AC 279: ความกังวลในอนาคต ฟรี

AC 279: ความกังวลในอนาคต

เอนทอส ไม่ต้องการอธิบาย ดังนั้นเขาจึงนั่งเงียบไปครู่หนึ่งโดยหรี่ตาลง เขาเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “อาจารย์ไม่ได้ต้องการบอกเจ้า แต่ข้ารู้สึกว่าข้าต้องเตือนเจ้า เจ้าไม่ใช่คนธรรมดาอีกต่อไป เจ้าเป็นเคานต์ของจักรวรรดิ เจ้าได้รับความลับมากมายที่อ่อนไหวทางการเมือง ข้าอยากจะแนะนำให้เจ้ากล่าวให้น้อยลง ทำให้น้อยคนนักที่จะสังเกตเห็นเจ้า เมื่อเจ้ากลับไปที่เมืองศักดิ์สิทธิ์ อย่าแสดงความเห็นมากเกินไป เข้าใจที่ข้ากล่าวไหม”

“ท่านกำลังกล่าวว่า เมืองศักดิ์สิทธิ์ ไม่สงบสุขในตอนนี้?” อันเฟย์ถาม

“ฮิฮิฮิ อันเฟย์ เราทั้งคู่เป็นศิษย์ของอาจารย์ของเรา เราไม่จำเป็นต้องสนทนากันด้วยความเคารพ แน่นอน ถ้าเจ้าต้องการ ข้าจะไม่ต่อต้าน” เอนทอสยิ้ม “คริสเตียนและริสกะเรียกข้าว่าพี่เอนทอส ข้าชอบมัน มันทำให้ข้ารู้สึกว่าเราเป็นครอบครัว เจ้าอาจจะไม่รู้ แต่ข้าเป็นเด็กกำพร้าเหมือนนานา ข้าแค่โชคดีกว่าเขานิดหน่อย ข้าไม่มีความนับถือตนเองต่ำอย่างที่เขาทำ” เอนทอส ดูเศร้าและไม่สามารถกล่าวต่อไปได้

“แน่นอน พี่เอนทอส” อันเฟย์ กล่าวยิ้ม

"ดี" เอนทอส ยิ้มกับ อันเฟย์ จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้ว: "โอ้ใช่เรา สนทนาถึงไหน"

“ข้าถามว่ามีการจลาจลในเมืองศักดิ์สิทธิ์หรือไม่” อันเฟย์ถาม

“มันไม่ใช่แบบนั้น” เอนทอส ส่ายหัวและยิ้ม “เอลลิเซนและ จักรวรรดิซานซา ตกหลุมพรางความตายของยอนลาธี เจ้ารู้เรื่องนี้แล้วใช่ไหม”

“ใช่” อันเฟย์กล่าว

“จักรพรรดิของเราฉลาดทั้งทางร่างกายและทางปัญญา เขามีวิสัยทัศน์และสามารถทำนายอันตรายได้ ข้าขอโทษ ข้าเคยชินกับการประจบเขา ข้าถูกพาไป  อ้า ให้ข้ากล่าวในวิธีที่ง่ายกว่านี้เพราะไม่มีใครอื่น” เอนทอส ตบหน้าผากของเขา

“แผนของจักรพรรดิของเราประสบความสำเร็จ แต่ก็เผยให้เห็นถึงปัญหาที่สำคัญของพระองค์ด้วย รู้ไหมว่ามันคืออะไร?”

อันเฟย์ ครุ่นคิดเกี่ยวกับคำถามนี้อยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนเขาจะเข้าใจ แต่เขาก็ยังส่ายหัว

“จักรพรรดิของเราไม่มีใครที่จะสืบราชบัลลังก์ต่อจากพระองค์ ถ้าเกิดอะไรขึ้น คนทั้งประเทศจะวุ่นวาย” เอนทอส ถอนหายใจ

“ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา นายกรัฐมนตรีสองคนและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม ได้ยื่นอุทธรณ์ต่อเขาเพื่อขอให้เขาตัดสินใจว่าใครจะเป็นผู้สืบทอดของเขา รู้ไหม ประเทศใดก็ตามที่อยู่ภายใต้สถานการณ์แบบนี้...นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น จะมีคนเข้ามาเกี่ยวข้องมากขึ้น สถานการณ์สามารถเปลี่ยนแปลงได้เช่นกัน”

“องค์ชายคิดอย่างไรกับเรื่องนี้” อันเฟย์ถาม

“จักรพรรดิทรงนิ่งเงียบเกี่ยวกับเรื่องนี้ เป็นเรื่องใหญ่เพราะอาจส่งผลต่อชะตากรรมของประเทศเรา เขาไม่ต้องการเร่งรีบในการตัดสินใจ” เอนทอส กล่าว

