ตอนที่ 5 เข้ากันได้

มีออร์คและก็อบลินอยู่จำนวนหนึ่งกำลังยุ่งกับการใช้อุปกรณ์ในห้องภายใต้คำสั่งของก็อบลินผมขาว ทริสตันเห็นร่างมนุษย์สองสามร่างอยู่ใกล้อุปกรณ์เหล่านั้น เขาจำชายที่ถูกนำตัวมาก่อนหน้าเขาได้ ร่างไร้วิญญาณถูกทิ้งให้อยู่บนพื้นเฉกเช่นขยะ

ก็อบลินผมขาวหันหน้ามองไปยังกรงเหล็กของทริสตัน และพูดอย่างใจเย็น

“ถึงเวลาแล้ว มาดูกันว่าเจ้าคือสิ่งที่ข้ากำลังมองหาหรือมั้ย?”

ทันใดนั้นออร์คกตนหนึ่งพุ่งตรงมายังกรงของทริสตัน และเปิดออกในทันที เดสมอนด์ ถูกผลักออก ทริสตันเผชิญหน้ากับก็อบลินผมขาว เขาเห็นว่าก็อบลินกำลังยืนอยู่บนวัตถุกลไกที่ลอยได้มันเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้เขา และกดไหล่ที่แตกของทริสตันด้วยไม้เท้าของมัน

อร๊ากกกกกก!!!

ทริสตันร้องด้วยความเจ็บปวดในทันที เขารีบขยับร่างกายเพื่อพยายามทำให้ไม้เท้าที่มีอัญมณีสีแดงหลุดออกจากไหล่ของเขา

“อา... เผ่าพันธุ์มนุษย์ พวกมันมีร่างกายบอบบางเช่นนี้” ก็อบลินกล่าว และกดไม้เท้าให้หนักขึ้น

ทริสตันร้องออกมาอย่างเจ็บปวด

“พระเจ้าช่างโหดร้ายเหลือเกินที่มอบสมองอันยอดเยี่ยมให้แก่พวกที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้” ก็อบลินพูดและนำไม้เท้าของมันแตะที่หน้าผากของทริสตัน

ครู่ต่อมามีแสงจ้าปรากฏขึ้นจากอัญมณีสีแดงบนไม้เท้าของก็อบลิน ทริสตันรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาถูกไฟฟ้าช็อต

ก็อบลินรู้สึกดีใจมาก

“ฮ่าฮ่าฮ่า!! เข้ากันได้ 88% .. ความเข้ากันได้สูงสุดในรอบหลายสัปดาห์!!”

ก็อบลินใช้ไม้เท้ายกศีรษะของทริสตันขึ้นสายตาของมันจ้องไปยังทริสตัน “ข้าชอบเจ้ามาก! หวังว่าเจ้าจะเป็นคนนั้น..!”

พูดจบก็อบลินค่อยๆขยับตัวมันเข้าไปใกล้เดสมอนด์ “วันนี้ข้ารู้สึกโชคดีจริงๆ..”

มันพูดพร้อมนำไม้เท้าขึ้นแตะหน้าผากของเดสมอนด์

“เข้ากันได้ 82%.. ไม่เลว ไม่เลวเลย!! เจ้าทั้งคู่มีโอกาสที่จะเป็นแชมป์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด”

สิ่งที่ดูจะเป็นข่าวดีสำหรับก็อบลิน ทำให้มันไม่ทันได้ระมัดระวังตัว ในระหว่างที่มันกำลังมองไปอีกฝั่ง เดสมอนด์พุ่งจู่โจมมันในทันที แสงสีดำขนาดเล็กปรากฏขึ้นต่อหน้าเดสมอนด์ เขาดึงบางสิ่งที่เป็นโลหะออกมา

‘ ดาบ ‘

ก็อบลินหลบถอยหลังอย่างรวดเร็ว

“คาถามิติอวกาศ! จอมเวทธาตุมืด!” มันตะโกนออกมา

เดสมอนด์เหวี่ยงดาบไปที่พวกมันอย่างดุเดือด

เขาร่ายคาถา [Dark Blade] ทันใดนั้นดาบของเขาปรากฎอยู่ตรงหน้าก็อบลิน มันชนเข้ากับกำแพง มองเห็นประกายไฟรอบๆเขา ทริสตันมองเห็นบาเรียซึ่งมีรูปร่างเหมือนทรงกลมรอบๆ ก็อบลินกำลังขัดขวางการโจมตีของเดสมอนด์ เดสมอนด์เด้งกลับมาสองสามก้าวทันที

“เวรเอ้ย! โล่บาเรีย!” เดสมอนด์ถูกสาปในทันที

ทริสตันมองสิ่งตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา การต่อสู้ด้วยเวทมนต์ที่เขาเคยเห็นในภาพยนตร์หรือหนังสือแฟนตาซีได้ปรากฎอยู่ตรงหน้าเขาแล้วในตอนนี้

“จับเขา!” ก็อบลินตะโกน

ทันใดนั้น เดสมอนด์ก็ร่ายคาถาขึ้นอีกครั้ง

[คาถาแห่งความมืด - ไอน้ำแห่งความมืด]

พื้นที่รอบๆ เดสมอนด์กลายเป็นสีดำ ควันหนาทึบกระจายไปทั่วอย่างรวดเร็ว ราวกับว่ามีใครสาดหมึกแวนตาแบลคไปทั่ว ทริสตันรู้สึกสูญเสียความสามารถในการมองเห็นในทันที ทริสันรู้สึกว่ามีคนเอาของบางอย่างมาไว้ในมือของเขา “ถือนี่ไว้!” เดสมอนด์กระซิบกับเขา

ออร์กหลายสิบตัวพยายามตามหาเดสมอนด์ซึ่งซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่งในหมอกสีดำ กลุ่มควันเริ่มค่อยๆหายไป พวกออร์กมองเห็นได้ชัดเจนอีกครั้ง ทริสตันเห็นเดสมอนด์ยืนอยู่ด้านหลังก็อบลินผมขาว 2 เมตร

[คาถาแห่งความมืด - สสารมืด]

ทรงกลมแห่งความมืดก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วบนมือของเดสมอนด์

ทริสตันรู้สึกตกใจ เขาเห็นทรงกลมที่หมุนอยู่ “กินนี่ซะ!” เดสมอนด์ตะโกนขณะที่เขาขว้างทรงกลมสีดำไปทางก็อบลินที่ลอยอยู่ ทรงกลมสีดำพุ่งเข้าหาสิ่งมีชีวิตสีเขียวผมสีขาวอย่างรวดเร็ว เมื่อลูกบอลกระทบโล่ของก็อบลิน การระเบิดกิดขึ้นในทันที เกราะบาเรียพังลงทันที แรงระเบิดทำให้มันกระแทกไปยังพื้นต่อหน้าทริสตัน

“ทริสตัน! นี่คือโอกาสของเจ้า!” เดสมอนด์ตะโกน

ทริสตันเห็นเดสมอนด์ถูกล้อมรอบด้วยออร์กหลายตัว เขากำลังต่อสู้การโจมตีของออร์กด้วยทักษะดาบของเขา และในขณะนั้นข้างหน้าทริสตันก๊อบลินผมขาวกำลังพยายามลุกขึ้นอีกครั้ง

“เจ้ามนุษย์โสโครก!” ก๊อบลินตะโกนด้วยน้ำเสียงโกรธ เพื่อสั่งพวกออกร์ก

ทริสตันรวบรวม และเพียงครู่หนึ่งดาบของเขาก็อยู่ตรงหน้าอกของก็อบลินแล้ว

“หยุด!! ห้ามใครขยับ!” ทริสตันตะโกน

พวกออร์กมองมายังทริสตันที่กำลังจับก็อบลินเป็นตัวประกัน นั่นทำให้พวกมันชะงัก และหยุดนิ่งลงในทันที