บทที่ 24 พรสวรรค์

บทที่ 24 พรสวรรค์

ลู่อันตื่นเต้นเมื่อเขาเข้าไปในห้องประตูสีเขียว  พรสวรรค์ เขากำลังจะได้พรสวรรค์ เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับพรสวรรค์มาจากบอส พรสวรรค์จะมอบค่าคุณสมบัติเพิ่มเติมในแต่ละเลเวล และเขาก็รู้สึกตื่นเต้นมากกับสิ่งที่เขาจะได้รับ

ห้องนี้ไม่ใหญ่และมันก็ว่างเปล่า ใช่ มันเป็นห้องที่ว่างเปล่าและมันก็ทำให้เขาสับสน  ออริจิ้นบอกเขาว่าเขาจะสามารถได้รับพรสวรรค์จากห้องนี้ แต่ยังไงล่ะ? เขาตรวจสอบบริเวณโดยรอบ และพยายามค้นหาว่ามันมีเครื่องมือใดบ้างที่สามารถใช้ได้อย่างพวกคอมพิวเตอร์ หรือไม่ก็พวกคอมพิวเตอร์แห่งโลกอนาคต

ผนังและพื้นเหล็กมีสายฟ้าแลบ แต่เขาก็ไม่พบโคมไฟหรือไฟฟ้าอื่นใดบนเพดาน เขาเริ่มกระวนกระวายเมื่อต้องเผชิญหน้ากับห้องเหล็กที่ว่างเปล่า เนื่องจากห้องนี้คล้ายกับห้องสอบสวนในหนังและความแตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือห้องนี้มีสายฟ้าแลบ

“นายกังวลอะไรไอ้หนู นายมีฉันอยู่ที่นี่!” เสียงของออริจิ้นก้องอยู่ในใจของลู่อัน  ต่างจากก่อนหน้านี้ เขาไม่พบความกระตือรือร้นในน้ำเสียงของมันแล้ว สิ่งที่เขาพบคือน้ำเสียงของผู้ที่เย่อหยิ่ง

ลู่อันรู้สึกประหลาดใจกับการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของออริจิ้น แต่เขาก็ไม่ได้สนใจมันในขณะที่รอคำสั่งถัดไปจากออริจิ้น

“เดินไปที่ตรงกลางห้องเลยไอ้หนู!”

ลู่อันทำตามคำแนะนำและเดินไปที่ตรงกลางห้อง เขาต้องการที่จะถามว่าเขาควรจะทำอย่างไรต่อไป แต่ทันใดนั้นสภาพแวดล้อมรอบๆตัวเขาก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

ห้องเหล็กเปลี่ยนเป็นห้องสีขาวสว่างและมีหน้าจอปรากฏขึ้นด้านหน้าเขา หน้าจอมีปุ่มตัวเลือกสองปุ่ม ปุ่มซ้ายคือ  “พรสวรรค์แบบสุ่ม” และปุ่มขวาก็คือ  “พรสวรรค์มีระดับ”

ที่ด้านล่างปุ่ม มันก็ดูเหมือนจะมีราคาสำหรับแต่ละปุ่ม 1 คะแนนพรสวรรค์คือค่าใช้จ่ายสำหรับพรสวรรค์แบบสุ่มและในขณะที่เขาต้องการ 10,000,000 GC สำหรับพรสวรรค์มีระดับ

“มันมีสองวิธีในการได้รับมาซึ่งพรสวรรค์ วิธีแรกคือการฆ่าซอมบี้หนึ่งพันตัวโดยมีเงื่อนไขว่านายจะต้องฆ่าซอมบี้ทั้งหมดนั่นภายในยี่สิบสี่ชั่วโมงนับตั้งแต่เกมเริ่มต้น อย่างไรก็ตาม เกมมันก็ได้เริ่มไปนานแล้ว!”

“สำหรับวิธีแรก มันก็จะมีดีกว่ามาก นายจะสามารถเลือกพรสวรรค์ที่นายต้องการได้ แต่น่าเสียดายที่แทนที่นายจะฆ่าซอมบี้ นายกลับเอาแต่กลัวหัวหดอยู่ในห้องของนาย!” ออริจิ้นไม่ลืมที่จะล้อเลียนลู่อันและปล่อยให้เด็กชายพูดไม่ออก

“อย่างที่สองคือสิ่งที่นายกำลังเผชิญอยู่ในตอนนี้ ให้ฉันอธิบายเกี่ยวกับคะแนนพรสวรรค์ ผู้เล่นทุกคนจะได้รับ 1 คะแนนพรสวรรค์มาตั้งแต่เริ่มต้น อย่างไรก็ตาม มันก็สามารถใช้ได้แค่ที่นี่เท่านั้น สำหรับ” GC “มันก็คือสกุลเงินของเกมนี้ นายจะได้รับมันทุกครั้งที่นายฆ่าซอมบี้”

ทุกครั้งที่นายฆ่าซอมบี้ระยะที่ 1 นายก็จะได้รับ GC มา 1 GC  และ 100 GC สำหรับซอมบี้ระยะที่ 2  นายสามารถใช้ GC เพื่อแลกพรสวรรค์ได้ แต่ด้วย GC ของนายในปัจจุบัน นายก็จะไม่มีทางใช้งานพรสวรรค์มีระดับได้”

“นายสามารถตรวจสอบหน้าจอค่าสถานะเพื่อดู GC ที่นายครอบครองได้ แต่นั่นก็ไม่จำเป็นต้องตรวจสอบหรอก เพราะคนอ่อนแออย่างนายมันก็ทำได้เพียงแค่เลือกพรสวรรค์แบบสุ่มเท่านั้นแหละ นายไม่สามารถเอาไปเปรียบเทียบกับมาสเตอร์ได้เลย!”  ออริจิ้นขึ้นเสียงขณะที่มันล้อเลียนลู่อัน

ลู่อันอยากจะถามว่าเขาไปทำอะไรให้ออริจิ้นขุ่นเคือง? แต่เขาก็ตัดสินใจไม่ถาม เขาเปิดหน้าจอค่าสถานะขึ้น และที่มุมขวาบนมันก็มีตัวเลขอยู่ 12,312 GC

เขากระพริบตาสองสามครั้งและมองย้อนกลับไปที่หมายเลขด้านล่างพรสวรรค์มีระดับ มันเป็นเรื่องจริง มันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะใช้พรสวรรค์มีระดับ  ลู่อันปิดหน้าจอค่าสถานะไปอย่างหดหู่ใจในขณะที่มือของเขาเคลื่อนไปที่พรสวรรค์แบบสุ่ม

“นายไม่อยากได้ยินเกี่ยวกับพรสวรรค์มากกว่านี้หรอ? นอกจากนายจะอ่อนแอแล้วนายก็ยังโง่อีกนะ! มาสเตอร์จะเลือกนายมาเป็นลูกน้องได้ยังไงกัน นายนี่มันไม่ได้เรื่องจริงๆ นายควรจะถามฉันเกี่ยวกับพรสวรรค์ให้มากกว่านี้สิ! เอาล่ะ เพื่อประโยชน์ของมาสเตอร์ของฉัน ฉันก็จะอธิบายให้นายฟัง!”

' เอ่อ มันเป็นงานของแกอยู่แล้วไม่ใช่หรอ…' ลู่อันเกือบจะโพล่งออกมา แต่เขาก็ไม่ต้องการที่จะทำให้ปัญญประดิษฐ์ขุ่นเคือง

“มันมีระดับสำหรับพรสวรรค์  ระดับ E นั้นก็ถือว่าแย่ที่สุดและระดับ SSS นั้นก็ถือว่าสูงที่สุด ในพรสวรรค์แบบสุ่ม นายก็จะได้รับระดับพรสวรรค์มาแบบสุ่ม และนี่ก็คือความแตกต่างระหว่างพรสวรรค์แบบสุ่มกัพรสวรรค์มีระดับ!”

หลังจากนั้น หน้าจอสองจอก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของลู่อัน  ดวงตาของเขาจ้องไปที่หน้าจอด้านซ้าย

--------------------------

เรทสุ่มพรสวรรค์แบบสุ่ม:

พรสวรรค์ระดับ E: 50%

พรสวรรค์ระดับ D: 25%

พรสวรรค์ระดับ C: 12.5%

พรสวรรค์ระดับ B: 6.25%

พรสวรรค์ระดับ A: 2.125%

พรสวรรค์ระดับ S: 0.99%

พรสวรรค์ระดับ SSS: 0.01%

--------------------------

ด้วยรายการด้านหน้า เขาก็เริ่มมีความเข้าใจที่ชัดเจนเกี่ยวกับพรสวรรค์นี้ ดูเหมือนว่าระดับที่ดีที่สุดที่เขาจะสามารถได้รับจากพรสวรรค์แบบสุ่มคือระดับ B สำหรับพรสวรรค์ระดับสูงกว่านั้น เขาก็ไม่สามารถตั้งความหวังกับพวกมันได้มากนัก

จากนั้นสายตาของเขาก็หันไปที่หน้าจอถัดไป มันเป็นเรทสำหรับพรสวรรค์มีระดับ

--------------------------

เรทสุ่มของพรสวรรค์มีระดับ

พรสวรรค์ระดับ C: 70%

พรสวรรค์ระดับ B: 13%

พรสวรรค์ระดับ A: 4%

พรสวรรค์ระดับ S: 1.99%

พรสวรรค์ระดับ SSS: 0.99%

--------------------------

แน่นอนว่าพรสวรรค์มีระดับนั้นดีกว่ามาก ในการที่จะได้รับมาซึ่งพรสวรรค์ระดับ SSS ในพรสวรรค์แบบสุ่มนั้นมันก็จำเป็นจะต้องมีพรจากสวรรค์ของจริง อย่างไรก็ตาม พรสวรรค์มีระดับนั้ก็เสนอเรทโอกาสที่มากกว่าของแบบสุ่มเยอะมาก

ในเวลานี้ เขาก็อยากจะรู้ว่าพรสวรรค์ของบอสของเขานั้นจะอยู่ที่ระดับอะไร

“นายสามารถใช้คะแนนพรสวรรค์ของนายในการสุ่มพรสวรรค์แบบสุ่มได้ อย่างไรก็ตาม หากนายได้รับพรสวรรค์ระดับ E  มา นายก็จะมีโอกาศได้รับพรสวรรค์อีกทีก็คือตอนที่นายใช้พรสวรรค์มีระดับ นายจะต้องรู้ว่ามันสำหรับการสุ่มพรสวรรค์แต่ละประเภท นายก็จะมีอกาสได้สุ่มมันแค่ครั้งเดียวเท่านั้น!” ออริจิ้นยังคงอธิบายต่อ

“เอาล่ะ งั้นตอนนี้เราก็มาสุ่มพรสวรรค์ของนายกันได้แล้ว!” ด้วยคำแนะนำของออริจิ้น ลู่อันก็ได้กดเข้าไปที่พรสวรรค์แบบสุ่ม

ในเวลาเดียวกันกับที่เขากดพรสวรรค์แบบสุ่ม  คำสุ่มๆก็ปรากฏขึ้นในห้องสีขาว ใช่แล้ว มันมีคำสุ่มๆจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นมาในห้องสีขาว และเขาก็เดาว่าสิ่งเหล่านี้ก็คือพรสวรรค์

มันดำเนินต่อไปเป็นเวลาหนึ่งนาทีแล้วจึงหยุดลง ที่ข้างหน้าเขา คำว่า  “คล่องแคล่ว” ถูกเขียนไว้ คำนั้นใหญ่โตและเต็มผนังและมันก็มีบางอย่างเขียนอยู่ที่มุมล่างขวา ระดับ B

ลู่อันกำหมัดแน่นและพูดว่า “ใช่แล้ว!”  พรสวรรค์ระดับ B นั้นเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดที่เขาคิดว่าเขาจะได้รับมาจากพรสวรรค์แบบสุ่ม และเขาก็พอใจกับผลลัพธ์ที่ได้มาก

“มันเป็นพรสวรรค์ที่ดีและเหมาะสมกับค่าคุณสมบัติของนายจริงๆ ไม่เลวๆ!”  ออริจิ้นพูดในเชิงบวกกับลู่อันเป็นครั้งแรก

สำหรับลู่อัน เขาก็ไม่ได้สนใจปัญญาประดิษ์ที่หยิ่งผยองในขณะที่เขาเปิดหน้าจอค่าสถานะของเขา

-----------------------------------------

ชื่อ: ลู่อัน

อายุ: 18

สังกัด: ไม่มี

พรสวรรค์: คล่องแคล่ว

คะแนนค่าคุณสมบัติ: 4

ความแข็งแกร่ง: 12

ความว่องไว: 82

พลังชีวิต: 4

สตามิน่า: 11

พลังเวทย์: 3

ประสาทสัมผัส: 5

สกิล: การตรวจสอบขั้นพื้นฐาน

--------------------------------------

เมื่อเขาเปิดหน้าจอค่าสถานะ เขาก็หยุดนิ่งอยู่ครู่หนึ่งเมื่อเห็นค่าคุณสมบัติของเขา เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าความว่องไวของเขาจะพุ่งขึ้นสูงเช่นนี้

เขาคำนวณความว่องไวของเขาก่อนจะได้พรสวรรค์ จากนั้นเขาก็ได้ผลลัพธ์ ทุกครั้งที่เขาเลเวลอัพ ความว่องไวของเขาก็จะเพิ่มขึ้น 4 คะแนน มันเยอะมาก และแน่นอนว่าพรสวรรค์นี้มันก็เหมาะสมกับการจัดสรรค่าคุณสมบัติของเขาอย่างสมบูรณ์แบบ

อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากค่าคุณสมบัติอื่นๆของเขา มันก็ทำให้เขาพูดไม่ออก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพลังเวทย์และพลังชีวิตของเขา ความแตกต่างนั้นใหญ่เกินไป แต่ถึงจะพูดย่างงั้น มันก็โอเคสำหรับเขาถ้าเขาไม่สามารถใช้เวทย์ได้ อย่างไรก็ตาม พลังชีวิตก็เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเขา

“อย่ากังวลไป ไอ้หนู! คลาสเองก็สามารถเพิ่มค่าคุณสมบัติของนายได้ ไม่เพียงแต่ค่าคุณสมบัติเท่านั้น แต่นายยังสามารถได้รับสกิลมาหลังจากที่นายเลือกคลาสของนาย และห้องถัดจากเราก็คือห้องเลื่อนคลาส  มันจะเป็นที่ที่เอาไว้ให้นายเลือกคลาสของนาย!” ออริจิ้นดูเหมือนจะอ่านใจของลู่อันได้

การแสดงออกของลู่อันดูสว่างขึ้นและเขาก็โพล่งออกมา “งั้นก็ไปกันเถอะ ฉันต้องการเลือกคลาสแล้ว!”

เมื่อพูดเสร็จแล้วลู่อันก็ต้องการที่จะออกไปข้างนอกในทันที เขาหมดความอดทนกับคลาสในปัจจุบัยแล้ว และคำพูดของออริจิ้นก็ได้เปลี่ยนความคิดของเขาไปอย่างแท้จริง มันเหมือนกับเกม RPG เขารู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งนี้ อย่างไรก็ตาม วินาทีถัดมาออริจิ้นก็พูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

“ฝันไปเถอะ! นายจะต้องมีเลเวล 30 ก่อนถึงจะเปลี่ยนคลาสได้ และแม้ว่านายจะเลเวล 30 แล้ว แต่นายก็ยังไปที่ห้องนั้นไม่ได้ในตอนนี้ นั่นก็เพราะบอสขอนายกำลังอยู่ในขั้นตอนของการเลือกคลาสยังไงล่ะ!”

ใช่แล้ว  ในห้องถัดไป ถังเส้าหยางก็กำลังอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เขาไม่รู้ว่าจะเลือกอะไรดี แตกต่างจากพรสวรรค์ คุณสามารถเลือกคลาสของคุณได้ และถังเส้าหยางก็ไม่รู้ว่าอันไหนมันเหมาะกับเขามากกว่ากัน