บทที่ 337 บทเรียนที่ไม่มีวันลืม
บทที่ 337 บทเรียนที่ไม่มีวันลืม ผู้อาวุโสจี้ที่เดินลงมาจากรถไม่ยอมให้ใครมาช่วยเหลือ ไม่แม้แต่จะใช้ไม้ค้ำดังนั้นก้าวแรกที่เขาลงจากรถเขาจึงก้าวมันอย่างมั่นคง จากนั้นก็เดินไปที่ทางเข้าลานบ้าน เมื่อเทียบกับตอนที่เขาถูกนำตัวไปโรงพยาบาลด้วยอาการโคม่า ผู้อาวุโสจี้ในตอนนี้ดูมีชีวิตชีวาราวกับว่าเขาได้กลับมาห...