“แล้วอาจารย์ของเราล่ะ? เขาคิดยังไงกับเรื่องนี้” อันเฟย์ถาม

“อาจารย์ไม่ได้กล่าวอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เช่นกัน นั่นคือเหตุผลที่ข้าเตือนเจ้าให้กล่าวน้อยลงและทำให้ตัวเองมองเห็นได้น้อยลง อย่ากล่าวถึงความคิดเห็นของเจ้ามากเกินไป เมื่อเกิดเรื่องขึ้น สำหรับคนส่วนใหญ่ เราอาจเป็นตัวแทนของอาจารย์ของเรา ถ้าเราช่วยอาจารย์ไม่ได้ อย่างน้อยเราก็ไม่ควรทำให้เขาเดือดร้อน”

"ข้าเข้าใจ" อันเฟย์พยักหน้าอีกครั้ง

“ตอนนี้ข้าราชการเหล่านั้นแบ่งออกเป็นกี่ฝ่ายในเมืองศักดิ์สิทธิ์?”

“ไม่กี่คนเหล่านั้น เจ้าก็รู้ เจ้าชายคนโตเวสเตอร์ เข้าสังคมได้ดี ภายหลังการสิ้นพระชนม์ของจักรพรรดิ ทรงรับหน้าที่บริหารราชการ เขาแจกของมากมายให้กับเจ้าหน้าที่ของรัฐ และได้รับคำชมมากมายจากนายกรัฐมนตรีสองคนและข้าราชการคนอื่นๆ แกรนเดนองค์ชายคนที่สองได้รับความนิยมในกองทัพ เขาอยู่ชายแดนทุกครั้งที่มีสงครามตั้งแต่เขาอายุสิบหก เขามีความผูกพันกับนายพลและทหารหลายคนเป็นอย่างดี เจ้าหญิงที่อายุมากที่สุดคนที่สามคือโรดฮาร์ท เมื่อจักรวรรดิตกอยู่ภายใต้การคุกคามที่ร้ายแรงที่สุด นางยังคงดื่มสุราและเล่นตลกอยู่ นางไม่เคยมีแรงจูงใจ ดังนั้นเจ้าหน้าที่ของรัฐจึงยอมแพ้ต่อนาง” เอนทอสกล่าว

อันเฟย์ รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ไม่ได้แสดงออกมา

“ดังนั้น อาจมีความตึงเครียดระหว่าง เวสเตอร์กับแกรนเดนใช่ไหม” อันเฟย์ถาม

“ไม่ถึงจุดนั้น อย่างไรก็ตาม หากจักรพรรดิของเราไม่กล่าวถึงเรื่องนี้ ข้าคิดว่าความตึงเครียดจะยิ่งแย่ลงไปอีก” เอนทอส ถอนหายใจ

“ไม่มีใครรู้ว่าจักรพรรดิกำลังคิดอะไรอยู่ตอนนี้ คนฉลาดจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว น่าเสียดายที่มีคนฉลาดไม่มากนัก”

“นิยากับแกรนเดน…อาจารย์ของเราไม่ควรกล่าวอะไรหน่อยหรือ?” อันเฟย์ ไม่ได้ทำให้ฟังดูชัดเจน แต่สิ่งที่เขาพยายามจะกล่าวนั้นชัดเจนสำหรับเอนทอส นิยาคบกับแกรนเดน เพื่อความสุขของนิยา ซาอูลน่าจะสนับสนุนแกรนเดน การต่อสู้แย่งชิงบัลลังก์ในราชวงศ์มักนองเลือดและโหดร้าย ไม่มีวิธีแก้ปัญหานี้อย่างสันติ ผู้แพ้เสียชีวิตหรือสูญหาย ถ้าซาอูลไม่ต้องการให้นิยาเป็นม่าย ก็ควรช่วยแกรนเดนให้เป็นผู้สืบทอดต่อไป ปัญหานี้ดูง่ายมาก

เอนทอสยิ้ม “อันเฟย์ เจ้าคิดว่าอาจารย์ของเราโง่หรือ?”

อันเฟย์ ตกใจกับคำถามของ เอนทอส “ไม่ ทำไมเจ้าถึงกล่าวแบบนั้น”

เอนทอสไม่ตอบ เขาก้มศีรษะลงและจมอยู่ในความคิด เขาดูลังเล เขาไม่ได้กล่าวอะไรซักพักก่อนจะกล่าวต่ออย่างช้าๆ “อาจารย์แสดงข้อมูลเกี่ยวกับเจ้าให้ข้าเห็น อันเฟย์ ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นคนแบบไหน ข้าควรแสดงความจริงใจ หากข้าต้องการได้รับความไว้วางใจจากเจ้า อย่างไรก็ตาม…” เอนทอสมองมาที่ซูซานนาแล้วกลับมาที่อันเฟย์

“นางเป็นคนรักของข้า” อันเฟย์ กล่าวอย่างเงียบ ๆ

“ข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถเก็บความลับนี้ไว้ได้ ถ้าคนอื่นรู้เรื่องนี้ ข้าคงอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายมาก” เอนทอสบอก

อันเฟย์ ไม่แน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขารู้สึกถึงแรงกดดันจากความไว้วางใจที่เอนทอส มอบให้เขา เพื่ออนาคตของเขา เขาไม่เพียงต้องการสัมผัสโลกนี้เท่านั้น แต่ยังต้องมีส่วนร่วมด้วย ต้องเป็นความลับสุดยอด ถ้าเอนทอสระมัดระวังเรื่องนี้ บางทีความลับนี้อาจทำให้เขามองเห็นสถานการณ์ที่เขาอยู่ได้ชัดเจนขึ้น และทำให้เขารู้ว่าเขาควรจะเป็นอย่างไรในอนาคต โดยพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบัน

ก่อนที่ อันเฟย์ จะตัดสินใจว่าเขาต้องการทราบความลับของ เอนทอส หรือไม่

เอนทอส กล่าวว่า "แกรนเดน อายุน้อยกว่าเวสเตอร์สามปี แต่เป็นอาจารย์คนแรกของเวสเตอร์นั้น.."

“อาจารย์คนแรก? เจ้าหมายถึงอะไร?” อันเฟย์ถามด้วยความแปลกใจ

“เวสเตอร์เป็นเด็กที่ร่ำรวยและนิสัยเสียตามแบบฉบับ เขาติดความบันเทิงทุกประเภท เขาไม่มีแรงจูงใจเลย เจ้ารู้ไหมว่าเขาเคยเล่นตลกในสมาคมนักเวทย์ เมืองศักดิ์สิทธิ์? เขาใช้เวลาแปดปีในสมาคมก่อนที่เขาจะสามารถสำเร็จการศึกษาได้ ถ้าไม่ใช่เพราะภูมิหลังพิเศษของครอบครัว สมาคมคงจะขอให้เขาถอนตัวไปนานแล้ว อาจารย์เคยบอกข้าว่าให้ยุติธรรมเมื่อวิจารณ์ใคร ด้วยวิธีนี้ การวิพากษ์วิจารณ์จะใกล้เคียงกับข้อเท็จจริงมากขึ้น ข้าไม่ได้ตั้งใจจะดูถูกเวสเตอร์ ข้าแค่อยากให้เจ้าเห็นภาพที่ดีขึ้นว่าเขาเป็นใคร” เอนทอส กล่าวช้าๆ

“ข้าเข้าใจ” อันเฟย์กล่าว

“แกรนเดนโตเต็มที่ตั้งแต่อายุยังน้อย เมื่ออายุได้สิบสองปี เขาขอให้พวกเขาหาอาจารย์ในพื้นที่ต่างๆ ความสนใจของเขากว้าง เขาเรียนดาราศาสตร์ ภูมิศาสตร์ การทหาร การเมือง และแม้แต่บทกวี เมื่ออายุได้ประมาณ 15 ปี เขาชอบอ่านคำร้องเรียนจากเจ้าหน้าที่ของรัฐกับยอนลาธี เขายังกล่าวถึงความคิดเห็นของเขาในบางครั้ง จักรวรรดิมาโฮ ประสบภัยแล้งอย่างรุนแรงในหลายพื้นที่เมื่อเขาอายุได้สิบหกปี จักรวรรดิซานซา ใช้ประโยชน์จากมันและรุกรานจักรวรรดิมาโฮ แกรนเดนอาสาดูแลสงครามในนามของยอนลาธี

มันเป็นประเพณีที่ทำโดยบรรพบุรุษของจักรวรรดิมาโฮ ที่จักรพรรดิในอนาคตจะต้องดูแลสงครามในกรณีที่พวกเขาสูญเสียตัวเองในชีวิตที่หรูหราของพวกเขา

อันเฟย์ตั้งใจฟัง

“เมื่อเวลาผ่านไป ยอนลาธี ชอบแกรนเดนมากขึ้นเรื่อยๆ แกรนเดนแข็งแกร่ง กล้าหาญ ก้าวร้าว และมีจุดแข็งอื่นๆ อีกมากมาย ไม่ใช่เพราะข้าลำเอียก ข้ากล่าวความจริง” เอนทอส ยิ้มปลอม “อืม เวสเตอร์เคยโดนจักรพรรดิยอนลาธีดุหลายครั้ง บางทีเขาสัมผัสได้ถึงอันตราย เวสเตอร์แอบเปลี่ยนโดยไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เขายังคงดูเหมือนเพลย์บอยผู้มั่งคั่ง แต่นั่นก็กลายเป็นลายพรางของเขาไปแล้ว เขาสามารถรับคำชมจากนายกรัฐมนตรีสองคนได้ด้วยซ้ำ เจ้ารู้ไหมว่าใครมีส่วนทำให้เขาประสบความสำเร็จ”

“แกรนเดน?” อันเฟย์ยิ้ม

“อย่างที่ข้ากล่าวแกรนเดน เป็นอาจารย์คนแรกของเวสเตอร์” เอนทอส ตอบ “มันนอกเรื่องจริงๆ แกรนเดนมาที่บ้านอาจารย์ของเราบ่อยมากตั้งแต่เขาอายุสิบห้าปี เขาไม่ได้มาเพื่อถามคำถามกับอาจารย์ของเรา เขาเพิ่งมาเล่นกับนิยา เขาเริ่มเขียนจดหมายรักถึง นิยา เมื่ออายุสิบแปดปี นิยาอายุเพียงสิบสี่ปีในตอนนั้น นางรู้อะไรเกี่ยวกับความรักบ้าง? นางเขินอายและโกรธแกรนเดน และดุเขาที่เขียนจดหมายรักหานาง อย่างไรก็ตาม แกรนเดนไม่ยอมแพ้ เขาติดตาม นิยา มาสองสามปีแล้ว ถ้าเป็นเวสเตอร์ที่ตามนิยา เขาคงเป็นมุขตลกสำหรับทุกคน แกรนเดนฉลาดมาก ทำไมเขาถึงเสี่ยงตัวเองกลายเป็นเรื่องตลกเพื่อไล่ตาม นิยา? มันเกี่ยวกับความรักหรืออย่างอื่น?”

อันเฟย์ ถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ แต่ไม่ได้แสดงความคิดเห็น

“แกรนเดนเสนอให้นิยาสามครั้ง นิยารู้สึกว่านางอยากจะสนุกมากกว่านี้และยังไม่พร้อมที่จะปักหลัก นางตกลงคบกับแกรนเดน แต่นางปฏิเสธข้อเสนอของเขา นางไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องสนุกที่จะเป็นภรรยาของใครซักคนและฟังสามีของนางตลอดเวลา” เอนทอส มอง อันเฟย์ ด้วยรอยยิ้ม ดูเหมือนว่า เอนทอสและอันเฟย์ คิดแบบเดียวกับที่นิยาทำเกี่ยวกับการแต่งงาน เอนทอส กล่าวด้วยน้ำเสียงคัดค้านตนเองว่า

“ข้าคิดว่าอาจารย์ของเราดีเกินกว่าจะมองผ่านมันได้ อันที่จริง อาจารย์ของเรารู้ดีกว่าใครๆ”

“ทำไมอาจารย์ของเราไม่ห้ามเขาล่ะ” อันเฟย์ถาม

“ทำไมเขาถึงทำอย่างนั้น? ไม่ผิดหากแกรนเดนต้องการขึ้นครองบัลลังก์ ถ้าเขาไม่สามารถใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ได้ เขาจะถูกโค่นล้มในวันหนึ่ง นอกจากนี้ แกรนเดนยังเป็นผู้ชายที่ดีอีกด้วย เขาเป็นคนเที่ยงตรง แต่ยืดหยุ่นได้ กล้าหาญแต่ไม่รีบร้อนในสิ่งต่างๆ เกลียดสิ่งที่ไม่ยุติธรรม แต่รู้วิธีควบคุมความรู้สึกของเขา ส่วนแรงจูงใจที่จะไล่ตามนิยานั้น เราเข้าใจเขาได้ เขาอาจมีเจตนาอย่างอื่นต่อนิยาในตอนแรก แต่เขาชอบนิยามากในภายหลัง เขาห่วงใยนิยาและดูแลนางอย่างดี สิ่งที่สำคัญที่สุดคือนิยา ก็ชอบเขาเช่นกัน” เอนทอส กล่าว

“แกรนเดนฉลาดเกินไปในขณะที่นิยาโง่มาก ต่อมา…” อันเฟย์ กล่าว

“นางมีข้าและเจ้าในอนาคต” เอนทอสยิ้ม

อันเฟย์ ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาพยักหน้า

“เจ้ากล่าวถูก” อันเฟย์ รู้ว่า เอนทอส หมายถึงอะไร

“อนาคตอยู่ไกลเกินไปและผู้คนก็ซับซ้อนมาก แม้แต่นักโหราศาสตร์ที่เก่งที่สุดก็ยังไม่สามารถบอกได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับนิยา อาจารย์ของเราไม่ต้องการ นิยามากนัก เขาแค่อยากให้นางมีความสุข ตอนนี้แกรนเดนทำได้ดี” เอนทอส กล่าว