ตอนที่ 772 เธอต้องเชื่อในรักแรกพบ
เมื่อเธอตระหนักว่าเธอกำลังตกหลุมรักเขาอย่างช้า ๆ และเขาได้เข้ามาอยู่ภายในใจเธอโดยไม่ทันรู้ตัว เธอก็เริ่มรู้สึกกลัว
เธอกลัวว่าความรู้สึกของเธอจะกลายเป็นเรื่องตลก
สำหรับเธอ การพ่ายแพ้ไม่ใช่สิ่งที่เจ็บปวดที่สุด
หากแต่ได้ทำให้ดีที่สุด ก่อนที่จะสูญเสียต่างหากล่ะ
คงไม่ต่างจากการตกจากสวรรค์ลงสู่นรก
ไป่ซู๋คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า
“เธอไม่คิดว่าเขาเองก็ชอบเธอจริง ๆ บ้างเหรอ?”
“เปล่าคะ ฉันรู้สึกว่าเขาก็ชอบฉัน เพียงแต่ไม่รู้ว่ารักนี้มาจากใจจริงเขาเขามากเพียงใด และมันเป็นเพราะ...”
“เพราะเอกลักษณ์ของเธอน่ะเหรอ?”
ไป่ซู๋มองไปที่หญิงสาวที่อยู่ข้างหน้าเขา ดูเหมือนจะติดอยู่กับความรู้สึกของเธอ เขาคิดอย่างจริงจังอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า
“เธอกังวลว่าถ้าผู้หญิงคนอื่นเป็นเหมือนเธอ และปฏิบัติต่อเขาอย่างแตกต่างออกไป เขาอาจจะตกหลุมรักคนอื่นก็ได้ อย่างงั้นเหรอ?”
“เธอกลัวว่าสิ่งต่าง ๆ จะเป็นอย่างที่เธอคิดหรือเปล่า”
“อืม”
“พี่ไป่คะ พี่คิดว่าฉันคิดมากไปหรือเปล่า?”
เสียงของเธอนุ่มนวลและอ่อนโยน
“อันที่จริง ตอนนี้เขาปฏิบัติกับฉันดีมากเลยค่ะ ไม่เคยมีใครปฏิบัติกับฉันได้ดีเท่านี้มาก่อน ฉันรู้ว่าเขาไม่มีผู้หญิงคนอื่นอยู่รอบตัวเขา แต่ฉันก็อดคิดไม่ได้ ว่าตัวเองนั้นโชคดีขนาดไหน?”
ไป่ซู๋ส่ายหน้า
“เป็นเรื่องปกติที่เธอจะคิดแบบนั้น แต่ถ้าเธอถามความเห็นของฉัน ฉันไม่คิดอย่างนั้นหรอก เหมาเยซื่อน่ะไม่ใช่คนสบาย ๆ อย่างที่เธอคิด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อมันเกี่ยวข้องกับอีกครึ่งชีวิตของเขา ฉันไม่คิดว่าเขาเลือกเธอเพียงเพราะเธอเป็นคนพิเศษสำหรับเขาหรอก”
“ถ้าเขาไม่ชอบเธอ อย่างแรก เขาจะไม่แต่งงานกับเธอ แม้ว่าเธอจะปฏิบัติต่อเขาแตกต่างไปจากนี้”
“มีหลายวิธีสำหรับเขาที่จะทำการศึกษาอาการเจ็บป่วยของเขา การแต่งงานไม่ใช่วิธีเดียวอย่างแน่นอน เมื่อเขาชอบเธอและต้องการอยู่กับเธอเท่านั้นที่เขาจะทำให้เธอเป็นภรรยาของเขาได้”
ดวงตาของเฉียวเมียนเมียนเป็นประกาย
ราวกับว่าความรู้สึกของเธอหายไป
การหายใจราบรื่นขึ้นอีกครั้ง
เธอรู้สึกราวกับว่าภาระอันใหญ่หลวงถูกยกออกจากบ่า
เธอมองไปที่ไป่ซู๋ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความไว้วางใจ
“เป็นเช่นนั้นจริง ๆ เหรอคะ แต่ฉันเคยพบเขาเพียงครั้งเดียว และเขาก็ขอแต่งงาน...”
“เมียนเมียน เธอต้องเชื่อสิว่ารักแรกพบมีอยู่จริง”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก
แล้วเหมาเยซื่อน่ะเหรอตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกพบ?
“เอาล่ะ อย่าปล่อยให้ความคิดของเธอฟุ้งซ่าน”
ไป่ซู๋ลูบศีรษะของเธอและพูดเบา ๆ ว่า
“อันที่จริง มันไม่สำคัญหรอกว่าความตั้งใจเดิมของเขาจะเป็นยังไง เธอแค่เอว่าตอนนี้เขาชอบเธอหรือเปล่า”
“อย่าคิดมากเกี่ยวกับมันเลย ไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากจะทำให้ตัวเองไม่มีความสุข”
“ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว พี่ไป่ ขอบคุณที่พูดคุยกับฉันมาก ๆ เลยค่ะ”
ดวงตาของเฉียวเมียนเมียนเต็มไปด้วยความขอบคุณ
“พี่ช่วยฉัน แก้ปัญหาที่รบกวนจิตใจฉันมานาน ตอนนี้ฉันรู้แล้วค่ะว่าต้องทำอะไร ฉันจะไม่กังวลเรื่องนี้อีกต่อไป”
...
ในอีกด้านหนึ่ง
หวงอี้หลินโกรธและวิตกกังวลเมื่อเห็นหัวข้อข่าวที่กำลังเป็นที่นิยม เธอกระแทกโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ
