ว ดงซูบินรู้สึกผิดปกติในทันที ความรู้สึกนี้ค่อนข้างแปลก ดูเหมือนว่าจะเกิดขึ้นเมื่อเขาให้ขและคำสั่งเท่านั้น แล้วมีความรู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อย ภาษาไม่ชัดเจน จำเป็นต้องอธิบายเป็นประโยคเดียวจริงๆ คือ เขารู้สึก "ไหว" ในใจ
เกิดอะไรขึ้น?
มีบางคำใช้ได้ผลอย่างงั้นหรอ
ดงซูบินผงะไปครู่หนึ่งและมองไปรอบ ๆ เล็กน้อย แต่เขาไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ที่เห็นได้ชัด ไม่มีอะไรที่ไม่สอดคล้องกับก่อนหน้านี้
เมนู!
ดงซูบิน เรียกเมนูมาดู แล้วขมวดคิ้ว เหลือเวลาเหลือน้อยลงจริง ๆ !
วันนี้ ดงซูบินไม่ได้เสียเวลาที่สะสมและเวลาที่เหลืออยู่ที่สนามบินก็น่าจะเป็นศูนย์เช่นกันนั่นคือเวลาที่เหลือสะสมอีกครั้งน่าจะเป็นทวีคูณของ 60 นาทีซึ่งเป็นจำนวนเต็ม แต่ตอนนี้เวลาที่เหลือ เพียงห้านาที สามสิบแปดวินาที และที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่าสำหรับดงซูบินนี้คือเวลาที่เหลืออยู่ยังคงลดลงเล็กน้อย ห้านาทีสามสิบเจ็ดวินาที ห้านาทีสามสิบหกวินาที...
นี่เหรอ?
ดงซูบินเข้าใจกระจ่างแล้วและรีบอ่าน คำว่า”ทบทววนยจ
เวลาที่เหลือไม่ลดลงอีกแล้ว และหยุดที่ห้านาที 35 วินาที!
เป็นคำะไร! ?
เราพบมัน? ?1
ดงซูบินตื่นเต้นมาก และมองความหมายย้อนกลับของคำนี้ในทันที ย้อนกลับ?
ความหมายของ ทบทวนเหมือนกับ b ไม่ใช่หรือ? อะไรคือความแตกต่าง? เวลาย้อนกลับ? ไม่รู้สึกอะไร?
ด้วยความสงสัย ดงซูบินยืนอยู่ข้างหน้าต่าง เปิดม่านเพื่อมองลงไปข้างล่าง และเห็นเด็กคนหนึ่งวิ่งออกมาจากทางเดิน เขาจึงนั่งสมาธิในทันที
ฉันใช้พลังพิเศษชนิดประเภมได้แล้ว!
หนึ่งวินาที สองวินาที สามวินาที เวลาที่เหลือเริ่มลดลงอย่างไม่รู้จบ
แต่เด็กคนนั้นยังมีชีวิตอยู่และวิ่งจ๊อกกิ้ง และไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ในช่วงเวลาโดยรอบ!
Dong Xuebin พูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง และรีบปฏิเสธการเปิดเผย และเริ่มศึกษาบ่อยๆ แต่ต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงกว่าจะหาสาเหตุได้
คำสั่งนี้ไร้ประโยชน์?
ไม่ มันจะไม่เป็นอย่างนั้นอย่างแน่นอน!
Dong Xuebin รู้ว่าคำสั่งนี้ต้องมีผลในทางใดทางหนึ่ง แต่มันก็ไม่ชัดเจนเท่า b-he และเขาไม่ได้สังเกตเห็นมันในขณะนี้!
ที่ไหน?
ความเคารพย้อนหลังคืออะไร? .