68
8/10
Ep.68
วิธีการปลูก [เมล็ดพันธุ์ผลระเบิด] กับ [เมล็ดพันธุ์ต้นขนมปัง] โดยทั่วไปแล้วไม่ต่างกันเลย หลังจากปลูกแล้วจะเติบโตในระยะเวลาสั้นๆ
อย่างไรก็ตาม วงจรการออกผลของอย่างแรกยาวนานกว่ามาก ต้องใช้เวลาเป็นเดือน จำนวนผลไม้ที่ได้รับในแต่ละครั้งคือสิบ
และผลของมัน ไม่ได้มีไว้เพื่อบริโภค แต่มีไว้สำหรับสังหารศัตรู
ผลไม้ระเบิดมีอำนาจทำลายในตัวมันเอง เหมือนกับระเบิดมือในชีวิตที่แล้ว
นี่คือสิ่งที่ซูเฉินให้ความสำคัญมาก
เขาเก็บ [เมล็ดพันธุ์ผลระเบิด]ใส่ถุงเก็บของ ไล่เก็บชิ้นส่วนอื่นๆต่อ
ขณะเดียวกัน หยางหลิงเทียนกับลูกๆกำลังไล่สังหารซอมบี้อย่างเต็มกำลัง
แม้หยางเฉียนจะเป็นคนธรรมดา แต่หลังจากได้รับ [ปืนพกเพาส์] จำนวนซอมบี้ที่ฆ่าได้ มันมากยิ่งกว่าหยางหลิงเทียนซะอีก
ทุกครั้งที่เธอเหนี่ยวไก จะต้องมีซอมบี้ตายในสนามรบ โดยไม่ทันรู้ตัว เธอลั่นกระสุนไปแล้วกว่า 40-50 นัด!
หยางหลิงเทียนที่อยู่ข้างๆตกตะลึงมาก เขาไม่เคยเห็นอาวุธที่ทรงพลังเช่นนี้มาก่อนเลย
สามารถสังหารซอมบี้ธรรมดาได้ง่ายดายราวกับบี้มดให้ตาย กระทั่งซอมบี้เลเวล 1 ก็หน้าหงายในนัดเดียวไม่ต่างกัน
“เฉียนน้อย อาวุธในมือลูกไปได้มาจากที่ไหนกัน?” หยางหลิงเทียนถาม ตอนนั้นเขากำลังวุ่นเลยไม่ทันสังเกตเห็น
“ซูเฉินให้มา”
พอรู้ว่าเป็นของซูเฉิน หยางหลิงเทียนก็ทอดถอนหายใจ
ซูเฉินไม่เพียงทรงพลังชนิดหาผู้ใดเทียบ แต่ยังครอบครองสมบัติแปลกๆมากมายนับไม่ถ้วน
ไม่ว่าจะเป็นเตาย่างที่สามารถเปลี่ยนรสชาติได้ , หุ่นยนต์ , ยาแก้พิษซอมบี้ หรือรักษาอาการบาดเจ็บต่างๆ อาจกล่าวได้ว่าสมบัติแต่ละชิ้นที่ซูเฉินครอบครอง มันได้ล้มล้างความรู้ความเข้าใจของเขาไปโดยสิ้นเชิง
อีกด้านหนึ่ง ซูเฉินยังคงเก็บเศษชิ้นส่วน มีหลายอย่างที่ดรอปเป็นครั้งแรก
ยกตัอย่างเช่น [พื้นที่เพาะปลูก] , [เกล็ดแขนทองคำ] , [เพลิงทะเลทราย] , [เครื่องเทเลพอร์ต] เป็นต้น
ขอเพียงเขาสามารถเก็บองค์ประกอบของชิ้นส่วนเหล่านั้นให้ครบ ก็จะสามารถปลดล็อคได้ แต่ซูเฉินยังไม่รู้ว่าพวกมันมีความสามารถอะไร
จนกระทั่งเก็บเศษชิ้นส่วนเสร็จ เขายังถือโอกาสนี้ขุดหินพลังงานเลเวล 1 และ 2 จากนั้นจึงนำหมาป่ากลายพันธุ์สามตัวและ [นักรบจักรกล] กลับเข้าไปในถ้ำ
“ซูเฉิน พวกเราผลัดกันป้องกันปากทางเข้าถ้ำดีไหม?” หยางหลิงเทียนเสนอ
ข้างนอกคราคร่ำไปด้วยซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์ราวกับไร้ที่สิ้นสุด ดังนั้นพวกเขาไม่รู้ว่าจะต้องฆ่าไปอีกนานแค่ไหน
ฉะนั้น หากพวกเขาไม่ผัดเปลี่ยนกันพักผ่อน ต่อให้ไม่ถูกศัตรูฆ่าตาย ก็คงต้องตายเพราะความเหนื่อยล้า
“ไม่ต้องลำบากขนาดนั้นหรอกครับ” ซูเฉินกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ “ถ้าพวกซอมบี้กับสัตว์กลายพันธุ์บุกเข้ามา ผมจะเป็นคนฆ่าพวกมันทั้งหมดเอง ระหว่างนั้นก็ขอให้พวกคุณถือโอกาสขุดหินพลังงาน”
จากการเผชิญหน้าเมื่อครู่ ซูเฉินพบว่าจำนวนซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์มีมากกว่าหมื่นตัว แต่เลเวลไม่สูงมากนัก มากสุดไม่เกินเลเวล 2 แถมอย่างหลังก็มีจำนวนน้อยมาก
หากไม่มีซอมบี้หรือสัตว์กลายพันธุ์เลเวลสูงกว่า 3 ขึ้นไป ไม่นับเป็นภัยคุกคามใดๆต่อเขา
ซูเฉินสามารถออกล่า และฆ่าซอมบี้ได้อย่างไม่ต้องหวั่นเกรง สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ยิ่งฆ่าก็ยิ่งได้รับเศษชิ้นส่วน
ทว่าหากผลัดเปลี่ยนกันฆ่า ซอมบี้ที่หยางหลิงเทียนและคนอื่นๆสังหารจะไม่ดรอปชิ้นส่วน ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลย ว่านั่นเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับเขา
ณ จุดนี้ ซูเฉินตัดสินใจแล้ว ว่าซอมบี้ที่เหลือ เขาจะเป็นคนเหมาทั้งหมดเอง! คนอื่นๆก็รับผิดชอบป้องกันตัวเองและขุดหินพลังงานไป
“เธอคนเดียวจะไหวหรอ?” หยางหลิงเทียนถามอย่างไม่มั่นใจ
แม้เขาจะประจักษ์แล้วถึงความแข็งแกร่งของซูเฉิน แต่เมื่อเผชิญหน้ากับซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์นับหมื่นตัว คนๆเดียวจะสังหารพวกมันทั้งหมดได้หรือ?
“คุณพ่อ ถ้าพี่เฉินเอ่ยปากว่าทำได้ เขาจะต้องทำได้อย่างแน่นอน!” หยางฮ่าวช่วยยืนยัน
ตั้งแต่ได้รู้จักกับซูเฉิน เขาไม่เคยเห็นว่ามีสิ่งไหนที่ซูเฉินทำไม่ได้เลย ดังนั้นซูเฉินเอ่ยสิ่งใด หยางฮ่าวเชื่อมั่นหมดทั้งใจ
“ไว้ใจฉันได้เลย” ซูเฉินยิ้ม จากนั้นสั่งให้หมาป่ากลายพันธุ์ทั้งสามและ [หุ่นรบจักรกล] กลับไปที่ทางเข้าถ้ำ ส่วนตัวเขาเดินตามไปพร้อม [ดาบเสริมมนตรา] ในมือ
เฝ้ามองไปยังคลื่นซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์ที่ดาหน้าเข้ามา มองไปคล้ายกระแสคลื่นกระเพื่อมขึ้นๆลงๆ ซูเฉินไม่เพียงไม่หวาดกลัว แต่ยังเริ่มรู้สึกตื่นเต้น
ซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์ซึ่งเป็นที่รังเกียจในสายตาของผู้อื่น มันคือหินพลังงานและเศษชิ้นส่วนในสายตาเขา!