66
6/10
Ep.66
“โอ้พระเจ้า!”
หลังจากดื่ม [โพชั่นกายภาพเลเวล 1] ไปได้ไม่นาน ดวงตาของหยางฮ่าวเบิกกว้าง ร้องตะโกนด้วยความตื่นเต้น
ชั่วเวลานี้ เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าร่างกายของเขากำลังได้รับการเปลี่ยนแปลงชนิดสั่นสะเทือนโลกหล้า
พละกำลังอันทรงพลังเริ่มก่อตัวขึ้นในร่างกายเขา
“เกิดอะไรขึ้น?”
หยางหลิงเทียนกับหยางเฉียนไม่เข้าใจสถานการณ์ มองหยางฮ่าวเป็นสายตาเดียว
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า!” หยางฮ่าวหัวเราะร่วน มองไปทางซูเฉิน กล่าวด้วยความซาบซึ้งใจ “พี่เขย … ไม่สิพี่เฉิน ขอบคุณพี่จริงๆ!”
เพราาตื่นเต้นจนเกินเหตุ เลยพูดตะกุกตะกักเล็กน้อย แถมยังเผลอเรียกซูเฉินว่าเป็น ‘พี่เขย’ ซะอีก
แน่นอน ว่าในใจหยางฮ่าวนับถือซูเฉินเป็นพี่เขยเรียบร้อยแล้ว
“พี่เขยงั้นหรอ ..” ซูเฉินปาดจมูกชำเลืองมองไปทางหยางเฉียน
เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาของซูเฉิน หยางเฉียนก้มหน้าลง ใบหน้าอันงดงามแดงเรื่อราวผลแอปเปิ้ลสุก
“หยางฮ่าว ลูกเป็นอะไรไป?” หยางหลิงเทียนยังไม่เข้าใจ ดังนั้นเอ่ยถามอีกครั้ง
“คุณพ่อ ดูเหมือนผมจะกลายเป็นผู้วิวัฒนาการแล้ว ..!” หยางฮ่าวกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
การเปลี่ยนแปลงที่เด่นชัดที่สุดของการกลายเป็นผู้วิวัฒนาการ คือสมรรถภาพร่างกายที่เพิ่มมากขึ้น ทั้งในด้านพละกำลังและความว่องไว
หยางฮ่าวตระหนักได้ถึงความเปลี่ยนแปลงอันลึกล้ำในตัวเขา ดังนั้นคาดเดาได้ว่าตนกลายเป็นผู้วิวัฒนาการไปแล้ว
“ว่าไงนะ?”
หยางหลิงเทียนอุทานเสียงหลง สีหน้าของเขาดูเฉื่อยชาลงเล็กน้อย
หยางเฉียนก็เงยหน้าขึ้นเช่นกัน อดประหลาดใจไม่ได้
“พี่เฉิน ผมกลายเป็นผู้วิวัฒนาการแล้วใช่รึเปล่า?” หยางฮ่าวยังไม่แน่ใจนัก ดังนั้นหันไปเอ่ยถามซูเฉิน
ซูเฉินยิ้มและตอบอย่างมั่นใจ “ไม่ได้คิดไปเองหรอก นายกลายเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 1 แล้วจริงๆ”
“สุดยอด!” หยางฮ่าวตื่นเต้นมาก ชูสองแขนร้องตะโกน “ฉันได้เป็นผู้วิวัฒนาการแล้ว!”
หยางหลิงเทียนอ้าปากค้าง ลอบคร่ำครวญในใจ ‘ลูกฮ่าวจะกลายเป็นผู้วิวัฒนาการได้จริงๆน่ะหรือ?’
หยางหลิงเทียนมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง ถึงความยากลำบากในการกลายเป็นผู้วิวัฒนาการ
ด้วยพรสวรรค์ที่ค่อนข้างดีของเขา ยังต้องฝึกฝนตั้งหลายปีกว่าจะกลายเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 1 ได้
ในขณะที่คุณสมบัติของหยางฮ่าวนั้นมีจำกัด หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือไม่มีพรสวรรค์ในการฝึกฝน เกรงว่าทั้งชีวิตนี้จะไม่สามารถขึ้นเป็นผู้วิวัฒนาการได้
แต่หลังจากดื่มน้ำยาที่ซูเฉินมอบให้เพียงขวดเดียว กลับช่วยให้เขากลายเป็นผู้วิวัฒนาการได้อย่างน่าฉงน?
ในโลกใบนี้ มีสิ่งอัศจรรย์เช่นนั้นอยู่ด้วยหรือ?
ไม่ใช่ว่าหยางหลิงเทียนไม่เชื่อ แต่นี่มันเหลือเชื่อมากเกินไป มันอยู่นอกเหนือขอบเขตความรู้ ความเข้าใจของเขาอย่างสิ้นเชิง
หยางเฉียนมองซูเฉินด้วยความหลงใหล นัยน์ตาทอประกายสดใส ขณะเดียวกันในหัวใจเปี่ยมล้นไปด้วยอารมณ์ ‘ในโลกใบนี้ ยังมีอะไรที่นายทำไม่ได้อีกไหม?’
“เอาล่ะ ตอนนี้นายเป็นผู้วิวัฒนาการแล้ว ดังนั้นช่วยอะไรฉันหน่อยสิ” ขณะกล่าว ซูเฉินหยิบ [สุดยอดสว่านไฟฟ้า] ออกจากถุงเก็บของ ยัดมันใส่มือหยางฮ่าว
“ได้ทุกอย่างเลยพี่เฉิน ขอแค่พี่สั่งมา!” หยางฮ่าวยืดอกขึ้น ตะโกนเสียงดัง
ซูเฉินตบไหล่หยางฮ่าว ชี้นิ้วไปทางก้อนหินใหญ่ข้างหลังเขา “ขุดถ้ำในนั้น ไม่จำเป็นต้องใหญ่มาก แค่ซักสองตาราเมตรก็พอ”
แผนเดิมของเขาคือขุดถ้ำตรงก้อนหินใหญ่ แล้วซ่อนตัวอยู่ข้างใน หากทำเช่นนี้ ตำแหน่งที่ต้องป้องกันก็จะมีแค่ปากทางเข้าถ้ำเท่านั้น
หรือต่อให้ไม่สามารถต้านคลื่นซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์ได้จริงๆ เขาก็ยังมี [เมล็ดพันธุ์ไม้ผลแข็ง] ปลูกมันลงซักสองสามเมล็ด ก็น่าจะสามารถปิดรูจนสนิทได้
ถึงเวลานั้น ต่อให้มีซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์บุกเข้ามามากมายขนาดไหน ก็ไม่มีวันทำร้ายพวกเขาได้
“เข้าใจแล้ว”
หยางฮ่าวยก [สุดยอดสว่านไฟฟ้า] ขึ้น เล็งไปทางก้อนหิน กดสวิตช์เริ่มเจาะผนังหิน
เขาเคยเห็นซูเฉินใช้มันมาก่อน ดังนั้นจึงรู้วิธีใช้งานมัน