35
Ep.35
“อ๊าาา!”
หยางเฉียนกรีดร้องตกใจ เมื่อเห็นศพของหลิวซีหรง เธอเหม่อลอยคล้ายกลายเป็นหุ่นไม้
ตอนแรกเธอคิดว่าซูเฉินขี้โม้โอ้อวด แต่ไม่นึกฝันเลย ว่าซูเฉินจะสามารถสังหารผู้วิวัฒนาการเลเวล 1 ได้จริงๆ
ฉากตรงหน้า เล่นเอาเธออึ้งไปพักหนึ่ง สายตาที่มองไปทางซูเฉินเต็มไปด้วยความซับซ้อน
“เอาล่ะ หมดปัญหากวนใจแล้ว เข้าไปข้างในกัน ฉันมีเรื่องอยากถามพวกเธอ” ซูเฉินหันไปพูดกับพี่น้องตระกูลหยาง เดินนำกลับเข้าไปในถ้ำหิน
หยางเฉียนกับหยางฮ่าวมองหน้ากัน เดินตามหลังซูเฉิน
“ซูเฉิน คุณฆ่าหลิวซีหรงได้ยังไง? คงไม่ใช่ด้วยอาวุธหน้าตาประหลาดนั่นหรอกนะ?” เมื่อเข้ามาในถ้ำ หยางเฉียนก็เอ่ยถามทันที
เดิมเธอต้องการสังเกต [ปืนพกเพาส์] อีกครั้ง แต่กลับพบว่ามันไม่ได้อยู่บนตัวซูเฉินอีกแล้ว
ซูเฉินพยักหน้าโดยไม่อธิบายอะไรเพิ่มเติม เขาเอ่ยถามว่า “ฉันได้ยินมาว่าพ่อของเธอติดอยู่ในหุบเขาหมาป่า ในเมื่อมันชื่อว่าหุบเขาหมาป่า งั้นคงมีพวกหมาป่ากลายพันธุ์อยู่ใช่ไหม?”
“ใช่ แต่ในหุบเขาหมาป่า มีหมาป่ากลายพันธุ์อยู่แค่ 3 ตัวเท่านั้น ยังไงก็ตาม พวกมันเป็นสัตว์กลายพันธุ์เลเวล 1 แต่ละตัว … ทรงพลังสุดๆ!” หยางฮ่าวอธิบาย
“หมาป่ากลายพันธุ์ 3 ตัว …” ซูเฉินพึมพำ ดวงตาของเขาสั่นไหว
ว่ากันโดยทั่วไปแล้ว สัตว์กลายพันธุ์ในเลเวลเดียวกัน จะมีพลังมากกว่ามนุษย์ผู้วิวัฒนาการ
แน่นอน ว่าเขาที่เป็นทั้งผู้วิวัฒนาการและผู้ศึกษาพลังคือกรณียกเว้น
ส่วนเหตุผลที่ซูเฉินเอ่ยถามถึงที่อยู่ของหมาป่ากลายพันธุ์ เหตุผลก็เพราะเขามี [โพชั่นสัตว์เลี้ยง] อยู่กับตัว
ถ้าสามารถจับหมาป่ากลายพันธุ์ได้ กำลังรบของเขาจะเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก
“ทำไมพ่อของเธอถึงเข้าไปในหุบเขาหมาป่า?”
ซูเฉินค่อนข้างแปลกใจเล็กน้อย ในเมื่ออีกฝ่ายรู้ว่ามีหมาป่ากลายพันธุ์สามตัวในหุบเขา งั้นทำไมถึงยังยอมเสี่ยงเข้าไป?
หยางเฉียนไม่ได้ปิดบัง สารภาพตามตรงว่า “มีผลไม้ชนิดหนึ่งเติบโตในหุบเขาหมาป่า มันชื่อว่า ‘ผลโยวหราน’ หลังจากรับประทานเข้าไป มีโอกาสเป็นไปได้สูงที่จะกลายเป็นปรมาจารย์พลังจิต พ่อฉันยอมเสี่ยงก็เพราะผลโยวหราน”
“ที่แท้ก็มีของดีแบบนั้นด้วย?” ดวงตาของซูเฉินเปล่งประกาย การเป็นปรมาจารย์พลังจิตเป็นเรื่องยากลำบากมาก มันยากยิ่งกว่าการกลายเป็นปรมาจารย์มนตราเสียอีก
ในสถานชุมชนเทียนหนาน มีผู้วิวัฒนาการมากกว่าสิบคน แต่ปรมาจารย์มนตรากลับมีแค่คนเดียว ส่วนปรมาจารย์พลังจิตนั้นไม่โผล่มาให้เห็นเลยแม้แต่เงา
หากผลโยวหรานสามารถช่วยให้คนกลายเป็นปรมาจารย์พลังจิตได้จริงๆ เช่นนั้นมูลค่าของมันคงไม่สามารถประเมินได้
ซูเฉินสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาได้จากการเก็บเศษชิ้นส่วน แม้ผลโยวหรานจะไม่มีประโยชน์ต่อเขา แต่มันมีประโยชน์ต่อตันหลิน
นอกจากนี้ ถึงแม้เขาจะไม่ได้ใช้งานมัน แต่หากเอาไปขายข้างนอก คงสร้างเม็ดเงินได้มหาศาล
“ซูเฉิน นายคงไม่ได้กำลังสนใจผลโยวหรานหรอกนะใช่ไหม?” จู่ๆซูเฉินก็ถามเกี่ยวกับข้อมูลของหุบเขาหมาป่า ทำให้หยางเฉียนสงสัยเล็กน้อย
“ก็นิดหน่อยน่ะ” ซูเฉินพยักหน้า
เดิมจุดประสงค์ของเขาคือการจับหมาป่ากลายพันธุ์ แต่หากหยางหลิงเทียนยังมีชีวิตอยู่ อาจถือโอกาสนี้ช่วยเขาไปในตัว
หลังจากได้รู้ว่ามี ‘ผลโยวหราน’ อยู่ในหุบเขาหมาป่า ความต้องการที่จะเดินทางไปยังหุบเขาหมาป่าก็เพิ่มมากขึ้น
“ที่นั่นมีหมาป่ากลายพันธุ์ พ่อของฉันเองก็เข้าไปตั้งแต่เมื่อครึ่งปีก่อน แต่หลังจากนั้นก็ไม่ได้รับข่าวคราวอะไรอีกเลย คุณห้ามหุนหันพลันแล่นเด็ดขาด” หยางเฉียนกล่าวด้วยความกังวล
แม้ซูเฉินมีความสามารถในการสังหารผู้วิวัฒนาการเลเวล 1 แต่หมาป่ากลายพันธุ์ทรงพลังกว่าผู้วิวัฒนาการ แถมยังมีถึงสามตัว เธอไม่คิดว่าซูเฉินจะสามารถเอาชนะพวกมันได้
“ฉันยังไม่ไปตอนนี้หรอก” ซูเฉินตอบกลับ
หากคิดกำจัดหมาป่ากลายพันธุ์เลเวล 1 สามตัว ขอแค่กระสุนสามนัดก็พอแล้ว หรือต่อให้เขาไม่ใช้งาน [ปืนพกเพาส์] แต่ด้วยความแข็งแกร่งที่เขามี มันก็น่าจะเกินพอ
ส่วนสาเหตุที่ว่าทำไมยังไม่ไปตอนนี้ นั่นเพราะซูเฉินต้องการจับหมาป่ากลายพันธุ์ทั้งสาม ทว่าในมือเขา มี [โพชั่นสัตว์เลี้ยง] เพียงขวดเดียวเท่านั้น จึงต้องการรวบรวมให้ครบสามขวดก่อน แล้วค่อยออกเดินทาง
“งั้นก็ดีแล้ว” หยางเฉียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก