119-120

9/10

Ep.119

แม้ยังคงมีซอมบี้จำนวนมากอยู่ในเหมือง แต่เห็นได้ชัดว่าพวกมันไม่ได้กระจุกตัวกันหนาแน่นเหมือนกับครั้งแรกที่เคยชะโงกหน้าดู

แต่ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ยังมีอยู่อีกมากกว่า 10,000 ตัว

เมื่อตั้งสติได้ ซูเฉินก็พร้อมที่จะล่อซอมบี้อีกครั้ง

เพื่อที่จะดึงดูดพวกมันให้ขึ้นมาครั้งละมากๆ แทนที่จะโยนหินใส่เหมือนคราวที่แล้ว ครั้งนี้ซูเฉินตัดสินใจยิงลูกไฟลงไปตรงๆ

เกิดเสียงระเบิดดังตูม!

ลูกไฟตกลงไปกลางดงซอมบี้ มีหลายสิบตัวตายทั้งๆที่อยู่ใต้เหมือง

“ฮือออออ!”

ถูกโจมตีอย่างไม่คาดฝัน พวกซอมบี้โกรธจัด กรีดร้องและพากันวิ่งขึ้นไปยังปากทางออกเหมือง

ซูเฉินหรี่ตาลง จากที่กะโดยสายตา คาดว่าจำนวนซอมบี้ที่พุ่งออกมานั้น น่าจะเกือบถึงหลักพัน ซึ่งเขาค่อนข้างพอใจกับปริมาณนี้

ระหว่างรอพวกซอมบี้วิ่งขึ้นมา เขาก็ค่อยๆถอยห่างออกไป

จนกระทั่งห่างจากอุโมงค์ 500 เมตร เขาจึงหยุดลง

ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่พวกซอมบี้โผล่พ้นอุโมงค์พอดี พวกมันเบียดเสียดกันวิ่งไปข้างหน้า มองไกลๆคล้ายคลื่นทะเลที่ซัดกระหน่ำ กลิ่นอายดุร้ายรุนแรง

ซูเฉินเลียริมฝีปากเขา กำ [ดาบเสริมมนตรา] ในมือแน่น

เพื่อที่จะจบการต่อสู้ให้เร็วที่สุด เขาตัดสินใจใช้กระบวนท่าสังหารพวกมัน

เฝ้ารอจนกระทั่งซอมบี้จำนวนมากเข้ามาใกล้ [ดาบเสริมมนตรา] ก็ตวัดสวนออกไปในแนวนอน

เห็นแค่เพียงเงาสีเทารูปทรงเคียวยักษ์กวาดออกไป ซอมบี้หลาบสิบตัวถูกสังหารลงในการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ในเวลาเดียวกัน ขณะที่ซอมบี้ล้มลง ลำแสงสามสายปรากฏขึ้นบนศพของพวกมัน

เห็นสิ่งนี้ สีหน้าของซูเฉินก็ยิ่งดูตื่นเต้น อัดฉีดพลังเวทย์ธาตุลมเข้าไปอีกครั้ง เชือดเฉือนออกไปอีกครา ซอมบี้หลายสิบตัวจบชีวิตลง

ในชั่วพริบตา ลำแสงหลายสายสว่างขึ้นอีกครั้ง

ยิ่งเห็นชิ้นส่วนดรอปลงมากเท่าไหร่ ซูเฉินก็ยิ่งกระตือรือร้นมากเท่านั้น

พลังเวทย์ของแต่ละธาตุถูกอัดฉีดเข้าไปใน [ดาบเสริมมนตรา] อย่างต่อเนื่อง เสมือนดั่งเครื่องจักรสังหาร คอยเก็บเกี่ยวชีวิตซอมบี้ทุกครั้งที่ฟาดฟัน

ไม่กี่ลมหายใจ บนพื้นดินก็เต็มไปด้วยซากศพของซอมบี้ ประมาณการคร่าวๆ คาดว่ามีหลายร้อยตัวตกตายภายใต้อานุภาพของ [ดาบเสริมมนตรา]

อีกด้านหนึ่ง [นักรบจักรกล] ก็ไล่ตัดหัวซอมบี้ไม่หยุดเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม แม้ตัวมันจะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่ได้ครอบครองกระบวนท่าสังหารเช่นซูเฉิน ดังนั้นสามารถไล่ฆ่าได้ทีละตัว ความเร็วในการล่าน้อยกว่าซูเฉินมาก

ภายใต้สภาวะประสานงานกันโจมตี ถ้าให้อธิบายคร่าวๆก็คือ หากซูเฉินฆ่าซอมบี้ได้ร้อยตัว[นักรบจักรกล] จะฆ่าได้สิบกว่าตัว

หวู่หยางที่อยู่ไกลออกไป เห็นซูเฉินเก็บเกี่ยวชีวิตซอมบี้ราวกับเกี่ยวข้าวสาลี สีหน้าแววตาของเขาสั่นคลอน

ก่อนหน้านี้ เขาเคยเห็นซูเฉินฆ่าซอมบี้มาแล้ว แต่ซูเฉินในเวลานั้น มีความแข็งแกร่งน้อยกว่าตอนนี้มาก

เขายังจำได้ดี ว่าซูเฉินกับตันหลินเคยถูกฝูงซอมบี้แค่ร้อยนิดๆห้อมล้อมจากทุกทิศทาง เวลานั้นพวกเขายังเอาตัวไม่รอดเลย จำเป็นต้องให้ตนเข้าช่วยเหลือ ใช้เวลาสู้อยู่พักหนึ่ง จึงสังหารซอมบี้ทั้งหมดลงได้

ทว่าไม่เจอกันแค่ไม่กี่วัน ปัจจุบันซูเฉินกลับมีความแข็งแกร่งมากพอที่จะสังหารซอมนับพันตัวเพียงลำพังแล้ว

ความเร็วในการยกระดับนี้ มันน่าเหลือเชื่อเกินไป

“ผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 , ปรมาจารย์มนตรา เลเวล 2 , ปรมาจารย์พลังจิตเลเวล 2 …  สัตว์ประหลาด … เขามันสัตว์ประหลาดขนานแท้ อ๊าาา!”

หวู่หยางจ้องมองซูเฉินด้วยแววตาลุกโชน สูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อสงบสติอารมณ์

ในตอนแรก เขาไม่ทราบความแข็งแกร่งที่แท้จริงของซูเฉิน แต่ต่อมา หลังจากได้รู้ข้อมูลจากการสนทนากับหยางหลิงเทียน มันทำให้เขาต้องอ้าปากกว้างจนกรามเกือบค้าง

สามอาชีพหลักในคนๆเดียว ปรมาจารย์มนตราที่เชี่ยวชาญทุกธาตุ หวู่หยางไม่อาจจินตนาการได้เลย ว่าในอนาคต ความสำเร็จของซูเฉินจักสูงไปมากถึงขนาดไหน?

…

“ทุกคนดูนั่น! ข้างในมีซอมบี้ตัวนึงสามารถใช้เวทมนต์ได้!” หยางฮ่าวตะโกนด้วยความตื่นตระหนก

“ฉันก็เห็นเหมือนกัน ซอมบี้ตัวนั้นมันยิงลูกไฟ” สือตั้วตั้วชะโงกมองและร้องตาม

ซอมบี้ที่สามารถใช้เวทมนต์ได้ พวกเขาไม่เคยพบเคยเจอมาก่อน

ขณะนี้จึงเริ่มเกิดข้อสงสัย และกังวลถึงความปลอดภัยของซูเฉิน

หวู่หยางอธิบายด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องกังวลไป พวกมันคือซอมบี้กลายพันธุ์ ก็เหมือนกับมนุษย์เรานั่นแหละ จำนวนซอมบี้กลายพันธุ์มีน้อยมาก นอกจากนี้ เวทมนต์ที่ปล่อยออกมา ส่วนใหญ่เป็นแค่เวทย์เเลเวล 1 ทำอะไรซูเฉินไม่ได้หรอก”

เขาเคยเห็นซูเฉินคว้าลูกไฟเลเวล 2 ด้วยมือเปล่ามาแล้ว ฉะนั้นลูกไฟเลเวล 1 ไม่มีทางสะกิดซูเฉินได้อย่างแน่นอน

10/10

Ep.120

พอได้ฟังคำอธิบายของหวู่หยาง ทุกคนก็โล่งใจ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งตันหลินและหยางเฉียน ที่ตอนนี้ประหม่าจนเหงื่อผุดขึ้นเต็มฝ่ามือ

อีกด้านหนึ่ง ระหว่างที่ซูเฉินกำลังฆ่าซอมบี้อยู่ เขาก็สังเกตเห็นลูกไฟหลายลูกพุ่งเข้ามา

เจ้าตัวไม่เคยเจอซอมบี้ที่ใช้เวทมนต์มาก่อน

แต่ตกใจก็ส่วนตกใจ เมื่อถูกโจมตีก็ต้องรู้จักแก้สถานการณ์ [เกล็ดแขนทองคำ] ถูกเปิดใช้งาน ไล่ทำลายลูกไฟทีละลูก

ต่อให้เวทย์ลูกไฟไม่สามารถทำร้ายเขาได้ แต่อย่างน้อยมันก็สร้างความรำคาญ

เขาเลยสั่งให้ [นักรบจักรกล] ไปออกล่าซอมบี้ตัวนั้น

เนื่องจาก [นักรบจักรกล] ทั้งตัวทำจากโลหะแข็ง จึงสามารถบุกฝ่าเข้าไปกลางดงซอมบี้ได้ ต่อให้ถูกกัด มันก็ไม่ได้รับความเสียหายใดๆ

ประจวบกับความแข็งแกร่งที่มันมี ต่อให้อยู่ท่ามกลางซอมบี้ ก็เปรียบเสมือนกับว่ากำลังเดินอยู่ในดินแดนที่ไม่มีผู้ใดอาศัย

ไม่นาน ซอมบี้กลายพันธุ์ที่มีเวทย์ไฟก็ถูกสะบั้นศีรษะ

พอหมดปัญหา ซูเฉินก็สามารถหันมาจดจ่อกับการล่าซอมบี้ได้อย่างสบายใจ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ซูเฉิน และ [นักรบจักรกล] ร่วมมือกันจนสามารถสังหารซอมบี้ได้เกือบพันตัว

เฝ้ามองไปยังเศษชิ้นส่วนนับร้อยที่ตกบนพื้น ซูเฉินระงับความตื่นเต้นของเขา โบกมือส่งสัญญาณไปในทิศทางป่าโปร่ง

“พี่เฉินเรียกพวกเราแล้ว” หยางฮ่าวตะโกน และวิ่งไปข้างหน้าด้วยความตื่นเต้น

สือต้าหนิวกับเฉาหรานเองก็ไม่ยอมน้อยหน้า วิ่งตามหยางฮ่าวไปติดๆ

“แค่ครึ่งชั่วโมง แต่สามารถสังหารซอมบี้ได้นับพันตัว ..!” แม้จะได้เห็นกับตาตัวเอง แต่หวู่หยางก็ยังอดกลืนน้ำลายไม่ได้

ความเร็วในการกำจัดซอมบี้ของซูเฉิน เขาเพิ่งเคยพบพานมันเป็นครั้งแรกในชีวิต

หวู่หยางบังเกิดความรู้สึกว่า ต่อให้มีผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 หลายคนร่วมมือกัน พวกเขาก็ไม่น่าจะฆ่าฝูงซอมบี้เร็วเท่ากับซูเฉิน

“พี่หวู่ พวกเราก็ไปกันเถอะ”

คนอื่นๆวิ่งไปหาซูเฉินกันหมดแล้ว เหลือแค่หวู่หยางยังตะลึงอยู่ที่เดิม หยางหลิงเทียนก็ยิ้มและเตือนเขา

“โอเค ไปที่นั่นกัน” หวู่หยางได้สติ วิ่งออกไปพร้อมหยางหลิงเทียน

…

“เสี่ยวตี๋ นายรับผิดชอบเฝ้าระวัง หากมีซอมบี้ตัวไหนเข้ามาใกล้ ฆ่าทิ้งทันที” ซูเฉินออกคำสั่งและเริ่มก้มเก็บชิ้นส่วน

ชิ้นแรกที่ดรอปเป็นชิ้นส่วนหลากสี

“คุณได้รับ [อัญมณีฟิวชั่น] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1)  , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว คุณต้องการเลือกปลดล็อคหรือแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงาน?”

“ปลดล็อค”

คุณค่าของ [อัญมณีฟิวชั่น] นั้นสูงมาก ซูเฉินไม่มีความคิดที่จะแปลงมันเป็นแต้มพลังงาน

หลังจากได้รับ [อัญมณีฟิวชั่น] ซูเฉินก็สามารถติดตั้ง [ปืนใหญ่เพาส์ เลเวล 1] ลงบน [รถศึกอัจฉริยะ] ได้แล้ว

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพลังโจมตีของ [รถศึกอัจฉริยะ] คงก้าวกระโดดไปอีกขั้น

ใส่ [อัญมณีฟิวชั่น] ลงในถุงเก็บของ ซูเฉินหันไปเก็บชิ้นส่วนอื่นต่อ ชิ้นที่สองยังคงเป็นชิ้นส่วนหลากสี

“คุณได้รับ [อัญมณีอัพเกรด] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1)  , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว คุณต้องการเลือกปลดล็อคหรือแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงาน?”

“ปลดล็อค”

คุณค่าของ [อัญมณีอัพเกรด] ยังคงสูงกว่า [อัญมณีฟิวชั่น] และซูเฉินยังคงมีอีกหลายอย่างที่รอการอัพเกรด ดังนั้นเป็นธรรมดาที่เขาจะไม่แปลงมันเป็นแต้มพลังงาน

มองไปยังอัญมณีสีเขียวในมือ ซูเฉินเริ่มสงสัยว่าควรอัพเกรดของชิ้นไหนดี ถึงจะได้รับประโยชน์สูงสุด

ตามหลักเหตุผลแล้ว การอัพเกรด [นักรบจักรกล] เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด [นักรบจักรกล] ตอนนี้มีเลเวล 2 หลังจากอัพเกรด มันจะกลายเป็น เลเวล 3 ซึ่งมีความสามารถในการต่อสู้ทัดเทียมเลเวล 4

อย่างไรก็ตาม เมื่อ [นักรบจักรกล] เข้าสู่เลเวล 3 มันจะต้องใช้หินพลังงานเลเวล 3 หรือหินต้นกำเนิดพลังงานเลเวล 3 (คุณสมบัติเหมือนกับหินพลังงาน มีอธิบายในภายหลัง) เพื่อขับเคลื่อน

ซึ่งหินพวกนั้น ซูเฉินไม่มีเลยแม้แต่ก้อนเดียว

ในกรณีนี้ [นักรบจักรกล] ที่ได้รับการอัพเกรดแล้วคงไม่ต่างอะไรจากกองเศษเหล็ก ไม่มีประโยชน์ใดๆอีก

สำหรับถุงเก็บของและ [รองเท้าเพิ่มความเร็ว] ซูเฉินรู้สึกว่าพวกมันสามารถใช้งานได้เพียงพอแล้วในเวลานี้

หลังจากลองทบทวนดู เขาตัดสินใจเก็บไว้ก่อน เอาไว้เขาเก็บหินพลังงานเลเวล 3 หรือหินต้นกำเนิดพลังงานเลเวล 3 ได้เมื่อไหร่ ค่อยว่ากันใหม่

ถ้าได้มันมา แน่นอนว่าสิ่งที่ใช้อัพเกรดย่อมเป็น [นักรบจักรกล]

แต่ถ้าไม่ได้มันมา ก็ยังไม่สายเกินไปที่จะอัพเกรดของชิ้นอื่น