บทที่ 29 ซอมบี้เลเวลหนึ่ง
หลินชิงคิดดูแล้วก็จริงอย่างที่เธอว่า คราวนี้เขายิ้มอย่างจริงใจให้ฉินอี “น้องฉินอี ขอบคุณนายมากจริง ๆ ฉินอีโบกมือปัด “เรียกฉันว่าฉินอีก็พอ” หลังจากนั้นฉินอีก็หันหลังให้และเดินไปยังหมู่บ้าน เป็นไปตามที่ฉินอีคาดไว้ มีซอมบี้อยู่น้อยกว่ามากในบริเวณหมู่บ้าน และพวกมันส่วนใหญ่ก็เป็นเด็กและคนแก่ ฉินอียกมีดเ...
