บทที่ 21 ซอมบี้ระยะที่ 3
บทที่ 21 ซอมบี้ระยะที่ 3
“บอส นี่มันคืออะไรกัน?” ลู่อันถามเขาในทันทีหลังจากการแจ้งเตือนดังขึ้นในหัวของเขา เขาคิดว่าบอสของเขาน่าจะรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับมินิเกม
“เหมือนกับชื่อของมัน มันเป็นมินิเกมที่นายจะต้องเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยง!” ถังเส้าหยางตอบอย่างเป็นกันเอง ราวกับว่ามินิเกมนี้ไม่ได้เป็นอันตรายต่อพวกเขา อันที่จริง ถังเส้าหยางก็มั่นใจว่าพวกเขาจะสามารถเอาชีวิตรอดในมินิเกมนี้ได้อย่างง่ายดายด้วยเลเวลปัจจุบันของเขา
แน่นอนว่าเขามีบทเรียนราคาแพงมาจากมินิเกมครั้งแรกแล้ว
คำตอบที่ลู่อันได้รับมานั้นไม่สามารถตอบสนองความสงสัยของเขาได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อคำว่า “เอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยง” เข้ามาในหูของเขา ร่างกายของเขาก็สั่นเทาและเขาก็รู้สึกน่าขนลุกในเวลาเดียวกัน เขาถอยหลังไปสองสามก้าวและจากนั้นหลังของเขาก็กระแทกเข้ากับประตูกระจกทางเข้าในทันที
ลู่อันหันกลับมาและพยายามจะออกไป อย่างไรก็ตาม ประตูก็ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย ถังเส้าหยางสังเกตเห็นว่าลูกน้องคนเดียวของเขานั้นกำลังตื่นตระหนก
“ไม่เป็นไรไอ้หนู! ดูนี่สิ!” เขาแสดงขวานศึกที่น่าสะพรึงกลัวให้ลู่อันดูและกล่าวเสริมว่า “ฉันได้สิ่งนี้มาจากการเคลียร์มินิเกมแรกของฉัน และบางทีเราก็อาจจะได้รับอาวุธแฟนซีแบบนี้มาอีกก็ได้หากเราสามารถเคลียร์มินิเกมนี้ได้ ดังนั้นแล้วไม่ต้องกังวลไปหรอก นายแค่อยู่ใกล้ๆฉันไว้ก็พอแล้ว!”
จากนั้นลู่อันก็สงบลง แม้ว่าเมื่อวานนี้เขาจะต้องเผชิญหน้ากับซอมบี้มากมาย แต่ความกลัวก็ยังคงฝังลึกอยู่ในตัวเขา เขารวบรวมความกล้าอีกครั้งและตามถังเส้าหยางไปขณะที่ท่อเหล็กอยู่ในมือซ้ายและมีดอยู่ในมือขวา
บูม! บูม! บูม! บูม! บูม!
ขณะที่เขาสงบลงเล็กน้อย เสียงห้าวที่ดังต่อเนื่องกันก็ดังขึ้น ลู่อันกระโดดออกมาด้วยความกลัวในขณะที่เขามองไปยังต้นตอของเสียง จากนั้นเขาเห็นสิ่งมีชีวิตห้าตัวที่คล้ายกับซอมบี้เพิ่งจะทำลายเคาน์เตอร์ไป
พวกมันดูคล้ายกันแต่ก็ต่างกันในเวลาเดียวกัน สิ่งมีชีวิตทั้งห้านี้คลานออกมาพร้อมกัน ด้วยใบหน้าที่แปลกประหลาดและของเหลวสีเหลืองที่น่าขยะแขยงที่ไหลออกมาจากดวงตาของพวกมัน มันก็ทำให้ฉากที่เห็นนี้กลายเป็นภาพอุจาดตาอย่างไม่ต้องสงสัย
ถังเส้าหยางจ้องไปที่พวกมัน และพวกมันก็จ้องไปที่พวกเขาเช่นกัน แน่นอนว่าการจ้องมองของพวกมันนั้นทำให้เขารู้สึกขนลุกเล็กน้อย และนั่นก็ทำให้พวกเขาอดไม่ได้ที่จะใช้สกิลของพวกเขา ตรวจสอบขั้นพื้นฐาน
--------------------------------------
[คลาวเลอร์ - ซอมบี้]
วิวัฒนาการ: ระยะที่ 2
เลเวล: 15
สกิล: [ฟาดกรงเล็บ]
-------------------------------------
--------------------------------------
[คลาวเลอร์ - ซอมบี้]
วิวัฒนาการ: ระยะที่ 2
เลเวล: 20
สกิล: [ฟาดกรงเล็บ]
-------------------------------------
--------------------------------------
[คลาวเลอร์ - ซอมบี้]
วิวัฒนาการ: ระยะที่ 2
เลเวล: 30
เลเวล: [ฟาดกรงเล็บ] [สเปรย์กรด]
-------------------------------------
มันมีคลาวเลอร์เลเวล 15 สองตัว, เลเวล 20 สองตัว และเลเวล 30 หนึ่งตัว
“เชี่ย! ไอ้หนู เราโชคไม่ดีแล้ว! คราวนี้มันมาห้าเลย!” ถังเส้าหยางโพล่งออกมา ยิ่งไปกว่านั้น เลเวลที่เยอะที่สุดก็คือเลเวล 30 และมันก็ยังมีอีกสกิลหนึ่งคือ สเปรย์กรด
เขาไม่รู้ว่าสกิลนี้คืออะไรและเป็นยังไง แต่สกิลนี้ก็จะต้องไม่ใช่ธรรมดาอย่างแน่นอน และที่ทำให่เขารู้สึกกังวลมากขึ้นไปกว่าเดิมก็คือ ลู่อัน ไม่ว่าจะเป็นศัตรูตัวไหน แต่ลู่อันก็ไม่ใช่คู่มือของพวกมันเลย
อย่างไรก็ตาม ในชั่วพริบตา แผนหนึ่งก็ได้ผุดขึ้นในใจของเขา สัญชาตญาณของเขาได้บอกให้เขาฆ่าคลาวเลอร์เลเวล 30 ก่อน จากนั้นที่เหลือก็จะง่ายสำหรับเขา
ถังเส้าหยางออกคำสั่งโดยไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง “นายช่วยรั้งพวกเลเวลต่ำที่สุดในหมู่พวกมันได้ไหม ไม่สิ อย่างน้อยนายก็จะต้องรับมือกับหนึ่งในนั้นด้วยตัวเอง! แล้วฉันจะจัดการส่วนที่เหลือเอง เอาล่ะนะ เตรียมตัวให้พร้อม!”
ลู่อันเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาและความปลอดภัยของเขาก็อยูในการดูแลของเขาในฐานะหัวหน้า อย่างไรก็ตาม ตอนนี้มันก็แตกต่างกันออกไป ตอนนี้มันถึงเวลาแล้วที่จะแสดงให้ลู่อันได้เห็นว่าเขานั้นเป็นผู้บัญชาการที่คู่ควร
แม้ว่ามันจะมีความเสี่ยงที่ลูกน้องของเขาอาจจะตายได้ แต่ยังไงซะเขาก็ไม่สามารถปกป้องลู่อันไปได้ตลอดอยู่แล้ว
ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก!
หัวใจของลู่อันเต้นเร็วขึ้นมาในทันทีที่เมื่อคำสั่งมาถึงหูของเขา มันเป็นเรื่องโกหกถ้าเขาบอกว่าเขาไม่กลัวสัตว์ประหลาดที่น่าขนลุกเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม เขาก็รู้ว่าเขาไม่สามารถหนีจากความรับผิดชอบของเขาได้
เขาไม่บ่นหรือโทษถังเส้าหยาง การพึ่งพาแต่ถังเส้าหยางนั้นก็ไม่ใช่ตัวเลือกในอุดมคติเช่นกัน ท้ายที่สุดแล้วหากเขาไม่เรียนรู้ที่จะพึ่งพาตัวเอง เขาก็จะต้องตายในที่สุด
แม้จะประหม่า แต่ลู่อันก็ยอมรับบทบาทของเขาโดยตรง “จัดไป!” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่มั่นคงขณะพยักหน้าให้ถังเส้าหยาง
ป๊าด! ป๊าด! ป๊าด! ป๊าด!
หลังจากนั้นคลาวเลอร์ก็เริ่มเคลื่อนไหว คลาวเลอร์ทั้งห้าจับจ้องไปที่ถังเส้าหยางและลู่อัน
ถังเส้าหยางค่อนข้างสงบเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาต้องเผชิญหน้ากับคลาวเลอร์ เขาชี้มือไปทางขวาและตะโกนใส่ลู่อันว่า “ไปทางขวา ฉันจะส่งหนึ่งในนั้นไปหานาย!”
หลังจากนั้นถังเส้าหยางก็พุ่งเข้าใส่พวกมันทั้งห้าตัว สำหรับลู่อัน เขาก็แค่ปฏิบัติตามคำสั่งและย้ายไปทางขวาซึ่งมีที่ว่างมากขึ้น เขาไม่รู้ว่าบอสของเขาจะส่งคลาวเลอร์มาหาเขาอย่างไร แต่เขาก็เชื่อใจบอสของเขา
ด้วยเดสทรอยเยอร์ในมือขวา ถังเส้าหยางก็พุ่งเข้าใส่พวกมันอย่างไม่เกรงกลัว เขาเข้าปะทะกับคลาวเลอร์เลเวล 20 ก่อนเปนตัวเรก แขนยาวทั้งสองข้างที่มีกรงเล็บอันน่าสะพรึงกลัวกำลังพุ่งเข้ามาโจมตีหน้าอกของเขา
หากแขนทั้งสองข้างของมันโจมตีโดนเขา มันก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันจะต้องผ่าร่างของเขาออกอย่างแน่นอน ถังเส้าหยางหยุดลงกะทันหันและกระโดดถอยหลังไปในทันที และนั่นก็ทำให้กรงเล็บพลาดไปประมาณห้าเซนติเมตรจากจุดแข็งของเขา
“เหอะ เอานี่ไปกิน ไอ้บ้าเอ้ย!” ทันใดนั้นถังเส้าหยางก็เหวี่ยงเดสทรอยเยอร์ของเขาออกไปในแนวนอน เมื่อนึกถึงผิวหนังของพวกมัน เขาก็คิดว่าพวกมันก็น่าจะถูดเหวี่ยงออกไปแทน
อย่างไรก็ตาม แทนที่จะกระเด็นออกไป ขวานศึกของเขาก็กลับสามารถผ่าแยกร่างของคลาวเลอร์ได้
สาด!
ของเหลวสีเขียวแกมแดงพุ่งออกมาในขณะที่เขาตัดร่างของคลาวเลอร์ออกเป็นสองส่วน เขาตกตะลึงในผลลัพธ์ แต่เขาก็รู้สึกดีใจเช่นกัน
[ คุณเลเวลอัพแล้ว! ]
[ คุณได้รับคะแนนค่าคุณสมบัติ 2 คะแนน! ]
[ คุณสามารถจัดสรรคุแนนค่าคุณสมบัติได้โดยการเปิดหน้าจอค่าสถานะ! ]
“มันง่ายมากและฉันก็ได้เลเวลหนึ่งเลเวลมาจากการฆ่ามัน!” ถังเส้าหยางอุทานออกมาด้วยความยินดี ' นี่เป็นโอกาสดีสำหรับลู่อัน…'
แม้ว่าเขาจะฆ่าหนึ่งในคลาวเลอร์ไปได้อย่างง่ายดาย แต่ถังเส้าหยางก็ยังเลือกที่จะบังคับให้ลู่อันต้องต่อสู้กับคลาวเลอร์เลเวลต่ำสุด ในทันทีหลังจากที่คลาวเลอร์เลเวล 20 ถูกฆ่าตาย คลาวเลอร์เลเวล 30 ก็พ่นของเหลวสีเหลืองแกมเขียวออกมาทางเขา
ทันทีที่เท้าของเขาแตะพื้น เขาก็ก้าวออกไปด้านข้างโดยหลีกเลี่ยงสเปรย์กรด
ปชช! ปชช! ปชช!
ทันทีที่สเปรย์กรดตกลงบนพื้น พื้นดินก็ละลายอย่างรวดเร็ว ร่างกายของถังเส้าหยางสั่นเทาในทันทีเมื่อเห็นสิ่งนี้ เขานึกไม่ออกเลยว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นหากสเปรย์กรดนี้ตกกระทบลงบนร่างกายของเขา
อย่างไรก็ตาม คลาวเลอร์ก็ไม่ได้ยอมเปิดโอกาสให้เขาได้พัก ทันใดนั้นคลาวเลอร์อีกสามตัวก็มาถึง พวกมันพุ่งเข้าหาเขาจากทั้งสามทิศทางในทันที อย่างไรก็ตาม ถังเส้าหยางก็ทำเพียงแค่ยิ้มเยาะกับการเคลื่อนไหวโง่ๆเช่นนี้
เขาก้มตัวและกรงเล็บของพวกมันก็พลาดตัวเขาไป ร่างของคลาวเลอร์ทั้งสามลอยอยูกลางอากาศ ด้วยเหตุนี้เอง มันจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกมันจะหลบการโจมตีของถังเส้าหยาง ถังเส้าหยางคว้าหนึ่งในแขนยาวของคลวเลอร์เลเวลต่ำสุด
เขาหมุนตัวหนึ่งครั้งแล้วเหวี่ยงมันไปทางลู่อันและทำให้เกิดเสียงดังขึ้นในขณะที่คลาวเลอร์ชนเข้ากับเสาต้นหนึ่งที่อีกด้านหนึ่ง หลังจากนั้นเขาก็หันกลับมาและเห็นคลาเลอร์ที่เพิ่งตกลงบนพื้น
“แกจะช้าเกินไปแล้ว!” ถังเส้าหยางเหวี่ยงขวานศึกของเขาออกไปในแนวตั้งใส่คลาวเลอร์เลเวล 20 ตัวสุดท้าย
ร่างของมันแยกออกจากกันเป็นสองส่วนขณะที่เลือดสีเขียวก็กระเด็นไปทั่วและอวัยวะต่างๆก็กระจายไปทั่ว ในขณะเดียวกัน ราวกับว่ามันไม่ได้เรียนรู้จากความผิดพลาดก่อนหน้านี้ คลาวเลอร์เลเวล 15 ตัวสุดท้ายก็พุ่งเข้ามาหาเขาอีกครั้ง
“ฮ่าฮ่าฮ่า! นี่ช่างเป็นการต่อสู้ที่ง่ายเสียนี่กระไร!” ด้วยเสียงหัวเราะดังๆ เขาก็ปล่อยมือจากขวานศึกของเขา เขาก้มตัวหลบกรงเล็บที่พุ่งเข้ามาอีกครั้ง
เมื่อคลาวเลอร์ลอยมาจนถึงเหนือหัวของเขา ถังเส้าหยางก็ขยับและคว้าคอของมันเอาไว้ ด้วยการจับเข้าไปที่คออย่างแรง เขาก็กระโดดขึ้นไปแล้วทิ้งน้ำหนักลงบนพื้น
แบม!
พื้นแตกกระจายจากการกระแทกในขณะที่คลาวเลอร์ก็นอนตัวแผ่อยู่บนพื้น จากนั้นถังเส้าหยางก็ลุกขึ้นแล้วกระทืบเข้าไปอีกครั้งที่ลำคอของมัน
ผัวว์!
เช่นเดียวกับลูกฟุตบอล หัวของคลาวเลอร์กระเด็นออกไปในขณะที่ของเหลวสีเขียวก็กระเซ็นไปในอากาศ
[ คุณเลเวลอัพแล้ว! ]
[ คุณได้รับคะแนนค่าคุณสมบัติ 2 คะแนน! ]
[ คุณสามารถจัดสรรคะแนนค่าคุณสมบัติได้โดยการเปิดหน้าจอค่าสถานะ! ]
“ฮ่าๆๆๆ….” ถังเส้าหยางหัวเราะอย่างบ้าคลั่งในขณะที่เลือดสีเขียวก็ปกคลุมทั่วร่างกายของเขา ถ้าลู่อันมองไปที่บอสของเขาในปัจจุบัน เขาก็อาจจะคิดว่าบอสของเขาได้กลายเป็นบ้าไปแล้ว
หลังจากเสียงหัวเราะสิ้นสุดลง เขาก็หันไปทางคลาวเลอร์ตัวสุดท้ายและยิ้มเยาะขณะที่เลียริมฝีปากของเขา “ถึงตาของแกแล้ว ไอ้หนู!”
ในขณะเดียวกัน เมื่อย้อนกลับไปทางฝั่งของลู่อันที่ถังเส้าหยางโยนคลาวเลอร์ไปให้เขา
ลู่อันกำลังรอคู่ต่อสู้ของเขา จากนั้นเขาก็เห็นหนึ่งในคลาวเลอร์กำลังพุ่งเข้าหาเขา มันพุ่งเข้ามาชนที่เสาและจากนั้นมันก็ล้มลง
เมื่อมองไปที่คลาวเลอร์ที่ล้มลง ดวงตาของเขาก็เป็นประกายและโพล่งออกมา “นี่มันเป็นโอกาสของฉันแล้ว!”
ลู่อันว่งเข้าใส่คลาวเลอร์ที่พยายามจะลุกขึ้นในทันที ด้วยความประหม่าและความตื่นเต้นที่ปะปนอยู่ภายในตัวเขา ลู่อันจึงเหวี่ยงท่อเหล็กและมีดเขียงไปที่ตัวของคลาวเลอร์อย่างบ้าคลั่ง
จนกว่าแขนยาวของคลาวเลอร์จะพุ่งเข้าหาเขา ลู่อันจึงจะกระโดดกลับ โดยเขาก็สามารถหลบจากกรงเล็บไปได้ประมาณสองถึงสามเซนติเมตร ลู่อันไมไม่ได้ทำการโจมตีอีกครั้งในทันที
หลังจากการโจมตีอย่างบ้าคลั่ง เขาก็สังเกตเห็นว่าแขนซ้ายของคลาวเลอร์นั้นกูคดเคี้ยวอย่างแปลกประหลาด ในขณะที่แขนขวาของมันห้อยลงมาด้วยบาดแผลลึก
“ฮิฮิ… นี่เป็นการต่อสู้ที่ง่ายดาย… เลเวลฟรีๆ!” ลู่อันยิ้มแฉ่งในขณะที่เขาพุ่งเข้าหาคลาวเลอร์ที่เดินอย่างกะเผลกๆ สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปคือ ลู่อันสับหัวของคลาวเลอร์ด้วยมีดของเขา
[ คุณเลเวลอัพแล้ว! ]
[ คุณได้รับคะแนนค่าคุณสมบัติ 2 คะแนน! ]
[ คุณสามารถจัดสรรคุแนนค่าคุณสมบัติได้โดยการเปิดหน้าจอค่าสถานะ! ]
หลังจากที่เขาตัดหัวมันได้สำเร็จ เขาก็ไม่ได้สนใจเรื่องเลเวลของเขา แต่เขามองไปที่ทิศทางของบอสของเขา เขาเห็นบอสของเขาได้ฆ่าคลาวเลอร์ไปทั้งหมดแล้ว และมันก็รวมถึงคลาวเลอร์เลเวล 30 ด้วย
ลู่อันรู้สึกชื่นชมยินดีเมื่อเขาวิ่งเข้าไปรวมกลุ่มใหม่กับบอสของเขา ในขณะที่เขาวิ่งไป เขาก็ตะโกนอย่างมีความสุข “บอส เราทำได้แล้ว! เราเคลียร์มินิเกมแล้ว!”
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาได้รับก็กลับเป็นการขมวดคิ้วจากถังเส้าหยาง เขาสังเกตเห็นการขมวดคิ้วและถามว่า “เกิดอะไรขึ้นกันบอส?”
“ไม่ เรายังไม่ได้เคลียร์มินิเกม มันยังไม่มีการแจ้งเตือนว่าเราได้เคลียร์มินิเกมและได้รับรางวัล!” เมื่อถังเส้าหยางพูดจบ ทันใดนั้นมันก็เกิดเสียงประหลาดขึ้น
บูม! บูม!
มันมีของหนักตกลงมาจากชั้นบนสุด เมื่อฟังจากเสียงแล้วมันก็จะต้องหนักมากแน่ๆ ทั้งสองหันศีรษะไปในทันที จากนั้นพวกเขาก็เห็นผู้ดูแลอีกสองคนยืนอยู่ตรงจุดที่ลุ่อันต่อสู้กับคลาวเลอร์เลเวล 15
--------------------------------------
[ซอมบี้ – คลัชเชอร์]
วิวัฒนาการ: ระยะที่ 3
เลเวล: 18
สกิล: [ทุ่มค้อน] [หมัดเสริมพลัง]
--------------------------------------
